⚡️قدرت و تاثیر نهاد روحانیت؛ از حقیقت تا مجاز 🖋ابراهیم عزیزی (پژوهشگر حوزه) 🔹بدون شک راهپیمایی‌های غدیری حرکتی بزرگ و بی‌نظیر آن هم در فضای شاد است که به احتمال فراوان در سال‌های آتی نمونه آن در سایر کشورها نیز تکثیر شود. اما چه چیزی این خیل عظیم را به خیابان‌ها گسیل داشت؟ این معرفت و این حرارت از کجا آمده است؟ باید دانست که چنین اتفاق عظیمی آن هم با هزینه‌ی مردمی، نتیجه‌ی برنامه‌ریزی یک‌شبه نیست؛ بلکه سال‌ها تبلیغ و تاکید روحانیون و مبلغان دین بر مسأله‌ی غدیر و اهمیت آن، لزوم إحیاء شعائر دین و نشر روایات فضایل این روز، زمینه‌ی روحی و معنوی این برنامه‌ی عظیم را در مؤمنان ایجاد کرد. 🔹در نتیجه طرح ایده‌ی راهپیمایی غدیر ( که نمی دانم از کیست!) با استقبال شگفت‌آور مردم روبرو شد و این پتانسیلِ پر‌حرارتِ سالها خفته فعال گردید، بطوری که در اندک زمانی ایران‌گیر شد و امید میرود جهان‌گیر شود. 🔹این پدیده و نمونه های مشابه، پاسخی‌ست به کسانی که ادعا می‌کنند: «جامعه طلاب و منبرشان پرهزینه و بی‌اثر است.» اثر طلاب و مبلغان دین، اگرچه بر بسیاری از خودی‌ها مخفی ست، لکن نزد دشمنان دین و انقلاب بسیار آشکار و واضح است. به همین سبب در فضای مجازی این‌همه کلیپ تمسخر و توهین علیه روحانیت دیده می‌شود که قطعا هزینه‌ی زیادی می‌برد و بدیهی است که هیچ عاقلی برای یک گروه بی اثر، این هزینه‌ی سنگین رسانه‌ای را به دوش نمی‌کشد! 🔹نگارنده معتقد است پتانسیل‌های دیگری هم زمینه‌سازی شده است که باید در فرصت مناسب و با شیوه‌ی مناسب‌تر فعال گردد. 🔻🔻🔻 @mobahesat

⚡️«تبلیغ» را از فضای هیجانی دور کنید! به بهانه دیدار حوزویان با رهبر معظم انقلاب 🔹یک هفته از دیدار رهبر معظم انقلاب با حوزویان می‌گذرد و با توجه به بحث مطرح شده از سوی ایشان در خصوص«اولویت‌بخشی به امر تبلیغ در حوزه‌های علمیه» نظرات و واکنش‌های مختلفی را شاهد بوده‌ایم. 🔹پیش از انجام دیدار متاسفانه فضای رسانه‌ای حوزه‌های علمیه دچار برخی حواشی شد و عده‌ای محدود براساس سلایق خاص سیاسی اذهان حوزویان مشوش کردند. همچنین به علت عدم اطلاع‌رسانی صحیح دست‌اندرکاران حوزوی این برنامه در خصوص چگونگی برگزاری دیدار تصور و انتظاری ایجاد شد که تعدادی از حوزویان نظرات و دیدگاه‌های خود را مطرح خواهند کرد. در حالی که پیش از این نیز در آستانه محرم دیدار با مبلغان برگزار شده بود که از جنس دیدارهای عادی سایر صنوف مانند معلمان بود. 🔹اما بعد از برگزاری دیدار آنچه که شاهد بوده‌ایم از مصادیق بارز آسیب‌هایی است که در پی سخنان رهبر معظم انقلاب وجود داشته‌است. برای نمونه ایشان سال‌هاست در هنگام تحویل سال با انتخاب یک شعار مسیر کلی حرکت نظام را ترسیم می‌کنند اما آنچه که دیده می‌شود واکنش تبلیغاتی و گاه هیجانی مدیران است؛ از مصاحبه در خصوص لزوم توجه به شعار سال تا نگارش کتاب در مدت ده روز! 🔹نکته جالب توجه آن است که نوعا کسانی پیشگام اظهارنظر و استقبال از شعار انتخاب شده هستند که عملا باید پاسخگو باشند که با توجه به مسئولیتی دارند چرا در این خصوص عملکرد ضعیفی داشته و با توجه به خلأ پیش آمده، رهبر معظم انقلاب مسیر کل نظام را برای جبران نیازها این سمت هدایت کرده‌اند! 🔹در خصوص دیدار اخیر حوزویان نیز متاسفانه اغلب شاهد تکرار مکررات و «تاکید بر بایدها» و… هستیم و برخی وعده‌ها مانند «راه‌اندازی کانون‌های تبلیغ» آن هم بلافاصله بعد از سخنان اخیر رهبر معظم انقلاب به زعم اغلب مخاطبان یک نوع حرکت تبلیغی بدون پشتوانه مطالعاتی و طرح و برنامه‌ریزی است.به نظر می‌رسد سبقت‌گیری مسئولان کشوری در اظهارنظر پس از اعلام شعار سال از سوی رهبر انقلاب به مسئولان حوزوی هم تسری یافته و ناخواسته دچار یک هیجان و تبلیغ رسانه‌ای کاذب شده‌اند، امر مذمومی که رسانه‌های حوزوی نیز در انعکاس آن شریک هستند. 