#حدیث #امام_صادق(علیه‌السلام) «لَو عَلِمَ النّاسُ ما في طَلَبِ العِلمِ لَطَلَبوهُ ولَو بِسَفكِ المُهَجِ وخَوضِ اللُّجَجِ». اگر مردم مى‌دانستند كه علم چه فوايدى دارد، هر آينه در جستجوى آن برمى‌آمدند. گرچه در راه آن خون بريزند و در ژرفاى درياها فرو روند. (عوالی‌اللئالی، ج4، ص61) #توضیح می‌فرماید:«لَو عَلِمَ النّاسُ» ناس؛ یعنی عامۀ مردم. اگر می‌دانستند «ما في طَلَبِ العِلمِ»، در علوم #اهل‌بیت (علیهم‌السلام) چه خبرهایی است، «لَطَلَبوه» حتماً دوان‌دوان دنبالش می‌گشتند؛ آن هم با چه عشقی؟ «وَ‎لَو بِسَفكِ المُهَجِ وخَوضِ اللُّجَجِ» چنان عشق به سرشان می‌زد اصلاً نمی‌دانستند خطر دریا چیست؛ به گرداب‌های دریا می‎افتادند، غرق می‌شدند، شکار ماهیان دریایی می‌شدند، خون‎شان آنجا می‌ریخت؛ اما می‌خواستند به آن برسند. اما نمی‌دانند در آنجا چه خبر است که ببینند در آشنایی با علوم اهل‌بیت (علیهم‌السلام) چه #حیاتی به انسان دمیده می‌شود. آموختن یا حتی آشنایی با علوم و احادیث اهل بیت (علیهم‌السلام) حق اولیۀ هر انسانی است؛ مانند خوردن و آشامیدن و نفس‌کشیدن که جزء حقوق اولیۀ انسان است. https://eitaa.com/misagh_ba_ghalam