◾️سیره علما در عزاداری امام حسین(ع) ◾️پرونده ویژه محرم /2 🔹سیره علما و مراجع بزرگ تقلید در زمینه عزاداری امام حسین(ع) چگونه بوده است؟ عزاداری برای امام حسین(ع) در بینش و جهان‌بینی آنان چگونه بوده است؟ در این پرونده به مطالعه مطالبی پیرامون سیره و نگاه امام خمینی(ره)، آیت‌ﷲ‌العظمی صافی گلپایگانی، آیت‌ﷲ‌العظمی فاضل لنکرانی و آیت‌ﷲ‌العظمی بهجت به عزاداری سید و سالار شهیدان خواهیم پرداخت. 🔹مباحثات ضمن تسلیت ایام عزاداری سید و سالار شهیدان، اباعبدﷲ الحسین و یاران باوفایش، بنا به رسالت خود مبنی بر بررسی تحلیلی موضوعات دینی به بازنشر مطالب منتشر شده در سالیان اخیر پیرامون موضوع «سیره علما در عزاداری امام حسین(ع)» می‌پردازد. مطالب این پرونده به شرح زیر است: ◾️عزاداری در نگاه امام خمینی(ره) https://mobahesat.ir/5119 ◾️عزاداری در منظومه فکری آیت‌ﷲ‌العظمی فاضل لنکرانی https://mobahesat.ir/5161 ◾️آموزه‌های نیکِ عزاداری در اندیشه آیت‌ﷲ صافی گلپایگانی https://mobahesat.ir/5246 ◾️ سیره آیت‌ﷲ العظمی بهجت در عزاداری https://mobahesat.ir/5324 🔻🔻🔻 @mobahesat

◼️فقه عزا و تاملی در ماهیت و روش عزاداری ▪️پرونده ویژه محرم 🔹در میان آنچه امروزه به نام شیوه‌های عزاداری –پذیرفته و یا نپذیرفته– میان جوامع شیعیان رواج دارد، برخی از قدمت بالایی برخوردار بوده و برخی رسوم نیز آیین‌هایی نوظهور به شمار می‌روند. در این بین، ماهیت و روش عزاداری به چه شکلی باید باشد؟ فقه در مورد عزاداری به چه موضوعاتی می‌پردازد؟ در این پرونده به موضوعاتی پیرامون فقه عزاداری و ماهیت و روش عزاداری پرداخته می‌شود. مباحثات ضمن تسلیت ایام عزاداری سید و سالار شهیدان، اباعبدﷲ الحسین و یاران باوفایش، بنا به رسالت خود مبنی بر بررسی تحلیلی موضوعات دینی به مطالب منتشر شده در سالیان اخیر پیرامون موضوع «فقه عزا و تاملی در ماهیت و روش عزاداری» می‌پردازد. مطالب این پرونده به شرح زیر است: 1. فقه عزا (۱)؛ تنقیح مبانی فقهای نجف در امر عزاداری 2. فقه عزا (۲)؛ نگاهی به فعالیت‎های تبلیغی خطبا و روحانیون نجف در امر عزاداری 3. نقد و نظری بر مقاله «فقه عزا؛ تنقیح مبانی فقهای نجف در امر عزاداری» 4.روایاتی برای تفرقه‌افکنی 5.تلاش برای پالایش ناراستی‌های عاشورایی 6. دغدغه‌ی هدف‌یابی قیام عاشورا 7. بررسی فتوای میرزای نایینی در جواز قمه‌زنی 8. تأملاتی در «بررسی فتوای میرزای نائینی» 🔻🔻🔻 @mobahesat

◾️شیعه‌ستیزی و راه‌کار‌های دفاعی مطلوب عالم تشیع و استراتژی پیش‌رو 🖌تقی صوفی نیارکی ⭕️مشاهده متن کامل یادداشت: https://mobahesat.ir/9120 🔻🔻🔻 @mobahesat

🔅عزاداری محرم؛ عامل اتحاد در مقابل دشمن یا تفرقه در جامعه؟ ◾️امسال هم دهه محرم و ایام عزاداری امام حسین(ع) همچون سالها و قرن‌های گذشته معنویت خاصی به دلها و کشورمان بخشید و عشق و ارادت قاطبه‌ی مردم با هر سلیقه و تفکری را اهل‌بیت(علیهم السلام) نشان داد. ◾️محرم امسال اما تفاوت خاصی با سال‌های پیشین داشت. چراکه اتفاقات ناگوار سال گذشته و خیز دشمن برای تقابل با اصل دین‌داری انگیزه‌ای شده بود تا مجددا طراحی تقابل با عزاداری امام حسین و کم‌رنگ کردن این میراث بزرگ دینی را رقم زنند. ناگفته پیداست که در کنار تهاجم به باورهای دینی، تقابل با انقلاب اسلامی هم از جمله اهداف دشمنان است. ◾️در روزهای منتهی به ماه محرم تبلیغات گسترده مبنی بر عدم استفاده از نمادهای عزا مانند لباس و پرچم سیاه محور این فعالیت‌ها بود تا جایی که عرض ارادت دو خواننده‌ی مطرح کشور به امام حسین در شب نخست محرم مورد هجمه گسترده‌ی سیاهی‌لشگر جریان دین‌ستیزی قرار گرفت تا همچون گذشته فضای رعب و وحشت در میان چهره‌های مطرح جامعه ایجاد کنند و آنان را از ورود به این عرصه بترسانند. ◾️اما با فرارسیدن محرم و اقبال عمومی مردم به این نمادهای عزاداری، روش دشمن تغییر یافت و تلاش کردند برخی از اشعار و مراثی و نواهای سینه‌زنی را به عنوان تقابل مردم با حاکمیت نشان دهند.