eitaa logo
Modiryar | مدیریار
212 دنبال‌کننده
5.2هزار عکس
802 ویدیو
3 فایل
• پایگاه جامع مدیریت www.modiryar.com • مدیرمسئول دکتر مهدی یاراحمدی خراسانی @mahdiyarahmadi • مشاور @javadyarahmadi • اینستاگرام https://www.instagram.com/modiryar_com • تلگرام telegram.me/modiryar • احراز ارشاد http://t.me/itdmcbot?start=modi
مشاهده در ایتا
دانلود
Modiryar | مدیریار
✍ وقتی زندگی بر وفق مراد نیست #دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی 🔺منبع: #روزنامه_خراسان 🔻شماره انتشار ۱۸۳
وقتی زندگی بر وفق مراد نیست ✅ چرخ روزگار می چرخد و می چرخد، زندگی جاري است و هيچ‌كس توان نگهداشتن آن را ندارد. تا زماني كه دور گردون بر مراد ماست و شرايط عادي است شايد آن را حس نكنيم ولي داد از زماني كه مجبور شويم برخلاف جريان آب شنا كنيم. اگر از شما بپرسند تا کنون چندبار در شرایطی قرار گرفته اید که اوضاع زندگی به کامتان نبوده و به قول معروف بخت را با خود یار ندیده اید به چند مورد اشاره می کنید؟ مطمئناً برای تک تک ما پیش آمده است که چندين بار چنین شرایطی را کرده ایم. البته هرکس به فراخور شرایط اجتماعی، اقتصادی و خانوادگی که دارد این تجارب را با كميت و كيفيت متفاوت از سایرین داشته است. ✅ اغراق نیست اگر بگوییم درد و سختی کشیدن در زندگی از ابتدای خلقت با انسان همزاد بوده است. بنابراین اجتناب از سختی در زندگی غیر ممکن است. اما نکته مهم اینجاست که ما محکوم به درد کشیدن در زندگی نیستیم. انسان با قدرت های متافيزيكي و با اختیاری که دارد می تواند شرایط دشوار را کنترل کرده و آن را به نفع خود تغییر دهد. کافی است با کمی تدبیر و حفظ آرامش به دنبال راهکاری برای رفع مشکلات مان بگردیم. یکی از این راهکارها در هنگام روبرو شدن با مشکلات و ناکامی هاست. ✅ متأسفانه بسیاری از ما هنگامی که با مشکلی مواجه می شویم بجای اینکه فکر کنیم و علت واقعی و راه حل آن را پیدا کنيم، یا به دنبال مقصری هستيم تا بروز این مشکلات را به گردن او بیاندازیم و یا در خیالات خود به دنبال راه حل های واهی که نمی توانند هیچ مشکلی را حل کنند می گردیم در حالی که بهتر است واقع گرایانه مشکلات خود و منشا آنها را بررسی کنیم تا بتوانیم تصمیمات صحیح و واقعی را درباره آنها بگیریم. در برابر برخی مشکلات هم از دیگر راه‌های کاهش رنج ناشی از آن هاست. ✅ یک سری از مشکلات هستند که كاري از دست ما برای رفعشان ساخته نیست و باید با صبر کردن و سپردن آنها به گذر زمان، به خودمان برای رفع مشکل و یا حتی فراموش کردن آن کمک کنیم و به یاد داشته باشیم که اقدامات عجولانه در آن شرایط باعث بروز معضلات بزرگ‌‌تر یا مسائلی می شود که ممكن است منجر به پشیمانی در اینده گردد درحالی که می توان با اندکی راه حل های مناسب را نیز پیدا کرد. یکی از دلایل بروز مشکلات در زندگی ما عدم شناخت کافی نسبت به استعدادهایمان است. ✅ بسیاری از شکست ها، ترک تحصیل ها، ورشکستگی ها ، بیکاری و حتی مسائل خانوادگی مانند به این علت رخ می دهد که در برخی موارد تحت تاثیر احساسات به دنبال کاری می رویم که استعداد و توانایی لازم برای انجام آن را نداریم و زمانی به این نکته پی می بریم که با شکست روبرو شده ایم. بنابراین شناخت استعدادها و بکارگیری آنها علاوه بر اینکه از بروز مشکلات جلوگیری می کند در رفع مشکلات بوجود آمده نیز موثر خواهد بود. ✅ زندگی با آسانی ها و سختی هایش معنا پیدا می کند و این به توانایی خودمان بستگی دارد که بخواهیم چگونه زندگی کنیم؟ می توان در مواجهه با مشکلات تسلیم شد و تمام زندگی را به کام خود و اطرافیان تلخ کرد و یا اینکه با تدبیر مناسب و تلاش از پس مشکلات برآمد. البته در این ميان نبايدفراموش كرد كه به خداوند مهربان رمز پيروزي بر هر مشكلي است. 🔺منبع: 🔻شماره انتشار ۱۸۳۲۵ www.modiryar.com @modiryar
گندم ملک ری ✅ «گندم ملک ری» در ادبیات شیعه حکایتی دارد تلخ و البته بسیار عبرت آموز. حضرت امام اباعبدالله الحسین علیه السلام روز هشتم محرم الحرام در دیدار با عمربن سعد فرمودند: «تو را چه می شود؟ خداوند جانت را در بسترت بگیرد و تو را در قیامت نیامرزد. به خدا سوگند! من می دانم که از گندم ملک ری نخواهی خورد.» این فرمایش حضرت ماجرای مفصل و قابل توجهی دارد. عمربن سعد ابی وقاص از افراد بسیار بد نام و خبیث تاریخ است. او در حالی که شأن و منزلت امام سوم شیعیان و نسبت خانوادگی ایشان با پیامبر اسلام(ص) را کاملاً می دانست اما به دلیل دنیا طلبی و زیاده روی و به طلب ملک ری یکی از عوامل مهم بزرگ ترین جنایت گردید. او بی شرمانه اظهار می کرد: ✅ «من در لحظات حساسی از زندگی قرار گرفته ام و نمی دانم باید چه کنم، حکومتی که در اشتیاقش می سوزم و یا دستانم به خون حسین آلوده گردد؟ در حالی که می دانم کیفر این کار آتش است. به منزله نور چشمان من است و من در خود نمی بینم بتوانم از آن گذشت کنم.» او در برابر امام حسین (ع) هر بار بهانه ای می آورد. امام فرمودند: «آیا می خواهی با من مقاتله کنی؟» عذری آورد. یک بار گفت: «می‏‌ترسم خانه‏‌ام را خراب كنند!» امام(ع) فرمودند: «من خانه‌‏ات را می‌‏سازم.» ابن‌سعد گفت: «می‏‌ترسم اموال و املاكم را بگيرند!» ايشان گفتند: «من بهتر از آن را به تو خواهم داد، از اموالی كه در حجاز دارم.» ✅ عمر‌بن سعد گفت: «من در كوفه بر جان افراد خانواده‌‏ام از خشم ابن‌زياد بيمناكم و می‌‏ترسم آنها را از دم شمشير بگذراند.» حضرت هنگامی‌كه مشاهده كردند عمر‌بن سعد از تصميم خود باز نمی‏‌گردد، از جای برخاستند و در حالی‌كه آن جمله مشهور تاریخی می‏‌فرمودند: «تو را چه می‏‌شود؟ خداوند جانت را در بسترت بگيرد و تو را در قيامت نيامرزد. به خدا سوگند! من می‏‌دانم كه از گندم ری نخواهی خورد!» ابن سعد با تمسخر گفت: «جو ما را بس است.» این حکایت بسیاری از انسان های دنیا پرست و زیاده خواه است که برای شان هدف وسیله را توجیه می کند و برای رسیدن به آن چه طمع ورزیده اند، هوس کرده اند یا شهوت دارند چشم بر همه مبانی انسانی، و اسلامی می بندند و بعضاً جنایت های بسیار بزرگی را مرتکب می شوند. ✅ البته این مسائل در کمین همه انسان ها در ادوار مختلف تاریخ است. اگر آدمی نفس سرکش خود را کنترل نکند و به آن برای هر زیاده خواهی و خواسته نامشروعی فرصت و مهلت دهد استعداد شدن وجود خواهد داشت. مدیریت و