📌یادگار برادر عبدالله از دامان عمه جدا شد. چشمان زینب(س) ابری بود و پهنای صورتش از اشک بارانی... دستان کوچک عبدالله اشک‌های عمه را آهسته پاک کرد و بوسه‌ای روی رد اشک‌هایش گذاشت. عبدالله شمشیرش را از روی زمین برداشت و راه میدان را در پیش گرفت. درنبودِ پدر، عمو حسین برایش هم پدر بود و هم پیشوا و حال...باردیگر جدایی از پدرومولایش برایش طاقت‌فرسا بود. به میدان که رسید عمو را میانه میدان نقش بر زمین دید. به سمتش که دوید تیغه شمشیرش قدری بزرگ‌تر از قد و قامتش بود و روی زمین کشیده میشد... عبدالله روی سینه عمو افتاده‌ بود و نفس‌‌هایش بریده بریده شده بودند. صدای ضربان قلب عمو که درگوش‌هایش می‌پیچید، خاطرات باباحسن و لحظات رفتنش مقابل چشمانش نقش می‌بست. عبدالله با ویرانه‌ای که نامش «تَن» بود برای آخرین بار به عمو نگریست و درمقابل نگاه بی‌رمقِ حسین، به سوی آغوش باباحسن پرکشید... ازبالای گودال، زنی قد خمیده شد و شکست! حالا دگر زینب، نه برادری داشت و نه یادگاری از برادر💔 {تقدیم به اباعبدالله و برادرش و یادگاری که از برادر مانده بود، حضرت عبدالله‌ابن‌حسن(ع)}❤️‍🩹 #پنجم_محرم‌الحرام #مجمع_آل_یس #علوم_پزشکی_قم -𝐣𝐨𝐢𝐧 ↴ «❁ @mmuq98