📜 #التفسیر_الروائی #سورة_الاخلاص 💟بیان نکات تفسیری روایی سوره توحید 🔵یهودیان از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پرسیدند: نسب پروردگارت را برای ما بازگو. حضرت سه روز پاسخ آنان را نداد، آن گاه نازل شد: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» تا پایان سوره. 📚کافی، ج ۱، ص ۷۱، ح ۱ 🔵از داود بن قاسم جعفری که گفت: به حضرت امام جواد علیه السلام عرض کردم: فدایت شوم! صمد چیست؟ فرمود: بزرگی که در (نیازهای) اندک و بسیار به سویش رو می‌آورند. 📚کافی، ج۱، ص۹۶، ح۱ 🔵امام محمّد باقر علیه السلام درباره کلام خداوند متعال: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» فرمود: قل، یعنی آشکار کن آن چه را که بر تو وحی کردیم و تو را با آن فرستادیم. با همان تألیف حروف که ما برایت خواندیم تا کسانی که گوش می‌سپارند و گواه اند، با آن هدایت شوند و هو (او)، اسمی است به کنایه که اشاره به غایب دارد. هاء، حرف تنبیه است بر معنایی ثابت و واو، اشاره به غایب از حواسّ است. همان گونه که سخن تو هذا (این)، اشاره به حاضر نزد حواسّ است. این بدان سبب است که کافران با حرف اشاره به حاضر ادراک شده، از خدایان خود خبر دادند و گفتند: این‌ها خدایان محسوس ما هستند که دیده‌ها درکشان می‌کنند، پس تو نیز – ای محمّد صلی الله علیه و آله و سلم! - به خدای خود که ما را به سویش فرا می‌خوانی، اشاره کن تا او را ببینیم و درکش کنیم و درباره اش سرگردان نشویم. در آن هنگام خداوند تبارک و تعالی نازل فرمود: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ». پس هاء، تثبیت ثابت است و واو، اشاره به غایب از دریافت دیده‌ها و لمس حواسّ است و خداوند از این درک والاتر است، بلکه او خود، دیده‌ها را در می‌یابد و حواسّ را پدید می‌آورد. 📚التوحید، ص۸۸، ح۱ 🔵امیر مؤمنان علیه السلام فرمود: الله یعنی آن معبود که آفریدگان در او سرگردانند و به سویش الوهیت (راه و پناه) می‌جویند و الله از دریافت دیده‌ها پنهان است و از پندارها و خاطرها پوشیده است. 📚التوحید، ص۸۹، ح۲ 🔵امام محمّد باقر علیه السلام فرمود: الله یعنی آن معبود که آفریدگان از دریافتن چیستی او و فرا گرفتن چگونگی اش سرگردانند. عرب‌ها چون کسی در چیزی حیران شود و علمش آن را فرا نگیرد، می‌گویند: ألِهَ الرَّجُلُ. و نیز چون کسی از چیزی که از آن می‌ترسد و هراسان است، به سوی چیزی پناه جوید، می‌گویند: وَلَهَ الرَّجُلُ. پس إله آن کسی است که از حواسّ مردمان پنهان است. 📚التوحید، ص۸۹، ح۲ 🔵امام محمّد باقر علیه السلام فرمود: احد یعنی تک و بی مانند. احد و واحد هر دو یک معنا دارند و آن، بی مانند است که هیچ همتا ندارد. توحید، اقرار به یگانگی به معنای تک بودن است. واحد یعنی مشابه ناپذیر که از هیچ چیز گرفته نمی شود و با هیچ چیز یکسان نمی شود. 📚التوحید، ص۹۰، ح۲ 🔵از ابو هاشم داود بن قاسم جعفری که گفت: از حضرت امام جواد علیه السلام پرسیدم: در کلام خداوند متعال: «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» معنای احد چیست؟ ایشان فرمود: کسی که بر یگانگی اش همه هم رأی هستند و اتفاب نظر دارند، مگر نشنیده ای که خداوند متعال فرمود: «وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّی یُؤْفَکُونَ»؟ [و اگر از ایشان بپرسی چه کسی آسمانها و زمین را آفریده و خورشید و ماه را (چنین) رام کرده است، حتماً خواهند گفت: الله. پس چگونه (از حق) بازگردانیده می‌شوند؟ ]، امّا پس از آن می‌گویند: او شریک و همراهی دارد. 📚الاحتجاج، ص ۴۴۱ 🆔 @mohadesin_marefat_110

🔺 #دوران_فترت (۳) 🟢توضیح شیخ صدوق در رابطه با معنای فترت و فترت در امامت و رسل و انبیاء ⬅️شیخ بعد از نقل روایت مفضل بن عمر از امام صادق علیه السلام در تفسیر سوره عصر، می نویسد: 🔹إن قوما قالوا بالفترة واحتجوا بها وزعموا أن الإمامة منقطعة. 🔹إن هذاالقول مخالف للحق لكثرة الروايات التي وردت أن الأرض لاتخلو من حجة إلي يوم القيامة و لم تخل من لدن آدم ع إلي هذا الوقت. 🔹أن الأرض لاتخلو من إمام حي معروف إما ظاهر مشهور أوخاف مستور و لم يزل إجماعهم عليه إلي زماننا هذا فالإمامة لاتنقطع. 🔹والفترات بين الرسل ع كانت جائزة لأن الرسل مبعوثة بشرائع الملة وتجديدها ونسخ بعضها بعضا و ليس الأنبياء والأئمة ع كذلك. 🔹قدعلمنا أنه كان بين نوح و ابراهيم و بين ابراهيم و موسي و بين موسي وعيسي و بين عيسي و محمد ع أنبياء وأوصياء كثيرون وإنما كانوا مذكرين لأمر الله. 🔹مع أنا لاندفع الأخبار التي رويت أنه كان بين عيسي و محمد ص فترة لم يكن فيهانبي و لاوصي و لاننكرها ونقول إنها أخبار صحيحة ولكن تأويلها غير ماذهب إليه مخالفونا من انقطاع الأنبياء والأئمة والرسل ع. وإنما معني الفترة أنه لم يكن بينهما رسول و لانبي و لاوصي ظاهر مشهور كمن كان قبله. 🔹قد كان بينه و بين عيسي ع أنبياء وأئمة مستورون خائفون منهم خالد بن سنان العبسي نبي لايدفعه دافع و لاينكره منكر لتواطئ الأخبار بذلك عن الخاص والعام وشهرته عندهم و أن ابنته أدركت رسول الله ص ودخلت عليه فقال النبي هذه ابنة نبي ضيعه قومه خالد بن سنان العبسي. 🔹فقد دل ذلك علي أن الفترة هي الاختفاء والسر والامتناع من الظهور وإعلان الدعوة لاذهاب شخص وارتفاع عين الذات والإنية. 📌ترجمه: 🔘بعضی بر اساس این روایت مفضل بن عمر قائل به فترت در امامت(فترت به معنای انقطاع) شدند! این سخن مخالف حق است چرا که روایات زیادی وارد شده است مبنی بر اینکه زمین از حجت خدا از زمان آدم(ع) خالی نبوده و تا روز قیامت خالی نخواهد بود. باید در زمین حجت خدا باشد و از امام زنده ای که ظاهر مشهور یا خائف مستور باشد خالی نمی شود، طائفه شیعه نیز از اول تا به امروز بر همین مسأله اجماع دارند و معتقدند امامت منقطع نمی شود. 🔘فترت (به معنای انقطاع و فاصله) در پیامبران صاحب شریعت که با مبعوث شدن شان، احکام شریعت قبلی نسخ می شود، ممکن است. در حالی که انبیاء (پیامبران تبلیغی بدون شریعت) و ائمه علیهم السلام اینطور نیستند. همانا فاصله بین نوح و ابراهیم و ابراهیم و موسی و موسی و عیسی و عیسی و محمّد صلی الله علیه و آله، انبیاء و اوصیاء زیادی بودند که امر الهی را یادآوری و تبلیغ می کردند. 