مسئولیت در شریعت ما امانت است. پس ضرورت دارد این امانت به اهل آن سپرده شود آن چنان که در قرآن کریم این گونه آمده است: «ان الله یامرکم ان تودو الامانات الی اهلها» جای بسی تأسف و خسران است در جامعه اسلامی افرادی هستند که برای رسیدن به جایگاه ها و مناصب مدیریتی اخلاق را قربانی می کنند، اراجیف می گویند، به تعبیر عامیانه زیر آب این و آن را می زنند تا برای خود جایگاه و پایگاهی را آماده سازند. ✅ برخی از این ها ظاهر مسلمانی و ژست اخلاق نیز به خود می گیرند و رفتارشان را با واژه «فعالیت سیاسی» توجیه می کنند غافل از این که این گونه در صدر نشستن وبال انسان خواهد شد و سرعت و آسیب سقوط آن ها را چند برابر خواهد کرد. کنایه ای است برای همه حق نشناس ها و زیاده خواهان تاریخ که دامن مدیریت و مسئولیت را با بی اخلاقی و بی تقوایی آلوده می سازند و کاری را بر عهده می گیرند که یا صلاحیت آن را ندارند و یا متعلق به فرد دیگری است. پس خدا را در نظر بگیریم و حدود حق الله و حق الناس را رعایت کنیم که عمر دنیا کوتاه است و مواهب آن وبالی بر گردن انسان! 🔺منبع: ، 🔻پنجشنبه ۲۷ بهمن ۱۴۰۱، شماره ۹۵۵ www.modiryar.com @modiryar
فرهنگ و جامعه میزبانی ✅ به رسم تلخ و طریق مألوف گذرانِ عمر انسان ها، روزهای امسال نیز با همه تلخی ها و شیرینی ها همچون برق و باد گذشت و به شرط حیات آرام آرام در آستانه ورود به سال جدید شمسی و بهاری دیگر قرار خواهیم گرفت. مشهد الرضا به دلیل وجود بارگاه شریف حضرت رضا علیه السلام هر سال میزبان میلیون ها زائر و عاشقی است که از سراسر جهان به قصد تبرک جستن و ابراز ارادت محضر امام رئوف به مشهد مقدس مشرف می شوند و به عتبه بوسی حضرتش نائل می گردند. خصوصاً آغاز سال آینده که تقارن بهار طبیعت و بهار قرآن است این امر نمود بیشتری خواهد داشت. مردمان و ارض اقدس رضوی به برکت همجواری با امام هشتم سال هاست مشتاق میزبانی خیل عظیم زائران و عاشقان امام همام هستند و با افتخار غبار راه و خستگی از مهمان ها می زدایند و به آن ها خدمت می کنند. ✅ میزبانی راه و رسم دارد، قاعده و مبنا دارد و عرصه خدمت‌رسانی به زائران امام رضا(ع) خاص است و باید در این عرصه مبانی خدمت‌رسانی را بشناسیم. در یک شهر زیارتی متفاوت با دیگر شهرها است، در چنین شهری همه فعالیت های اداری و مردمی باید رنگ و بوی زیارت داشته باشد و مردم و مسئولان با هم این فرهنگ را توسعه و نشر دهند. بر این اساس همه مردم مشهد و نهادهای دولتی و خصوصی هر یک در این راستا تکالیفی دارند که باید بدان عمل نمایند. از مردمان و شهروندانی که در گام اول وظیفه مدارا کردن و ابراز محبت به زائران را دارند گرفته تا گروه های مختلف خدمت رسان مانند؛ پاکبان‌ها، تاکسیران‌ها، اتوبوسران‌ها، آتشنشان ها، بازاری ها و اصناف، و آحاد شهروندان حریم حرم رضوی، کادر مدیریتی و خدماتی بخش‌های اقامتی و اسکان، پایگاه‌های راهنمای زائر، ناظران افتخاری در اطراف حرم و شوراهای اجتماعی محلات همه به عنوان جامعه میزبانی زائران رضوی وظیفه دارند برای ارائه خدمات مناسب و مطلوب و در خور شأن و جایگاه مشتاقان حضرت رضا علیه السلام راه و رسم میزبانی را