•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #صرف_و_نحو #جلسه_صدوهفتاد ✅ موضوع: اسم فاعل(استثناء در وزن اسم فاعل) تعریف: اسم مشتقی است که برای دلالت بر معنایی مجرد و حادث (یعنی اتفاق می افتد و زائل می شود) و گاهی به ندرت بر معنی دائم یا شبه دائم دلالت میکند، مانند: خالد، مستمر، دائم طریقه ساختن اسم فاعل از موارد زیر ساخته می شود: الف) از فعل ثلاثی بر وزن «فاعِل» مثال: لاعِب، کاتِب ب) از غیر ثلاثی بر وزن فعل مضارع همراه با ابدال حرف مضارعه به میم مضموم و مکسور شدن ما قبل آخر مثال: دَحرَجَ، یُدَحرِجَ، مُدَحرِج گاهی اسم فاعل از «اَسهَبَ: مُسهَب» و از «اَحصَنَ: مُحصَن» وارد شده است، در حالی که قیاساً «مُسهِب، مُحصِن» می باشد. همچنین اسم فاعل از «اَیفَعَ، یافِع» و از « اَمحَلَ، ماحِل» استثناءً وارد شده است در حالی که قیاس: «موفِع، مُمحِل» می باشد. و عمل به قیاس جایز است هر چند باید به سماعی بودن آن توجه کرد. ✅✅ ✅✅✅ در آیه ۱۴۷ بقره: ...اسم فاعل «مُمتَرین» از «اَمتَرَ، یَمتَرُ» گرفته شده و از موارد استثنا است. •••┈✾~🍃🌸~✾┈••• برگرفته از بیانات استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی( برمبنای کتب «المباحث النحویه شرح سیوطی» و «ترجمه و شرح مغني الأديب و «موسوعة النحو و الصرف والاعراب و مبادی العربیه جلد۴») 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #صرف_و_نحو #جلسه_صدوهفتاد_یکم ✅ موضوع: تقدم وجویی خبر بر مبتدا تعریف: اصل آن است که خبر از مبتدا متاخّر باشد، زیرا حکمی است که با آن بر مبتدا حکم می کنیم. با وجود این، گاهی خبر بر مبتدا مقدم می شود، و این تقدم در چندحالت واجب است: الف: هر گاه مبتدا، نکره غیر مفیده بوده، وخبر شبه جمله( ظرف یا جارو مجرور) باشد. مثال: اَمامَک مَد رسَهُُ ب: هرگاه خبر صدارت طلب باشد، مثل اسم استفهام، یا مضاف به اسم استفهام.. مثال ۱:اینَ الطَریقُ؟ مثال۲: مساءَ ایِّ یومِ زفافُک ج:هر گاه خبر در مبتدا محصور شود با( الّا) یا ( انَّما) مثال۱: ما ناجحُ الّا المجتهدُ مثال۲: انَّما ناجحُ المجتَهِد د: هر گاه مبتدا، ضمیری داشته باشد که به خبر برمی گردد. مثال: فی الحدیقهِ صاحِبُها ✅✅ ✅✅✅ در آیه ۱۴۸ بقره: .. در جمله ( لِکلِّ وجهَةٌ) چون مبتدا نکره وخبر جار ومجرور است خبر بر مبتدا مقدم شده است. •••┈✾~🍃🌸~✾┈••• برگرفته از بیانات استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی( برمبنای کتب «المباحث النحویه شرح سیوطی» و «ترجمه و شرح مغني الأديب و «موسوعة النحو و الصرف والاعراب و مبادی العربیه جلد۴») 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #صرف_و_نحو #جلسه_صدوهفتاد_دوم ✅ موضوع: صفت مشبهه صفت مشبهه در عربی یکی از انواع اسم‌های مشتق در این زبان است که بر وزن‌های مشخصی ساخته می‌شود. همان‌طور که از اسمش پیداست با استفاده از اسم مشتق می‌توانیم صفت و ویژگی خاصی را به موصوف بدهیم. صفت هاي مشبهه داراي اوزان مشخصي هستند و با آن وزن ها مي توانيم صفت هاي مشبهه را بشناسيم ؛ يكي ديگر از راه