طبیعی است که هر نماد عزاداری به نوعی یک «نه» بزرگ به دشمن بود و عموم مردم علیرغم انتقادات و نارضایتی‌های سیاسی و اجتماعی اما در یک صف واحد در مقابل تلاش دشمن برای هجمه به اساس دینداری و عزاداری ایستادند. ◾️این اتفاق بسیار مهم می‌توانست یک پیروزی بزرگی برای دغدغه‌مندان باشد. همان‌گونه که حضور مردم در راهپیمائی سالگرد پیروزی انقلاب یک برگ برنده برای نظام است، حضور ده‌ها میلیونی مردم در عزاداری‌ها و تک‌تک نمادهای عزاداری از لباس و روسری مشکی تا دسته‌های عزا نیز بزرگترین دلیل بر دینداری جامعه در سطوح مختلفی از اعتقادات و باورها است. ◾️در این بین اما یک خط مشکوک و خاص اقدام به ایجاد تفرقه و چندقطبی بین جامعه عزاداری نمود و تمام تلاش خود را برای رتبه‌بندی و مردود‌سازی اقشار مختلف جامعه نمود. موضوع حجاب و سبک دینداری – اگرچه در جای خود امر واقعی و از جهات گوناگون باید بررسی شود – اما اولویت‌بخشی و تبدیل‌کردن به اصلی‌ترین معیار قضاوت، بهانه‌ای برای شکستن وحدت جامعه دینی در مقابل دشمنان شد. ◾️دشمنان تلاش می‌کردند اصل عزاداری محقق نشود و بعد از شکست در این پروژه تلاش کردند برخی از عزاداری‌ها را مصادره به مطلوب نمایند که متاسفانه این خط سیر ظاهرا دغدغه‌مند مذهبی نیز – احتمالا ناخواسته- بخش زیادی از نمادهای دینی را خارج از دائره قرار داده و عملا همان حرکت دشمن را کامل کردند.همین اشتباه سال گذشته و در جریان اغتشاشات به نوعی در حال انجام بود که رهبر معظم انقلاب با تبیین دقیق جبهه خودی و دشمن فرمودند:«امید دشمن این بود که همین‌هایی که حجاب نیمه‌کاره دارند به کلی کشف حجاب کنند، نکردند. یعنی زدند توی دهان آن تبلیغ کننده و فراخوان فرستنده» ◾️در محرم امسال نیز امید دشمن پیوستن مردم به فراخوان آنان بود اما هر نماد عزا از جمله لباس و شال مشکی نه بزرگی به تلاش آنان محسوب می‌شد که متاسفانه یک بینش نادرست سیاسی این مهم را درک نکرد و با خلق اصطلاحات و رنگ‌بندی و فاصله‌گذاری‌های کاذب اقتدار جبهه دین در مقابل دشمن را تضعیف نمود. اگرچه برخی هنجارشکنی‌های بسیار محدود برنامه‌ریزی شده نیز وجود داشت که نیروهای امنیتی برخورد لازم را انجام دادند، اما همین خط نادرست اقدام به بزرگ‌نمائی و ناراحتی جامعه متدین نمود. ◾️امید است خطبا و اثرگذاران جامعه‌ی دینی و انقلابی عملکرد جریان‌های مختلف در محرم امسال را بررسی و آسیب‌شناسی جدی کنند و اجازه ندهند یک بینش و فکر نادرست علیرغم تمامی شعارهایی که می‌دهد در مسیر اهداف دشمنان حرکت نماید. https://mobahesat.ir/24109 🔻🔻🔻 @mobahesat

🔅بازتاب گفتمان حدیث‌پژوهی جامعة‌الازهر به بهانه بررسی کتاب طعون و شبهات‌الشیعة‌الامامیه حول الصحیح‌البخاری و الرد علیها 🖌حجت‌الاسلام دکتر علی راد 🔹سویه مهم بحث تمرکز بر رویکرد علمی جامعة‌الازهر درباره شیعه پس از انقلاب اسلامی در ایران است و این پرسش مطرح است که آیا رخداد انقلاب اسلامی در ایران در رویکرد علمی – پژوهشی جامعة‌الازهر مصر اثرگذار بوده است یا خیر؟ راهکار علمی برای اکتشاف تغییر یا عدم تغییر این رویکرد جامعة‌الازهر مصر چیست؟ پیش فرض این است که پژوهش‌ها و منشورات نهادهای علمی بزرگ جهان از سیاست‌های کلان و اسناد بالادستی علمی, سیاسی, فرهنگی و اقتصادی آن پیروی می‌کند و این منشورات نماینده و برایند این سیاست‌ها و حداقل برخی نگاه‌های کلان یا خرد در درون این نهادها حکایت دارد . 🔹مطالعه ژرف و روشمند پژوهش‌های انجام شده در جامعة‌الازهر مصر در نیمه سده جاری در سطوح مختلف علمی آن بویژه در مقطع دکتری با گرایش های متنوع آن در رشته‌های تفسیر قرآن, حدیث, کلام , ... می‌تواند در اکتشاف و تحلیل گفتمانِ پنهان نخبگان الازهر درباره تشیع کمک نماید و تصویری از تشیع در اذهان الازهریون را برای ما نشان دهد. نتایج این مطالعه می‌تواند در امکان یا امتناع تقریب حوزه شیعه با الازهر نیز کمک نماید و البته باب گفت‌وگو و نقدهای علمی دو سویه را نیز فراهم نماید. 