✍ وعده خویشتن وفا فرما #دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی ✅ یکی از مسائلی که در میزان #اعتماد مردم نسبت به مسئولین و همچنین ایجاد انگیزه در آن ها جهت مشارکت در اداره امور کشور به صورت عام و حضور در انتخابات به صورت خاص اثرگذار است موضوع نحوه «وعده دادن» و میزان عمل به آن است. شاید به جرأت بتوان گفت در نظام های سیاسی زمانی اعتبار مدیران و یا اعتماد مردم به آن ها آسیب می بیند که در عمل به وعده هایی که قبل از پذیرش مسئولیت یا در حین آن داده اند سهل انگاری کنند یا به تعبیر عامیانه «خُلف وعده» نمایند. ✅ علاوه بر اثر #اجتماعی این موضوع در آموزه های دینی و اخلاقی ما نیز این امر بسیار مهم و محترم شمرده شده است تا جایی که پیامبر اعظم(ص) می فرمایند: « هر كس به خدا و روز قيامت ايمان دارد، هرگاه وعده مى دهد بايد وفا كند.» سلامت رفتاری در وعده دادن خصوصاً در ایام تبلیغات انتخاباتی از چند جهت باید مورد توجه قرار گیرد؛ ▪اول اینکه فرد موظف است صرفاً راجع به موضوع یا موضوعاتی به مردم تعهد و به بیان ساده تر قول دهد که در چهارچوب اختیارات و صلاحیت های وی قرار دارد. به عنوان مثال کسی که قرار است در کرسی مجلس شورای اسلامی در فرایند تقنین حضور پیدا کند به دلیل آن که از نظر قانونی حق ورود به حوزه های اجرایی را ندارد نباید در این عرصه ها به مردم قولی بدهد که در این صورت خلاف #سلامت_رفتاری و گفتاری عمل کرده است. ▪دوم فرد هنگامی که با مردم صحبت می کند و می خواهد ضمانت انجام کاری را برای آن ها تعهد نماید باید در آن زمان به صورت واقعی و جدی نیت و همت عمل به وعده ی خویش را داشته باشد. یعنی هم در ذهن و ضمیر خود و هم در عزم و اراده نسبت به کاری که می گوید ایمان داشته باشد و #تصمیم انجام آن را به بهترین شکل ممکن گرفته باشد. ▪سوم گاهی انسان در زمینه خاصی بر اساس شرایط موجود و پیش بینی های ذهنی که برای آینده دارد به فرد یا افرادی قولی می دهد که بعداً ممکن است به دلیل #تغییر شرایط یا اتفاقات محیطی تحقق آن امکان نداشته باشد. در این حالت فرد برای حفظ اعتماد عمومی و همچنین در جهت سلامت رفتاری باید موضوع را به صورت شفاف، مستقیم و محترم با مردم در میان گذارد و به دلیل آن چه سبب عدم تحقق وعده ی او می شود رسماً عذرخواهی و دلجویی نماید. ✅ هر چند آن چه گفته شد از موارد بدیهی و در ظاهر کلیشه و ساده به نظر می رسد اما متأسفانه در سال های اخیر در جریان های مدیریتی کشور با ساده انگاری و #تساهل و تسامح در مورد آن فرهنگ های بعضاً نادرستی در این زمینه ایجاد شده است. تا آن جا که برخی در ایام تبلیغات انتخاباتی احساس می کنند دادن وعده های کلان و حتی بی اساس جزیی از طبیعت روندهای تبلیغاتی است که الزام عملی خاصی در ارتباط با آن برای آینده وجود ندارد. ✅ این نگاه غلط سبب می شود هم وجهه آن فرد آسیب ببیند و هم نظام #مدیریت کشور دچار خدشه گردد. نباید فراموش کنیم که جایگاه های مدیریتی در واقع مقام و منصب مادی نیستند (یعنی نباید باشند) که عده ای برای به دست آوردن آن به هر کاری متوسل می شوند. در حقیقت این جایگاه ها مقام نیستند بلکه مسئولیت هایی جدی و خطیر هستند که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم سطح کیفی زندگی مردم و آینده عزیزان و فرزندان آن ها را تحت تأثیر قرار می دهد. ✅ پس نگاه دینی و اخلاقی اقتضا می کند تنها کسانی در این جایگاه ها قرار گیرند و یا داوطلب آن باشند که در خود این شرایط و صلاحیت را مشاهده می کنند. البته بخش دیگر این مسأله که قابل توجه است دقت مردم در گزینش افراد و مشارکت آن هاست که می تواند از ورود افراد فاقد صلاحیت به #مناصب_کلیدی به صورت نسبی پیشگیری نماید. 🔺وعده ای گر دهی به درویشی 🔻وعده خویشتن وفا فرما 🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا، 🔻سه شنبه ۸ اسفندماه ۱۴۰۲، شماره ۴۱۶۶ #تحلیل_مسائل_روز #پایگاه_جامع_مدیریار www.modiryar.com @modiryar