هاي شناخت صفات مشبهه دانستن معني كلمات است. مهم ترين وزن هاي «صفت مشبهه» عبارتند از: ۱-  فَعيل: شَريف، كريم، لطيف ۲-  فَعْل: صَعْب، سَهْل، خَصْم، ربّ ۳_ فَعِل : خَشِن، فَرِح، حَذِر(بيمناك)، كَسِل (تنبل ) ۴- فَعْلان: جَوْعان(گرسنه)،  عَطشان (تشنه)، غَضْبان(عصباني)  تفاوت صفت مشبهه واسم فاعل اسم فاعل: اسمی است که دلالت بر ثبوت فعل برای فاعلش به صورت غیر مستمر می‌کند. مانند: جاعل هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ(24) _الْخَالِقُ: اسم فاعل, ثلاثی مجرد _الْبَارِئُ: اسم فاعل, ثلاثی مجرد _الْمُصَوِّرُ: اسم فاعل, ثلاثی مزید_باب تفعیل صفت مشبهه: اسمی است که دلالت بر ثبوت فعل برای فاعلش به صورت مستمر (دائمی) می کند. «فَعيل»: اين وزن پركاربردترين وزن صفت مشبهه است و كاربرد فراوانى در قرآن كريم دارد؛ مانند عليم، أَمين، بَرىء، جَميل،حَقيق، وَحيد، كَريم و قوىّ و مانند حَفِىّ در آيه شريفه: إِنَّهُ كٰانَ بِي حَفِيًّا (مريم/ 47). ✅✅ ✅✅✅ در آیه ۱۴۹ بقره: .. در شبه جمله ( من ربِّک) کلمه «ربّ» صفت مستمر وپایدار در خداوند را بیان می کند بنابر نظر بیشتر نحویون صفت مشبهه می باشد. •••┈✾~🍃🌸~✾┈••• برگرفته از بیانات استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی( برمبنای کتب «المباحث النحویه شرح سیوطی» و «ترجمه و شرح مغني الأديب و «موسوعة النحو و الصرف والاعراب و مبادی العربیه جلد۴») 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #صرف_و_نحو #جلسه_صدوهفتاد_و_سوم ✅ موضوع: اقسام فاعل صریح ✍️ فاعل به اعتبار وضوح یا عدم آن بر دو قسم صریح و غیر صریح تقسیم می شود که فاعل صریح خود به اقسام مختلف می باشد: تعریف فاعل صریح: فاعلی که به صورت آشکار و واضح در جمله بیان می‌شود و به راحتی قابل تشخیص است. این قِسم فاعل، متشکل از اسمِ ظاهر و ضمیر می‌باشد: الف) اسم ظاهر: فاعلی که صریح و معین ، یک کلمه جداگانه و مستقل باشد که پس از فعلِ تام در جمله بیاید. 🍃مثال: ... قَدْ جَاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ... ⬅️درآیه شریفه «بَيِّنَةٌ» اسم ظاهرِ مرفوعی است که بعد از فعلِ تام و معلوم «جَاءَتْ» آمده است. ب) ضمیر: که خود شامل دو قسم ضمیر بارز و مستتر می‌باشد؛ 🌱- ضمیر بارز: فاعلی که یکی از ضمایر متصل مرفوعی (الف_ واو_ ن _ تَ_ تُما_ تِ_ تُنَّ_ تُ_ ی_ نا) باشد و به آخر فعلِ معلومِ تامّ، متصل شده باشد، در این صورت آن ضمیر بارز، فاعل و محلا مرفوع است. 🍃مثال: إِنْ تَسْتَفْتِحُوا فَقَدْ جَاءَكُمُ الْفَتْحُ... ⬅️ضمیر بارز «واو» در فعل «إِنْ تَسْتَفْتِحُوا» فاعل و محلامرفوع می‌باشد و همچنین با توجه به توضیح قسمت الف، می دانیم که «الْفَتْحُ» فاعل (اسم ظاهر) برای فعل «جَاءَ» است. 🌱- ضمیر مستتر: هرگاه پس از فعل معلوم تامّ، نه فاعلِ ظاهر آمده باشد و نه هیچ‌یک از ضمیرهای متصلِ مرفوعی به‌ آخر آن فعل متصل شده باشد، در این حالت یکی از پنج ضمیر منفصل و مستتر مرفوعی (هوَ - هیَ - اَنتَ - اَنَا - نَحنُ) که از لحاظ معنا و صیغه، با فعل مورد نظر یکسان باشد، فاعل خواهد بود و در محل رفع است. 