🔹شتاب و حجم نقدهای امامیه علیه الصحیح بخاری جریان‌های سلفی و حدیث‌گرای اهل‌سنّت و رویکردهای تقریب گرا و تجدیدنظرطلب امامیه را به واکنش جدی واداشته است. برخی در درون گفتمان حدیث پژوهی شیعه این نوع نقدها را پذیرا نبوده و در مقام نقد نقد آنها برآمده‌اند و بر این باور هستند که شماری از نقدهای امامیه جدلی و ناتمام است و حتی در مقام توجیه و دفاع نیز بر آمده‌اند. در گفتمان حدیث‌پژوهی اهل‌سنّت معاصر نقدها و ردیه‌های شیعه علیه الصحیح بخاری رصد و در روند سی‌سال اخیر نزدیک به بیست کتاب در پاسخ به این نقدهای از سوی عالمان اهل سنّت نگاشته شده است. 🔹کتاب «طعون و شبهات الشیعه‌الامامیه حول الصحیح‌البخاری و الرد علیها» رساله دکتری است که در دانشکده علوم حدیث الازهر مصر دفاع شده است؛ این کتاب در گونه اخیر پاسخ به نقدهای شیعه علیه الصحیح‌البخاری قابل جانمایی است که در مقام دفاع تمام عیار و جانبدارانه از الصحیح‌البخاری است. این کتاب تالیف است که در چهار جلد و 2490 صحفه وزیری توسط دار‌اللولوء در المنصوره مصر در 2021م منتشر شده است. وی فارغ‌التحصیل الازهر مصر است و کتاب فوق را به عنوان رساله دکتری خود با رتبه عالی در الازهر دفاع کرده است. 🔹پیش تر از عادل بن یوسف العزّازی تحقیقات فقهی چون «تمام‌المنة في فقه‌الكتاب وصحيح‌السنة» در چهار جلد منتشر شده است. بررسی تحقیقات وی نشان میدهد که از اندوخته‌های فقهی, حدیثی , رجالی و کلامی اهل سنّت آگاهی‌های خوبی دارد. دکتر العزّازی در مقدمه کتابش از منتقدان صحیح بخاری به عنوان دشمنان, پیروان اهواء و بدعت یاد می‌کند که تلاش دارند با شبهه‌افکنی علیه این کتاب و مولف آن از جایگاه و نفوذ این کتاب در قلب‌های مسلمین بکاهند. 🔹روشن است که پژوهشهای انتقادی بایستی از منطق پایه در نقد و تحلیل برخوردار باشند تا اعتبار نتایج آن مقبول باشد که در این کتاب مولف به تقریر و تبیین آن نپرداخته است. از دیگر سو مهمترین آسیب این کتاب رویکرد جانبدارانه و سوگیرانه در نقد است که این کتاب را در مواضع متعددی از یک بحث علمی روشمند به جدل سوق داده است. در معرفی شیعه اخلاق نقد رعایت نشده است و فراوان از تعابیر تند چون رافضه ومشابه آن علیه منتقدان الصحیح بخاری استفاده شده است. 🔹این کاستی ها نشان از این دارد که در الازهر مصر با آن همه شهرت و سابقه, تعصب و ایدئولوژی بر گفتمان نقد علمی سلطه دارد و چگونه آثار جدلی- تبلیغی را در کسوت پژوهش آکادمیک در تراز دکتری عرضه می‌نماید. 🔸دستاورد : یک. در گفتمان حدیث‌پژوهی الازهر همچنان رویکردهای سلفی در حدیث سلطه و حضور جدی دارد و در این میان الصحیح بخاری از جایگاه مهمی برخوردار است و هر گونه نقد علیه این کتاب الازهر را به کنش متقابل وا داشته است. دو. گفتمان نقد در الازهر بیشتر به سویه انتقاد و جدل گرایش دارد تا درک ژرف و فراگیر اندیشه شیعه در تعامل با کتابهای حدیثی اهل سنّت بویژه الصحیح بخاری. سه. هنوز موانع جدی در گفتگوی علمی میان گفتمان نخبگان الازهر با شیعه وجود دارد و جزم‌گرایی و حق‌پنداری مطلق اهل سنّت و طرد تشیع از امت اسلامی در کتاب دکتر العزّازی مشهود است. چهار. شماری از نقدهای دکتر العزّازی ریشه در عدم شناخت وی از مبانی کلامی امامیه در اعتبار سنجی حدیث دارد و این نشان از این آسیب در الازهر دارد که توجه به حدیث شیعه در فرایند و روند آموزشی آن مغفول مانده است. 🟠مشاهده متن کامل مقاله: https://mobahesat.ir/24112 🔻🔻🔻 @mobahesat

▪️دفاعی عقیم و پرهزینه / حکومت علوی : بعثت عدالت 🖌آیت‌الله ابوالقاسم علیدوست 🔹مدتی است برخی مبلغان و واعظان مشهور و محترم کشور، در دفاع و توجیه مشکلات موجود کشور، اوضاع حاکم بر حکومت امام علی – علیه‌السلام – را مطرح و وضعیت موجود را با حکومت مولا – علیه‌السلام – مقایسه می‌کنند! و آخرین آن، حرکتی بود که یکی از سخنرانان در چهارم مردادماه امسال (1402) انجام داد. در گذشته هم طلبه‌ای جوان مطرح کرد که حدود (یا بیش از) ثلث نهج البلاغه، راجع به متخلفان اقتصادی و غیر اقتصادی از کارگزاران حکومت علوی است. دیگری در مشهد مقدس مطرح کرد که حدود سی فساد در حکومت امام – علیه‌السلام – بوده است که امام نتوانسته‌اند آن ها را معالجه کنند. چنان که واعظ دیگری در پاسخ به سوال یکی از اصحاب رسانه که مطرح کرد (بدین مضمون): به نظر شما، امام خمینی و رهبران انقلاب ایران تا چه حد در پیاده کردن اهداف خود موفق بوده اند؟ پاسخ داد: من سوال را به شما برمی‌گردانم و می‌پرسم: اصولا پیامبران و پیامبر اسلام - صلی الله علیه و آله- تا چه پایه موفق بوده‌اند؟(استفهام انکاری) 🔹طبیعی است که این حضرات، خود را موظف به دفاع از عملکردها و وضعیت موجود دانسته و به گمان خویش، تکلیف خود را انجام داده‌اند و از نظام، انقلاب و مسئولان دفاع جانانه کرده‌اند؛ قهرا در آینده هم شاهد ادامه این حرکت خواهیم بود. از آن جا که عموم این آقایان، از چهره‌های انقلابی و از موقعیت قوی در امر تبلیغ برخوردار و صاحب تریبون‌های حساس‌اند (و اگر چنین نبود این جانب ورود نمی‌کردم) حقیر به تحلیل و بررسی این حرکت می‌پردازم. حاصل پرداختن به ادله ذیل، چیزی جز اثبات عقیم بودن این نوع دفاع (توهم دفاع) و پرهزینه بودن آن نیست؛ بدین قرار: ▪️آن چه این آقایان بیان می‌کنند یا در اصل خلاف واقع، یا غیر ثابت، یا راست ناقص و یا به قدری آمیخته به مبالغه است که هیچ کم از کذب ناموجه ندارد. با پوزش از اطاله نوشته، ناچارم توضیح کوتاهی در این باره داشته باشم. در مقایسه و تشبیه باید به همه اقتضائات تشبیه، توجه کرد. حکومت امام علی – علیه السلام – در طول چهار سال و چند ماه بر سرزمین پهناور اسلام که عراق و ایران بخشی از آن است بعثت عدالت بود که هرگز – هرگز – نباید رفتاری این چنینی با آن داشت! ▪️نباید تردید کرد دفاع‌هایی این چنین، هرگز منتقدِ به وضعیت موجود در جمهوری اسلامی ایران را معتقد به این روش حاکمیتی نمی‌کند؛ بر عکس، چوب حراج بر تراث می‌زند که بگویند: پس هر حکومتی از اسلام وضعیتش چنین است! من نمی‌دانم آن حضرات در آینده در نیمه شعبان، چگونه می‌خواهند از حکومت مهدوی بگویند و فریاد زنند که :«یَمْلَأُ اللهُ به الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا بعد مَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً»؟ ▪️این گونه سخنرانی‌ها، تأمین خاطر دادن به مسئولانی است که هیچ نیازمند به تأمین خاطر نیستند، بلکه بیش از هر چیز و هر زمان محتاج شنیدن نقدهای منصفانه، خالی از سفیدنمایی ناموجه (و البته به دور از سیاه‌نمایی) هستند. ▪️ دفاع از انقلاب و نظام البته با پذیرش برخی کاستی ها، خود تحریمی و ... راه دیگری دارد که صاحبان احساس تکلیف در اینباره باید به آن بپردازند. 🔹در پایان تذکری مشفقانه و ناصحانه به این حضرات باید داشت که قدری با احتیاط سخن بگویید و بدون هیچ عایدی و نتیجه، ناخواسته نسل امروز را با حکومتی که بی‌همتا در عدالت بود، بدبین نسازید. مخاطبانی هم که این سخنان را می‌شنوند، نباید این سخنان را جدی بگیرند و نسبت به آن چه باید مدافعش باشند، بدبین شوند. خوب است کسانی که وظیفه خطیر و ظریف دفاع از انقلاب اسلامی را بر دوش می گیرند، اَبرو را طوری آرایش نکنند که چیزی از چشم باقی نماند! و بُن همان شاخه‌ای را که بر آن نشسته‌اند، به دست اره نسپارند! این روزها دشمنان اهل بیت – علیهم‌السلام – برای دور کردن نسل جدید شیعه از دامان پاک اهل عصمت‌، نقشه‌های بسیار پیچیده‌ای اجرا می‌کنند؛ در چنین فضایی لازم است هر گاه به دلیلی سخنی از اهل بیت علیهم‌السلام می‌گوییم، مراقب سوء استفاده‌های احتمالی و قطعی، از گفته‌هایمان باشیم. سخن گفتن از اهل بیت به هر عنوان ورود به وادی مقدس طُوَی است که باید با احتیاط در آن میدان قدم برداشت! فراموش نکنیم که: *إِنَّ السَّمعَ وَالبَصَرَ وَالفُؤادَ كُلُّ أُولٰئِكَ كانَ عَنهُ مَسئولًا*. 🔸مشاهده متن کامل یادداشت: https://mobahesat.ir/24122 🔻🔻🔻 @mobahesat

