🖊دسترسی سریع به یادداشت ها 🔹پرداخت به موضوع روش پژوهش در اندیشه رهبران انقلاب اسلامی با هشتگ | #مرات_انقلاب 🔸پرداخت به مسئله حجاب در جمهوری اسلامی با هشتگ | #حجاب 🔹پرداخت به موضوع ارزیابی تاثیرات اجتماعی با هشتگ | #اثرسنجی_فرهنگی 🔸پرداخت به موضوع جبهه سازی در عرصه فرهنگ با هشتگ | #جبهه_سازی 🔹پرداخت به موضوع بودجه ریزی در حوزه فرهنگ با هشتگ |#بودجه_فرهنگی 🔸پرداخت به موضوع صنایع فرهنگی با هشتگ | #صنایع_فرهنگ 🔹پرداخت به موضوع نواوری فرهنگی_اجتماعی با هشتگ | #نواوری_اجتماعی 🔸پرداخت به موضوع سواد رسانه ای با هشتگ | #سواد_رسانه 🔹باز اندیشی تمدن سازی اسلامی با هشتگ | #تمدن_سازی 🔸نگاهی به سیاستگذاری جنسی در ایران با هشتگ | #اخلاق_جنسی 🔹تاملات و نقدهایی در باب کتاب و کتابخوانی با هشتگ | #مطالعه 🔸مطالعاتی درباره ی مسائل جهان اسلام با هشتگ | #جهان_اسلام ˇˇ🌿@mogtaba_farhang🌿ˇˇ

🔸پروژه ی تثبیت بی حجابی 🖊مجتبی فرهنگ ●اخیرا کلیپ ورزشی از دانشگاه اصفهان منتشر شده است که رسانه ها در این باره می گویند مجموع بازدید های این کلیپ ۲۵۰ میلیون بازدید رسیده است! و به عنوان پر بازدید ترین کلیپ فارغ‌التحصیلی دنیا در شبکه های مجازی منتشر شده است! (آمارغیرواقعی به نظر میرسد) ●با شروع موج عیان مهسا امینی و هزاران موج غیر اشکارِ، غرب حیا و غیرت را از فرزندانمان می زداید! روایت گری کلان این کلیپ ها به معنای روزمره دانشگاه نیست بلکه روایتی کلان از جریان سرایتگری است که برساخت های مجازی، تزریق گری می کند و در مناسبت های دانشگاهی یا رشته های بخصوصی جهت به اشتراک گذاری خاطرات، تصویری سازی می کند و خواسته یا ناخواسته دعوت به رفتارهای ناهنجار می کند که ممکن است به چالش های مجازی یا پویش هایی نیز تبدیل شود. افق این چنین حرکت هایی اعلامِ رفتارِ قبیحی است که جریان سازی می کند و از دریچه بازدیدهای مجازی به دریچه کلاس های دیگر میرسد. ●ایام عید و سال نوروز در راه است و سیاستگذاری اتاق های فکر مستکبرین تثبیت بی حجابی در جامعه است و این گونه قاب ها نشان از طرح کلانی می باشد که می خواهد رخ دهد. اما علت اشاعه این موضوع را در سه ساحت میتوان دید: ●پاسخگو نکردن دانشجو نسبت به رفتارش موقف اعتراضات مهسا امینی، فحاشی ها و فجورات مختلفی در دانشگاه های کشور رخ داد که متاسفانه توسط مسئولین محافظه کار یا تدبیرات ناصحیح، برخورد متناسب و عادلانه با دانشجویان خاطی صورت نگرفت و این مسئله سبب تهور و بی باکی آنها در جهت حرکت به سوی مسیر خلاف شرع و عرف گردید. ●قانونگذاران محافظه کار قانونگذاران با رویکرد محافظه کارانه تصمیم بر این گرفتند که مصوبه حجاب را به تاخیر بیندازند و هنوز هم معلوم نیست بعد از رسیدن به منافع خود چه تصمیمی برای مسئله حجاب دارند. این موضوع نیازمند مطالبه دوباره جدی مردم است و بایستی انقلابیون اصیل هرگونه تسامح، تساهل و عدم حریت را کنار بگذارند وگرنه این گناه اجتماعی در دنیا و آخرت برگردن آنها می باشد. ●مجریان و سیاستگذاران دانشگاه ها گاهی احساس می شود که برنامه ریزی و سیاستگذاری در جهت اسلامی شدن دانشگاه هایمان، فاقد ایده یا رویکرد موثرانه بوده است وگرنه غایت دانشگاه اسلامی به اینگونه رفتار و اعمال جهنمی منجر نمی گشت. هرچند این موضوع یک لایه از آن آرمان است که بایستی حل شود. #حجاب ˇˇ🌿@mogtaba_farhang🌿ˇˇ

