از فکه شمالی تا ضاحیه جنوبی این روزها که در فکه شمالی قدم زائران معجزه انقلاب را به چشمانم می‌گذارم و توفیق خدمت دارم، نیمی از وجودم در ضاحیه جنوبی است دوست داشتم برای تشییع سید ش.ه.ی.د م.ق.ا.و.ت آنجا باشم ... اما نمی‌شود و همین‌جا در فکه شمالی ماندگار شدم ‌.... اما حرف اصلی این است که اتصال فکه شمالی به ضاحیه جنوبی چیست ؟ آن روز که ش.ه.ی.د فکه شمالی این گونه گفت؛ « کلاه‌مون رو قاضی کنیم، ببینیم بابا اصلاً این جنگ رو برای چی شروع کردیم؟ برای این‌که عراقی‌ها رو از داخل مملکت‌مون بیرون کنیم، همین؟! همه می‌دونند که اینا نبوده، همه می‌دونند که بابا انگیزه یه مسئله بوده، اون هم اسلام بوده. این اسلام هم تا روزی که کفر تو دنیا وجود داره، وجود داره، تا زمانی که این بانک الله‌اکبر هست، این مبارزه هم هست، تا زمانی که ظلمی هست، تا زمانی که کفری هست، این مبارزه هست، شکلش فرق می‌کنه، اصلش که فرقی نمی‌کنه که!» آری حرف اصلی ش.ه.ی.د حسن باقری از فکه شمالی، امتداد مسیر مبارزه را برای ما مشخص می‌کند و این بار این امتداد تا ضاحیه جنوبی ترسیم شده است و ش.ه.ی.د سید م.ق.ا.و.م.ت هم از ضاحیه جنوبی با ما همین حرف را می‌زند که مبارزه پایان ندارد و حالا فردا مردم در قامت جهان اسلامی به میدان خواهند آمد تا این خط مبارزه را ارتقا بدهند. آنچه از ماجرای تشییع سید م.ق.ا.و.م.ت باید برای امروز و فردایمان برداریم این است که ما برای ساخت آینده جز «مبارزه» راهی نداریم، مبارزه‌ای که اصلش ثابت و شکلش به تناسب زمان تغییر می‌کند و این تشییع بهترین فرصت برای تبیین مولفه‌های مبارزه از دفاع مقدس تا نهضت جهانی م.ق.ا.و.م.ت است و فرصت باقی مانده در راهیان نور امسال ظرفیت بی‌نظیری برای تبیین این موضوع است، راهیان نوری که اصالتا آینده‌ساز است چون بر بستر گذشته آینده‌ساز دفاع مقدس بنا نهاده شده و ساخت آینده بدون تبیین مولفه‌های «مبارزه حقیقی» امکان پذیر نیست و ما کجا را بهتر از آن دوران طلایی ۸ ساله داریم تا بتوانیم این مولفه‌ها را استخراج کنیم؟ پ.ن.۱: موضوع محوری روایت حقیر در فکه شمالی تمرکز بر تبیین چگونگی ارتقای ۳ گانه «حمایت انسانی، روانی و مادی» مردم در دوران دفاع مقدس مبتنی بر الگوی ش.ه.ی.د حسن باقری و ایجاد فضای تفکر برای اندیشیدن به جهت اتصال و امتداد این مولفه‌ها تا نهضت جهانی م.ق.ا.و.م.ت است. پ.ن.۲: داغ سید ش.ه.ی.د تا ابد تازه است.کاش می‌شد و می‌رفتم راضی‌ام به رضای خدا.آن‌ها که رفتند التماس دعا عصر ۴ اسفند فکه شمالی #فکه_شمالی #ضاحیه_جنوبی #مبارزه #آینده #پیشرفت_انقلاب_اسلامی https://eitaa.com/joinchat/1062011092Cc44bc57306