فرا گیرند، تمرین کنند و حق آن را ادا نمایند. ✅ «میزبانی کریمانه» از زائرین «عهد جاودانه» مجاورین با حضرت است که بر اساس آن خود را مکلف می دانند اسباب آرامش و آسایش را برای میهمانان فراهم سازند. البته مسلم است با توجه به سیل عظیم زائرانی که خصوصاً در ایام خاص به سفر می کنند امکانات و بودجه محلی پاسخگوی نیازهای آن ها نیست. مشهد مقدس پایتخت معنوی و شهر همه مردم ایران اسلامی است و به تعبیر امام راحل «آستان قدس مرکز ایران است» پس ضرورت دارد برخی چالش ها و محدودیت های آن با نگاه ملی مرتفع و مدیریت گردد. مسائلی همچون ترافیک، آب، آلودگی هوا، حمل و نقل عمومی، اسکان ارزان قیمت و خلاصه بسیاری از زیرساخت های این شهر نیازمند سرمایه گذاری کلان و حمایت های ملی است. خصوصاً رویکرد فراملی، جهانشهری و حضور قابل توجه مسلمان های سایر کشورهای اسلامی برای زیارت حضرت این مهم را بیشتر از همیشه نشان می دهد. ✅ متأسفانه در دولت های مختلف این مباحث به صورت مکرر مطرح می شود اما بیشتر در قالب شعار می ماند و آن اقدام انقلابی و حرکت عظیمی که از دولت برای توسعه ای مانا و شایسته و در شأن توقع داریم محقق نمی گردد. هر چقدر هم مردم و نهادهای محلی برای میزبانی شایسته از خود تلاش کنند و مایه بگذارند بازهم تا زیر ساخت های اساسی فراهم نشود یک جای کار می لنگد. به ویژه برخی اقدامات خاص که می تواند تحول عظیمی در خدمت رسانی ایجاد نماید. (مثل توسعه خطوط قطار شهری و حمل و نقل عمومی). فراموش نکنیم توسعه نقاط هدف و مقاصد گردشگری نیازمند پشتیبانی همه جانبه و اثربخش برای همگام و همسو کردن کلیه عناصر مربوط گردشگری و توسعه تعاملات رضایت‌بخش و هدفمند گردشگران و جوامع میزبان است. ✅ خصوصاً زمانی که این بر پایه موضوعی همچون زیارت باشد که ذینفعان آن افرادی با ویژگی ها و ارزشمندی خاص هستند. پیامد چنین تعاملات سازنده و مؤثری، منافع گردشگری برای گردشگران و جوامع میزبان ارتقا یافته و می‌تواند زمینه‌های توسعه ملی را نیز فراهم سازد. پس هر گونه اقدمات زیربنایی و سرمایه گذاری در این راستا منافع قابل توجه و بلند مدت مادی و معنوی به همراه خواهد داشت. این مهم در نگاه حمایتی و توسعه ای متوازن و همسو در ابعاد ۴ گانه فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی محقق می گردد. به هر حال با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال اکنون که مردم و نهادهای محلی آماده استقبال از بهار و زائرین نوروزی می شوند شایسته است این مطالبه مهم توسط رسانه ها و مسئولان محلی این مهم بصورت جدی تر و پیگیرانه تر از دولت پیگیری گردد تا کم و کاستی های خدمت رسانی به زائرین و میزبانی مطلوب از آنها تا حد امکان مرتفع گردد. 🔺منبع: ، 🔻یکشنبه ۳۰ بهمن ۱۴۰۱، شماره ۳۸۸۵ www.modiryar.com @modiryar
