🔸 #بسم_الله_قاصم_الجبارین 🔸 📗 رمان #شاخه_زیتون 🌿 یک #دخترانه_امنیتی 🧕 🖊نویسنده: #فاطمه_شکیبا قسمت هجدهم کاش پدر من هم می آمد که دم در مسجد پیشانی ام را ببوسد و التماس دعا بگوید. وارد مسجد می شویم. شبستان ها پر شده اند و ما گوشه ای از حیاط بساطمان را پهن می کنیم. زینب می ایستد به نماز اما من انگار چسبیده ام به زمین. فکرم انقدر درگیر است که متوجه نمی شوم کی نماز طولانی شب سیزدهم رجب تمام شد و زینب نشست مقابلم و ظرف ساندویچ های کوکوسیب زمینی شام را از کیفش بیرون کشید و به من تعارف کرد. با صدایش از جا می پرم: -اریحا...! کجایی؟ -چی؟ تو نمازت تموم شد؟ -وا خب آره! بیا شام بخوریم بخوابیم. سحر باید بیدار شیم. ساندویچ کوکو سیب زمینی مرا یاد ارمیا می اندازد و به یاد حرف ظهرش، لبخندی گوشه لبم می نشیند که از چشم زینب دور نمی ماند: -به چی می خندی؟ -چی؟ به ارمیا... امروز باهم حرف زدیم. -خب کجاش خنده دار بود؟ ماجرای عشق دیرینه ارمیا به سیب زمینی را که تعریف می کنم هردو می خندیم. شام را خورده ایم و آماده شده ایم برای خواب. در مسجد را هنوز نبسته اند و خادمان به درد چه کنم گرفتار شده اند برای جا دادن کسانی که جدید می رسند. دختری با کوله پشتی اش حیران و آواره ایستاده وسط جمعیت. زینب می گوید: -یکم جمع و جور کن اون بنده خدا بیاد همین جا. به زحمت کمی جا برایش باز می کنیم و می گوییم بیاید کنارمان بنشیند. چهره گرفته دختر باز می شود و می نشیند. از همانجا باب آشنایی باز می شود و می فهمیم که اسمش مرضیه است و سه سال از ما بزرگتر؛ و روانشناسی می خواند. وقتی می گویم اسمم اریحاست، ل**ب هایش را روی هم فشار می دهد و می گوید: -چقدر این کلمه برام آشناس! اسمت به چه زبونیه؟ اسم من برای خیلی ها خاص و سوال برانگیز است و عادت کرده ام به دادن جواب این سوال. می گویم: -عبریه. با ذوقی بچگانه از جا می پرد: -یادم اومد... اریحا اسم یکی از شهرای فلسطینه! -آره درسته... -خب حالا چرا اریحا؟ -دقیق نمیدونم... مامانم این اسم رو دوست داشت. آخه اریحا اسم یه نوع گل هم هست. -چه جالب... ندیده بودم کسی این اسم روش باشه... اسم قشنگ و لطیفیه. زینب که حالا دراز کشیده، مشغول مطالعه یک مجله نظامی ست. به اخلاق و قیافه اش نمی خورد اما مطالعه درباره این مسائل را دوست دارد و یک چیزهایی هم سرش می شود. شاید بخاطر شغل پدرش باشد. من هم البته مجلات نظامی دنیا را مرور می کنم اما من برعکس زینب که بیشتر اهل مطالعه درباره سلاح های سنگین و نیمه سنگین است، سلاح های سبک و انفرادی را دوست دارم. به زینب می گویم: -انقدر توی اون موشکا نگرد... به دردت که نمی خوره! زینب مجله را ورق می زند و می گوید: -نه که شما دائم با سلاح کمری سر و کار داری و خیلی به دردت میخوره؟! و تصویری را نشانم می دهد: -راستی یه چیزی ام برای تو داشتم. ببین اینو... یه مقاله س درباره سلاحای کمری تولید ایران. گفتم شاید خوشت بیاد. مجله را از دستش می گیرم. بالای صفحه تصویر یک زیگ زائور(سلاح کمری تولید آلمان غربی که تا سال‌ها به عنوان یکی از اصلی‌ترین سلاح‌های کمری بلوک غرب شناخته می‌شد.) خودنمایی می کند. ناخودآگاه می گویم: -ای جان! زینب اینو می شناسی؟ این ساخت آلمانه... خیلی باحاله... شانه بالا می اندازد: -چون تولید فک و فامیلتونه خوشت میاد؟! منظورش آلمانی بودن اسلحه است. -نه چه ربطی داره آخه؟ تازه مشابه داخلیشم هست. زُعّاف... یعنی بسیار کشنده! -دیگه به درد نمیخوره! ⚠️ #ادامه_دارد ... 🖊 #فاطمه_شکیبا