🔰نیروی کنشگر، عامل اصلی نوسان اثرسنجی ✍️مجتبی فرهنگ «نظام تصمیم گیری» یک مجموعه فرهنگی مبتنی بر مغناطیس های گوناگونی دَوَران پیدا میکند. اینکه اراده ها در چه مسیر جریان یابد و تصمیم حرکت جمعی را مدیر در چه کانالی قرار دهد، توسط عواملی همچون تجربیات، مشاورین، دانش و تخصص مجموعه و مولفه هایی از این جنس قبیل مشخص می شود. یکی از رویکردهای تصمیم گیری، رویکرد «مسئله شناسی» می باشد.در این رویکرد با «شناسایی مشکلات» و «اولویت بندی مشکلات»، با استفاده از تکنیک های گوناگونی مشکل را با علت یابی و شناخت زمینه های شکل گیری آن، تبدیل به مسئله می کنند و با تشکیل «اَبر مسئله» به حل «شبکه مسائل» می پردازند. مسئله شناسی شرط بقا و تداوم حیات است. در حقیقت اگر یک نظام اجتماعی یا ارگانیسم زنده‌ وجود داشته باشد اما به مسائلش واقف نباشد، شانسی برای حیات ندارد. گام بعد از «شناخت مسئله»، «حل مسئله» می باشد که باید سه ضلعی ایده های کنشگری(مغز افزار)، تجهیزات و امکانات(سخت افزار) و چینش انسانی(نرم افزار) را طراحی کرد. هر مسئله ای فرهنگی توسط سه ساختار انسانی یعنی فضای مردمی، ستادهای فرهنگی و شوراهای عالی قابل حل است. اگر بتوانیم ترکیب بندی صحیح بین جبهه فرهنگی شکل دهیم و زنجیره حل مسئله های فرهنگی را ایجاد نماییم شاهد«زنجیره کنشگری» بین نهادهای حاکمتی و مردمی خواهیم بود که منجر به «تحول فرهنگی»خواهد شدو گرنه با «گسست کنشگری» توقع تحول انچنانی نباید داشت. اگر بخواهیم به کنشگری های هر لایه بپردازیم که با کنارگیری آنها در یک دیگر به اثر مطلوب خواهیم رسید، میتوانیم این اقدامات حل مسئله را شامل موارد زیر برشمرد کنش های گروه های مردمی مسئله شناسی و ایده پردازی تربیت و کادرسازی تبیین و فعالیت چهره به چهره مطالبه گری فعالیت های خیریه ای عملیات رسانه ای آسیب زدایی منطقه ای کنش های ستادهای فرهنگی جریان سازی گفتمان سازی تولید محتوا برگزاری جشنواره و فراخوان اموزش و توانمندسازی شتاب دهی و تسهیل گری راهبری و جهت دهی الگوسازی و نخبه گرایی طراحی زیرساخت های مجازی توزیع و انتشار محصولات مشاوره و منتورینگ تجربه نگاری تولید مصنوعات فرهنگی شبکه سازی پژوهش و مطالعه کنش های شوراهای عالی نهاد سازی وساختار سازی تنظیم گری و حکمرانی رصد و راهبری اینده پژوهی ارزیابی کارکرد و اثرسنجی زنجیره سازی کنشگری اثرسنجی با نتایج نامطلوب اجتماعی نتیجه ی یک حل مسئله غلط می باشد که نقطه کج راهی آن از شناخت بد مسئله و طراحی کنشگری های نامتناسب و غیرکارآمد می باشد که علت آن به عامل انسانی برمیگردد. تازمانی که عامل انسانی به معنای واقعی قیام نکند و عنصر«اراده، جهان آگاهی و بصیرت»را نداشته باشد، نمیتوانیم شاهد اثرسنجی مطلوب در جامعه باشیم. بی شک عامل انسانی در اتمسفر انقلاب اسلامی کنشگری هایی را جهت حل مسئله دارد اما به علت اینکه به مجهز به لوازم اثرگذاری نیست و ارزیابی اجتماعی ندارد، مسیری جز هبط و عبث شدن اقدامات خود نخواهد داشت. #اثرسنجی_فرهنگی ˇˇ🌿@mogtaba_farhang🌿ˇˇ