🔘با این حال ما روایاتی که گفتند «بین عیسی و محمّد صلی الله علیه و آله فترت بود و پیامبر و وصیی نبود» را منکر نمی شویم، بلکه این ها روایات صحیحه هستند، لکن فترت در این روایات به معنای انقطاع نیست بلکه در اینجا مراد از فترت این است که بین عیسی و محمد انبیاء و اوصیاء ظاهر و مشهور نبودند با اینکه انبیاء و اوصیاء خائف و مستور وجود داشتند. از جمله پیامبران خائف و مستور بین عیسی و محمد (ص و آله)«خالد بن سنان عبسی» است که احدی این را انکار نکرده و شیعه و سنی روایات متواطئ متوافق در این مسأله نقل کردند و مشهور است، دختر خالد بن سنان نیز رسول خدا را درک کرد و پیامبر در حقش فرمود: این دختر پیامبری است که قومش او را ضایع کردند که او خالد بن سنان است. پس همین وجود انبیائی چون خالد بن سنان بین عیسی و محمد (ص و آله) نشان می دهد که معنای فترت در این روایات با معنای مخفی شدن و ظاهر نبودن و اعلان نکردن دعوت بوده، نه اینکه شخص نبی یا وصیی در آن فاصله از اساس در زمین نبوده باشد. 📚کمال الدین مجلد ۲ ص ۶۵۷ باب ۵۸ (في نوادر الكتاب) @Talabeh_nevesht110

جشن رمضان در غزه! یعنی زندگی هنوز جریان دارد با تمام داغ هایی که دید با تمام گرسنگی هایی که کشید! و رمضان بدون افطار و سحر در غزه ای که خون دل میخورد، به امید پیروزی، شروع شد... شبتون روشن به ماه رمضان ✨

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_المسد 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: چون قرائت کردید: «تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ» بر ابو لهب نفرین کنید؛ چرا که او از جمله تکذیب کنان بود، [همان] کسانی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و آن چه را از جانب خداوند عزّ و جلّ بر ایشان آمده بود، تکذیب می‌کردند. 📚ثواب الأعمال، ص ۱۵۷ 🔵امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: هر که این سوره را بر درد شکم بخواند، خداوند آن درد را آرام می‌کند و از میان می‌برد و هر که آن را در بستر خود بخواند، در امان و محافظت خدای تبارک و تعالی به سر خواهد برد. 📚البرهان ج ۵، ص ۷۸۸ 🔵محدث علی بن ابراهیم قمی درباره کلام خداوند متعال: «تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ» نقل می کند: یعنی زیانکار باد؛ چون ابو لهب با قریشیان در دار النّدوه گرد آمد و با آنان هم پیمان شد تا حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و سلم را به قتل رسانند، حال آن که او مال بسیار داشت، خداوند متعال فرمود: «مَا أَغْنَی عَنْهُ مَالُهُ وَمَا کَسَبَ، سَیَصْلَی نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ» او را در میان می‌گیرد و می‌سوزاند «وَامْرَأَتُهُ»، أمّ جمیل، دختر صخره