eitaa logo
●|مَــعـMAREFATـرِفَـةُ الـحُـHOJATـجَّـةِ|●
613 دنبال‌کننده
758 عکس
96 ویدیو
22 فایل
🔹لینک ناشناس برای ارسال نظرات و پیشنهادات و انتقادات و سوالات: 🌐 https://harfeto.timefriend.net/17044845484447 💠آیدی ارتباطی: @tabrizi_906
مشاهده در ایتا
دانلود
‏رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم‏)‏ لَا تَخُنْ مَنْ خَانَكَ فَتَكُونَ مِثْلَهُ به کسی که به تو خیانت کرده است خیانت مکن که (در غیر این صورت) مانندش باشی. بحار الانوار، ج ۷۱، ص: ۱۰۴
‏رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم‏)‏ أَفْضَلُ الصَّدَقَةِ أَنْ يَعْلَمَ الْمَرْءُ عِلْماً ثُمَّ يُعَلِّمَهُ أَخَاهُ بهترین صدقه‌ آن است که مرد مسلمان دانشی بیاموزد سپس به برادر مسلمان خود تعلیم دهد. بحار الانوار، ج ۲، ص: ۲۵
‏امام سجاد علیه السلام‏ مَنْ عَمِلَ بِمَا افْتَرَضَ اللَّهُ عَلَيْهِ فَهُوَ مِنْ خَيْرِ النَّاسِ هر که واجبات خدا را انجام دهد او بهترین مردم است. الکافی، ج ۲، ص: ۸۱
‏رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم‏)‏ مَنْ لَمْ يَرَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِ نِعْمَةً إِلَّا فِي مَطْعَمٍ أَوْ مَشْرَبٍ أَوْ مَلْبَسٍ فَقَدْ قَصُرَ عَمَلُهُ وَ دَنَا عَذَابُهُ هر که جز در خوردن و یا نوشیدن یا جامه پوشیدن از طرف خدای ﻋﺰوﺟﻞ بر خودش نعمتی نبیند به‌طور تحقیق (چنین کسی) کردارش کم و کوتاه و عذابش نزدیک است. الکافی، ج ۲، ص: ۳۱۶
‏رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم‏)‏ إِنَّ لِكُلِّ شَيْءٍ شَرَفاً وَ إِنَّ أَشْرَفَ الْمَجَالِسِ مَا اسْتُقْبِلَ بِهِ الْقِبْلَةُ هر چیزی شرافتی دارد و شرافت جایگاه نشستن، به رو به قبله بودن آن است. بحار الانوار، ج ۷۲، ص: ۴۶۹
‏امام صادق علیه السلام‏ الصَّدَقَةُ بِالْيَدِ تَقِي مِيتَةَ السَّوْءِ وَ تَدْفَعُ سَبْعِينَ نَوْعاً مِنْ أَنْوَاعِ الْبَلَاءِ صدقه‌ای که انسان با دست خودش بپردازد، از مرگ ناگوار نگهبان می‌شود و از ورود هفتاد گونه درد و رنج مانع می‌گردد. الکافی، ج ۴، ص: ۳
‏رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم‏)‏ إِنَّكُمْ لَنْ تَسَعُوا النَّاسَ بِأَمْوَالِكُمْ فَالْقَوْهُمْ بِطَلَاقَةِ الْوَجْهِ وَ حُسْنِ الْبِشْرِ شما قادر نیستید با اموالتان به زندگی مردم رسیدگی کنید پس با چهره باز و خوش‌رویی با آن‌ها برخورد کنید. بحار الانوار، ج ۷۱، ص: ۱۶۹
‏امام علی علیه السلام‏ طُوبَى لِكُلِّ عَبْدٍ نُوَمَةٍ لَا يُؤْبَهُ لَهُ يَعْرِفُ النَّاسَ وَ لَا يَعْرِفُهُ النَّاسُ يَعْرِفُهُ اللَّهُ مِنْهُ بِرِضْوَانٍ أُولَئِكَ مَصَابِيحُ الْهُدَى خوشا به حال بنده گمنامی که به او اعتنا نشود، او مردم را شناسد ولی مردم او را نشناسند، خداوند او را به اینکه همیشه از وی رضایتمند بوده می‌شناسد، اینان چراغ‌های هدایت‌اند. الکافی، ج ۲، ص: ۲۲۵