🔻حسابرسی فرهنگی در پیوست باشد! ✍️مجتبی فرهنگ نهادهای فرهنگی پدیده جدیدی هستند اما معاصر نمی باشند چراکه مفهوم نهادهای فرهنگی در دوره پهلوی به صورت جدی برجسته شده و در دوره پهلوی دوم، نهادسازی فرهنگی (تاسیس جشنواره ها، فرهنگستان ها، بنیادها و...) جدی شده است. در حقیقت دغدغه دوره پهلوی دوم تاسیس نهادهای فرهنگی عامرانه و خودساخته و تاسیس یک شبه مدرنیزاسیون فرهنگی برای رفع عقب ماندگی از غرب بوده است. با شروع انقلاب اسلامی و به فرمان امام خمینی در همان سال های نخست با تدبیر ایشان 16 نهاد انقلابی ایجاد شد (منبع) تا نظام جمهوری اسلامی سریعتر در مسیر تحول و اثرگذاری حرکت کند و حال امروزه با تغییرات شرایط «تاریخی، جهانی و مخاطبین» باید این نهاد های ماخر و جدید را مورد سنجش و باز طراحی قرار دهیم تا بهره وری و اثرگذاری آنها بالا رود. اثرسنجی فرهنگی دستگاه های فرهنگی به عنوان عاملین رسمی «تحول فرهنگی»، میتواند ابعاد مختلفی را به خود بگیرد. متولی «رسمی و دولتی» در «اثرسنجی فرهنگی» شورای عالی انقلاب فرهنگی و «متولی حاکیمتی» در مسئله «ارزیابی فرهنگی» بیت رهبری می باشد. ماده ۴ شرح وظایف هفتم سند تحول شورای عالی انقلاب فرهنگی می گوید که: نظارت مستمر، ارزیابی و پایش عملیات، اثرسنجی و اثربخشی اقدامات، ارجاع تخلفات و ترک فعل‌ مدیران ارشد از وظایف این دستگاه می باشد و در پیوست خود می نویسد که: حسابرسی فرهنگی به عنوان یکی از مهم ترین راهکارهای حکمرانی جدید است که برای ارزیابی میدانی و اثرسنجی میزان تحقق اهداف و مقاصد غایی سیاست‌گذاری فرهنگی به کار گرفته می شود.(منبع) سنجش وضعیت درونی سازمان های فرهنگی معادل «بهره وری» و سنجش وضعیت بیرونی سازمان های فرهنگی معادل مفهوم «کارآمدی و اثرسنجی» می باشد. مراجع ارزیابی اگر بخواهند وضعیت اثرسنجی فرهنگی دستگاه های فرهنگی را مورد سنجش قرار دهند در سه لایه با موانعی روبرو خواهند شد: ۱. در لایه مخاطب، عدم دسترسی به مخاطب هر دستگاه و تغییرات تکانه ای مخاطب فرهنگی ۲. در لایه عملکرد، فقدان دسترسی به وضعیت دستگاه ها و تحولات زیاد ساختاری و انسانی ۳. در لایه اکوسیستم، تنوع و تعدد دستگاه های فرهنگی در یک موضوع فرهنگی می باشد اگر یکی از این دو مرجع فرض کنیم بخواهند اثرسنجی وضعیت مدیریت مساجد کشور را مورد سنجش قرار دهند. در ابتدا لازم است که داده هایی از مخاطبین، متولیات و عملکرد هر سازمان فرهنگی را بدست بیاورند. این داده ها فی الواقع از «خوداظهاری خود دستگاه ها» به دست می آید که هیچ وجه منفی و یا نقطه ضعفی از «معاونت طرح و برنامه» آن سازمان ارایه نمی شود. در ادامه اگر بخواهیم به سراغ متولیان امر یک موضوع فرهنگی مانند مسجدبازگردیم، بالغ بر ۲۴ نهاد و