جوابیه استاد عالی به آیت‌الله علیدوست بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم بجاست برخی بزرگواران که بیشتر دستی در فقه و اصول دارند بهتر با مواضع فکری رهبربزرگوارمان آشنا شوند تا دوستانی که در میدان مقابله با مفاسد سیاسی و اجتماعی صدایشان بلند است و در مقابل سیاه نمایی ها و بی اعتمادسازی های دشمن امیدآفرینی میکنند را نکوبند و بیشتر کمک بدهند و در میدان باشند. رهبر عزیزمان در بیاناتشان در جمع علما و روحانیون تبریز(۵ /۵/ ۱۳۷۲)میفرمایند: 《این درست است که تا در یک گوشه مختصر نابسامانی به عقیده و سلیقه کسی پیدا شود او ریش بجنباند و بنا کند اعتراض و اشکال کردن؟! تا یک مشکل در اداره ای برایش پیدا شد یا یک مامور دولتی،چپ نگاهش کرد،یاوه بسراید که حالا هم مثل زمان فلان است؟! این ناشی از نفهمیدن آنچه واقع شده است نیست؟ این ناشی از عدم معرفت نعمت خدا نیست؟یا خدای نکرده ناشی از انکار نعمت خداست؟ یعرفون نعمه الله ثم ینکرونها این جفا نیست به این حرکت به این عظمت؟مگر وقتی حکومت درست شد، صحیح شد، موازین حکومت موازین کاملی شد،در سراسر این حکومت همه کارها درست خواهد بود؟! از کجا چنین چیزی ثابت شده است؟ در زمان امیرالمومنین علیه الصلاه و السلام که مثال عدل و تقواست، دیگر شما از امیرالمومنین که کسی را عادلتر و با تقواتر سراغ ندارید، مگر حکامی که بر ولایات مسلط بودند و خود امیرالمومنین علیه الصلاه والسلام فرستاده بود، همه ابوذر و سلمان بودند؟!خیر چهار نفر مثل ابوذر و سلمان و عمار و فلان داشت، مابقی آدمهای عوضی بودند. تاریخ را بردارید نگاه کنید،این تاریخ است یکی از استانداران امیرالمومنین، زیاد ابن ابیه، بر منطقه وسیعی حاکم بود، بسیاری از این قبیل در اطراف و اکناف بلاد اسلامی بودند. امام حسن مجتبی علیه الصلاه و السلام سردار بزرگ جنگش عبیدالله ابن عباس بود که میدانید چه کار کرد.شبانه رفت با معاویه مذاکره کرد، پول گرفت لشگرگاه خودش را ترک کرد و به معاویه پناهنده شد...در راس کار چه کسی بود؟ امام حسن مجتبی علیه الصلاه والسلام. در بیانیه گام دوم هم رهبر بزرگوار به وجود فساد در دولت امام معصوم اشاره کردند و فرمودند نسبت فساد در میان کارگزاران حکومت جمهوری اسلامی در مقایسه با بسیاری از کشورهای دیگر و بخصوص با رژیم طاغوت که سرتاپا فساد و فسادپرور بود بسی کمتر است و بحمدالله مامورین این نظام غالبا سلامت خود را نگه داشته اند. جناب علیدوست میفرمایند: حضراتی که این اندک تخلفات را برای برخی توجیهات جسیم میکنند از برخورد حضرت هم با امثال ابن هرمه بگویند!... چه خوب است ایشان هم متوجه برخوردهای نظام در حد اعدام برخی سلطانها و احکام سنگین برای برخی گردن کلفتها در حد مهدی و فائزه هاشمی، طبری، سیف و.... هم باشند و از آن هم بگویند که نشان از غیر سیستمی بودن فساد در نظام است. گفته اند: در مقایسه و تشبیه باید به همه اقتضائات تشبیه توجه کرد!... آیا ایشان از جمله مصطلح حوزویان که تشبیه از وجهی مقرب و از وجهی مبعّد است، غفلت نکرده اند؟! که وجه شبه در دو حکومت وجود فساد و یا افراد فاسد بصورت فی الجمله هست در عین اینکه باز به دلیل ریل گذاری صحیح در هردو حکومت آن مقدار فساد هیچیک از دو حکومت را از اسلامی بودن خارج نمیکند و نباید به صرف دیدن برخی فسادها یا فاسدان فریاد وااسلاما سر داد و حکومت را غیر اسلامی نامید. میفرمایند: برخی مفاسد(حدود ۳۰فساد) هیچ ربطی به امام نداشته و میراث حاکمان قبل بوده... و حضرت نمیتوانستند با سرعت و به راحتی آنها را ریشه کن کنند... مگر کسی ادعا کرده فسادهای در زمان حضرت، معاذالله ناشی از عملکرد ایشان بوده؟!! شکی نیست که یا ناشی از حکومتهای قبل بوده یا افسادهایی که نفوذیهای معاویه در حکمرانی حضرت انجام میدادند که در کتاب الغارات به برخی از آنها اشاره شده است. در زمان ما هم فسادهای درون حاکمیت از حاکم عادل، مومنین یا نفس انقلاب نیست. همه یا میراث رژیم طاغوت یا نفوذیها و غربزده ها یا افراد فرصت طلب است. پس شما هم پذیرفته اید که به هر دلیل فی الجمله در حکومت حضرت فسادهایی بوده که نمیشد با آنها به سرعت مقابله کرد. سخن دوستان هم همین است. بعد هم بحث سندی درباره یک روایت کرده اند و کتب تاریخ که پر است از مواردی از فسادهای موردی در محدوده حکومتی حضرت امیر علیه السلام را نادیده گرفته اند(که در بیانات فوق‌الذکر رهبری هم به کتب تاریخی استناد شده بود و توصیه ایشان هم به خواندن تاریخ بود.) در هرحال بجاست ایشان متوجه روح مطالب دوستان انقلابی که در مقابل انبوه سیاه نمایی و اعتماد زدایی، امید آفرینی میکنند و حرفشان هم بیشتر با محتوای کلام رهبر بزرگوار همخوانی دارد، باشند و با تعابیر: "عقیم بودن و خلاف واقع و راست ناقص و کم از کذب ناموجه بودن"، آنها را متهم نسازند. *انّ السمع و البصر و الفواد کل اولئک کان عنه مسئولا* مسعود عالی_۱۴۰۲/۵/۱۵ 🔻🔻🔻 @mobahesat