‏رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم‏)‏ يَا أَبَا ذَرٍّ إِيَّاكَ وَ هِجْرَانَ أَخِيكَ فَإِنَّ الْعَمَلَ لَا يُتَقَبَّلُ مِنَ الْهِجْرَانِ ای اباذر، بپرهیز از هجران و بریدن از برادرت، که عمل با هجران (و در حال بریدن از برادر دینی) پذیرفته نمی‌شود. بحار الانوار، ج ۷۴، ص: ۹۱
‏امام صادق علیه السلام‏ لَا يَزَالُ إِبْلِيسُ فَرِحاً مَا اهْتَجَرَ الْمُسْلِمَانِ فَإِذَا الْتَقَيَا اصْطَكَّتْ رُكْبَتَاهُ وَ تَخَلَّعَتْ أَوْصَالُهُ وَ نَادَى «يَا وَيْلَهُ» مَا لَقِيَ مِنَ الثُّبُورِ پیوسته تا دو مسلمان باهم قهرند ابلیس شاد است و چون آشتی کنند زانوهایش بلرزد و به هم بخورد و بندهایش از هم بگسلد و فریاد کشد: «ای وای» بر من از آنچه به هلاکت رسد. الکافی، ج ۲، ص: ۳۴۶
‏رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم‏)‏ رُبَّ شَهْوَةِ سَاعَةٍ تُورِثُ حُزْناً چه‌بسا شهوت یک ساعت سبب اندوهی طولانی و دراز می‌شود. بحار الانوار، ج ۷۴، ص: ۸۴
‏امام علی علیه السلام‏ مَنْ وَعَظَ أَخَاهُ سِرّاً فَقَدْ زَانَهُ وَ مَنْ وَعَظَهُ عَلَانِيَةً فَقَدْ شَانَهُ هر که پنهانی برادرش را پند دهد آبرومندش کرده و اگر در انظار مردم پندش دهد بی‌آبرویش کرده. بحار الانوار، ج ۷۱، ص: ۱۶۶
‏رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم‏)‏ لَا يَكْمُلُ عَبْدٌ الْإِيمَانَ بِاللَّهِ حَتَّى يَكُونَ فِيهِ خَمْسُ خِصَالٍ التَّوَكُّلُ عَلَى اللَّهِ وَ التَّفْوِيضُ إِلَى اللَّهِ وَ التَّسْلِيمُ لِأَمْرِ اللَّهِ وَ الرِّضَا بِقَضَاءِ اللَّهِ وَ الصَّبْرُ عَلَى بَلَاءِ اللَّهِ إِنَّهُ مَنْ أَحَبَّ فِي اللَّهِ وَ أَبْغَضَ فِي اللَّهِ وَ أَعْطَى لِلَّهِ وَ مَنَعَ لِلَّهِ فَقَدِ اسْتَكْمَلَ الْإِيمَانَ ایمان هیچ بنده‌ای کامل نمی‌شود مگر در او پنج صفت باشد: توکل به خدا، واگذاردن کارش را به خدا، تسلیم شدن به‌فرمان خدا، خوشنود شدن به قضا و قدر خدا، صبر کردن بر بلای خدا، همانا هر که دوستی‌اش برای خدا و دشمنی‌اش هم برای خدا باشد، برای خدا ببخشد و برای خدا هم از بخشش جلوگیری کند، او ایمانش به سر حد کمال رسیده. بحار الانوار، ج ۷۴، ص: ۱۷۹
‏امام صادق علیه السلام‏ إِذَا صُمْتَ فَلْيَصُمْ سَمْعُكَ وَ بَصَرُكَ وَ شَعْرُكَ وَ جِلْدُكَ وَ عَدَّدَ أَشْيَاءَ غَيْرَ هَذَا لَا يَكُونُ يَوْمُ صَوْمِكَ كَيَوْمِ فِطْرِكَ هر گاه روزه گرفتی باید گوش و چشم و مو و پوست و همه اعضایت روزه بگیرند، (همانا که) باید روز روزه‌ات مانند روزهای دیگر نباشد. الکافی، ج ۴، ص: ۸۷