اعتکافی ۲۰ روزه امروز آخرین روز روایت در فکه شمالی را پشت سر گذاشتم و حالا به همراه خانواده که این هفته آخر خودشان را به میعادگاه آینده‌ساز رساندند، در قطار نشسته و راهی تهران هستم ... امسال همه توانم را گذاشتم برای تبیین ۳ گانه «حمایت انسانی، روانی و مادی» مردم از دفاع مقدس تا نهضت جهانی م.ق.ا.و.م.ت بر اساس یکی از دست‌نوشته‌های ش.ه.ی.د حسن باقری که در تاریخ ۲۰ مهر ۱۳۶۰ تدوین کرده بود و شاید این متفاوت‌ترین روایت این سال ها برایم بود ... الحمدلله امسال هم به همت خواهر بزرگوارمان خانم زنگنه روایت «مادرانه» از مسیر رشد و تربیت معجزه انقلاب هم با قدرت در میدان ظاهر شد و با حضور دکتر حامد آزادی عزیز روایت دیوار گراف شخصیت‌شناسی حسن‌آقا در ۸ مولفه‌ اساسی که محصول پژوهش تیم خبره مطرا هست هم با جدیت خوبی برای زائران ارائه شد ... آنچه در فکه شمالی رخ داد حاصل یک کار گروهی حرفه‌ای است از بزرگتری و اعتماد سردار فتح الله جعفری تا تدبیر و فرماندهی حرفه‌ای برادر عزیزم آقا میلاد عزیزان، تا خلوص نیت حاج مهدی عامری جان و تیم خادمین برادر و خواهر، از مدیریت اجرایی حامد احمدی عزیزم که خدا می‌داند چه سختی‌ها می‌کشد تا تیم حرفه‌ای رسانه مسعود اخباری، از حمایت‌های بی‌نظیر همسرم که ۱۴ روز را در تهران در کنار مابقی روزهایی که نیستم سنگر خانه را محکم نگهداشت تا پدر و مادر عزیزم که برای سال دوم زحمت آشپزخانه یادمان را به شانه کشیدند ... اما در کنار همه این‌ها و لطف بی دریغ ش.ه.ی.د فکه شمالی، امسال از ابتدای عملیات راهیان نور ( از آموزش ها و ..) تا حضور در یادمان با چشم خودم دیدم و با گوشت و پوست درک کردم که بعضی‌ها تا کجا می‌توانند مرزهای بی‌حیایی و بی‌تقوایی را دریده و‌ آن روی دیگرشان را نشان دهند، همچنان حرفی نمی‌زنم چرا که وقت گذاشتن برای این‌ها هم باطل است چه برسد که بخواهم در موردشان بنویسم، فقط بقول یکی از رفقا می‌گویم؛ « از کنار برو عمو جون!!!» ما ایستاده‌ایم و ذره‌ای عقب نخواهیم نشست چون حسن باقری خودش به آموخت که «عقب وایسیم، ترسو بار می‌آییم» پ.ن.۱: از همه زائرین و مسئولین کاروان‌ها طلب حلالیت دارم پ.ن.۲: همه خادمین و بچه‌های یادمان بقول حسن آقا؛ «بارک‌الله» پ.ن.۳: برگردم که در پیشرفت منطقه‌ای خیلی کار دارم چرا که «فاذا فرغت فانصب» شامگاه ۹ اسفند ۱۴۰۳، اندیمشک - تهران #فکه_شمالی #معجزه_انقلاب #روایت #پیشرفت_انقلاب_اسلامی https://eitaa.com/joinchat/1062011092Cc44bc57306

جای کلمه «عراق» بگذارید «اوکراین» دیشب که گفتگوی جنجالی ترامپ دیوانه با زلسنکی دلقک به تیتر یک خبری دنیا تبدیل شد، یاد یکی از یادداشت‌های معجزه انقلاب یعنی ش.هید حسن باقری افتادم ... امروز یادداشت را پیدا کردم ... حسن باقری در تاریخ ۳۱ اردیبهشت ۱۳۶۰ پس از عملیات امام علی (ع) که منجر به آزادسازی ارتفاعات الله‌اکبر شد در بخشی از یادداشت خود اینگونه می‌نویسد : « این یک واقعیت است که جهان و عراق مجبور به‌قبول آن است که با ادامه جنگ، استعداد نیروهای ما افزایش پیدا کرده و نیروهای عراق به‌اضمحلال افتاده‌اند. این فقط از لحاظ کمیت است، نه کیفیت. زیرا