🍃مثال: ... وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ. ⬅️ در مقطع آیه مذکور، ضمیر مستتر «أنتَ» در فعل امر «قِ»، فاعل می‌باشد. ✅✅✅ در آیه ۱۵۰ بقره: ✅ ضمیر بارز «تَ» در فعل ماضی «خَرَجْتَ» ✅ ضمیر مستتر «أنتَ» در فعل امر «وَلِّ» ✅ ضمیر بارز «واو» در فعل مضارع «تَعْمَلُونَ» محلاً مرفوع و از اقسام فاعل صریح می باشند. •••┈✾~🍃🌸~✾┈••• برگرفته از بیانات استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی( برمبنای کتب «المباحث النحویه شرح سیوطی» و «ترجمه و شرح مغني الأديب و «موسوعة النحو و الصرف والاعراب و مبادی العربیه جلد۴») 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #صرف_و_نحو #جلسه_صدوهفتاد_و_چهارم ✅ موضوع: جواز اضمار «اَن» ناصبه 👈حروف ناصب فعل مضارع عبارتند از: اَن- لَن- کَی- اِذَن ⬅️ از میان حروف ناصبه«اَن» در دو حالت ظاهر و مقدر فعل بعد از خود را منصوب می‌کند. 🍃 مثال برای «اَن» ظاهر: یُریدُاللهُ اَن یُخَفِّفَ عَنکُم 🍃 مثال برای «ان» مقدر: یُریدُاللهُ لِیُبَیِّنَ لَکُم که «اَن» در تقدیر بوده و تقدیر کلام «لِاَن یُبَیِّنَ» بوده است. ⬅️ این تقدیر و اضمار«اَن» می‌تواند جایز یا واجب باشد ⬅️ جواز اضمار«اَن» جایز است«اَن» بعد از شش حرف در تقدیر گرفته شود که عبارتند از: لام تعلیل، لام عاقبت، حروف عطف واو، فاء، ثُمَّ، اَو لام تعلیل: حرف جری است که مابعد آن علت و سبب برای ماقبل آن است مانند: وَ اَنزَلنا اِلَیکَ الذِّکرَ لِتُبَیِّنَ لِلنّاسِ ما نُزِّلَ اِلَیهِم اضمار آن بعد از لام تعلیل در صورتیکه همراه با لاء نافیه یا لاء زائده نباشد جایز است. ولی اگر لام تعلیل با لاء نافیه و لاء زائده همراه باشد باید ظاهر شود؛ مثال: لِئَلّا یَعلَمَ اَهلُ الکتابَ ✅✅✅✅ در آیه ۱۵۰ بقره بعد از لام تعلیل لاء نافیه قرار گرفته است و باید «اَن» ظاهر شود لِئَلّا یَکونَ لِلنّاسِ عَلَیکُم حُجَّه ولی در ادامه آیه در عبارت «لِاُتِمَّ» ظاهر نشده چون بعد از لاء نافیه و زائده قرار نگرفته است و آخر فعل مضارع «اُتِمَّ» منصوب شده است . •••┈✾~🍃🌸~✾..... برگرفته از بیانات استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی( برمبنای کتب «المباحث النحویه شرح سیوطی» و «ترجمه و شرح مغني الأديب و «موسوعة النحو و الصرف والاعراب و مبادی العربیه جلد۴») 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #صرف_و_نحو #جلسه_صدو_هفتادو_پنج ✅ موضوع: انواع اعراب ضمیر متصل ضمیر متصل با توجه به اعراب محلی اش، سه نوع است. الف_ مخصوص رفع: «تاء، الف، واو، نون، یاء مفرد مؤنث مخاطب»، مانند: قُمتُ، قاما، قاموا، قُمنَ، قُومی ب_ مشترک میان نصب و جرّ، سه ضمیرند: ۱_ «ی» متکلم وحده، مانند: أکرَمَنی سَیِّدی ۲_ «ک» مخاطب، مانند: أکرَمَکَ سَیِّدُکَ ۳_ «ه» غایب، مانند: أکرَمَهُ سَیِّدُهُ نکته: منظور از «ک» مخاطب: کَ کُما، کُم، کِ، کُما، کُنَّ و منظور از «هاء» غایب: هُ، هُما، هُم، ها، هُما، هُنَّ ج_ مشترک میان مرفوع، منصوب و مجرور و آن ضمیر