سازمان مدعی هستند که مهندسی برنامه ریزی مسجد با آنان می باشد و به یک شبکه موثران و ذی نفعان تبدیل خواهند شد (منبع) که این موضوع، اثرسنجی هر دستگاه را عملا غیرممکن می کند. این مثال از واقعیت حکمرانی فرهنگی، بیانگر این است که چرا نمیتوانیم اثرسنجی ملی در عرصه فرهنگ را به صورت دقیق رقم زد، چرا که تکثر و تعدد دستگاه ها باعث اثرگذاری بر روی اقلیم جغرافیایی و مخاطبین مختلفی شده و اثرات اجتماعی را غیر قابل دسترس و به تبع آنرا غیر قابل سنجش خواهد کرد. در این نوع از حکمرانی فرهنگی «مسئولیت فرهنگی» هر مسئله و موضوع مشخص نخواهد بود و شاهد آن هستیم برای تهاجم فرهنگی ماجرای مهسا امینی، هیچ کس پاسخگو نیست! یک راهکار دیگر این است که اثرسنجی را به صورت جزیی در هر سازمان تعریف کنیم. هرچند اثرسنجی با این روش، برآیند کلی از وضعیت فرهنگی کشور ارایه نخواهد داد اما باز در نقطه خودش دارای مشکلاتی می باشد. رویه مدیریتی دستگاه ها و جهت گیری آنان براساس فشار از سوی نهادهای بالادستی می باشد و تنظیم گری آنان یک هنجار می باشد و هر سازمان در تلاش برای رفع فشار دو نهادهای بالادستی در عرصه فرهنگ می باشد که باعث دور شدن این دستگاه ها از برنامه ریزی اثرمحور و میدانی خواهد شد. تا زمانی که ادغام دستگاه های فرهنگی صورت نگیرد و مسئول هر مسئله و موضوع فرهنگی مشخص نشود، اثرسنجی در مسائل کلان و ملی امری نشدنی و محال خواهد بود و این موضوع نیازمند درگیری با ذی نفعان، بررسی تجربیات پیشین و .... می باشد. پیوست:نمونه ای از تعدد ساختارهای فرهنگی وجود 22 شورای عالی در کشور و 150 شورای موثر(منبع) وجود9 متولی اصلی دستگاه فرهنگی و 56 دستگاه فرهنگی حاکمیتی(منبع) وجود120 نهاد و معاونت فرهنگی(منبع) وجود 1345 معاون فرهنگی شهرداری در کشور(منبع) وجود ۴۸ خبرگزاری در ایران در حالی که توسعه یافته ترین کشور های دنیا 5 خبرگزاری وجود ندارد(منبع) #اثرسنجی_فرهنگی ˇˇ🌿@mogtaba_farhang🌿ˇˇ

🔻لهویات فرهنگی، درآمدی بر ابزارهای اثرسنجی 🖋مجتبی فرهنگ هر تهاجمی نظامی باقتضاء جغرافیا، زمان و جبهه ای که در آن است از امکانات متناسب استفاده می کند. عملیات های نظامی مستلزم تهیه «گرای دقیق» و شناسایی اطلاعات عملیات منطقه ای می باشد که با پیدا کردن آن «عملیات های سنگین توپخانه ای» شروع خواهد شد. نبرد در عرصه فرهنگ هم دارای شباهت های این چنینی است. تهاجم فرهنگی که هدف تغییر آن «ذهنیت ها و خواست ها و سبک ها» می باشد از ابزارهای مختلفی استفاده می کنند و برای مقابله به مثل با این تهاجامات باید متناسب با «نقاط عملیات زن دشمن» و وضعیت «مخاطب خودمان» دست به عملیات های آفندی و پدافندی زد وگرنه پاتک ها و عملیات ها در نقطه درستی بر زمین نخواهد نشست و اقدامات ما جزو «لهو و یا یک شوی فرهنگی» چیزی نخواهد بود. با این مقدمه اگر به اتمسفر غالب اقدامات فرهنگی کشور بنگریم و فارغ از سویه های محتوایی و نوع برنامه ریزی ها بر وجه ابزارهای فرهنگی متمرکز شویم، ابزارها و قالب ها تمرکزشان بیشتر بر لایه «برنامه ریزی