که از دیدگاه کیفی و روحی به‌هیچ‌وجه قابل مقایسه نیست. در ادامۀ جنگ انگیزه نیروهای اسلامی در راه نبرد و بیرون راندن متجاوز قوی و قوی‌تر می‌شود. در حالی که سرباز عراقی هر روز که بیشتر در جنگ بماند، به‌پوچی این تجاوز و بازیچه دست آمریکا بودن، بیشتر پی می‌برد. در نتیجه، روح جنگندگی در او از بین می‌رود. لذا هر چه در جنگ پیش می‌رویم، در درگیری‌ها تعداد افرادی که اسیر می‌شوند، رو به ازدیاد است و هیچ کاری هم از دست آمریکا و عراق بر نمی‌آید» حالا دوباره برگردیم، جای کلمه «عراق» بگذاریم «اوکراین»، آن وقت انگار حسن‌ باقری این یادداشت را دقیقا برای امروز نوشته است و دو ملت و امت را با هم مقایسه می‌کند، ملت و امتی که حیات خود را در بازیچه دست دیگران بودن می‌داند هر روز به سمت پوچی بیشتر پیشروی می‌کند، حتی این پوچی می‌تواند بسیار زیبا باشد تا جایی که خودش را در بهترین ماشین و خانه و ... پیدا می‌کند اما هر لحظه منتظر این است که صاحبان بازی چه نقشی برایش تعریف خواهند کرد، این ملت و امت از همان لحظه آغاز محکوم به نابودی است ... اما آن طرف دیگر ملت و امتی هست که حیات خود را بر مبارزه می‌داند، عزت خودش را اصلی‌ترین سرمایه‌اش می‌داند و برای آن می‌جنگد ... حالا باز هم دوباره برگردیم، یادداشت ش.ه.ی.د باقری را خوب بخوانیم و یک سوال بپرسیم که آیا هنوز نمی‌خواهیم قبول کنیم ؛ « برای برداشتن گام‌های استوار در آینده باید گذشته را درست بشناسیم؟» پ.ن.۱: در راهیان نور امسال چقدر از جنس یادداشت‌های حسن باقری روایت شد در کل یادمان‌ها؟ میزان و نزدیکی نسبت به روایت‌ها مشخص می‌کند متولیان امر چقدر آدم‌های راهبردی یا .... هستند ؟ (جای خالی را خودتان پر کنید) پ.ن.۲: ماجرای ترامپ - زلنسکی می‌تواند فردای ما باشد اگر آینده خود را در افق تمدنی غرب جستجو کنیم به همین راحتی و نزدیکی تهران، ۱۱ اسفند ۱۴۰۳، دلتنگ فکه شمالی #ترامپ #زلنسکی #عبرت #آینده #پیشرفت_انقلاب_اسلامی https://eitaa.com/joinchat/1062011092Cc44bc57306

ریشه‌های یک اسکار چند روزی هست که خبر برنده شدن انیمیشن «در سایه سرو» ساخته خانم شیرین سوهانی و حسین ملایمی به یکی از تیترهای اصلی خبری تبدیل شده است و در این بین عده‌ای به تحسین و عده‌ای هم در مزمت این ماجرا حرف زده‌اند و اما من می‌خواهم از فضای رایج عبور کنم، به کانون پرورش فکری کودک و نوجوان و دست‌های آن‌ور آبی هم کاری نداشته باشم و یک سوال مطرح کنم که ریشه های تولید چنین محصولی کجا و چگونه شکل گرفته است ؟ از نظر من ۴ ریشه اصلی وجود دارد؛ ۱. گذشته برای گذشته؛ اصلی ترین نقطه همینجاست، چرا که سبک پردازش ما به موضوع دفاع مقدس عمدتا این است که هم خودمان را در آن دوران نگاه داشته‌ایم و هم بقیه جامعه را به حسرت یا پشیمانی نسبت به آن دوران سوق می‌دهیم، در این انیمیشن بارها می‌بینید که پدر صاحب لنج ناراحت و پشیمان است که چرا در زمان جنگ آن اتفاق افتاد، این تصویر آن روی دیگر عبارت «ش.