متکلم «نا» است، مانند: رَبَّنا اِنَّنا سَمِعنا توضیح: «نا» در «رَبَّنا» مضاف الیه و مجرور «نا» در «اِنَّنا» اسم «اِنَّ» و منصوب «نا» در «سَمِعنا» فاعل و مرفوع است. ✅ در آیه ۱۵۱ بقره، ضمیر «کُم» در «فیکُم، مِنکُم، عَلَیکُم» محلا مجرور به حرف جرّ است و در «یُزَّکیکُم، یُعَلِّمُکُم» محلا منصوب و مفعولٌ به است. •••┈✾~🍃🌸~✾┈••• برگرفته از بیانات استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی( برمبنای کتب «المباحث النحویه شرح سیوطی» و «ترجمه و شرح مغني الأديب و «موسوعة النحو و الصرف والاعراب و مبادی العربیه جلد۴») 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #صرف_و_نحو #جلسه_صدو_هفتادو_شش ✅ موضوع: حذف یاء متکلم در فعل یاء متکلم در آخر بعضی از افعال حذف می‌شود که عللی دارد از جمله: ۱- قاعده نحوی: حذف یاء متکلم در فعل مضارع مجزوم 🍃در زبان عربی ، وقتی فعل مضارع همراه با یاء متکلم باشد و مجزوم شود، یاء متکلم را می‌توان برای تخفیف حذف کرد و فقط کسره را باقی گذاشت. ۲- زیبایی و تناسب لفظی(فصاحت و بلاغت قرآن) 🍃حذف یاء متکلم باعث تناسب موسیقیایی بین افعال ذکر شده در آیه می‌شود و قرائت آن را روان‌تر و خوش آهنگ تر می‌کند. 🍃قرآن کریم به لحاظ فصاحت و ایجاز گاهی برخی حروف را حذف می‌کند تا هماهنگی بیشتری ایجاد شود. ۳-قواعد قرائات مختلف 🍃برخی قراء مانند حفص یاء متکلم را حذف کرده اند، اما در برخی قرائات دیگر،یاء حذف نشده است مانند: «وَلا تَکفُرُونی» 🍃این تفاوت در قرائات نشان می‌دهد که حذف یاء در اینجا امری اختیاری است که از قواعد نحوی و قرائتی نشات می‌گیرد. ✅✅✅✅ در آیه ۱۵۰/ بقره حذف یاء متکلم در«تکفرون» به دلیل جزم فعل، تخفیف لفظی و رعایت فصاحت قرآنی است. این نوع حذف در زبان عربی متداول است و باعث می‌شود جمله هم از لحاظ نحوی صحیح باشد و هم از لحاظ صوتی و آهنگین، زیباتر خوانده شود. •••┈✾~🍃🌸~✾┈••• برگرفته از بیانات استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی( برمبنای کتب «المباحث النحویه شرح سیوطی» و «ترجمه و شرح مغني الأديب و «موسوعة النحو و الصرف والاعراب و مبادی العربیه جلد۴») 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #صرف_و_نحو #جلسه_صدو_هفتادو_هفتم ✅ موضوع: «مَعَ» ظرف مکان و زمان «مَعَ» لفظی است که به معنای «همراه، با، به همراه» استفاده می‌شود و معمولاً برای نشان دادن همراهی و مصاحبت بین دو چیز، فرد یا گروهی به کار می‌رود. 🍃«مع» در زبان عربی به دو صورت می آید. 1-ظرف 2- حال الف) «مع» ظرفیه: ظرف زمان یا مکان ( بستگی به کلمه مضاف دارد) منصوب به فتحه ی ظاهر مثال: « غادرتُ المنزلَ مَعَ الصباحِ» در این مثال «مَعَ» ظرف زمان است. مثال:« لا راحَةَ مَعَ عذابِ الضَمیرِ» در این مثال «مَعَ» ظرف مکان است. ب) «مع»حالیه: به معنی «جمیعاً» که برای مثنی یا جمع به کار می رود، و برای مفرد کاربردی ندارد. مثال1: جاء الطالبان معاً مثال2:فلَمَّا تَفَرَّقنا کأنّی و مالِکاً لِطول اجتماعٍ لم نَبِت لَیلةً مَعاً در دو مثال فوق «معاً»: حال و