های فرهنگی» می باشد و به «ابزارهای پسینی» در خط فرایندی عملیات فرهنگی، توجهی غالبا نمی‌شود. این مسئله به عنوان یک خواسته رهبری در دیدار های عمومی و خصوصی بسیار مورد تاکید بوده است که به اثرسنجی و ارزیابی محصولات، اقدامات، ساختارها برآییم و لازمه اینکار استفاده از ابزارهای درخور آن می باشد. ایشان می فرمایند:«ما فقط دلمان به این خوش نباشد که حالا کتابی را تولید کردیم؛ البتّه بلاشک تولید کتاب یا تولید فیلم و تولید هنری مهم است؛ منتها در کنار این، پیدا کردن مخاطب یا به یک معنا تولید مخاطب [هم] مهم است. سعی کنید کتاب را بتوانید به ذهن مخاطبین برسانید».۱۳۹۵/۰۹/۱۵ ایشان تصریح دارند که برای تولیدات فرهنگی مخاطب آن را پیدا کنیم و یا آن مخاطب را بسازیم و اثرات این تخاطب و رفت و امدهای بین «تولید کننده فرهنگی» و «مخاطب فرهنگی» را مورد سنجش قرار دهیم. موضوع و مسئله در این رهنمود این است که تخاطب شما به مرحله «بازخوردگیری» و به مرحله «بازآرایی» برسد و این فرآیند مرتب ادامه یابد. یکی از الزامات تحقق خواسته ایشان، استفاده از روش ها و ابزارهایی است که «جریان کنشگری» را مورد اثرسنجی قرار دهد. با نگاهی جامع میتوان ابزارهای اثرسنجی را در سه لایه ذیل برشمرد: 🔸ابزارهای اثرسنجی کنشگری های شخصی بوم ها بازی و معما آزمون ها مصاحبه مناظره ایفای نقش شبیه سازی میدانی چک لیست ارزیابی کارخواست حل مساله 🔸ابزارهای اثرسنجی کنشگری برنامه ها نظرسنجی مباحثه ارایه شفاهی دست اندرکاران میزان استقبال جلسات نخبگانی اجرای پایلوت چک لیست ارزیابی تجربیات مدون و شفاهی 🔸ابزارهای اثرسنجی کنشگری های ملی هوشی مصنوعی آمایش های و پیمایش ها کانون های ارزیابی مطالعات موردی فراخوان کشنگری همان طور که شاهد هستیم، وضعیت فرهنگی و اجتماعی کشور بسیار جدی است! با توجه به آنچه گذشت و تقریبا همه ما از آن آگاهیم، بی برنامگی و کوتاهی و بی توجهی یک قسم از ناکارآمدی های فرهنگی می باشد و زاویه دیگر این ناکارآمدی ها انجام عملیات نااثرگذار است که پر تکرار و مداوم در حال انجام است و علت آن «عقلانیت شهودی» و «نا اثرسنج» مدیران فرهنگی کشور می باشد. ما به دوره ای تعلق داریم که فرهنگ را این خطر تهدید می کند که با ابزارهای فرهنگی در حال نابودسازی آن هستند و می توانیم باهمین ابزارها به اصلاح آن پرداخت. مسئله این است که کدامین ابزار «اثرگذار و اثرسنج» است و تمرکز خودمان را بیشتر بر ابزارهای اثرسنج گذارده تا با اصلاح فرآیند ها، «بازدهی فرهنگی» بیشتری را رقم بزنیم. #اثرسنجی_فرهنگی ˇˇ🌿@mogtaba_farhang🌿ˇˇ

🔻دو آسیب مهم در پیمایش سنجی ملی 🖋مجتبی فرهنگ «پیمایش ها و امایش ها» یک منبع برای اثرسنجی اقدامات فرهنگی می باشد که توسط سازمان های ملی و یا مراکز خصوصی در حال انجام می باشد. هر چند منابع اثرسنجی دارای نقاط ضعف و آسیب هایی بوده که درصدد برطرف کردن آن باید برآمد: ۱. در فرآیند تحول مکاتب مختلف علوم اجتماعی، تا اواسط دهه ۷۰ قرن بیستم، جایگاه فرهنگ با رویکردهای بازارمحور و کارکردگرایانه