در روزهای آخر اسفند کوچِ بنفشه هایِ مهاجر زیباست   در نیمروزِ روشنِ اسفند وقتی بنفشه‌ها را از سایه های سرد   در اطلسِ شمیمِ بهاران با خاک و ریشه                          -میهن سیّارشان- در جعبه های کوچک چوبی در گوشه‌ی خیابان، می‌آورند   جوی هزار زمزمه در من، می جوشد   ای کاش... ای کاش آدمی وطنش را   مثل بنفشه ها (در جعبه های خاک)   یک روز می توانست همراه خویش ببرد،                 هر کجا که خواست...   در روشنایِ باران در آفتاب پاک... اسفند ۱۳۴۵ #م.سرشک #محمدرضا_شفیعی_کدکنی 🌴 @ModamQom

در این شبی که روزنه‌ها تیرگی گرفت  ما را هنوز دیدهٔ امّید روشن است  #محمدرضا_شفیعی_کدکنی پ ن: نقاشی کودکان بر روی کانتینرهای کنار ساختمان ویران‌شده‌ی متروپل 🌴@ModamQom

در روزهای آخر اسفند کوچِ بنفشه هایِ مهاجر زیباست   در نیمروزِ روشنِ اسفند وقتی بنفشه‌ها را از سایه های سرد   در اطلسِ شمیمِ بهاران با خاک و ریشه                          -میهن سیّارشان- در جعبه های کوچک چوبی در گوشه‌ی خیابان، می‌آورند   جوی هزار زمزمه در من، می جوشد   ای کاش... ای کاش آدمی وطنش را   مثل بنفشه ها (در جعبه های خاک)   یک روز می توانست همراه خویش ببرد،                 هر کجا که خواست...   در روشنایِ باران در آفتاب پاک... اسفند ۱۳۴۵ #م.سرشک #محمدرضا_شفیعی_کدکنی 🌴 @ModamQom

در روزهای آخر اسفند کوچِ بنفشه هایِ مهاجر زیباست   در نیمروزِ روشنِ اسفند وقتی بنفشه‌ها را از سایه های سرد   در اطلسِ شمیمِ بهاران با خاک و ریشه                          -میهن سیّارشان- در جعبه های کوچک چوبی در گوشه‌ی خیابان، می‌آورند   جوی هزار زمزمه در من، می جوشد   ای کاش... ای کاش آدمی وطنش را   مثل بنفشه ها (در جعبه های خاک)   یک روز می توانست همراه خویش ببرد،                 هر کجا که خواست...   در روشنایِ باران در آفتاب پاک... اسفند ۱۳۴۵ #م.سرشک #محمدرضا_شفیعی_کدکنی 🌴 @ModamQom