🔹درخواست جدی این یادداشت از مدیران و مسئولان بخش‌های مختلف حوزه‌‌های علمیه آن است که بدون عجله و هیجان، جلسات کارشناسی و آسیب‌شناسی عملکردها در خصوص امر تبلیغ را برگزار کنند و با بررسی وضعیت موجود، ظرفیت‌های سازمانی و نیروی انسانی و نیازهای جامعه به مرحله‌ی طراحی برنامه‌ها برسند. 🔹بهترین راه قضاوت در خصوص عملکرد مسئولان، بی توجهی به تمامی اظهارات یک هفته‌ی اخیر آنان است تا پس از فروکش کردن هیجانات و اقناع مصاحبه و بیانیه‌ها، چند ماه بعد به سراغ برنامه‌ها رفته و نسبت به وظیفه‌ی هر بخش از آنان مطالبه نمود. https://mobahesat.ir/24085 🔻🔻🔻 @mobahesat

◾️حجت‌الاسلام محمدزمانی در گفت‌وگو با مباحثات: ✔️حوزه علمیه هیچ برنامه‌ای برای ساماندهی عزاداری و مداحی ندارد/مراقب باشیم عزاداری‌هایمان سکولار نباشد ⚫️پرونده ویژه ماه محرم/1 🔹مرز بین خرافات و بدعت با شعائر واقعی حسینی محور اصلی گفت‌وگویی بود که با حجت‌الاسلام والمسلمین جواد محمدزمانی نویسنده و شاعرآیینی و رئیس انجمن شاعران آیینی داشتم. محمدزمانی متولد سال ۱۳۵۶ در شهر تهران و دارای تحصیلات حوزوی خارج فقه و اصول و همچنین کارشناسی ارشد از دانشگاه ادیان و مذاهب است. او به‌عنوان نماینده نسل جوان شاعران آئینی و انقلابی شناخته می‌شود و از این رو با تلاش و پیگیری‌های وی نشست شاعران آئینی و مذهبی با رهبر انقلاب شکل گرفته است. متن کامل این گفت‌وگو را در ادامه بخوانید. 🔲مشاهده متن کامل گفت وگو: https://mobahesat.ir/16723 🔻🔻🔻 @mobahesat

⚡️رحلت شیفته‌ی کتوم خمینی به مناسبت درگذشت آیت‌الله شیخ حسن صانعی 🔹در بین یاران مجاهد امام خمینی کمتر شخصیتی سراغ داریم که علیرغم خاطرات فراوان از انقلاب و شخصیت بنیانگذار آن، اما مُهر سکوت بر لب داشت و در پاسخ به اصرار علاقمندان، توصیه امام را دلیل کتمان و سلوک فردی خود عنوان می‌کرد. آیت‌ﷲ شیخ حسن صانعی یار وفادار و مورد اعتماد امام بود که در سن ۸۹ سالگی و به تاریخ ۳۰ تیرماه ۱۴۰۲ دارفانی را وداع گفت. 🔹نامه‌ی سراسر مهر و محبت امام خمینی در ماه‌های پایانی عمر شریفشان به خوبی نشانگر اوج دلدادگی شیخ حسن صانعی به امام و لطف متقابل ایشان به این شاگرد مخلص‌اش بود. بسم ﷲ الرحمن الرحیم‏ ‏‏جناب حجت‌الاسلام آقای حاج شیخ حسن صانعی ـ دامت برکاته‏ ‏‏نمی‌دانم از کجای آشنایی‌ام با تو بنویسم. تو یکی از قدیمی‌ترین افرادی هستی‏‎ ‎‏که در کنار من بوده‌ای. هنوز سبزه‌ای بر رخسار نداشتی که صمیمی.ات یافتم. سالها‏‎ ‎‏قبل از شروع مبارزات پانزدهم خرداد.‏ ‏‏ تو سرباز گمنام این انقلابی، و خودت می‌دانی که هیچ چیز بهتر از گمنامی نیست. تو‏‎ ‎‏فردی هستی که از گذشته‌های دور خاطرات تلخ و شیرین مبارزات را با خود دارد.‏‎ ‎‏زیرکی و کم حرف، دانایی و محتاط.‏ ‏‏ در گرداب مبارزات همیشه دلسوخته بوده‌‌ای. کینه‌ات را نسبت به شاه در کمتر کسی‏‎ ‎‏دیده بودم. در بحرانها و فشارها هیچ گاه نسبت به من تردید نداشتی، گرچه گاهی‏‎ ‎‏خسته می‌شدی و افسرده.‏ ‏‏ در کوران فشار دستگاه شاه، تو که مسئول ادارۀ شهریۀ طلاب بودی، وقتی در‏‎ ‎‏محاصره دشمن قرار می‌گرفتی برای اینکه هیچ‌گونه اطلاعی به دشمن ندهی کم نبود‏‎ ‎‏مواقعی که قبوض رسید پولهای اخیار را ـ در پانزده سال مبارزه ـ چون غذایی گوارا‏‎ ‎‏می‌خوردی. پاداشت عندﷲ نیز گوارایت باد.‏ ‏‏ استعدادت، لطافت روحت، صداقتت چیزی نیست که فراموشم شود. تندخویی و‏‎ ‎‏عاقل. از خدا می‌خواهم عقلت را به تندخویی‌ات پیروز کند.‏ ‏‏من کاملاً به تو اطمینان دارم. لذا وکیل من می‌باشی در تمامی زمینه‌های شرعی. این‏ ‏چند سطر را نوشتم تا کمی از بسیار حقی که به گردن من و انقلاب داری را ادا کرده باشم.‏‎ ‎‏خداوند یار و نگهدارت باد.‏ ‏‏مرا از دعای خیر فراموش مکن. والسلام علیکم و رحمة ﷲ و برکاته.