🍏🍎 #توجه_ویژه_به #کلاس_اولی_ها ( و دوم و سومی ها که دو سال گذشته به خاطر شرایط کرونایی بیشتر غیر حضوری بودند) 💐💐 دانش آموزان کلاس اولی توجه ویژه ای را می طلبند. شما تصور بفرمایید, این بچه ها پیش از ورود به مدرسه هرگاه تشنه می شدند مانند سلطانی امر می نمودند زیر دستان دو دستی تقدیمشان می کردند، یا با آزادی به سراغ یخچال رفته و آب خنکی می نوشیدند.گرسنگی خود را با حالتی خواهش گونه یا با آوازی بلند سر می دادند ،به راحتی نیازهای زیستی خود را تامین می کردند. هرگاه هوس می کردند به جست و خیز می پرداختند، مانعی برای قهقهه زدن، سخن گفتن، تماشای تلویزیون، بازی و از این قبیل برایشان وجود نداشت. اما یکباره در محیطی قرار گرفته اند که بدون اجازه آب هم نمی توانند بنوشند، بدون اجازه نمی توانند سخن بگویند، از جای خود برخیزند. راه بروند، خلاصه آزادی عمل آنها به شدت محدود شده است، ضمن آنکه باید از عهده تکالیف و مسئولیتهایی که به آنها واگذار می شود و چندان باب میلشان نیست هم برایند.( با توجه به آنکه تعداد زیادی از آنها خاصه در محیطهای روستایی دوره پیش دبستانی را نگذرانده یا اگر هم این دوران را گذرانده باشند با این سطح از محدودیت مواجه نبوده اند). ✅ غرض آنکه آنها را درک کنیم،خودمان را بجای آنها بگذاریم و از همان ابتدا همه قوانین را بر انها عرضه نکنیم. - به راستی از دید ما بزرگترها چه چیز مدرسه ارزش تحمّل این همه محدودیت و چند ساعت دوری از کانون گرم خانواده را دارد؟ احتمالاً پاسخ خواهیم داد ، باسواد شدن، علم آموزی، کسب توانایی خواندن و نوشتن و از این قبیل. بیایید از زاویه دید یک کودک به این پرسش پاسخ دهیم . واقعیت آن است که کودک نیاز به باسواد شدن و کسب علم و دانش را مانند ما حس نمی کند یا برایش این قدر با اهمیت نیست. ✅ از منظر کودک بودن در کنار بچه های هم سن و سال خود، بازی و تعامل با آنها ارزش تحمل دشواریها را دارد. او به شدت به دوستانش احساس نیاز می کند. از همان آغازین روزهای سال تحصیلی تلاش کنیم زمینه دوستی بچه ها با یکدیگر هرچه زودتر فراهم گردد. ❗️مراقب باشیم دوستی بچه ها آسیب نبیند،تلاش کنیم کسی منزوی و تنها نماند. مراقب باشیم پر پروازشان آسیب نبیند. https://eitaa.com/moalemanejavan