مرا گویی كه چونی؟ چونم؟ ای دوست جگر پر دَرد و دل پر خونم ای دوست حديثِ عاشقی بر من رها كن تو ليلی شو، كه من مجنونم ای دوست به فريادم ز تو، هر روز، فرياد! از اين فرياد روز افزونم، ای دوست شنيدم عاشقان را می‌نوازی مگر من زان ميان بيرونم ای دوست؟ تو گفتی: گر بيفتی گيرمت دست ازين افتاده‌تر كَاْكنونم ای دوست؟ غزل‌هایِ نظامی بر تو خواندم نگيرد در تو هيچ افسونم ای دوست #نظامی_گنجوی دیوان اشعار، با مقدمه و تصحیح سعید نفیسی، تهران: انتشارات فروغی، چاپ پنجم، ۱۳۶۲، ص ۲۷۱. 🌴 @ModamQom