بوده و به عنوان مثال در تحلیل‌های مارکسیستی، جز تعاریف روبنایی و به آن به مثابه یک «کالا» برخورد می‌شده است. از دهه ۸۰ به بعد با رویکردی مواجه می‌شویم که دانشمندان رشته‌های مختلف اعم از جامعه‌شناسی، مطالعات فرهنگی و نقد ادبی سعی می‌کنند، فرهنگ را به جایگاه اصلی خودش در مطالعات علوم اجتماعی و زیربنایی بودن آن برگردانند. نظریات جدید فرهنگی امروزه دیگر از رویکرد «زیربنایی و روبنایی» به «شبکه بناهای اجتماعی» روی آورده است. اگر قائل به این باشیم که جامعه به مثابه یک اکوسیستم زنده است و دارای ارتباط موثر بین شبکه های خرد و زیرین آن وجود دارد بایستی در وضعیت شناسی جامعه به تمام اضلاع نگریست. آمایش های و پیمایش ها ملی در جهت شناخت مقوله فرهنگ به شکل محوری به «چرخش مباحث فرهنگی» اشاره می‌کند و از شناخت سایر مولفه های دیگر ماننده مباحث اقتصادی، سیاسی و ... چشم نظر می کند و اساسا در فرهنگ را جدای از مولفه های دیگر می داند! ۲. در پیمایش انجام شده در حوزه دین، دیدگاه‌ها و نظریه‌های فلسفی، جامعه‌شناختی و روان‌شناختی متعددی در مورد دین مطرح گردیده است. از «دیدگاه فلسفی» فرد زمانی دیندار تلقی می‌شود که با سوال‌ها و مسائل وجودی و ماوراء طبیعی از جمله منشاء و مقصد به وجود آمدن هستی روبرو شود و برای آنها پاسخی مناسب بیابد. از دیدگاه «جامعه‌شناختی» دین به عنوان یک نهاد اجتماعی دارای کارکردهای اساسی مانند انضباط، انسجام، حیات‌بخشی و خوشبختی آفرین است که فقدان آن بقای جامعه را مخدوش می‌سازد. از دیدگاه «روان‌شناختی» نیز به دین و دین‌داری بخصوص کارکردهای بهداشت روانی و روان‌درمانی دین توجه ویژه‌ای صورت گرفته است. اتفاقی که در این پیمایش سنجی ها که رخ میدهد «دریافت کیفی» و «استنباط کمی» و این موضوع ما را به شک وا می دارد که آیا روش صحیحی است یا خیر؟ #اثرسنجی_فرهنگی ˇˇ🌿@mogtaba_farhang🌿ˇˇ

⚠️پنهان های بودجه فرهنگی کشور 🖊مجتبی فرهنگ #قسمت_اول ♻️یکی از موضوعات مهم در حوزه حکمرانی فرهنگی مبجث بودجه ریزی می باشد. وقتی وارد فضای سیستم ها و سازمان های فرهنگی می شویم و اگر از بالا به این سازمان ها نگاه میکنیم شاهد سرازیری هایی زیاد و پنهانی می باشیم که ما را به وضعیت نابسمان بودجه ریزی می رساند اما پیدا و پنهان های بودجه فرهنگی کشور کجا هستند و آسیب بودجه ریزی فرهنگی در کشور چیست؟ 🏢سازمان های رسمی فرهنگی بخش اعظمی از بودجه های فرهنگی کشور به بیش از ۲۷ سازمان متولی رسمی در حوزه فرهنگ اختصاص داده می شود که دولت آقای رییسی در بودجه ۱۴۰۱، ۹ نهاد اصلی را متولی پرداخت بودجه ها نموده است تا شاید با این کار بتوانیم در دراز مدت این سازمان ها را ادغام نماییم و برای هر موضوع بتوانیم مسئول مشخصی را بگذاریم .بخش اعظم این بودجه این سازمان ها از ۶۰ تا ۹۰ درصد بودجه آنها صرف حقوق و دستمزد می شود و مابقی آن بیشتر در خود ستاد خرج می شود و شاید یک آب باریکه به استان ها سرازیر شود برای مثال بیش از ۹۰ درصد بودجه وزارت اموزش و پرورش صرف حقوق می شود! در بودجه ۱۴۰۱ در مجموع بیش از ۲۰ هزار میلیارد تومان به متولیان فرهنگی پرداخت می‌شود که با توجه به بودجه ۸۴۱ هزار میلیاردی دولت سهمی کمی بیشتر از ۲ درصد را برای فرهنگ تخصیص داده است. 