🔅اتفاق مبارک نظریه‌پردازی را قدر بدانیم 🔹روز گذشته یادداشتی از آیت‌الله ابوالقاسم علیدوست منتشر شد که نسبت به مسائل عدالت در حکمرانی و مقایسه با زمان صدر اسلام و وضعیت اکنون نظام اسلامی پرداخته بود. پس از این یادداشت استاد مسعود عالی به این نظر ارائه شده پاسخ داده و در ادامه چند تن دیگر از اساتید نیز نظرات خود را در قالب یادداشت‌های اینترنتی منتشر نموده‌اند. 🔹بدون ورود محتوایی و قضاوت درباره یادداشت آیت‌الله علیدوست و پاسخ‌های ارائه شده، این اتفاق مبارک در فضای حوزه‌های علمیه را باید به فال نیک گرفت. حیات و شکوفائی هر جامعه‌ی علمی به ارائه نظر و نقدهای گوناگون است؛ موضوعی که بارها از سوی مقام معظم رهبری به عنوان « کرسی‌های آزاد اندیشی و نظریه‌پردازی» مطرح شده وبه عنوان یک مطالبه جدی همچنان بر دوش حوزه‌های علمیه سنگینی می‌کند. پیش از این نیز بیان نظریه‌ای پیرامون «اقتصاد اسلامی» و نگارش و طرح ده‌ها پاسخ و نقد علمی نتایج بسیار مثبتی در تولید محتوای اثرگذار و مطابق با نیازهای روز را رقم زده بود. 🔹در این بین اما برخی آسیب‌هایی متوجه این جریان مبارک علمی نیز می‌تواند باشد. ارزش‌گذاری، نیت‌خوانی، برچسب‌زدن‌های ناروا و دخیل کردن جریان‌های مختلف سیاسی از جمله آسیب‌هایی که گاهی در محتوای تولیده شده‌ی این حرکت مبارک علمی اتفاق می‌افتند. ایجاد فضای تحقیر و تهدید با ادبیات مختلف به نفع حوزه‌های علمیه و جامعه اسلامی نخواهد بود و بیشترین ضربه را عقبه‌ی نرم‌فزاری نظام از محدود کردن فضای نظر و اندیشه متحمل خواهد شد. 🔹جا دارد اساتید و دانش‌وران و پژوهشگران حوزوی و دانشگاهی که دارای جایگاه علمی هستند حتما ورود جدی به این جریان تولید علمی داشته باشند و طلاب سطح پائین‌تر بدون قضاوت‌های متاثر از پیش‌فرض‌های ذهنی، فرصت را غنیمت شمرده و از مطالب ارائه شده بهره‌مند شوند. 🔻🔻🔻 @mobahesat

🔰 توضیحات استاد علیدوست پیرامون یادداشت «دفاعی عقیم و پر هزینه» باسمه تعالی اللهم صل علی محمد و اهدنا لما اختلف فیه من الحق باذنک انک تهدی من تشاء الی صراط مستقیم 🔹انتشار یادداشتی از این جانب در تاریخ 14/05/1402 در فضای مجازی واکنش‌های متفاوتی را در پی داشت. خلاصه یادداشت این بود: دفاع و صیانت از عملکرد جمهوری اسلامی ایران راه و رسم خود را دارد و این که پای مثل حکومت امام علی علیه السلام را به میان آورده، برخی فسادها را از آن دوران، ردیف کرده تا کاستی‌ها و ناراستی‌هایی که در نظام جمهوری اسلامی ایران هست، طبیعی و گریزناپذیر جلوه کند، صحیح نیست؛ این گونه دفاع ضمن این که در واقع دفاعی از عملکرد حاکمیت به حساب نمی‌آید، نسل جوان و دیگران را نسبت به حکومت علوی بدبین می‌سازد.در آن یادداشت اصل برخی ناراستی‌ها در حکومت حضرت مورد انکار قرار نگرفت؛ اما گفته شد: نباید بحث مربوط به حکومت علوی را ناقص گذاشت؛ باید اقتضائات زمانه را هم در نظر گرفت، از برخوردهای قاطع، سریع و عادلانه حضرت هم صحبت کرد. حکومت علوی تراث ارزشمندی است که نباید – نابحق – بسوزد و مورد بدبینی قرار گیرد. 🔹با انتشار این یادداشت موجی از موافقت‌ها و مخالفت‌ها به منصه ظهوررسید، این رفتار از مخاطبان محترم، اینجانب را واداشت تا نکاتی را بیان کنم. 🔻جهت تکمیل و توضیح بیانیه نکاتی ذکر میگردد: 1️⃣ در این دو روز، بحث‌های خوبی صورت گرفت و از برخی حمله‌ها و نیت‌خوانی‌ها و ناسزاها که بگذریم – که متاسفانه آسیب اخلاق‌سوز فضای رسانه‌ای کشور به حساب می‌آید – گفتگوهای قابل تقدیر و تاملی به وجود آمد. ای کاش موضوعی مهم مثل موضوع مورد گفتگو درحد نخبگان و ترجیحا از رسانه‌های عامی مثل سیما در قالب مناظره انجام شود. و آن گونه که خداوند متعال می‌پسندد و اخلاق، مقتضی آن است، ادامه یابد. بدون این که افراد پنجه تعرض به یکدیگر بیفکنند. 