‏ روح ﷲ الموسوی الخمینی‏ ۲/۱۲/۱۳۶۷ 🔹آیت‌ﷲ شیخ‌ حسن‌ صانعی‌ در ۱۳۱۳ ش‌ در شهرستان‌ شهرضا به‌ دنیا آمد. پدرش‌ حجت‌الاسلام‌ والمسلمین‌ شیخ‌ محمدعلی‌ صانعی‌ از روحانیون‌ شهرضا بود. وی‌ تحصیلات‌ خود را همراه‌ با برادرش‌ آیت‌ﷲ شیخ‌ یوسف‌ صانعی‌ در زادگاه‌ خود آغاز کرد و سپس‌ جهت‌ تداوم‌ تحصیل‌ حوزوی‌ به‌ حوزه‌ی‌ علمیه‌ی‌ اصفهان‌ رفت‌. وی‌ پس‌ از فراگیری‌ دروس‌ مقدماتی‌ و سطح‌، به‌ شهرستان‌ قم‌ رفت‌. وی‌ تحصیلات‌ علوم‌ دینی‌ خود را با حضور در محضر درس‌ خارج‌ آیت‌ﷲ‌العظمی‌ بروجردی‌ تداوم‌ داد و سپس‌ به‌ محضر حضرت‌ امام‌ رسیده‌ و دروس‌ خارج‌ فقه‌ و اصول‌ را از محضر ایشان‌ فراگرفت‌. او از همان‌ دوران‌ طلبگی‌ جزو ملازمان‌ حضرت‌ امام‌ بود و مدیریت‌ بخشی‌ از پذیرایی‌ها و برنامه‌های‌ دیدوبازدید امام‌ را در بیت‌ معظم‌له‌ برعهده‌ داشت‌. 🔹وی‌ با شروع‌ نهضت‌ اسلامی‌ به‌ رهبری‌ حضرت‌ امام‌ خمینی‌ پای‌ در راه‌ مبارزه‌ با رژیم‌ پهلوی‌ نهاد. ایشان‌ در جریان‌ دستگیری‌ حضرت‌ امام‌ (ره‌) در آبان‌ ۱۳۴۳ ش‌ فعال‌ بود و مراجع‌ را به‌ صدور اعلامیه‌ یا اعلام‌ مواضع‌ در این‌ زمینه‌ ترغیب‌ کرد. وی‌ بعد از استقرار نظام‌ مقدس‌ اسلامی‌ بارها از طرف‌ حضرت‌ امام‌ خمینی‌ مأمور امورات‌ شرعی‌ شد و همراه‌ با سید هاشم‌ رسولی‌ محلاتی‌ از طرف‌ امام‌ (ره‌) در ۲۲ تیر ۱۳۶۲ به‌ عنوان‌ سرپرست‌ بنیاد پانزده‌ خرداد منصوب‌ شد. 🔹از جمله موارد نادری که از ایشان به عنوان خاطره و بیان زحمات برای انقلاب ثبت شده است این جملات نشان دهنده ی دلایل اصلی مکتوم بودن ایشان است: «در مورد وابستگی و ارتباط من با حضرت امام مطالب فراوانی هست که برای گفتن اکثرش یا مجال نیست و یا صلاح. روزی که بنا بود اطباء ایشان را عمل کنند من به اتاق مخصوص بیمارستان وارد شدم و دیدم آقای میریان که امروز هنوز در بیت امام مشغول و شاهد این ماجرا هستند مشغول پوشاندن لباس عمل به حضرت امام هستند. ایشان به محض دیدن من به آقای میریان اشاره کردند که کارش را رها کند و با این که تنها یک دست ایشان در آستین لباس رفته بود فرمودند: شما بیرون بروید.معلوم شد ایشان امور لازمی برای گفتن به من داشتند که از آن همه مسائل بعضی را گفته‌ام یا خواهم گفت و بعضی برای همیشه بین من و امام و خدا در سینه‌ام مکتوم خواهد ماند.» 🔸مشاهده متن کامل گزارش: https://mobahesat.ir/24093 🔻🔻🔻 @mobahesat

◾️سیره علما در عزاداری امام حسین(ع) ◾️پرونده ویژه محرم /2 🔹سیره علما و مراجع بزرگ تقلید در زمینه عزاداری امام حسین(ع) چگونه بوده است؟ عزاداری برای امام حسین(ع) در بینش و جهان‌بینی آنان چگونه بوده است؟ در این پرونده به مطالعه مطالبی پیرامون سیره و نگاه امام خمینی(ره)، آیت‌ﷲ‌العظمی صافی گلپایگانی، آیت‌ﷲ‌العظمی فاضل لنکرانی و آیت‌ﷲ‌العظمی بهجت به عزاداری سید و سالار شهیدان خواهیم پرداخت. 🔹مباحثات ضمن تسلیت ایام عزاداری سید و سالار شهیدان، اباعبدﷲ الحسین و یاران باوفایش، بنا به رسالت خود مبنی بر بررسی تحلیلی موضوعات دینی به بازنشر مطالب منتشر شده در سالیان اخیر پیرامون موضوع «سیره علما در عزاداری امام حسین(ع)» می‌پردازد. مطالب این پرونده به شرح زیر است: ◾️عزاداری در نگاه امام خمینی(ره) https://mobahesat.ir/5119 ◾️عزاداری در منظومه فکری آیت‌ﷲ‌العظمی فاضل لنکرانی https://mobahesat.ir/5161 ◾️آموزه‌های نیکِ عزاداری در اندیشه آیت‌ﷲ صافی گلپایگانی https://mobahesat.ir/5246 ◾️ سیره آیت‌ﷲ العظمی بهجت در عزاداری https://mobahesat.ir/5324 🔻🔻🔻 @mobahesat