بود، او علیه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم سخن چینی می‌کرد و سخنان ایشان را به گوش کافران می‌رساند «حَمَّالَةَ الْحَطَبِ» یعنی چوب و خار و خاشاک جمع می‌کرد و بر راه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می‌ریخت «فِی جِیدِهَا» یعنی در گردنش «حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ» یعنی از آتش. نام ابو لهب، عبد مناف بود و خداوند عزّ و جلّ این کنیه بر او نهاد؛ چرا که مناف اسم بتی بود که آنان می پرستیدند. 📚تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۵۰ 🔵حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: وقتی قریشیان خواستند پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را به قتل برسانند، گفتند: با ابو لهب چه کنیم؟ (چرا که مانع بود) امّ جمیل گفت: من برایتان او را بسنده ام، به او می‌گویم: دوست دارم امروز در خانه بنشینی تا با هم شراب بنوشیم. چون روز بعد فرا رسید و مشرکان برای قتل پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آماده شدند، ابو لهب نزد امّ جمیل نشست تا شراب بنوشند. آن گاه ابوطالب حضرت امام علی علیه السلام را فراخواند و به ایشان گفت: ای پسرم! نزد عمویت ابو لهب برو و در بزن، اگر در را بر تو باز کرد، داخل شو و اگر باز نکرد، به در فشار بیاور و آن را بشکن و بر او داخل شو. وقتی نزدش رسیدی به او بگو: پدرم پیغام داد: کسی که عمویش در میان قوم، چشمان اوست، بیچاره نیست. امیر مؤمنان علیه السلام راهی شد و در خانه ابو لهب را بسته دید. در زد امّا به رویش باز نشد. پس به در فشار آورد و آن را شکست و داخل شد. چون ابو لهب او را دید، عرض کرد: چه شده ای برادرزاده؟! حضرت علی علیه السلام به او فرمود: پدرم برایت پیغام داد: کسی که عمویش در میان قوم چشمان اوست، بیچاره نیست. عرض کرد: پدرت راست گفته، مگر چه شده ای برادرزاده؟ فرمود: برادرزاده ات کشته می‌شود و تو می‌خوری و می‌آشامی؟ ناگاه ابو لهب از جا پرید و شمشیر برداشت. امّ جمیل به او درآویخت، امّا او دست بلند کرد و چنان بر صورتش زد که چشمش کور شد و یک چشم از دنیا رفت. ابو لهب شمشیر به دست بیرون رفت. چون قریشیان او را دیدند، از چهره اش دانستند که خشمگین است. به او گفتند: چه شده ای ابو لهب؟ گفت: من با شما علیه برادرزاده‌ام هم پیمان شدم، حال می‌خواهید او را بکشید؟ به لات و عزّی سوگند، بر آن می‌شوم که اسلام آورم و سپس خواهید دید چه می‌کنم. چون این شد، از او پوزش طلبیدند و او بازگشت. 📚کافی، ج ۸، ص ۲۷۶، ح ۴۱۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110