‏رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم‏)‏ أَعْلَى النَّاسِ مَنْزِلَةً عِنْدَ اللَّهِ أَخْوَفُهُمْ مِنْهُ برترین مردم از جهت رتبه و مقام نزد خداوند کسی است که ترسش از او بیشتر باشد. بحار الانوار، ج ۷۴، ص: ۱۸۲
‏امام سجاد علیه السلام‏ مَنْ كَفَّ عَنْ أَعْرَاضِ الْمُسْلِمِينَ أَقَالَ اللَّهُ تَعَالَى عَثْرَتَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ هر که خودداری کند از ریختن آبروی مسلمانان خدای تعالی روز قیامت از لغزشش بگذرد. بحار الانوار، ج ۷۲، ص: ۲۵
‏رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم‏)‏ إِنَّ أَفْضَلَ النَّاسِ عَبْداً مَنْ تَوَاضَعَ عَنْ رِفْعَةٍ برترین افراد کسی است که در عین بلندی رتبه فروتنی ورزد. بحار الانوار، ج ۷۴، ص: ۱۸۱
‏امام باقر علیه السلام‏ مَا مِنْ عَبْدٍ إِلَّا وَ فِي قَلْبِهِ نُكْتَةٌ بَيْضَاءُ فَإِذَا أَذْنَبَ ذَنْباً خَرَجَ فِي النُّكْتَةِ نُكْتَةٌ سَوْدَاءُ فَإِنْ تَابَ ذَهَبَ ذَلِكَ السَّوَادُ وَ إِنْ تَمَادَى فِي الذُّنُوبِ زَادَ ذَلِكَ السَّوَادُ حَتَّى يُغَطِّيَ الْبَيَاضَ فَإِذَا غَطَّى الْبَيَاضَ لَمْ يَرْجِعْ صَاحِبُهُ إِلَى خَيْرٍ أَبَداً وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «كَلَّا بَلْ رانَ عَلى قُلُوبِهِمْ ما كانُوا يَكْسِبُونَ» هیچ بنده‌ای نیست جز آنکه در قلبش نقطه سفیدی است، و هرگاه گناهی کند در آن نقطه سیاهی برآید، اگر توبه کند آن سیاهی برود، و اگر دنبال گناه رود سیاهی بیفزاید تا آنجا که همه سفیدی قلب را فرو گیرد، و چون آن سفیدی از سیاهی گناهان پوشیده شد دیگر صاحب آن قلب سیاه هرگز به‌خوبی و صلاح برنگردد، و این است فرموده خدا «هرگز چنین نیست (که آن‌ها گمان می‌کنند) بلکه به سبب آنچه کرده‌اند بر دل‌هایشان زنگار بسته است» (سوره مطففین، آیه ۱۴). الکافی، ج ۲، ص: ۲۷۳
‏رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم‏)‏ «أَرْبَعٌ يُمِتْنَ الْقَلْبَ الذَّنْبُ عَلَى الذَّنْبِ وَ كَثْرَةُ مُنَاقَشَةِ النِّسَاءِ يَعْنِي مُحَادَثَتَهُنَّ وَ مُمَارَاةُ الْأَحْمَقِ تَقُولُ وَ يَقُولُ وَ لَا يَرْجِعُ إِلَى خَيْرٍ وَ مُجَالَسَةُ الْمَوْتَى» فَقِيلَ لَهُ «يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا الْمَوْتَى» قَالَ «كُلُّ غَنِيٍّ مُتْرَفٍ» «چهار چیز دل را می‌میراند: گناه روی گناه، مصاحبت بسیار با زنان، مجادله کردن با نادان که سخنی تو میگویی و سخنی او می‌گوید و هرگز به‌سوی خیر بر نمی‌گردد، و هم‌نشینی با مردگان»، گفته شد: «ای رسول خدا، مردگان چه کسانی هستند؟» فرمودند: «هر توانگر خوش گذران». بحار الانوار، ج ۷۰، ص: ۳۴۹