◼️فقه عزا و تاملی در ماهیت و روش عزاداری ▪️پرونده ویژه محرم 🔹در میان آنچه امروزه به نام شیوه‌های عزاداری –پذیرفته و یا نپذیرفته– میان جوامع شیعیان رواج دارد، برخی از قدمت بالایی برخوردار بوده و برخی رسوم نیز آیین‌هایی نوظهور به شمار می‌روند. در این بین، ماهیت و روش عزاداری به چه شکلی باید باشد؟ فقه در مورد عزاداری به چه موضوعاتی می‌پردازد؟ در این پرونده به موضوعاتی پیرامون فقه عزاداری و ماهیت و روش عزاداری پرداخته می‌شود. مباحثات ضمن تسلیت ایام عزاداری سید و سالار شهیدان، اباعبدﷲ الحسین و یاران باوفایش، بنا به رسالت خود مبنی بر بررسی تحلیلی موضوعات دینی به مطالب منتشر شده در سالیان اخیر پیرامون موضوع «فقه عزا و تاملی در ماهیت و روش عزاداری» می‌پردازد. مطالب این پرونده به شرح زیر است: 1. فقه عزا (۱)؛ تنقیح مبانی فقهای نجف در امر عزاداری 2. فقه عزا (۲)؛ نگاهی به فعالیت‎های تبلیغی خطبا و روحانیون نجف در امر عزاداری 3. نقد و نظری بر مقاله «فقه عزا؛ تنقیح مبانی فقهای نجف در امر عزاداری» 4.روایاتی برای تفرقه‌افکنی 5.تلاش برای پالایش ناراستی‌های عاشورایی 6. دغدغه‌ی هدف‌یابی قیام عاشورا 7. بررسی فتوای میرزای نایینی در جواز قمه‌زنی 8. تأملاتی در «بررسی فتوای میرزای نائینی» 🔻🔻🔻 @mobahesat

◾️شیعه‌ستیزی و راه‌کار‌های دفاعی مطلوب عالم تشیع و استراتژی پیش‌رو 🖌تقی صوفی نیارکی ⭕️مشاهده متن کامل یادداشت: https://mobahesat.ir/9120 🔻🔻🔻 @mobahesat

🔅عزاداری محرم؛ عامل اتحاد در مقابل دشمن یا تفرقه در جامعه؟ ◾️امسال هم دهه محرم و ایام عزاداری امام حسین(ع) همچون سالها و قرن‌های گذشته معنویت خاصی به دلها و کشورمان بخشید و عشق و ارادت قاطبه‌ی مردم با هر سلیقه و تفکری را اهل‌بیت(علیهم السلام) نشان داد. ◾️محرم امسال اما تفاوت خاصی با سال‌های پیشین داشت. چراکه اتفاقات ناگوار سال گذشته و خیز دشمن برای تقابل با اصل دین‌داری انگیزه‌ای شده بود تا مجددا طراحی تقابل با عزاداری امام حسین و کم‌رنگ کردن این میراث بزرگ دینی را رقم زنند. ناگفته پیداست که در کنار تهاجم به باورهای دینی، تقابل با انقلاب اسلامی هم از جمله اهداف دشمنان است. ◾️در روزهای منتهی به ماه محرم تبلیغات گسترده مبنی بر عدم استفاده از نمادهای عزا مانند لباس و پرچم سیاه محور این فعالیت‌ها بود تا جایی که عرض ارادت دو خواننده‌ی مطرح کشور به امام حسین در شب نخست محرم مورد هجمه گسترده‌ی سیاهی‌لشگر جریان دین‌ستیزی قرار گرفت تا همچون گذشته فضای رعب و وحشت در میان چهره‌های مطرح جامعه ایجاد کنند و آنان را از ورود به این عرصه بترسانند. ◾️اما با فرارسیدن محرم و اقبال عمومی مردم به این نمادهای عزاداری، روش دشمن تغییر یافت و تلاش کردند برخی از اشعار و مراثی و نواهای سینه‌زنی را به عنوان تقابل مردم با حاکمیت نشان دهند.طبیعی است که هر نماد عزاداری به نوعی یک «نه» بزرگ به دشمن بود و عموم مردم علیرغم انتقادات و نارضایتی‌های سیاسی و اجتماعی اما در یک صف واحد در مقابل تلاش دشمن برای هجمه به اساس دینداری و عزاداری ایستادند. ◾️این اتفاق بسیار مهم می‌توانست یک پیروزی بزرگی برای دغدغه‌مندان باشد. همان‌گونه که حضور مردم در راهپیمائی سالگرد پیروزی انقلاب یک برگ برنده برای نظام است، حضور ده‌ها میلیونی مردم در عزاداری‌ها و تک‌تک نمادهای عزاداری از لباس و روسری مشکی تا دسته‌های عزا نیز بزرگترین دلیل بر دینداری جامعه در سطوح مختلفی از اعتقادات و باورها است. ◾️در این بین اما یک خط مشکوک و خاص اقدام به ایجاد تفرقه و چندقطبی بین جامعه عزاداری نمود و تمام تلاش خود را برای رتبه‌بندی و مردود‌سازی اقشار مختلف جامعه نمود. موضوع حجاب و سبک دینداری – اگرچه در جای خود امر واقعی و از جهات گوناگون باید بررسی شود – اما اولویت‌بخشی و تبدیل‌کردن به اصلی‌ترین معیار قضاوت، بهانه‌ای برای شکستن وحدت جامعه دینی در مقابل دشمنان شد. ◾️دشمنان تلاش می‌کردند اصل عزاداری محقق نشود و بعد از شکست در این پروژه تلاش کردند برخی از عزاداری‌ها را مصادره به مطلوب نمایند که متاسفانه این خط سیر ظاهرا دغدغه‌مند مذهبی نیز – احتمالا ناخواسته- بخش زیادی از نمادهای دینی را خارج از دائره قرار داده و عملا همان حرکت دشمن را کامل کردند.