منصوب به فتحه ظاهری است. •••┈✾~🍃🌸~✾┈••• در آیه ۱۵۳ از سوره مبارکه بقره «مَعَ» ظرف مکان است و قرابت و نزدیکی خداوند را با کسانی که از صبر و نماز کمک می گیرند را نشان می دهد. •••┈✾~🍃🌸~✾┈••• برگرفته از بیانات استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی( برمبنای کتب «المباحث النحویه شرح سیوطی» و «ترجمه و شرح مغني الأديب و «موسوعة النحو و الصرف والاعراب و مبادی العربیه جلد۴») 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #صرف_و_نحو #جلسه_صد_و_شصت_وهشتم ✅ موضوع: صله موصول و عائد ✍بعد از موصولات لازم است جمله ای واقع شود که مشتمل بر ضمیری باشد که به اسم موصول بر گردد؛ به این جمله «صله» گویند. به ضمیری که به اسم موصول برمی گردد «عائد صله» گویند زیرا به موصول، عود و بازگشت می‌کند. 🔹انواع ضمیر عائد صله: 1️⃣ ضمیر بارز؛ مثال: وَ یَقطَعونَ ما أمَرَ ٱللهُ بِهِ أن یُوصَلَ. و قطع میکنند آنچه راکه خدابه پیوند خوردن آن، فرمان داده است.{بقره ۲۷} 🍃 در مثال فوق صله، جمله «أمَرَ ٱللهُ بِهِ» است. عائد صله، ضمیر «ه» در «بِهِ»که به «ما» موصول برمیگردد. 2️⃣ ضمیر مستتر؛ مثال: یَتَعَلَّمونَ ما یَضُرُّهُم. چیزی رامی‌آموختند که به آنان آسیب میرسانید.{بقره ۱۰۲} 🍃در این آیه صله، جمله «یَضُرُّهُم» می‌باشد. عائدصله، ضمیر مستتر «هو» در «یَضُرُّ» که به «ما» موصول برمیگردد. 🖌شرط ضمیر عائد آن است که از حيث افراد و تذكير و همچنین تثنيه و جمع و تأنيث با موصول مطابق باشد ؛ مثال:رَبَّنا أرِنَا ٱلَّذَینِ اَضَلَّانَامِنَ الجِنِّ والاِنسِ. ای پروردگارما! آنان که از گروه جن و انس، ما را گمراه کردند، به ما نشان بده.{فصلت۲۹} 🍃در این مثال صله، جمله «اَضَلَّانَا» است. عائدصله، ضمیر فاعلی «ا» (تثنیه) در «أضَلّا» است که به «الَّذَیْنِ» برمی‌گردد. نکته: موصول حرفى كه مبنى و محل اعراب نداشته ، نياز به عائد ندارد و صله آن همان جمله مابعد آن است كه آن را تأويل به مصدر می‌برد. 🔹ضمیری که در صله «مَن» و «ما» واقع مى‌شود، دو وجه جايز است: 1️⃣ مراعات لفظ موصول، که در تمام حالتها، مفرد و مذکر می‌آید و این وجه بسیار کاربرد دارد. مثال:و مَن یَتَوَکّل علَی اللهِ فَهُوَحَسبُه. و کسی که برخداتوکل کند،خدا برایش بس است.{طلاق ۳} 🍃در آیه شریفه صله، جمله «یَتَوَکّل» می‌باشد. ضمیر عائد، «هو» مستتر در «یَتَوَکَّل» است 2️⃣ مراعات معنای موصول که در اِفراد، تثنیه، جمع، تذکیر و تأنیث، با آن مطابقت می‌کند. مثال:کافیءُ مَن ساعَدَکَ ومَن ساعَدَتکَ ومَن ساعَداکَ. 🍃درمثال فوق سه جمله صله موجود است؛ •در جمله «ساعَدَک» ضمیر عائد «هو» مستتر است. •در جمله «ساعَدتک» ضمیر عائد «هی» مستتر است. •در جمله «ساعداک» ضمیر عائد «ا» است که ضمیر بارز است. 🔹حذف عائد صله : عائد صله جایز است حذف شود. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• با توجه به مطالب فوق در آیه ۱۵۴ سوره بقره: 🍃 یُقتَلُ: جمله صله برای «مَن» است. ضمیر مستتر «هُوَ» در «یُقتَلُ»، ضمیر عائد است. •••┈✾~🍃🌸~✾┈••• برگرفته از بیانات استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی( برمبنای کتب «المباحث النحویه شرح سیوطی» و «ترجمه و شرح مغني الأديب و «موسوعة النحو و الصرف والاعراب») 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #صرف_و_نحو #جلسه_صد_و_شصت_ونهم ✅موضوع: فعل امر تعریف فعل امر: عبارت است از لفظی که برطلب وقوع فعل از سوی فاعل مخاطب، بدون لام امر، دلالت می کند. فعل امر بر دو قسم است: امر غائب، امر حاضر. 🔹️امر غائب را از فعل مضارع مى‌گيرند باين نحو كه شش صيغه غائب و دو صيغه متكلّم وحده و مع الغير را در نظر ابتداء بر سر آنها (لام مكسور) كه علامت امر غائب است درآورده و آخر را مجزوم مى‌سازند. 🔹️امر حاضر را از فعل مضارع مى‌سازند به اين روش كه شش صيغه حاضر را ملاحظه كرده ابتداء حرف مضارعه را از اوّلش بر مى‌دارند سپس از دو حال خارج نيست: الف: آنكه فاء الفعل متحرك است. ب: آنكه فاء الفعل ساكن ميباشد. 🍃در صورت اوّل فقط آخر فعل را مجزوم مى‌كنند. مثال: «...کن فیکون» توضیح : در این آیه فعل امر «کُن» با برداشتن حرف مضارعه و ملاحظه فاء الفعل متحرک ساخته شده است زیرا در اصل «تَکونُ» بوده است 🍃در صورت دوّم(ساکن بودن فاءالفعل) به حرف بعد از فاء الفعل كه عين الفعل باشد نظر مى‌كنند که از سه حال خارج نيست: يا مكسور است و يا مفتوح بوده و يا مضموم ميباشد. 🍃در دو صورت اوّل و دوّم(مکسور یا مفتوح بودن عین الفعل) يك همزه مكسور ابتداء فعل درآورده و آخرش را مجزوم مى‌سازند. مثال: «اِستَغفِروا رََّبکُم...» توضیح: در آیه فوق بعد از حذف حرف مضارعه از فعل «تَستَغفِرُونَ» به دلیل اینکه حرف بعد از فاءالفعل مکسور است؛همزه فعل امر به صورت مکسور می باشد. 🍃 درصورت آخر(مضموم بودن عین الفعل ) همزه مضموم اوّلش درآورده و آخر آنرا مجزوم مى‌كنند مثال: «اُعبُدُوا الله....» توضیح: فعل«تَعبُدُونَ» با توجه به اینکه حرف بعد از فاء الفعل آن مضموم است بنابراین همزه فعل امر مضموم می باشد. نکته ۱: همزه فعل امر به جز باب افعال همزه وصل است بنابراین در ابتدای کلام خوانده میشود ولی در وسط کلام ناخواناست. مثال ۱: رَبَّنَا افتَحْ بَینَنا و بَینَ قَومِنا بِالحقِّ مثال ۲: فَاَرسِلْ مَعَنا اَخانا نکته ۲: همزه امر بعد از حرف عطف «واو،فاء، ثُمَّ» جایز است ساکن شود. مثال ۱: کُلوا وَاشرَبوا و لا تُسرِفوا مثال ۲: فَافتَحْ بینی و بینَهُم فتحاً مثال ۳: ثُمَّ ادعُهُنَّ •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈ ✅در آیه ۱۵۵ از سوره مبارکه بقره: «بَشِّر» فعل امر حاضر از فعل «تُبَشِّرُ» می‌باشد. به دلیل متحرک بودن فاءالغعل، پس از حذف حرف مضارعه، به همزه وصل نیازی نداشته است. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل‌مرتضی و اساتید موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی و کتاب موسوعة النحو و الصرف و الأعراب 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #صرف_و_نحو #جلسه_صد_و_هفتاد ✅ موضوع: اذا شرطیه «اذا» به سه دسته «شرطیه»، «فجائیه» و «تفسیریه» تقسیم می‌شود. _ اگر اذا از نوع شرطیه باشد، ظرف زمان است و بعد از آن جمله فعلیه می‌آید. _ بعد از اذای شرطیه باید فعل شرط و فعل جواب شرط بیاید. مثال: وَمِنْ آيَاتِهِٓ أَنْ تَقُومَ السَّمَآءُ وَالْأَرْضُ بِأَمْرِهِ ۚ ثُمَّ إِذَا دَعَاكُمْ دَعْوَةً مِنَ الْأَرْضِ إِذَآ أَنْتُمْ تَخْرُجُونَ و از نشانه‌های [قدرت و ربوبیت‌] او این است كه آسمان و زمین به فرمانش برپایند، سپس زمانی كه شما را با یك دعوت از زمین بخواند، ناگاه [از گورها] بیرون می‌آیید. روم - 25 _ اگر اذا از نوع فجائیه باشد، بعد از آن جمله اسمیه می‌آید. در مثال بالا «اذا» دوم فجائیه است. _ اذای شرطیه در ابتدای جمله می‌آید. _ اذا شرطیه متضمن معنای شرط است و فقط بر سر جمله فعلیه داخل میشود و اکثرا فعل آن ماضی است. غالبا اذا ظرف یعنی مفعول فیه می آید و معنای مستقبل هم در خود دارد. ✅ در آیه ۱۵۶ بقره، «اذا» ظرف زمان و متضمن معنای شرط است. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل‌مرتضی و اساتید موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی و کتاب موسوعة النحو و الصرف و الأعراب 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #صرف_و_نحو #جلسه_صدو_هفتادو_یک ✅ موضوع:‌ نعت 👈تعریف: نعت، یا صفت بر دو نوع است: نعت حقیقی و نعت سببی. نعت حقیقی: تابعی است که متبوعش را با بیان یکی از صفاتش کامل می کند، مثال: لطف البدرُ المنیرُ. نعت سببی: تابعی است که با بیان صفات متعلق به متبوعش، آن را کامل می کند. مثال: جاءَ الرجل الناجحُ ابنِهِ 🔷معانی نعت: ۱_ تخصیص( هرگاه منعوت نکره باشد ) مثال: مررتُ برجلِِ نشیطِِ ۲_ توضیح( هر گاه منعوت معرفه باشد) مثال: مررتُ بزیدِِ الخیّاطِ ۳_ مدح یا ذم مثال؛ جاءَ الطالبُ المجتهدُ مثال: اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ ۴_ تاکید مثال: فاذا نفخ فی الصّور نفخةٌ واحدةٌ 🔷 اقسام نعت نعت بر سه قسم است:مفرد، جمله، شبه جمله. ✨نعت مفرد مثال: اُحِبّ الطّالبَ النَّشیطَ ⚡️نعت جمله مشروط به شروط زیر است: ۱_ باید جمله خبری باشد، یعنی احتمال صدق و کذب را داشته باشد ۲_ بر خلاف جمله حالیه، باید مقترن به واو باشد. ۳_ باید دارای ضمیری باشد که آن را به موصوف مرتبط سازد جدای از اینکه به لفظ در آمده باشد، مانند: « واتّقوا یوماََ راجعون فیه الی الله» نعت مقدّر باشد، مانند ایه: ( واتّقوا یوماََ لا تجزیه نفسٌ عن نفسِِ شیئاََ) ⚡️نعت شبه جمله: گاهی شبه جمله نعت می شود، به شرط اینکه دارای معنای کامل باشد. مثال: شاهَدتُ تلمیذاََ اَمامَ المدرجِ. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• ✅نتیجه اینکه در آیه ۱۵۷سوره بقره: «من ربِّهِم» جار ومجرور به همراه متعلقش نعت برای (صلواتٌ ) می باشد، که نعت ما از نوع شبه جمله است. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس ارزشمند استاد حسینی آل‌مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی ( بر مبنای کتاب موسوعه النحو والصرف والاعراب و کتاب صرف متوسطه ) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin