. 📩 نامه های خانم اسدی آموزگار ناحیه ۱ شیراز به تک تک شاگردان خود متناسب با ویژگی های انها👆 .

شاگردان عزیزم... وقت خداحافظی رسیده! ولی برای شما آغاز راهه... من از دور به تماشای تلاش های شما می ایستم تا ببینم چگونه فردا را می سازید... امیدوارم تونسته باشم بهتون یاد بدم که بین خوبی ها و بدی ها فاصله بذارید این که اشتباهاتتون رو تکرار نکنید و ازشون درس بگیرید! و این که بعد از تجربه ای نقطه بذارید و برید سر خط! امیدوارم که تونسته باشم درس زندگی، معرفت، دوسی و بزرگی رو بهتون یاد داده باشم.شما رو به خدای بزرگ می سپارم! بچه های نازنینی که چندین ماه عاشقانه کنارشون کار کردم، زندگی کردم، با خوشحالیشون شاد شدم و با انرژیشون انرژی گرفتم و با پیشرفتشون برای ادامه ی کار مصمم تر و قویتر شدم.... به خدا میسپرمتون و امیدوارم همیشه چراغ دلتون روشن باشه عزیزای من دانش آموز عزیزم این سال تحصیلی هم تمام شد. سال های دیگر می آیند و می روند، مانند سال هایی که آمده اند و رفته اند. در این میان، شما باید هر روز به عنوان نهالی که ریشه در دانش دارد رشد کنید، ببالی و بدل به درختی سربلند و تنومند شوی. درختی که تا بلندی های آسمان و نور طلوع خواهد کرد. خانم فاطمه فقیهی آموزگار پایه چهارم شهرستان استهبان

. 🍃🌺🍃࿐ ❁ ـ﷽ـ ❁ ࿐🍃🌺🍃 ای امانت خدا، در سینه دلی پر از محبت تو دارم و همیشه کلاس را به شوق دیدار تو می آمدم. حتما می دانی هر نگاه کنجکاو تو و هر لبخند قشنگت برای من دنیایی از شادی بود. وقت خداحافظی من با تو رسیده است، کلمه ی خداحافظی همیشه یادآور دلتنگی و جدایی است اما ای گل زیبا و با طراوت، این پایان، آغازی زیبا و پویا برای تو خواهد بود. برای تو تازه شروع کار است، برای تو سلام است، آغاز یک راه است. راهی که آن را چراغ علم و دانش روشن کرده است، راهی که پایان ندارد. امروز کلاس خود را مانند گلستانی شکوفا می بینم و منِ باغبان از دیدن این گلستان لذت می برم.‌ امیدوارم روزی که خیلی نزدیک است شما در شرایطی عالی دیدار کنم. دوستت دارم عزیزم برای همیشه💝 ༅🍃🌺🍃࿐༅🍃🕊🍃༅࿐🍃🌺🍃༅ خانم نیلوفر مظفری آموزگار پایه چهارم دبستان شاهد حاج رحیم خالصی ناحیه ۴ شیراز .

به نام  آفریدگار مهربانی  و زیبایی ها💫 گلهای نیلوفرم،دختران قشنگم ⚘ یک سال تحصیلی تمام  شد و تو اکنون به یک انسان دانا تبدیل شدی که  می توانی بخوانی و بنویسی😍 روز اول مهر که قدم درمدرسه گذاشتی نگاه مضطرب و نگرانی های مادرت را فراموش نمیکنم .مادراست حق دارد نگران  فرزندِ دلبندش باشد .فرزندی  که  تا به حال ازاو جدانشده اکنون  به مدرسه می آید که با دستان کوچک وناتوان مداد در دست بگیرد و نوشتن بیاموزد .😪 من تو را به دنیا نیاورده ام  ولی یک سال همانند یک مادر تورا درقلبم پرورش دادم ♥️بالبخندت قند در دلم آب شد و با ناراحتی تو  گویی تکه ای ازقلبم کَنده می شد .💔 چه شب هایی  که تا صبح  به دنبال بهترین راه های آموزش برایت بودم تابتوانم با ساده ترین کلمات  سخت ترین موضوعاتِ ریاضی را برایت آسان وشیرین کنم😍 من تورا به دنیا نیاورده ام ولی اکنون بیشتر از یک مادر قلبم برایت میتپد از دیدنِ به ثمر رسیدنِ تلاشهایت..... مرا ببخش اگر گاهی مجبور شدم با دوربین های کلاس تو را درخانه  نگاه کنم 😭می خواستم مطمئن   شوم صبحانه ات را می خوری ،تکالیفت را به موقع انجام می دهی یانه؟ امسال باتمام سختی هایی که کشیدی به پایان رسید وتواکنون خوشحال و خندان هستی .همیشه به تلاش هایت ادامه  بده  مطمئن باش موفق می شوی 😘 بسیار خوشحال و خرسندم  و به خود می بالم که سهم ناچیزی در موفقیت تو داشتم برایت ازخدای مهربان بهترین ها را خواهانم و تورا اول به پروردگار بزرگ و بعد به آغوش گرم پدر ومادرت می سپارم ♥️♥️♥️ فرزند عزیزم خداحافظت باشد . اولین آموزگارت مژگان بیگ اینالوئی دبستان حضرت رقیه (ششده و قره بلاغ) ♥️♥️♥️♥️