همین اشتباه سال گذشته و در جریان اغتشاشات به نوعی در حال انجام بود که رهبر معظم انقلاب با تبیین دقیق جبهه خودی و دشمن فرمودند:«امید دشمن این بود که همین‌هایی که حجاب نیمه‌کاره دارند به کلی کشف حجاب کنند، نکردند. یعنی زدند توی دهان آن تبلیغ کننده و فراخوان فرستنده» ◾️در محرم امسال نیز امید دشمن پیوستن مردم به فراخوان آنان بود اما هر نماد عزا از جمله لباس و شال مشکی نه بزرگی به تلاش آنان محسوب می‌شد که متاسفانه یک بینش نادرست سیاسی این مهم را درک نکرد و با خلق اصطلاحات و رنگ‌بندی و فاصله‌گذاری‌های کاذب اقتدار جبهه دین در مقابل دشمن را تضعیف نمود. اگرچه برخی هنجارشکنی‌های بسیار محدود برنامه‌ریزی شده نیز وجود داشت که نیروهای امنیتی برخورد لازم را انجام دادند، اما همین خط نادرست اقدام به بزرگ‌نمائی و ناراحتی جامعه متدین نمود. ◾️امید است خطبا و اثرگذاران جامعه‌ی دینی و انقلابی عملکرد جریان‌های مختلف در محرم امسال را بررسی و آسیب‌شناسی جدی کنند و اجازه ندهند یک بینش و فکر نادرست علیرغم تمامی شعارهایی که می‌دهد در مسیر اهداف دشمنان حرکت نماید. https://mobahesat.ir/24109 🔻🔻🔻 @mobahesat

🔅بازتاب گفتمان حدیث‌پژوهی جامعة‌الازهر به بهانه بررسی کتاب طعون و شبهات‌الشیعة‌الامامیه حول الصحیح‌البخاری و الرد علیها 🖌حجت‌الاسلام دکتر علی راد 🔹سویه مهم بحث تمرکز بر رویکرد علمی جامعة‌الازهر درباره شیعه پس از انقلاب اسلامی در ایران است و این پرسش مطرح است که آیا رخداد انقلاب اسلامی در ایران در رویکرد علمی – پژوهشی جامعة‌الازهر مصر اثرگذار بوده است یا خیر؟ راهکار علمی برای اکتشاف تغییر یا عدم تغییر این رویکرد جامعة‌الازهر مصر چیست؟ پیش فرض این است که پژوهش‌ها و منشورات نهادهای علمی بزرگ جهان از سیاست‌های کلان و اسناد بالادستی علمی, سیاسی, فرهنگی و اقتصادی آن پیروی می‌کند و این منشورات نماینده و برایند این سیاست‌ها و حداقل برخی نگاه‌های کلان یا خرد در درون این نهادها حکایت دارد . 🔹مطالعه ژرف و روشمند پژوهش‌های انجام شده در جامعة‌الازهر مصر در نیمه سده جاری در سطوح مختلف علمی آن بویژه در مقطع دکتری با گرایش های متنوع آن در رشته‌های تفسیر قرآن, حدیث, کلام , ... می‌تواند در اکتشاف و تحلیل گفتمانِ پنهان نخبگان الازهر درباره تشیع کمک نماید و تصویری از تشیع در اذهان الازهریون را برای ما نشان دهد. نتایج این مطالعه می‌تواند در امکان یا امتناع تقریب حوزه شیعه با الازهر نیز کمک نماید و البته باب گفت‌وگو و نقدهای علمی دو سویه را نیز فراهم نماید. 🔹شتاب و حجم نقدهای امامیه علیه الصحیح بخاری جریان‌های سلفی و حدیث‌گرای اهل‌سنّت و رویکردهای تقریب گرا و تجدیدنظرطلب امامیه را به واکنش جدی واداشته است. برخی در درون گفتمان حدیث پژوهی شیعه این نوع نقدها را پذیرا نبوده و در مقام نقد نقد آنها برآمده‌اند و بر این باور هستند که شماری از نقدهای امامیه جدلی و ناتمام است و حتی در مقام توجیه و دفاع نیز بر آمده‌اند. در گفتمان حدیث‌پژوهی اهل‌سنّت معاصر نقدها و ردیه‌های شیعه علیه الصحیح بخاری رصد و در روند سی‌سال اخیر نزدیک به بیست کتاب در پاسخ به این نقدهای از سوی عالمان اهل سنّت نگاشته شده است. 🔹کتاب «طعون و شبهات الشیعه‌الامامیه حول الصحیح‌البخاری و الرد علیها» رساله دکتری است که در دانشکده علوم حدیث الازهر مصر دفاع شده است؛ این کتاب در گونه اخیر پاسخ به نقدهای شیعه علیه الصحیح‌البخاری قابل جانمایی است که در مقام دفاع تمام عیار و جانبدارانه از الصحیح‌البخاری است. این کتاب تالیف است که در چهار جلد و 2490 صحفه وزیری توسط دار‌اللولوء در المنصوره مصر در 2021م منتشر شده است. وی فارغ‌التحصیل الازهر مصر است و کتاب فوق را به عنوان رساله دکتری خود با رتبه عالی در الازهر دفاع کرده است. 