✍ به حساب خود برسید! ✅ از قدیم رسم بوده کاسب ها هر شب به حساب دفترشان رسیده، سود و زیان، طلب‌كاري و بدهکاري را محاسبه می کردند. اگر هر شب حساب و كتاب نمی کردند يك‌ دفعه مقدار قابل توجهي ضرر می کردند و یا اینکه گاهی ورشكست مي‌شدند. انسان هم بايد هرروز به حساب نفسش برسد تا خداي نكرده يك‌دفعه ضرر نكند و عمرش به تباهی به سرنرسد. زماني كه انسان در همه حال خدای مهربان را ناظر بر اعمال وگفتار خويش ببيند و به اين موضوع اعتقاد قلبي داشته باشد هيچ گاه جسارتِ معصيت و عمل غیر اخلاقی پيدا نمي كند. زندگي در اين جهان مقدمه اي بر حيات ابدي اوست و نحوه زندگي در آن جهان بستگي به چگونگي زندگي او در اين جهان دارد بنابراين لحظات در دنیا ارزش بي نهايت پيدا مي كند زيرا سرنوشت ابدي او را رقم مي زند. ✅ امروزه يكي از معضلات اين است كه قبح و زشتي هر گونه عمل خلاف اخلاقي ريخته شده است و انسان، خداي مهربان را فراموش و از رحمت و گذشت الهي سوء استفاده مي كند و بدين ترتيب در ورطه آلودگي گرفتار مي شود. براي دوري جستن از اين معضل تنها يك راه اساسي وجود دارد و آن در وجود خود انسان متجلي مي گردد كه با نظارت و حسابرسي مستمر نفس خويش مانع گمراهي شود. بر این اساس انسان باید به مرحله ای از بیداری وجدان و ذهن برسد که بدون کنترل بیرونی رفتار و اعمال خود را کنترل نماید. ✅ درباره تعريف خاصي ارائه نشده است، ولي مي توان خود كنترلي را مراقبتي دروني دانست كه بر اساس آن وظايف محول شده انجام و رفتارهاي ناهنجار و غير قانوني ترك مي گردد بي آنكه نظارت و يا كنترل خارجي در بين بوده باشد هنگامي كه كسي بي توجه به كنترل خارجي تلاش خود را مصروف انجام دادن كاري كه بر عهده او واگذار شده است نمايد و مرتكب خلافي از قبيل كم كاري، سهل انگاري نگردد از كنترل دروني بهره مند است. در اين صورت است كه نظارت خارجي در تحقق چنين رفتاري كه متضمن انجام دادن وظيفه و ترك خلاف است نقشي نداشته و تنها مراقبت دروني است كه موجب رفتار مزبور مي گردد. ✅ بر طبق توصيه هاي ديني ما مبني بر«حاسبوا قبل ان تحاسبوا» انسان موظف است قبل از هركس خودش به اعمال و رفتارش نظارت اساسي وعملي داشته باشد تا بتواند بر اساس شاخص هاي ديني رفتار خود را كنترل و اصلاح نمايد.‏ در نظام اعتقادي اسلام، هستي محدود به اين نمي شود كه با مرگ انسان پايان پذيرد بلكه اين جهان تنها جزء كوچكي از هستي مي باشد و جسم انسان نيز جزئي از وجود او را تشكيل مي دهد و پس از مرگ زندگي انسان در مراتب بالاتري از حيات ادامه پيدا مي كند. ✅ بنابراين نيستي براي انسان معنا ندارد. راه غلبه بر نفس محاسبه نفس و رسیدن به اعمال خود است. بعضي اولياء خدا يک دفتري همراه خود داشتند و هر کاري که مي کردند مي نوشتند، در آخر روز هم نشسته و حساب کارهاي خود را مي کردند که ما در اين روز چه کرديم چه مقدار اطاعت خداوند متعال را نموديم، چه مقدار سرپيچي و نا فرماني کرديم و بر این اساس نفس خویش را مؤاخذه می کردند. پس بیایید جهت و دستیابی به عاقبت به خیری قبل از اینکه به حساب ما رسیدگی شود خود به حساب خود برسیم! 🔺منبع: 🔻شماره انتشار ۱۸۳۱۷ www.modiryar.com @modiryar
وقتی شایستگی می میرد 🔺منبع: ، 🔻پنجشنبه ۴ اسفند ۱۴۰۱، شماره ۹۵۶ www.modiryar.com @modiryar
Modiryar | مدیریار