🌼 #احادیث_رمضانی 💞 ❣ #کلامکم_نور 🍁 🌙چرا روزه در ماه رمضان؟ ⬅️امام رضا علیه السلام در پاسخ به سوال «چرا تنها در ماه رمضان روزه واجب شده است و نه ماه هاى ديگر؟ » فرمود: 💠زيرا ماه رمضان، ماهى است كه خداوند در آن، قرآن را نازل كرده و در آن ميان حق و باطل، جدايى انداخته است، آن چنان كه خداوند فرموده است: «ماه رمضان، ماهى كه قرآن در آن فرود آمده است تا هدايتى براى مردم و نشانه هايى روشن از هدايت و فرقان باشد». محمّد صلى الله عليه و آله نيز در اين ماه به پيامبرى رسيده است. و در آن، شب قدر است كه بهتر از هزار ماه است. در آن شب، هر امر حكمت آميزى مقدّر (جدا) مى شود و آن، سرآغاز سال است و آنچه در طول سال از خير و شر، زيان و سود، يا مقدار روزى و مدّت عمر خواهد بود، در آن شب، مقدّر مى شود. از اين رو به آن، «شب قدر» گويند. 📜فَإِن قالَ: فَلِمَ جُعِلَ الصَّومُ في شَهرِ رَمَضانَ خاصَّةً دونَ سائِرِ الشُّهورِ؟ قيلَ: لِأَنَّ شَهرَ رَمَضانَ هُوَ الشَّهرُ الَّذي أنزَلَ اللّهُ تَعالى فيهِ القُرآنَ، وفيهِ فَرَّقَ بَينَ الحَقِّ وَالباطِلِ، كَما قالَ اللّهَ عز و جل: «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِى أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْءَانُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَ بَيِّنَتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ »، وفيهِ نُبِّئَ مُحَمَّدٌ صلى الله عليه و آله، وفيهِ لَيلَةُ القَدرِ الَّتي هِيَ خَيرٌ مِن ألفِ شَهرٍ، وفيها يُفرَقُ كُلُّ أمرٍ حَكيمٍ، وهُوَ رَأسُ السَّنَةِ يُقَدَّرُ فيها ما يَكونُ فِي السَّنَةِ مِن خَيرٍ أو شَرٍّ، أو مَضَرَّةٍ أو مَنفَعَةٍ، أو رِزقٍ أو أجَلٍ ؛ ولِذلِكَ سُمِّيَت: «لَيلَةَ القَدرِ». 📒عيون أخبار الرضا عليه السلام ۲ / ۱۱۶ / ۱ 📒علل الشرايع: ۲۷۰ / ۹ 🆔 @mohadesin_marefat_110

#حدیث_روز ‏امام علی علیه السلام‏ الْمُؤْمِنُ بَعِيدٌ كَسَلُهُ دَائِمٌ نَشَاطُهُ مؤمن دیر کسل می‌شود و پیوسته در حال نشاط است. بحار الانوار، ج ۷۵، ص: ۲۶

سگ آستان علوی شاه عباس صفوی

🔷شرکت در چهارشنبه سوری مساویست با: ❌تجلیل آیین مجوسی ❌تقدیس آتش ❌تشابه به کفار ❌عمل جاهلانه ❌هدر دادن وقت ❌آسیب دیدن خود و دیگران

🟡آیا اجبار بر فروعات اسلامی، جایگاهی در دین دارد؟ (۲) ☑️شیخ برقی و شیخ صدوق و شیخ طوسی (علیهم الرحمة) به اسانید متعدده نقل کردند: 🔸عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: اِشْتَرَطَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ عَلَى جِيرَانِ اَلْمَسْجِدِ شُهُودَ اَلصَّلاَةِ وَ قَالَ لَيَنْتَهِيَنَّ أَقْوَامٌ لاَ يَشْهَدُونَ اَلصَّلاَةَ أَوْ لآَمُرَنَّ مُؤَذِّناً يُؤَذِّنُ ثُمَّ يُقِيمُ ثُمَّ آمُرُ رَجُلاً مِنْ أَهْلِ بَيْتِي وَ هُوَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَلَيُحْرِقَنَّ عَلَى أَقْوَامٍ بُيُوتَهُمْ بِحَزْمِ اَلْحَطَبَ لاَ يَأْتُونَ اَلصَّلاَةَ. 📚المحاسن ج ۱، ص ۸۴ 🔸فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص هَمَّ بِأَنْ یُحْرِقَ قَوْماً فِی مَنَازِلِهِمْ لِتَرْکِهِمُ الْحُضُورَ لِجَمَاعَةِ الْمُسْلِمِینَ وَ قَدْ کَانَ فِیهِمْ مَنْ یُصَلِّی فِی بَیْتِهِ فَلَمْ یَقْبَلْ مِنْهُ ذَلِکَ. 