🔹پیش تر از عادل بن یوسف العزّازی تحقیقات فقهی چون «تمام‌المنة في فقه‌الكتاب وصحيح‌السنة» در چهار جلد منتشر شده است. بررسی تحقیقات وی نشان میدهد که از اندوخته‌های فقهی, حدیثی , رجالی و کلامی اهل سنّت آگاهی‌های خوبی دارد. دکتر العزّازی در مقدمه کتابش از منتقدان صحیح بخاری به عنوان دشمنان, پیروان اهواء و بدعت یاد می‌کند که تلاش دارند با شبهه‌افکنی علیه این کتاب و مولف آن از جایگاه و نفوذ این کتاب در قلب‌های مسلمین بکاهند. 🔹روشن است که پژوهشهای انتقادی بایستی از منطق پایه در نقد و تحلیل برخوردار باشند تا اعتبار نتایج آن مقبول باشد که در این کتاب مولف به تقریر و تبیین آن نپرداخته است. از دیگر سو مهمترین آسیب این کتاب رویکرد جانبدارانه و سوگیرانه در نقد است که این کتاب را در مواضع متعددی از یک بحث علمی روشمند به جدل سوق داده است. در معرفی شیعه اخلاق نقد رعایت نشده است و فراوان از تعابیر تند چون رافضه ومشابه آن علیه منتقدان الصحیح بخاری استفاده شده است. 🔹این کاستی ها نشان از این دارد که در الازهر مصر با آن همه شهرت و سابقه, تعصب و ایدئولوژی بر گفتمان نقد علمی سلطه دارد و چگونه آثار جدلی- تبلیغی را در کسوت پژوهش آکادمیک در تراز دکتری عرضه می‌نماید. 🔸دستاورد : یک. در گفتمان حدیث‌پژوهی الازهر همچنان رویکردهای سلفی در حدیث سلطه و حضور جدی دارد و در این میان الصحیح بخاری از جایگاه مهمی برخوردار است و هر گونه نقد علیه این کتاب الازهر را به کنش متقابل وا داشته است. دو. گفتمان نقد در الازهر بیشتر به سویه انتقاد و جدل گرایش دارد تا درک ژرف و فراگیر اندیشه شیعه در تعامل با کتابهای حدیثی اهل سنّت بویژه الصحیح بخاری. سه. هنوز موانع جدی در گفتگوی علمی میان گفتمان نخبگان الازهر با شیعه وجود دارد و جزم‌گرایی و حق‌پنداری مطلق اهل سنّت و طرد تشیع از امت اسلامی در کتاب دکتر العزّازی مشهود است. چهار. شماری از نقدهای دکتر العزّازی ریشه در عدم شناخت وی از مبانی کلامی امامیه در اعتبار سنجی حدیث دارد و این نشان از این آسیب در الازهر دارد که توجه به حدیث شیعه در فرایند و روند آموزشی آن مغفول مانده است. 🟠مشاهده متن کامل مقاله: https://mobahesat.ir/24112 🔻🔻🔻 @mobahesat

▪️دفاعی عقیم و پرهزینه / حکومت علوی : بعثت عدالت 🖌آیت‌الله ابوالقاسم علیدوست 🔹مدتی است برخی مبلغان و واعظان مشهور و محترم کشور، در دفاع و توجیه مشکلات موجود کشور، اوضاع حاکم بر حکومت امام علی – علیه‌السلام – را مطرح و وضعیت موجود را با حکومت مولا – علیه‌السلام – مقایسه می‌کنند! و آخرین آن، حرکتی بود که یکی از سخنرانان در چهارم مردادماه امسال (1402) انجام داد. در گذشته هم طلبه‌ای جوان مطرح کرد که حدود (یا بیش از) ثلث نهج البلاغه، راجع به متخلفان اقتصادی و غیر اقتصادی از کارگزاران حکومت علوی است. دیگری در مشهد مقدس مطرح کرد که حدود سی فساد در حکومت امام – علیه‌السلام – بوده است که امام نتوانسته‌اند آن ها را معالجه کنند. چنان که واعظ دیگری در پاسخ به سوال یکی از اصحاب رسانه که مطرح کرد (بدین مضمون): به نظر شما، امام خمینی و رهبران انقلاب ایران تا چه حد در پیاده کردن اهداف خود موفق بوده اند؟ پاسخ داد: من سوال را به شما برمی‌گردانم و می‌پرسم: اصولا پیامبران و پیامبر اسلام - صلی الله علیه و آله- تا چه پایه موفق بوده‌اند؟