#نهج_البلاغه
امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام): «وَ لَكِنَّ اللَّهَ يَخْتَبِرُ عِبَادَهُ بِأَنْوَاعِ الشَّدَائِدِ وَ يَتَعَبَّدُهُمْ بِأَنْوَاعِ الْمَجَاهِدِ وَ يَبْتَلِيهِمْ بِضُرُوبِ الْمَكَارِهِ، إِخْرَاجاً لِلتَّكَبُّرِ مِنْ قُلُوبِهِمْ وَ إِسْكَاناً لِلتَّذَلُّلِ فِي نُفُوسِهِمْ، وَ لِيَجْعَلَ ذَلِكَ أَبْوَاباً فُتُحاً إِلَى فَضْلِهِ وَ أَسْبَاباً ذُلُلًا لِعَفْوِهِ»
ليكن خداوند بندگان خود را به انواع سختيها مىآزمايد و به واسطۀ كوششهاى گوناگون به بندگيشان مىكشد و به اقسام ناخوشايندها و ناملايمات مبتلايشان مىكند تا بدين وسيله #كبر را از دلهايشان بيرون بَرد و #فروتنى را در جانهايشان جاى دهد و آن را درهايى گشوده به سوى #فضل خود و وسايل آسانى براى #بخشش خويش قرار دهد.
(نهج البلاغة، خطبه۱۹۲)
https://eitaa.com/misagh_ba_ghalam