#فنون_جامعه_پذیری جامعه پذیری به معنای همسازی و همنوایی فرد با ارزش ها، هنجارها و نگرش های گروهی اجتماعی است یا به مفهوم دیگر، اجتماعی شدن فراگردی است که به واسطه آن، هر فرد، دانش و مهارتهای اجتماعی لازم برای مشارکت مؤثر و فعال در زندگی گروهی و اجتماعی را کسب می‌کند. مجموعه این ارزش ها، هنجارها، نگرش ها، دانش ها، مهارت ها، فرد را قادر می‌سازد که با گروه ها و افراد جامعه، روابط و کنش های متقابل داشته باشد. فراگرد #اجتماعی_شدن، امری مستمر و به اعتباری مادام العمر است. 1⃣ جامعه پذیری جمعی با فردی: ▪️در جامعه پذیری فردی فرایند اجتماعی شدن فرد به تنهایی و انفرادی است. ▪️در جامعه پذیری جمعی، گروهی از کارکنان تازه وارد فرآیندها و برنامه ها را با هم طی می کنند. 2⃣ جامعه پذیری رسمی یا غیر رسمی: ▪️در جامعه پذیری رسمی، افراد تازه وارد به صورت جدا از اعضای سازمان و قبل از شروع کار آموزش می بینند. ▪️در جامعه پذیری غیررسمی کارکنان تازه وارد از کارکنان دیگر جدا نمی شوند و از همان روز اول کار خود را در کنار سایرین شروع می کنند و در حین کار اطلاعات لازم به آنها داده می شود. 3⃣ جامعه پذیری مستمر یا تصادفی: ▪️در جامعه پذیری مستمر برنامه جامعه پذیری در مراحله های متوالی و و مشخص صورت می گیرد ▪️در تصادفی توالی اقدامات نامشخص و دائما در حال تغییر است. 4⃣ جامعه پذیری ثابت یا متغیر: ▪️جامعه پذیری ثابت به فرایندی اشاره دارد که از نظر زمانی مشخص هست. ▪️در متغیر زمانبندی نامشخص است. 5⃣ جامعه پذیری پیوسته با گسسته: ▪️در جامعه پذیری پیوسته اعضایی با تجربه در سازمان الگو هستند. یعنی فرد مشخص مربی یا آموزش دهنده است. ▪️در گسسته الگوهای باتجربه برای افراد تازه وارد وجود ندارد و ممکن است چند نفر راهنما باشند. 6⃣ حفظ هویت گذشته فرد با ایجاد هویت جدید: ▪️حفظ ویژگی ها و ارزش های فرد به دلیل شباهت و نزدیکی به ارزش های سازمان. ▪️یا تلاش و برنامه ریزی برای ایجاد هویت متناسب با سازمان در افراد با ارزش ها و ویژگی های متفاوت در او. #جامعه_پذیری #پایگاه_جامع_مدیریار www.modiryar.com @modiryar