(استفهام انکاری) 🔹طبیعی است که این حضرات، خود را موظف به دفاع از عملکردها و وضعیت موجود دانسته و به گمان خویش، تکلیف خود را انجام داده‌اند و از نظام، انقلاب و مسئولان دفاع جانانه کرده‌اند؛ قهرا در آینده هم شاهد ادامه این حرکت خواهیم بود. از آن جا که عموم این آقایان، از چهره‌های انقلابی و از موقعیت قوی در امر تبلیغ برخوردار و صاحب تریبون‌های حساس‌اند (و اگر چنین نبود این جانب ورود نمی‌کردم) حقیر به تحلیل و بررسی این حرکت می‌پردازم. حاصل پرداختن به ادله ذیل، چیزی جز اثبات عقیم بودن این نوع دفاع (توهم دفاع) و پرهزینه بودن آن نیست؛ بدین قرار: ▪️آن چه این آقایان بیان می‌کنند یا در اصل خلاف واقع، یا غیر ثابت، یا راست ناقص و یا به قدری آمیخته به مبالغه است که هیچ کم از کذب ناموجه ندارد. با پوزش از اطاله نوشته، ناچارم توضیح کوتاهی در این باره داشته باشم. در مقایسه و تشبیه باید به همه اقتضائات تشبیه، توجه کرد. حکومت امام علی – علیه السلام – در طول چهار سال و چند ماه بر سرزمین پهناور اسلام که عراق و ایران بخشی از آن است بعثت عدالت بود که هرگز – هرگز – نباید رفتاری این چنینی با آن داشت! ▪️نباید تردید کرد دفاع‌هایی این چنین، هرگز منتقدِ به وضعیت موجود در جمهوری اسلامی ایران را معتقد به این روش حاکمیتی نمی‌کند؛ بر عکس، چوب حراج بر تراث می‌زند که بگویند: پس هر حکومتی از اسلام وضعیتش چنین است! من نمی‌دانم آن حضرات در آینده در نیمه شعبان، چگونه می‌خواهند از حکومت مهدوی بگویند و فریاد زنند که :«یَمْلَأُ اللهُ به الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا بعد مَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً»؟ ▪️این گونه سخنرانی‌ها، تأمین خاطر دادن به مسئولانی است که هیچ نیازمند به تأمین خاطر نیستند، بلکه بیش از هر چیز و هر زمان محتاج شنیدن نقدهای منصفانه، خالی از سفیدنمایی ناموجه (و البته به دور از سیاه‌نمایی) هستند. ▪️ دفاع از انقلاب و نظام البته با پذیرش برخی کاستی ها، خود تحریمی و ... راه دیگری دارد که صاحبان احساس تکلیف در اینباره باید به آن بپردازند. 🔹در پایان تذکری مشفقانه و ناصحانه به این حضرات باید داشت که قدری با احتیاط سخن بگویید و بدون هیچ عایدی و نتیجه، ناخواسته نسل امروز را با حکومتی که بی‌همتا در عدالت بود، بدبین نسازید. مخاطبانی هم که این سخنان را می‌شنوند، نباید این سخنان را جدی بگیرند و نسبت به آن چه باید مدافعش باشند، بدبین شوند. خوب است کسانی که وظیفه خطیر و ظریف دفاع از انقلاب اسلامی را بر دوش می گیرند، اَبرو را طوری آرایش نکنند که چیزی از چشم باقی نماند! و بُن همان شاخه‌ای را که بر آن نشسته‌اند، به دست اره نسپارند! این روزها دشمنان اهل بیت – علیهم‌السلام – برای دور کردن نسل جدید شیعه از دامان پاک اهل عصمت‌، نقشه‌های بسیار پیچیده‌ای اجرا می‌کنند؛ در چنین فضایی لازم است هر گاه به دلیلی سخنی از اهل بیت علیهم‌السلام می‌گوییم، مراقب سوء استفاده‌های احتمالی و قطعی، از گفته‌هایمان باشیم. سخن گفتن از اهل بیت به هر عنوان ورود به وادی مقدس طُوَی است که باید با احتیاط در آن میدان قدم برداشت! فراموش نکنیم که: *إِنَّ السَّمعَ وَالبَصَرَ وَالفُؤادَ كُلُّ أُولٰئِكَ كانَ عَنهُ مَسئولًا*. 🔸مشاهده متن کامل یادداشت: https://mobahesat.ir/24122 🔻🔻🔻 @mobahesat

جوابیه استاد عالی به آیت‌الله علیدوست بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم بجاست برخی بزرگواران که بیشتر دستی در فقه و اصول دارند بهتر با مواضع فکری رهبربزرگوارمان آشنا شوند تا دوستانی که در میدان مقابله با مفاسد سیاسی و اجتماعی صدایشان بلند است و در مقابل سیاه نمایی ها و بی اعتمادسازی های دشمن امیدآفرینی میکنند را نکوبند و بیشتر کمک بدهند و در میدان باشند. رهبر عزیزمان در بیاناتشان در جمع علما و روحانیون تبریز(۵ /۵/ ۱۳۷۲)میفرمایند: 《این درست است که تا در یک گوشه مختصر نابسامانی به عقیده و سلیقه کسی پیدا شود او ریش بجنباند و بنا کند اعتراض و اشکال کردن؟! تا یک مشکل در اداره ای برایش پیدا شد یا یک مامور دولتی،چپ نگاهش کرد،یاوه بسراید که حالا هم مثل زمان فلان است؟! این ناشی از نفهمیدن آنچه واقع شده است نیست؟ این ناشی از عدم معرفت نعمت خدا نیست؟یا خدای نکرده ناشی از انکار نعمت خداست؟ یعرفون نعمه الله ثم ینکرونها این جفا نیست به این حرکت به این عظمت؟مگر وقتی حکومت درست شد، صحیح شد، موازین حکومت موازین کاملی شد،در سراسر این حکومت همه کارها درست خواهد بود؟! از کجا چنین چیزی ثابت شده است؟ در زمان امیرالمومنین علیه الصلاه و السلام که مثال عدل و تقواست، دیگر شما از امیرالمومنین که کسی را عادلتر و با تقواتر سراغ ندارید، مگر حکامی که بر ولایات مسلط بودند و خود امیرالمومنین علیه الصلاه والسلام فرستاده بود، همه ابوذر و سلمان بودند؟!خیر چهار نفر مثل ابوذر و سلمان و عمار و فلان داشت، مابقی آدمهای عوضی بودند. تاریخ را بردارید نگاه کنید،این تاریخ است یکی از استانداران امیرالمومنین، زیاد ابن ابیه، بر منطقه وسیعی حاکم بود، بسیاری از این قبیل در اطراف و اکناف بلاد اسلامی بودند. امام حسن مجتبی علیه الصلاه و السلام سردار بزرگ جنگش عبیدالله ابن عباس بود که میدانید چه کار کرد.شبانه رفت با معاویه مذاکره کرد، پول گرفت لشگرگاه خودش را ترک کرد و به معاویه پناهنده شد...در راس کار چه کسی بود؟ امام حسن مجتبی علیه الصلاه والسلام. در بیانیه گام دوم هم رهبر بزرگوار به وجود فساد در دولت امام معصوم اشاره کردند و فرمودند نسبت فساد در میان کارگزاران حکومت جمهوری اسلامی در مقایسه با بسیاری از کشورهای دیگر و بخصوص با رژیم طاغوت که سرتاپا فساد و فسادپرور بود بسی کمتر است و بحمدالله مامورین این نظام غالبا سلامت خود را نگه داشته اند. جناب علیدوست میفرمایند: حضراتی که این اندک تخلفات را برای برخی توجیهات جسیم میکنند از برخورد حضرت هم با امثال ابن هرمه بگویند!... چه خوب است ایشان هم متوجه برخوردهای نظام در حد اعدام برخی سلطانها و احکام سنگین برای برخی گردن کلفتها در حد مهدی و فائزه هاشمی، طبری، سیف و.... هم باشند و از آن هم بگویند که نشان از غیر سیستمی بودن فساد در نظام است. گفته اند: در مقایسه و تشبیه باید به همه اقتضائات تشبیه توجه کرد!... آیا ایشان از جمله مصطلح حوزویان که تشبیه از وجهی مقرب و از وجهی مبعّد است، غفلت نکرده اند؟! که وجه شبه در دو حکومت وجود فساد و یا افراد فاسد بصورت فی الجمله هست در عین اینکه باز به دلیل ریل گذاری صحیح در هردو حکومت آن مقدار فساد هیچیک از دو حکومت را از اسلامی بودن خارج نمیکند و نباید به صرف دیدن برخی فسادها یا فاسدان فریاد وااسلاما سر داد و حکومت را غیر اسلامی نامید. میفرمایند: برخی مفاسد(حدود ۳۰فساد) هیچ ربطی به امام نداشته و میراث حاکمان قبل بوده... و حضرت نمیتوانستند با سرعت و به راحتی آنها را ریشه کن کنند... مگر کسی ادعا کرده فسادهای در زمان حضرت، معاذالله ناشی از عملکرد ایشان بوده؟!! شکی نیست که یا ناشی از حکومتهای قبل بوده یا افسادهایی که نفوذیهای معاویه در حکمرانی حضرت انجام میدادند که در کتاب الغارات به برخی از آنها اشاره شده است. در زمان ما هم فسادهای درون حاکمیت از حاکم عادل، مومنین یا نفس انقلاب نیست. همه یا میراث رژیم طاغوت یا نفوذیها و غربزده ها یا افراد فرصت طلب است. پس شما هم پذیرفته اید که به هر دلیل فی الجمله در حکومت حضرت فسادهایی بوده که نمیشد با آنها به سرعت مقابله کرد. سخن دوستان هم همین است. بعد هم بحث سندی درباره یک روایت کرده اند و کتب تاریخ که پر است از مواردی از فسادهای موردی در محدوده حکومتی حضرت امیر علیه السلام را نادیده گرفته اند(که در بیانات فوق‌الذکر رهبری هم به کتب تاریخی استناد شده بود و توصیه ایشان هم به خواندن تاریخ بود.) در هرحال بجاست ایشان متوجه روح مطالب دوستان انقلابی که در مقابل انبوه سیاه نمایی و اعتماد زدایی، امید آفرینی میکنند و حرفشان هم بیشتر با محتوای کلام رهبر بزرگوار همخوانی دارد، باشند و با تعابیر: "عقیم بودن و خلاف واقع و راست ناقص و کم از کذب ناموجه بودن"، آنها را متهم نسازند. *انّ السمع و البصر و الفواد کل اولئک کان عنه مسئولا* مسعود عالی_۱۴۰۲/۵/۱۵ 🔻🔻🔻 @mobahesat