قبل از #ازدواج راجع به زلف و گیسوی یار، انواع و اقسام شعرهای عاشقانه میگن بعد از ازدواج، کافیه یه نخ گیسوی ِ یار تو غذا باشه، بشقابو میکنن تو حلق یار😂 #معجزه_خنده🤣

دوستانولینک قسمت های اول رو از اینجا دنبال کنید و خاطرات رو از دست ندید😍

🔸 #بسم_الله_قاصم_الجبارین 🔸 📗 رمان #شاخه_زیتون 🌿 یک #دخترانه_امنیتی 🧕 🖊نویسنده: #فاطمه_شکیبا قسمت نوزدهم متعجب سرم را بالا می آورم. مرضیه برای گفتن این جمله سرش را هم بلند نکرد. چشمش به صفحه گوشی اش است. می گویم: -چرا؟ مجله را از دستم می گیرد، دستم را هم همراه مجله در دستش دارد. انگشتانم را نوازش می کند و می گوید: -اولا سنگینه و بزرگ. توی این انگشتای ظریف جا نمیشه! دوما وقتی زعاف در اختیار داری باید اینو یادت باشه که به احتمال زیاد بعد از اولین شلیک باید فرار کنی چون اگه خوش شانس باشی فقط یه بار بهت حال میده. بار دوم یا گیر میکنه یا آلات متحرک با گلوله به سمت هدف میره یا مگسک میپره یا کلا دستتو میذاره تو پوست گردو! خلاصه که دیگه الان نیروهای مسلح سلاحای کمری بهتری ساختن که با نمونه های خارجی برابری میکنه، مثه رعد. من و زینب مات مانده ایم از اطلاعاتش. انقدر که یادم رفته دستم را از دستش دربیاورم. زینب نیم خیز می شود و می پرسد: -اینا رو تو از کجا میدونی؟ نکنه پلیسی؟ مرضیه می خندد و دست من را روی زانویم می گذارد: -نه! ولی خب بابام نظامی اند. برای همین یه چیزایی سرم میشه! شمام خوشتون میاد از علوم نظامی؟ زینب می خواهد چیزی بگوید که لبش را می گزد. حدس می زنم میخواسته بگوید پدر من هم نظامی ست اما نگفته. نباید هم بگوییم. نظامی معمولی که نیستند... شغلشان حساس است. می گویم: -آره... ما هم بدمون نمیاد. مرضیه تصویر رعد را نشانمان می دهد: -ببین... این خیلی سبکتر از زعّافه. چون پلیمریه. البته یکمم تشخیصش از اسلحه اسباب بازی سخته. تازه ظرفیت خشابشم بیشتره! تصویر رعد را با چشم هایم می بلعم و می گویم: -عجب جیگریه! مثه کلاگه. چندتا میخوره؟ مرضیه از ذوقم می خندد: -پونزده تا تیر. -ای جان! زینب صاف می نشیند و می گوید: -دمت گرم بابا! تو فکر کنم از نزدیکم دیدیش نه؟ مرضیه با شوق سر تکان می دهد. آه می کشم: -یعنی میشه یه روز ماهم به دیدارشون نائل بشیم؟ زینب ناامیدانه می گوید: -شاید تو بتونی ولی من خیلی بعیده یه روز بتونم یه سامانه ضدموشکی یا یه موشک بالستیک رو از نزدیک زیارت کنم! می پرسم: -تیر اندازی ام کردی؟ چشم هایش برق میزنند. می گوید: -با اینا که نه. ولی الان چندساله تیراندازی رو به عنوان یه ورزش دنبال میکنم. دیگر تا سحر نمی گذاریم بخوابد و بحثمان درباره صنایع نظامی داغ می شود. بعد از بین الطلوعین، بیهوش می شویم از خستگی. ⚠️ #ادامه_دارد ... #کپی‌شرعا‌اشکال‌دارد❌ 🖊 #فاطمه_شکیبا 🦋🌼🍃https://eitaa.com/joinchat/3628531766Cbdf70e0912 🍃🦋🌼

#story ... نگران چی هستی؟:) #حدیث_بندگی 🦋

صبح یعنی عـشـــ💖ـــــق💕 و عشــق یعنی سلامتی👈 شما👉 و سلامتی شما یعنی قشنگی این دنیا😍 و مـن امـروز دنیایی قشنگ آرزو دارم 🙏 بـرای شـما عـزیـزان💞 ســـــ😊ـــــلام✋ صبح زیباتون بخیر🌤❤️

هیچ گر مرا هیچ نباشد نه به دنیا نه به عقبی ...! چون تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید ... #سعدی •┈┈••✾•♥️•✾••┈┈• @koocheye_khaterat •┈┈••✾•♥️•✾••┈┈•