هدا شرمنده‌ایم» است که سکه رایج محافل و مراسمات ماست و ما به گذشته برای آینده نمی‌پردازیم! ۲. امثال من؛ ریشه دوم امثال من هستیم، که دیر به میدان میاییم، حواسمان نیست، تنبلی می‌کنیم، محتوا به اندازه کافی تولید نمی‌کنیم و محتوایمان عام و هنری نیست تا بتوانیم با عموم مردم مخصوصا نسلی که جنگ را ندیده و فضای اعتقادی‌اش مثل ما نیست صحبت کنیم، ما هنوز اندر خم یک کوچه‌ایم ۳. روایت و راویان؛ آنجا که در راهیان نور و مراسمات شبی با ش.هدا و برنامه ماه من، راوی محترم حالت حزن به خود می‌گیرد، با بغض فریاد می‌زند که «ای خانم دانشجو میدونی بابات تو خونه موجی بشه چی میشه؟ می‌دونی بابات خودش رو بزنه، دختر نگاه کنه یعنی چی ؟» « آقا پسری که با خیال راحت اومدی اینجا می‌دونی بابا بیفته از قایق بیرون، نفسش بالا نیاد چی میشه، می‌دونی شکمش لای پره‌های قایق بره روده‌هاش چرخ گوشتی میاد بیرون!» «آی مامانا، باباها، می‌دونی هر شب یه قابلمه غذا اضافه بپزی اما چشم انتظار باشی و کسی نیاد یعنی چی؟» بله وقتی روایت غالب این است باید منتظر تولیدات اینچنینی بود، تولید کنندگان این اثر در همین زیست بوم بزرگ شده‌اند و حتما پیش خودشان گفته‌اند این‌ها که خودشان شرمنده و ناراحت هستند ما هم پشیمان، این‌ها شرمندگی و حجران‌شان را روایت می‌کنند پس ما هم پشیمانی‌مان را روایت کنیم ! ۴.صدا و سیما؛ جریان صدا و سیما ریشه چهارم است، اگر کسی یک فیلم یا یک تولید آینده‌ساز از دفاع مقدس و ماجرای ش.هدای عزیزمان توانست پیدا کند! گفت گشتم نبود، نگرد نیست ؟ باز اوضاع در کتاب بهتر است، اما مادامی که برنامه‌های تصویری و ... هنوز فضای‌شان گذاشتن چند گونی سنگری، یک کلاه‌خود، یک میز آهنی خشن، فرم خسته، دکور تاریک و خالی از رنگ است، چه پیامی را به جامعه منتقل می‌کند؟ والله که دارند جفا می‌کنند و اگر آگاهانه باشد خیانت است! یعنی نمی‌شود برنامه‌ای ساخت که از دفاع مقدس به فناوری‌ها و نوآوری‌های سخت و نرم آن دوران پرداخت و برای امروز مولفه استخراج کرد؟ آن وقت دکور این برنامه متفاوت نمی‌شود؟ آن وقت مجری و کارشناس و مهمان و قصه و گفتمان متفاوت نخواهد بود؟ بله قطعا متفاوت است، اما امان از بی سوادی؟ کاش بی سوادی بود! امان از نیمه‌سوادهای مدعی! آنچه نوشتم نیاز به تفصیل بیشتری دارد که در مجال این متن نیست، اما حرف اصلی‌ام این است که بجای برخورد با فلان مدیر یا تبیین دست‌های آن‌ور آبی، برگردیم و یک سوزن به خودمان بزنیم و بجای برخورد با مشکلات، مسئله‌ها را ریشه یابی کنیم تا بتوانیم راهبرد درست استخراج کنیم وگرنه گذشته پر افتخار دفاع مقدس که به مثابه گنج عظیم است را یا مبتنی بر شرمندگی و خلسه تحویل‌مان می‌دهند یا مبتنی بر پشیمانی و ناامیدی! پ.ن.۱؛ دوباره راهی هستم، در جاده‌ها می‌سوزم از این غم و می‌سازم. پ.ن.۲؛ کاش عده‌ای از خواب بیدار می‌شدند، همین! پ.ن.۳؛ ما در مطرا بیش از قبل مکلف به کار هستیم، کار! #اسکار #روایت #جنگ_روایت_ها #دفاع_مقدس #پیشرفت_انقلاب_اسلامی https://eitaa.com/joinchat/1062011092Cc44bc57306