وقتی شایستگی می میرد ✅ وقتی شایستگی می میرد متولد نمی شود، شایسته ها به پستوها تبعید می‌گردند، افراد نالایق بر مناصب کلیدی تکیه می زنند، کُند ذهن های جامعه «ژن‌خوب» می شوند، نادان ها و ناتوان ها بر انسان حاکم می گردند، سنگ روی سنگ بنا نمی شود، بازی موش و گربه آغاز می شود و هر تازه به دوران رسیده ای همچون «گربۀ تائب» می شود «عابد و زاهد و مسلمانا». در این میان بازار تملق و چاپلوسی رونق می گیرد، بادنجان دور قاب چین ها همه کاره می شوند و آفتاب پرست های فرصت طلب دبیرکل «حزب‌باد» می گردند. مردمان به کناره می روند و نامردمان جولان می دهند و لشکر «دغل‌دوستان» روزی هزار بار دور شیرینی طواف می کنند. ✅ و تو می‌مانی با دنیایی از توان و شایستگی که مجالی برای بروز و ظهورش نیست. شایستگی که در میان نباشد، فسادهای اقتصادی کلان شکل می گیرد، تلفن‌چی‌ها و رئیس‌دفترهای خبرکشِ سازمان ها همه کاره می شوند، جای مدیران دستور می دهند و عقده های حقارت شان را به رخ می کشند. هر کسی سرش به تنش می ارزد را به پارکینگ فرستاده و گوشه نشین می کنند و هر بلایی دلشان خواست بر سر بیت المال در می آورند. وای به حال جامعه‌ای که در آن «عادت مألوف و طريق معروف؛ آزردن دوستان باشد و خلافِ راه صواب»، «نقض رأى اولوالالباب باشد و کنار زدن شایستگان»، «ذوالفقار علی در نيام باشد و زبان سعدي در کام» که در آن زمان دنیاپرستان حریصی زمام را به دست می گیرند که «چشم تنگ دنیادوست‌شان» را تنها خاک گور پر می کند. ✅ پس تا می توانید فرومایگان را کنار بزنید و در جای خود بنشانید، هر عالمِ عاملی را قدر بدانید و در صدر نشانید، تعهد و تخصص را ارج گذارده و ترویج کنید، تا شایستگی حاکم شود، فساد رخت ببندد، هر کسی در جای خود بنشیند و عدالت برقرار گردد تا بدین سان هم خدا راضی گردد و هم خلق خدا. برخی گویی فراموش می کنند یا برایشا اهمیتی ندارد مدیریت یعنی مسئولیت و مقام یعنی امانتی که در اختیار عده ای قرار داده شده تا رضای خدا را در نظر گیرند، به وسیله ی آن حق را به حق دار برسانند و امور مردم را تمشیت نمایند. ملک طلق پدر یا خانه عمه و خاله نیست که هر کاری می خواهند در آن انجام دهند و هر کسی را که دلشان خواست جذب نمایند و مردمان را خودی و غیرخودی بدانند. ✅ نالایقی را کار کلیدی با آلاف و الوف آن چنان بسپارند تا جیب خود و اطرافیانش را پر پول کند و وای به حال خلق الناس و نیازهایشان که باید کارشان در گروی امضای کوتوله هایی باشد که هیچ نمی دانند و هر روز بر طبل نادانی خود می کوبند. زمام و جامعه را به کسانی بسپارید که زمام نفس خویش را در دست گرفته اند و آن را اسیر عقل و اخلاق و عدالت کرده اند و جز برای رضای خدا گام بر نمی دارند. خلاصه این که عمر دنیا و کوتاه است و مواهب آن بسیار کم ارزش. ✅ پس سخت زیان کار است کسی که برای آبادی دنیای خویش یا دنیای اطرافیانش آخرت و عمر جاویدان را خراب کند و به «ثمن بخس دنیا» بفروشد. اگر عدالت آفرین زندگی آدمی است همه ی آحاد بشری وظیفه دارند در تحقق آن کوشا باشند و برای ظهورش ادای تکلیف نمایند. پس حق را بگویید حتی اگر به زیان شما باشد و هر چیز و هر فردی را در جای خود بنشانید که بسیار زیباست زندگی زمانی که کار دست کاردان باشد و همه چیز بر مدار اخلاق و انسانیت حرکت نماید. 🔺منبع: ، 🔻پنجشنبه ۴ اسفند ۱۴۰۱، شماره ۹۵۶ www.modiryar.com @modiryar