شفاعت امام حسين (ع) به خاطر مادر مرحوم آقا شيخ محمدحسين قمشه‌ای که از شاگردان سيد مرتضی کشميری بود در سن 18 سالگی در قمشه مبتلا به مرض حصبه شد، اطبا در مداواي او توفيقی نيافتند و ايشان فوت کرد. مادرش گفت:دست به جنازه فرزندم نزنيد تا من برگردم، قرآن را بر داشت و گريه‌ کنان به پشت بام رفت و ابا عبدالله (ع) را شفيع قرار داد و گفت: دست از شما برنمیدارم تا بچه‌ام زنده شود. چند دقيقه نگذشت که شيخ محمد حسين زنده شد و گفت : برويد به مادرم بگوييد که شفاعت امام حسين (ع) پذيرفته شد. او مي‌گويد: وقتی مرگم نزديک شد دو نفر نورانی سفيد پوش را ديدم که گفتند: چه باکی داری؟ گفتم :اعضايم درد ميکند. يکی از آن دو دست به پايم کشيد راحت شدم، ديدم اهل خانه گريانند ولی هرچه خواستم بگويم که راحت شدم نتوانستم تا آن که آن دو من را به حرکت در آوردند در بين راه شخصی نورانی را ديدم که به آن دو فرمود: ما سی سال عمر به او عطا کرديم و فرمود:او را به مادرش برگردانيد که يکباره ديدم همه گريان هستند. اکثر علمای نجف نقل کرده‌اند ايشان مدتی بعد از ساکنان نجف شدند که پس از سی سال به ديار باقی شتافتند. @mkmh_marand

بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِيمِ یا ذَالْجَلالِ وَالْاِکْرام (ای صاحب شکوه و بزرگواری) پروردگارا: در این یکشنبه زمستانی ؛ سلامتی به تنمون، برکت به سفره‌هامون ، آرامش به قلب‌هامون، طول عمر با عزت به عزیزانمون و صفا و صمیمیت به خونه‌هامون عطا بفرما... آمیـــن یا ذَالْجَلالِ وَالْاِكْرام ای صاحب جلال و بزرگواری  @mkmh_marand