#چند روز مونده بود که عباس بره اومد خونمون از دوره اومده بود اون #شب سرد بود اومد نشست با هم صحبت کردیم #بعد عباس گفت اگه #آدم برای #شهادت بره #سوریه هیچ وقت #شهید نمی شه آدم بایدهمیشه برای #جهاد برای حفاظت از ناموس بره هنوز که هنوزه این جملش تو ذهنمه همش حرف های آسمونی می زد انگار جاش اینجا نبود. 🌼دلنوشته ی یکی از دوستان و همکاران شهید عباس آسمیه🌼 🍃37🍃

به روایت از پدرشهید: جنگ كه شروع شد #محمد رضا #١۶ سال داشت. يك روز كه من و #حاج صادق آهنگران در حال صحبت بوديم #محمد رضا برگه اي را آورد و گفت : بابا اين برگه را امضا كن مي خوام به #جبهه برم. 🍃⚘🍃 من گفتم : امضا نمي كنم كه حاج صادق گفت : اگه تو امضا نكني من امضا مي كنم. خلاصه برگه را امضا كرديم و #محمد رضا خداحافظي كرد و مدتي بعد هم عازم #جبهه شد. 🍃⚘🍃 آخرين باری كه #محمد رضا پيش ما بود من را صدا زد و گفت : « بابا ! بيا يه كم ريشم را كوتاه كن. » وقتي داشتم ريش هاش را كوتاه مي كردم موهاي صورتش را كه كنار مي زدم تا اونها را كوتاه كنم #نوري رو در #صورتش احساس كردم. 😭 🍃⚘🍃 چند بار اومدم كه صورتش را ببوسم اما خجالت كشيدم. گفتم :#محمد رضا كي مي آيي ؟ گفت : بابا الان اومده ام كه برم. اين بار آخري بود كه او را ديدم. 😭😭 🍃⚘🍃 شبي كه#محمد رضا #شهيد شده بود #شب اربعين بود. تعقيبات نماز را خوندم حالم خيلي بد بود. مي خواستم بنشينم نمي تونستم. با خودم گفتم : به حسينيه ی اعظم برم و روضه اي بخونم تا آرامشي براي قلبم حاصل بشه. 😭😭 🍃⚘🍃