2️⃣ بدون شک #صیانت_از_کشور_نظام_و_رهبری از وظایف مهم شرعی ما است. و همان طور که در سالهای قبل بارها گفته‌ایم، روحانیت با رصد، مراقبت، هدایت، نقد و حمایت خود باید به این مهم بپردازد(https://eitaa.com/alidost_fiqh/4439) این وظیفه نباید تحت الشعاع هیچ امری قرار گیرد. 3️⃣ بدون تردید کشور با فساد سازمان یافته (که عده‌ای برای فساد سرکار آمده باشند) مواجه نیست. لکن در بخش‌هایی با #فساد_اتمیک و موردی، اما متعدد و متکثر مواجه است؛ که بدون ناامیدی باید همگان در رفع آن بکوشند. و از اصلی‌ترین دغدغه مسئولان باید باشد اما رفع فساد راه و رسم خود را دارد که گاه برخی بی‌دقتی‌ها، آسیب‌های زیادی به بار می‌آورد. 4️⃣ در نقدی که در یادداشت مورد نظر بر گفته برخی افراد داشتم، به هیچ وجه – به هیچ وجه – ناظر به شخص و شخصیت خود افراد نبودم. بزرگوارانی که حقیر را می‌شناسند، میدانند این جانب هیچ گاه نقد افراد را جایگزین نقد عملکردها و گفته‌ها نمی کنم. 5️⃣ خداوند متعال و عالم به سرّ و عَلَن، می‌داند که برای این جانب، خط و فکر سیاسی افراد در نقدها، هیچ مهم نیست، البته اگر موردی پیش آید، و به نظر اینجانب قابل نقدِ لازم باشد و متکفل نداشته باشد، عهده‌دار می‌شوم؛ بنابراین نباید افرادی، موارد قابل نقدی که حقیر به دلیل داشتن بانی در نقد، مورد نقد قرار نداده‌ام، لیست کنند و آن را حمل بر سیاسی‌کاری نمایند. گزینشی این چنین شایسته کسانی است که هر چه انجام میدهند، یا بیانیه می‌نویسند، سیاسی کاری است نه مثل این جانب! در کارنامه اینجانب نقدهای متعدد به روحانیون و غیر روحانیون، با افکار مختلف می‌بینید و هرگز عدم اطلاع را حمل بر عدم وجود نباید کرد. 6️⃣ واژه «#خودتحریمی» که در بیانیه بود را به معنای حرکتی که حضور حداکثری مردم را در صحنه‌های ضرور نفی کند، به کار برده‌ام و اگر دیگران در معنای دیگری به کار برده‌اند، از عهده ما خارج است. این جانب معتقدم هیچ پشتوانه‌ای برای کشور و حاکمیت مثل حضور مردم نیست و هر حرکتی که این حضور را کمرنگ کند – حتی الامکان – نبایدصورت پذیرد. 7️⃣ انتظار اینجانب – به عنوان صاحب یادداشت – این است که ناقدان، یادداشت را به طور کامل مطالعه کنند، سپس قلم به نقد بسپارند. بسیاری از نقدها، آشکارا از عدم مطالعه یادداشت خبر می دهد. 8️⃣ برخی مدافعان یادداشت، حمله‌هایی به ناقدان داشتند، از دوستان می‌خواهم به هیچ وجه تعرض به افراد صورت نپذیرد. ایکاش بحث در فضایی آزاداندیشانه وبدون پرخاش پیش برود. حوزه‌های علمیه را نباید از این فضا خالی دید، هر چند برخی غیر این را بر آن بپسندند. چنان که عهده‌دار برخی اظهار نظرها – هر چند در دفاع از بیانیه این جانب صورت پذیرد- نیستم. 🔹خداوند بزرگ همه را به وظایف ، آشنا و توفیق عمل خالصانه عنایت فرماید. طبیعی است که بنای حقیر در این پیوند بر ادامه دادن نیست. ان ارید الا الاصلاح ما استطعت. الحمد لله رب العالمین 1402/05/16 🆔 @alidost_fiqh

🔅برآیند چند شب گفت‌وگو با جوانان 🖌ابراهیم عزیزی (استاد حوزه) 🔸توفیقی حاصل شد که چند شب از شب‌های دهه اول محرم را در کنار مراسم یکی از هیئت‌های بزرگ قم، بر کرسی پاسخگویی به سوالات تکیه بزنم. در یادداشت حاضر، تجارب این چند روز را طی چند نکته با سایر طلاب به اشتراک می گذارم: ۱🔹باید بپذیریم که الگوی زندگی بخش مهمی از نسل جدید، پست مدرن و پُست‌مارکسیسم است که با مومنانی که پای منبر می‌نشینند و در پایان با گفتن «مسئلةٌ» سوالی شرعی می‌پرسند، تفاوت جدی دارند. تعبد و ایمان به غیب در ایشان کمرنگ است و می‌خواهند همه‌ی معارف را با میزان عقل و دانش بسنجند! گفت‌وگو و اقناع چنین افرادی به خاطر اختلاف شدید فضای ذهنی، بسیار مشکل است. 🔹باید اعتراف کنم که به جز پرسش‌های فقهی، پاسخ تقریباً هیچکدام از سوالات مطروحه، در کتب اعتقادی که در حوزه علمیه خواندیم نبود! و این پدیده، وجوب تحول در آموزش عقاید (در کیفیت آموزش، محتوا و کمیت) را نمایان می‌سازد. 