🕌بنیاد های غیر دولتی حاکمیتی نهاد های اقتصادی زیر مجموعه های رهبری قسمتی از بودجه خود را صرف کارهای فرهنگی می کنند. بعضی از فعالیت این دستگاه ها پیوست فرهنگی می باشد یعنی اساسا هدفشان کار فرهنگی نیست ولی درکنار فعالیت معین خود ستادهای فرهنگی نیز ایجاد کرده اند. 🏛شهرداری ها شهرداری ها و دهیاری ها به عنوان یک ساختار حاکمیتی غیر دولتی دارای بودجه فرهنگی قابل توجهی هستند.وجود ۱۳۴۵ شهرداری و ۳۷۰۸۰ دهیاری در کشور به عنوان بازوهای اجتماعی و فرهنگی دارای اثرات فراوانی هستند.این ساختار های غیر رسمی فرهنگ دارای بودجه هایی به مراتب بیشتر از ساختار های رسمی منطقه ای می باشند. برای مثال در اعتبارات سال ۱۴۰۰ بیش از ۳۰ میلیارد تومان برای مؤسسات فرهنگی و هنری اجتماعی شهرداری تهران در نظر گرفته شده که از کل اعتبارات اداره کل فرهنگ و ارشاد استان تهران بیشتر است.هنگامی که جریان انقلابی بر مسند این جایگاه ها نباشد می بینیم که قسمت زیادی از بودجه ها صرف کنسرت های موسیقی،همایش های بی مصرف،ساخت لوگو یک میلیاردو ششصد میلیون تومانی می شود. 🏦بانک ها و بنگاه های اقتصادی این قسم شامل موسسات اقتصادی و بیزینس من ها می باشد که برای فرارمالیاتی یا کاهش مالیات اقدام به فعالیت فرهنگی می کنند و شامل کارخانه ها،بانک ها و موسسات خصوصی می شود. غالب این بودجه ها در بخش های ورزشی و یا هنری خرج می شود. در واقع این بودجه ها در بخش های پر هزینه حوزه فرهنگ خرج می گردد و با اندک رابطه ای با مدیر عامل مجموعه و در راستای اهداف حزب آنها، این پول ها را به جیب میتوان زد.جالب است که یک بانک می آید بر روی یک فیلم که به اسکار راه یافته است سرمایه گذاری می کند و در حالی که مروج ناهنجاری های اجتماعی است! برای مثال بودجه مسئولیت اجتماعی شرکت فولاد مبارکه یک هزار و ۲۲۰ میلیارد تومان می باشد فعال‌سازی هنرستان‌های منطقه‌ای و تجهیز آن‌ها، تجهیز بیمارستان‌های مناطق محروم، کمک به تهیه جهیزیه، کمک به تکمیل مسکن محرومان، ساخت ورزشگاه و مراکز فرهنگی در مناطق محروم با همکاری بهزیستی، کمیته امداد و گروه‌های جهادی از دیگر اقدامات صورت‌گرفته در حوزه مسئولیت اجتماعی فولاد مبارکه است (منبع) 🏯شوراهای عالی کشور وجود بیش از ۲۲ شورای عالی در کشورکه گاها به گعده های دورهمی و دبیرخانه ها منتفی می شوند جهت تهیه گزارش، بودجه های خود را در بین مجموعه های مختلف تقسیم می نمایند.برای مثال شورای عالی اجتماعی کشور که در ذیل وزارت کشور تعریف شده است در اواخر دولت روحانی دارای ۳۰۰ میلیارد بودجه است که متاسفانه اگر کسی فقط می توانست در آن جلسه حضور داشته باشد و با داشتن یک طرح نامه مکتوب، بودجه میلیادری به جیب بزند! بخش قابل توجهی از بودجه ها این شورا به ngo و حتی گروه های غیر هم سو پرداخت شده است #بودجه_فرهنگی ˇˇ🌿@mogtaba_farhang🌿ˇˇ