آذین وقتی رایحه یاد تو به خیال من رسوخ می کند، تک تک ویرانه های قلبم را آذین می بندم، برای تصور تو؛ عزیز ترین میهمان ناخوانده من... کی آمدنت را به ما هدیه می کنی؟! ‌ متن ارسالی مخاطبین (سید محمد محمودی) •┈┈••✾•♥️•✾••┈┈• @koocheye_khaterat •┈┈••✾•♥️•✾••┈┈•

‌ اے خسـرو خوبان نظری سوی گدا کن... #حافظ 🌸@Koocheye_khaterat🌸

🔸 #بسم_الله_قاصم_الجبارین 🔸 📗 رمان #شاخه_زیتون 🌿 یک #دخترانه_امنیتی 🧕 🖊نویسنده: #فاطمه_شکیبا قسمت بیستم من و زینب بعد از نماز ظهر و جشن سیزدهم رجب بی حال رها می شویم؛ اما مرضیه بیدار است و کتاب می خواند. چشم هایمان در این هوای تقریبا گرم سنگین می شود و وقتی بیدار می شوم که نیم ساعت به مغرب مانده است. مرضیه هنوز بیدار است و قرآن می خواند. وقتی می بیند چشمانم را باز کرده ام، یک شکلات روی کتاب کنار دستم می گذارد و می گوید: -بیدار شدی خانوم خوشگله؟ لبخند می زنم. با چشمانش به شکلات اشاره می کند و می گوید: -نذر ولادت امیرالمومنینه. با این افطار کن یه چیزی ام به ما برسه! یاد حضرت امیر علیه السلام لبخند بر لبم می نشاند. دلم میخواهد زنگ بزنم به پدر و روزش را تبریک بگویم؛ اما تلفنش خاموش است. زینب دارد پشت گوشی برای پدرش شیرین زبانی می کند و حتما قربان صدقه می شنود. دوباره بغض در گلویم می نشیند. مگر کار پدر من سنگین تر از کار پدر زینب است که پدر وقتی برای من ندارد؟ کاش می فهمید من هرچقدر هم بزرگ باشم، دخترم... لبم را می گزم و از میان مفاتیح، زیارت امین الله را پیدا می کنم. می خواهم روز پدر را به پدر این امت تبریک بگویم. به حضرت امیر... اصلا پدر اصلی همه ما اوست... باید درباره دل مشغولی هایم هم با او صحبت کنم تا آرامم کند. بابا جان... می شود خودتان دستم را بگیرید و برسانیدم به آنجایی که خدا می خواهد؟ من باید دستم در دست یک امام باشد... وگرنه گم می شوم، زمین می خورم. بالاخره من هم شیعه که نه، اما محب شما هستم. همه من را به نام پیرو امیرالمومنین می شناسند. اگر ببینند سردرگم شده ام، می گویند مگر این امام ندارد؟ زشت نیست؟ وضو گرفته ام و آمده ام که برای نماز مغرب آماده شوم. زینب سه لیوان آبجوش و نبات آماده کرده. مرضیه اما سرگرم مفاتیح است. اذان را که می دهند و زینب لیوان آبجوش و نبات را به مرضیه تعارف می کند، سرش را بالا می آورد و صورتش را می بینیم. چادر نماز فیروزه ای اش قاب زیبایی ساخته برای صورت قشنگش. چشم هایش می درخشند و قطرات اشک آرام از چشمانش سر می خورند. من و زینب محو مرضیه شده ایم. زینب را نمی دانم اما من به حس لطیفش غبطه می خورم. مرضیه می گوید: -میشه دم افطار دعا کنین من حاجت روا بشم؟ یکی نیست به مرضیه بگوید ما اصلا دلمان نمی آید برایت دعا نکنیم با این اشک ها که تو می ریزی؟ چَشمی می گوییم و قبل از سر کشیدن لیوان آبجوش، دعا می کنیم برای حاجت روا شدنش. افطار را از همه مان کمتر خورد و باز هم کتابی درآورد و شروع کرد به خواندن. زینب هم دارد نماز شب چهاردهم رجب را می خواند و من رفته ام سراغ دفترم... ⚠️ #ادامه_دارد ... #کپی‌شرعا‌اشکال‌دارد❌ 🖊 #فاطمه_شکیبا 🦋🌼🍃https://eitaa.com/joinchat/3628531766Cbdf70e0912 🍃🦋🌼

برهوت نمی دانم چه مدت است که می گذرد. دنیا برایم برهوتیست که به هر طرف چشم می اندازی جز سکوت و تنهایی نصیبت نمی شود... تو کجایی؟ جای جای این برهوت را به امید دیدار دوباره ات آمده ام. مدت هاست که پیکر تنهاییم را تابوت سکوت در آغوش گرفته و موریانه های جدایی تمام مرا می جوند. از من چیزی جز تو نمانده است... متن ارسالی مخاطبین (امیر مسعود ستوده) •┈┈••✾•♥️•✾••┈┈• @koocheye_khaterat •┈┈••✾•♥️•✾••┈┈•