‏امام صادق علیه السلام‏ إِنَّ مَعْرِفَةَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ آنِسٌ مِنْ كُلِّ وَحْشَةٍ وَ صَاحِبٌ مِنْ كُلِّ وَحْدَةٍ وَ نُورٌ مِنْ كُلِّ ظُلْمَةٍ وَ قُوَّةٌ مِنْ كُلِّ ضَعْفٍ وَ شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ سُقْمٍ به‌راستی معرفت خدای ﻋﺰوﺟﻞ آرامش دهنده هر وحشتی، یار و همدم هر تنهائی، و چراغ فروزان هر تاریکی است، از هر ضعفی قوت و برای هر دردی درمان است. الکافی، ج ۸، ص: ۲۴۷
‏رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم‏)‏ تَفَكَّرُوا فِي خَلْقِ اللَّهِ وَ لَا تَفَكَّرُوا فِي اللَّهِ در آفرینش خدا بیندیشید، ولی در ذات خدا نیندیشید. بحار الانوار، ج ۵۴، ص: ۳۴۸
‏امام صادق علیه السلام‏ قَالَ رَجُلٌ عِنْدَهُ «اللَّهُ أَكْبَرُ» فَقَالَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ «اللَّهُ أَكْبَرُ مِنْ أَيِّ شَيْءٍ؟» فَقَالَ «مِنْ كُلِّ شَيْءٍ» فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ «حَدَّدْتَهُ» فَقَالَ الرَّجُلُ «كَيْفَ أَقُولُ؟» قَالَ «قُلْ اللَّهُ أَكْبَرُ مِنْ أَنْ يُوصَفَ» مردی در نزد آن حضرت گفت «الله اکبر» که حضرت فرمود: «خدا از چه چیز بزرگ‌تر است؟» آن مرد عرض کرد: «از هر چیزی»، حضرت صادق (ع) فرمود: «خدا را به‌اندازه در آوردی»، آن مرد عرض کرد: «پس چگونه و به چه وضع بگویم؟» فرمود: «بگو که خدا بزرگ‌تر است از آنکه به وصف در آید». الکافی، ج ۱، ص: ۱۱۷
‏رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلم‏)‏ مَنْ طَلَبَ الْعِلْمَ لِلَّهِ لَمْ يُصِبْ مِنْهُ بَاباً إِلَّا ازْدَادَ فِي نَفْسِهِ ذُلًّا وَ فِي النَّاسِ تَوَاضُعاً وَ لِلَّهِ خَوْفاً وَ فِي الدِّينِ اجْتِهَاداً وَ ذَلِكَ الَّذِي يَنْتَفِعُ بِالْعِلْمِ فَلْيَتَعَلَّمْهُ هر که علم را برای رضای خدا طلب کند به هیچ بابی از آن دست نمی‌یابد مگر آنکه به سبب آن در نفس خود دارای فروتنی‌ای افزون‌تر می‌شود، و در میان مردم بیشتر به تواضع می‌پردازد، و ترس او از خدا افزایش پیدا می‌کند، و کوشش او در کار دین بیشتر می‌شود، همانا اوست که از علم سود می‌برد، پس باید آن را بیاموزد. بحار الانوار، ج ۲، ص: ۳۴
‏امام علی علیه السلام‏ الْمُؤْمِنُ بَعِيدٌ كَسَلُهُ دَائِمٌ نَشَاطُهُ مؤمن دیر کسل می‌شود و پیوسته در حال نشاط است. بحار الانوار، ج ۷۵، ص: ۲۶
‏امام صادق علیه السلام‏ ثَلَاثَةٌ لَا عُذْرَ لِأَحَدٍ فِيهَا أَدَاءُ الْأَمَانَةِ إِلَى الْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ وَ الْوَفَاءُ بِالْعَهْدِ لِلْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ وَ بِرُّ الْوَالِدَيْنِ بَرَّيْنِ كَانَا أَوْ فَاجِرَيْنِ سه چیز است که هیچ‌کس در مورد آن‌ها عذری ندارد: ادای امانت به نیکوکار و گنه‌کار، و وفای به عهد در مورد نیکوکار و گنه‌کار، و نیکی به پدر و مادر خواه نیکوکار باشند یا گناهکار. بحار الانوار، ج ۷۱، ص: ۷۰