خلسه‌بازی کن، کسی کارت ندارد! از اول ماه مبارک تا الان برنامه‌های صدا و سیما در حوزه روایت دفاع مقدس، ش.ه.د.ا و جبهه م.ق.ا.و.م.ت را که دیدم، خیلی خودم را کنترل کردم که تا شب‌های قدر تمام نشده، حرفی نزنم، اما آش آنقدر شور است که دیگر سکوت جایز نیست حقیقت این است که می‌توانی در روایت «خلسه ‌بازی» کنی، آنتن زنده و غیر زنده هم ندارد، همه با تو همراه هستند از تهیه کننده تا مدیر شبکه و مجری و ... می‌توانی خودت به خلسه بروی و مخاطب را هم به خلسه ببری؛ هیچ کس کاری با تو ندارد، نه کسی در حین روایت سنگت می‌زند، نه کسی سوال می‌پرسد که منبع این روایت‌ها که می‌گویی کجاست؟ نه کسی به صحت و دقت روایت توجهی می‌کند و نه کسی علیه‌ات نامه می‌زند و گوشی را بر نمی‌دارد تا به فلان سردار و امیر و نهاد نظارتی ریز و درشت زنگ بزند که فلانی چه می‌گوید؟ بلکه عوامل برنامه و نهاد نظارتی با تو به خلسه می‌روند و از این خلسه حال می‌کنند! حتی اگر در روایتت بگویی فلان ش.ه.ی.د در فلان نقطه چند روز تنها می‌ماند و تو هم از تنهایی که هیچکس نبوده روایتی ارائه می‌دهی که نه متنی موجود است و نه شاهدی و کسی کاری با تو ندارد. اما اگر در مورد الگو‌های طراحی و برنامه ریزی ح.س.ن باقری، کادرسازی و تربیت نیروی مهدی زین الدین، لجستیک و پشتیبانی محمدابراهیم همت، الگوی خط شکنی احمد متوسلیان، بن‌بست شکنی علی هاشمی، معنویت عمل آفرین حسین خرازی، اتحاد صیاد شیرازی و ... برای ساخت آینده حرف بزنی، اول می‌گویند سند حرف‌هایت کو؟، سند می‌دهی، میگویند باید بزرگان تایید کنند، بزرگان تایید که هیچ، با بزرگواری تحسین می‌کنند. حالا می‌گویند سنت به جنگ نمی‌خورد بشین سرجایت، در جایگاه روایت سنگت می‌زنند و گاهی وقاحت را تا جایی جلو می‌برند که به خانواده‌ات هم رحم نمی‌کنند، اما وقتی می‌بینند مخاطب این حرف‌ها را می‌خواهد و از خلسه بی‌زار است، هر کاری می‌کنند که این حرف‌ها به او نرسد! آری می‌توانی خلسه‌ای باشی، خلسه آفرین باشی، کسی کارت ندارد که هیچ؛ فرش قرمز هم برایت پهن می‌کنند، اما اگر بخواهی افق دید مخاطب را ارتقا بدهی و از الگوها و تجربه‌های گذشته برای ساخت آینده حرف بزنی ۲ جریان شمشیر می‌کشند؛ خلسه‌ای‌ها و لیبرال‌ها! اما، امثال بنده انتخاب کردیم که همه سختی‌ها را تحمل کنیم و نوش جان‌مان هم باشد ولی خلسه‌ای نباشیم چرا که مسیر اصلی متفاوت است! پ.ن.۱؛ یکی از نبردهای آخرالزمانی ما با خلسه‌ای هاست، باور کنید. پ.ن.۲؛ در مورد لیبرال‌ها و نسبت‌آن‌ها با روایت خواهم نوشت. تهران، ۴ فروردین ۱۴۰۴ #روایت #پیشرفت_انقلاب_اسلامی https://eitaa.com/joinchat/1062011092Cc44bc57306