برای حبیب شدن نشسته‌ام گوشه‌ای و حالا بعد از غمی که هر سال تازه تر از سال قبل می‌شود دارم فکر می‌کنم چرا که اگر محرم ما را به تفکر نرساند دستمان خیلی پر نخواهد شد تفکر برای چه ؟ تفکر برای اینکه چگونه باید حبیب شد؟ چگونه باید چون سعید و بریر و هانی و عابس برای امام و راه امام فدا شد؟ این تفکر از این اجرای تمام حرفه ای حاج مهدی عزیز شروع می‌شود؟ آری یک شبه نمی توان عابس و حبیب و ... شد! شاید بشود یک شبه چون حر بن ریاحی بازگشت اما جایگاه حبیب ابن مظاهر متفاوت از جایگاه حر ابن ریاحی است! شاید عده ای خرده بگیرند که چرا اینگونه می‌گویی؟ جواب این سوال را با یک سوال می‌دهم : « حر بن ریاحی آن زمان که راه را بر امام بست با لشگری که همراهش بودند این کار را انجام داد، یعنی فرماندهی بستن راه بر امام را به خوبی انجام داد، اما آن لحظه که حر بازگشت و توبه کرد آیا همان جمعیتی که با خود برای بستن راه بر امام همراه کرده بود را هم توانست از مسیر ظلمت برگرداند؟» خوب که به ماجرای کربلا نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که تفاوت بین حبیب و حر زیاد است، حبیب‌ عمری خود را برای کربلا آماده کرده است، عمری با حسین (ع) زندگی کرده است، او در کوفه پناه سفیر امام یعنی مسلم‌بن‌عقیل بوده است، او هم نفس با مسلم‌بن‌عوسجه وجب به وجب کوفه را به دنبال مسلم گشته است، حبیب از همان اول اهل قیام برای راه امام است و حبیب در تلاش است تا جماعتی را برای همراهی حسین به میدان آورد نه آنکه جماعتی را برای بستن راه حسین فرماندهی کند! حالا دوباره به این مداحی خوب گوش می‌دهم؛ حاج مهدی نمی‌دانم چه کرده‌ای در این مسیر که خدا آنقدر رزق تو را زیاد کرده است که در اوج شور و گریه مخاطب را به خلسه نمی‌بری و با اشاره به قرآن افقی چون حبیب برای او می‌گشایی و با این شور زیبا می‌توان نوشت: «کربلا یعنی حضور در افقی دیگر، افقی برای حبیب شدن» پس بیاییم یک عمر جوری زندگی کنیم تا حبیب شویم، یک عمر بندگی کنیم تا عابس شویم. حر شدن شاید خوب باشد اما حبیب شدن مقام دیگری است که یک عمر مجاهدت و بندگی را می‌خواهد پ.ن.۱: من رو سیاه قطعا در جایگاهی نیستم که بتوانم در مورد شهدای کربلا نظری بدهم اما طبق مبانی دینی می‌دانم که شهدا هم مراتبی دارند و مرتبه‌ای فردی چون حبیب با حر متفاوت است پ.ن.۲: امروز باید تلاش کنیم تا برای نقش آفرینی اجتماعی و ساخت آینده همچون «حبیب» و «عابس» باشیم تا از اول همراه امام باشیم و برای او همراهانی را به میدان آوریم تهران، بعد عاشورا ۱۴۰۳ #عاشورا #حبیب_ابن_مظاهر #آینده #کربلا #پیشرفت_انقلاب_اسلامی https://eitaa.com/joinchat/1062011092Cc44bc57306

اربعین خانوادگی ۱؛ «بچه‌ها بامن» در استوری اول زمان خروج از ایران عزیز برای رسیدن به مرکز مغناطیس عالم یعنی کربلای معلی،‌ نوشته بودم بعد از فراق ۸ ساله ... عده‌ای از رفقا و مخاطبین سوال پرسیده بودند چرا ۸ ساله ؟ جواب اینکه اولین باری که سفر اربعین آمدیم سال ۹۴ بود، بعد از ازدواجمان، سفری که با خانم جان دونفره راهی بهشت معلی کربلا شدیم ... اما سال ۹۵ خدا فاطمه‌خانم را به ما هدیه داد و سال ۹۶ زینب خانم هدیه الهی برای ما شد ... از آنجا که سبک کاری و فعالیت من به‌گونه‌ای است که بیشتر ایام سال درگیر کار و سفر و ... هستم و بخش عمده‌ای از زندگی به فرماندهی و همسنگری خانم‌جان خانه تدبیر می‌شود، نمی‌توانستم اینگونه برخورد کنم که؛ «خب من می‌رویم تنهایی اربعین و پیاده‌روی و کربلا و ... شما هم مثل مابقی سال بمان خانه بالاخره بچه‌ها کوچک هستند و ...»؛ خیر این را درست نمی‌دانم، حضور در اربعین که تکلیف واجب عینی نیست ... باید حضور داشت اما کدام حضور ... در منش و اخلاق کار تشکیلاتی برای انقلاب اسلامی نمی‌پسندم که اهل خانه به تماشای سفر مرد خانه بنشینند آن هم مرد و بابایی که در کل سال به زحمت رویت می‌شود ... شاید عده‌ای خرده بگیرند که دچار فمنیست اسلامی شده‌ای و یا دیگر آنقدر هم خانواده‌گرایی خوب نیست و اصلا نمی‌فهمی اربعین یعنی چه ؟! اما پاسخ من همان است که گفتم ... اگر بناست فراق کربلا را بکشیم خانوادگی زیباتر است و اگر بناست وصال کربلا را نوش‌جان کنیم باز هم خانوادگی شیرین‌تر است حالا بعد از ۸ سال فراق یک قرار هم گذاشته‌ایم که به غیر از زمان‌های استراحت امورات بچه‌ها با من باشد، یعنی اگر به سامرا یا کاظمین و ... رفتیم بچه‌ها را من بردم و نگه‌داشتم تا خانوم‌جان بدون دغدغه بتواند زیارت کند، چرا؟ بخاطر همان‌‌که گفتم... امثال من که در طول سال نیستند این زمان‌ها بهترین زمان برای جبران است ... جبران ۲ چیز : نبودن کنار بچه‌ها و برداشتن بار ذهنی و اجرایی از روی دوش مادر خانواده ... آری اربعین فقط یک سفر برای هروله کردن و سینه زدن نیست ... اربعین یک فرصت برای ارتقای ظرفیت‌های موجود ‌به‌جهت خلق تصاویری جدید از مسیر حسین «علیه‌السلام» تا بگونه‌ای دیگر با یکدیگر زیست کنیم پ.ن: اگر خدا بخواهد در چند یادداشت دیگر نکاتی خواهم نوشت ۳۰ مرداد ۱۴۰۳، طریق نجف کربلا، عمود۸۵، من‌الحسین، مع‌الحسین، الی الحسین #کربلا #اربعین #خانواده #تمدن_نوین_اسلامی #پیشرفت_انقلاب_اسلامی https://eitaa.com/joinchat/2309030767C6f2e59ffd6