🔹مشکل اساسی ما با "جاهلانِ خود عالم پندار" بود. ایشان کسانی هستند که بدون مطالعه‌ی حتی یک کتاب، انبوهی از اطلاعات ناقص و غلط را از فضای مجازی اندوخته بودند و بر اساس همین رطب و یابس، مبانی و نتایج خود را بنا می‌کردند. طبیعی است که در یک گفت‌وگوی کوتاه امکان هیچگونه اصلاحی وجود نداشت، اما تحلیل آنها از این گفتگو این بود که: روحانیون توان پاسخ به اشکالات عمیق و علمی! ما را ندارند. 🔹به جز افراد اندکی که مساله شرعی یا سوال دینی معمولی داشتند، اغلب شبهات مطرح شده خمیر مایه‌ای مشترک داشتند که نه تنها علمی نبودند بلکه خباثت و شیطنت طراح شبهه کاملا هویدا بود. (مثلا: این مجالس را آخوندها به اسم امام حسین علیه‌السلام پایه‌ریزی کردند تا از طریق آن کاسبی کنند و مؤمنان را بطور رسمی غارت کنند!) نکته مهم اینکه چنین شبهاتی در کنار هیئت عزاداری مطرح می‌شد نه در کوچه و بازار! 🔹منشأ برخی از سوالات -که اخلاقاً ما را به زحمت می انداخت!- حرفهای عجیب و شاذ بعضی از روحانیون و مداحان بود. 🔹برخی از مراجعه‌کنندگان بیش از اینکه سوال داشته باشند، معترض بودند؛ لکن چون دستشان از همه جا کوتاه بود، مراتب اعتراض خود را به ما تقدیم می داشتند! اعتراض به بی عدالتی و فساد در عرصه های مختلف، اعتراض نوجوانان به بی عدالتی آموزشی و فساد در کنکور و... . 🔹 جوانی حدوداً ۲۵ ساله، دارای سابقه حبس بخاطر "جرم سیاسی" از منِ روحانی در هیئت ابی‌عبدالله «علیه السلام» مشاوره ازداواج گرفت! 🔹خطری که درآینده‌ی نزدیک کیان خانواده‌های جوان را تهدید خواهد کرد، دخترانی هستند که با مدیریت خانواده و شوهرداری کاملا بیگانه هستند. این را از گفت‌وگو با جوانان متأهل دریافتم. https://mobahesat.ir/24127 🔻🔻🔻 @mobahesat

⚡️مدیریت رسانه‌‌ای؛ وظیفه‌ی ذاتی دبیرخانه خبرگان خبرگان ملت/۱ 🔹 ۲۴ مرداد سالروز افتتاح مجلس خبرگان رهبری بود. اولین دوره مجلس خبرگان در سال ۱۳۶۲ پس از برگزاری انتخابات و اخذ رأی مردم و مشخص شدن نمایندگان منتخب، با پیام امام خمینی (ره) افتتاح شد. این مناسبت اما در لابلای صفحات تقویم تاریخ ماند و هیچ انعکاس رسانه‌ای در صفحات رسمی دبیرخانه خبرگان نداشت. این در حالی است که انتخابات ششمین دوره مجلس خبرگان، همزمان با انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی قرار است در روز جمعه ۱۱ اسفند ماه سال جاری برگزار شود و این مناسبت زمینه و بهانه بسیار خوبی بود تا دبیرخانه مجلس خبرگان برنامه‌های رسانه‌ای خود برای اطلاع‌رسانی از جایگاه و اهمیت این مجلس را برای عموم آغاز نماید. 🔹واقعیت امر این است که مجلس خبرگان به لحاظ واجدان شرایط کاندیداتوری و مدت هشت‌ساله هر دوره و دلایل دیگر، تفاوت‌های جدی با سایر انتخابات در کشور ما دارد. طبیعتا نمی‌توان انتظار داشت که افکار عمومی و رسانه‌ها به این مجلس مانند سایر رقابت‌های انتخاباتی توجه نمایند. 🔹بنابراین لازم است دبیرخانه مجلس خبرگان با بهره‌گیری از نظرات و تجربیات عرصه رسانه، حرکت جدی در شناساندن جایگاه این مجلس برای مردم و نخبگان آغاز نماید. واگذاری کامل این امر به صداوسیما و اطمینان خاطر کامل به آن یک اشتباه محاسباتی است . چرا که ادبیات گفتمانی برای معرفی مجلس خبرگان و ویژگی‌های منحصربه‌فرد کاندیداها این عرصه را کاملا تخصصی کرده‌است و نیاز است دبیرخانه مجلس خبرگان رأسا اقدام به تشکیل کارگروه‌های تبلیغاتی و رسانه‌ای در این زمینه کرده و رسانه‌های عمومی را هدایت و راهبری نماید. 🔹این حرکت رسانه‌ای نیازمند اتاق فکر و برنامه‌ریزی چندماه است و نمی‌توان انتظار داشت در یک ماه منتهی انتخابات شاهد اتفاق اثرگذاری باشیم. باید دید در روزهای آتی دبیرخانه خبرگان چه برنامه‌هایی در این زمینه خواهد داشت. 🔹باتوجه به جایگاه و شأن بسیار مهم مجلس خبرگان و گزینش انحصاری کاندیداهای این مجلس از مجتهدان، «مباحثات» تلاش خواهد کرد در سلسله مطالبی به زوایای مختلف این انتخابات بپردازد. لذا از مخاطبان خود دعوت می‌کنیم مطالب و یادداشت‌ها و نظرات خود را برای انتشار به مدیریت کانال یا سایت مباحثات ارسال نمایند. @mobahesat