⚠️پنهان های بودجه فرهنگی کشور 🖊مجتبی فرهنگ #قسمت_دوم 🏬سازمان های غیر رسمی حوزه فرهنگ سازمان و نهاد اصلی در کشور به صورت مسقیم و مبتنی بر سرفصل ها و وظایف، ردیف بودجه دارند اما دستگاه های غیر رسمی دیگری نیز در حوزه فرهنگ؛ چه به صورت دولتی و چه به صورت غیر دولتی در حال نقش آفرینی هستند که مجموع آنها به ۱۲۰ سازمان خواهد شد. برای مثال بیش از ۱۹ وزارت خانه در دولت دارای معاونت فرهنگی هستند که بودجه های قابل توجهی دارندبرای مثال معاون فرهنگی وزارت بهداشت دارای دو بودجه دانشگاهی و ستادی می باشد. در سال ۱۳۹۹ بودجه فرهنگی این معاونت چیزی حدود ۷۰ میلیارد تومان خالص برای کارهای فرهنگی بوده است؛ در حالی که نهاد رهبری در دانشگاه فاقد همچین بودجه ای خالص برای فعالیت های فرهنگی بوده است یا برای مثال وزارت نفت دارای بودجه های چند صد میلیاردی در حوزه فرهنگ می باشد و متاسفانه با برگزاری برنامه های پر هزینه انگونه که بایستی اثرگذار باشد، نبوده است. هرچند این وزارت خانه ها بودجه های خود را در اختیار دستگاه های مختلف فرهنگی می گذارند تا مجری و متخصص آن حوزه اقدام نماید. جهت مشاهده این دستگاه ها کلیک نمائید 📡اپراتورها وجود دو اپراتورِ غول آسای همراه اول و ایرانسل در کشور با توجه به مصوبات مجلس و دولت ملزم به اختصاص درصدی از درامد خود به امورات فرهنگی و تولید محتوا رسانه ای شده اند.مبلغ این بودجه در آمار های غیر رسمی چیزی بیش دو هزار میلیارد تومان می باشد. اسم نوجوان دهه هشتادی مهرشاد سهیلی را زیاد شنیده اید.یکی از منااع تغذیه این شخص از اپراتور صدا و سیما و پیامک های تبلغی می باشد که توانسته است دو میلیارد ناقابل را از اپراتور همراه اول بگیرد 📡صندوق های مالی این صندوق ها غالبا برای صنایع فرهنگی خلاق در کشور تاسیس شده است مانند صندوق های بنیاد ملی نخبگان، داوین، سپهر، پژوهش و فناوری خلاق و ... اشاره کرد که برای مثال یکی از این صندوق ها ذیل ریاست جهموری دارای ۶۰ هزار میلیارد تومان اعتبار می باشد. غالب این واریزی ها و حمایت های این صندوق ها به هسته های کنشگر حوزه اجتماعی، استارتاپ ها و یا شتابدهنده ها جهت ساخت محصول یا ارائه خدمات فرهنگی اعطا می شود و عموم این شرکت ها شکست خورده اند و یا ارتزاق نفتی دارند! ♻️باتوجه با توضیحات داده شده میتوانیم اصلی ترین آسیب های بودجه را در حوزه فرهنگ موارد زیر شمارد 🔸تقسیم نمودن بودجه در مراکز شهری کلان و عدم عدالت مالی در بودجه ریزی فرهنگی 🔸عدم داشتن مدل منطقی جهت رگولاتری مالی،شتابدهی و ارزیابی تیم های مردمی 🔸پول پاشی های بی حساب و کتاب به اسم حمایت از گروه های مردمی 🔸تعدد زیاد دستگاه های غیر رسمی در حوزه فرهنگ 🔸عدم ارزیابی از اثر بخشی براساس هزینه کرد 🔸الزام داشتن کانال و رابطه برای اخذ بودجه 🔸نبود ساختار الزام آور جهت حسابرسی فرهنگی 📌پ.ن ایا اساسا تجمیع بودجه های فرهنگی درست است؟ یا باید برای این قضیه تنظیم گری نمود و شورا حسابرسی فرهنگی را ایجاد نمود #بودجه_فرهنگی ˇˇ🌿@mogtaba_farhang🌿ˇˇ