📚من لا يحضره الفقيه ج ۳، ص ۳۸ 🔸قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لِقَوْمٍ: « لَتَحْضُرُنَّ اَلْمَسْجِدَ أَوْ لَأُحْرِقَنَّ عَلَيْكُمْ مَنَازِلَكُمْ». 📚من لا يحضره الفقيه ج ۱، ص ۳۷۶ 🔸عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ إِنَّ أُنَاساً کَانُوا عَلَی عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ ص- أَبْطَئُوا عَنِ الصَّلَاةِ فِی الْمَسْجِدِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لَیُوشِکُ قَوْمٌ یَدَعُونَ الصَّلَاةَ فِی الْمَسْجِدِ أَنْ نَأْمُرَ بِحَطَبٍ فَیُوضَعَ عَلَی أَبْوَابِهِمْ فَتُوقَدَ عَلَیْهِمْ نَارٌ فَتُحْرَقَ عَلَیْهِمْ بُیُوتُهُمْ. 📚تهذيب الأحکام ج ۳، ص ۲۵ 🔸عَنِ اِبْنِ أَبِي يَعْفُورٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: هَمَّ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِإِحْرَاقِ قَوْمٍ فِي مَنَازِلِهِمْ كَانُوا يُصَلُّونَ فِي مَنَازِلِهِمْ وَ لاَ يُصَلُّونَ اَلْجَمَاعَةَ. 📚تهذيب الأحکام ج ۳، ص ۲۶۶ 🔸قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لاَ صَلاَةَ لِمَنْ لَمْ يُصَلِّ فِي اَلْمَسْجِدِ مَعَ اَلْمُسْلِمِينَ إِلاَّ مِنْ عِلَّةٍ وَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ لاَ غِيبَةَ إِلاَّ لِمَنْ صَلَّى فِي جَوْفِ بَيْتِهِ وَ رَغِبَ عَنْ جَمَاعَتِنَا وَ مَنْ رَغِبَ عَنْ جَمَاعَةِ اَلْمُسْلِمِينَ وَجَبَتْ غِيبَتُهُ وَ سَقَطَتْ بَيْنَهُمْ عَدَالَتُهُ وَ وَجَبَ هِجْرَانُهُ وَ إِذَا رُفِعَ إِلَى إِمَامِ اَلْمُسْلِمِينَ أَنْذَرَهُ وَ حَذَّرَهُ فَإِنْ حَضَرَ جَمَاعَةَ اَلْمُسْلِمِينَ وَ إِلاَّ أَحْرَقَ عَلَيْهِ بَيْتَهُ. 📚الإستبصار ج ۳، ص ۱۲ 🔸عَنْ رُزَيْقٍ ، قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) ، يَقُولُ: إِنَّ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) بَلَغَهُ أَنَّ قَوْماً لاَ يَحْضُرُونَ اَلصَّلاَةَ فِي اَلْمَسْجِدِ، فَخَطَبَ فَقَالَ: إِنَّ قَوْماً لاَ يَحْضُرُونَ اَلصَّلاَةَ مَعَنَا فِي مَسَاجِدِنَا، فَلاَ يُؤَاكِلُونَّا، وَ لاَ يُشَارِبُونَّا، وَ لاَ يُشَاوِرُونَّا، وَ لاَ يُنَاكِحُونَّا، وَ لاَ يَأْخُذُوا مِنْ فَيْئِنَا شَيْئاً، أَوْ يَحْضُرُوا مَعَنَا صَلاَتَنَا جَمَاعَةً، وَ إِنِّي لَأَوْشَكَ أَنْ آمُرَ لَهُمْ بِنَارٍ تُشْعَلُ فِي دُورِهِمْ فَأُحْرِقَهَا عَلَيْهِمْ أَوْ يَنْتَهُونَ. 📚الأمالي للطوسی ج ۱، ص ۶۹۶ 🔺روایات فوق نشان می دهد حاکم جامعه اسلامی (امام معصوم) می تواند از باب حکم ولایی شرکت در نماز جماعت در مسجد (که عملی مستحب است) را اجبار کند و در صورت تخلف و عدم شرکت، مجازاتی مانند «آتش زدن خانه متخلفین» تعیین کند، همانطور که رسول خدا و امیرالمومنین (صلوات الله علیهما و آلهما) چنین متخلفینی را ملزم و مجبور به شرکت کردند و فرمودند در صورت عدم شرکت خانه تان را آتش خواهیم زد. @Talabeh_nevesht110

🌼 #احادیث_رمضانی 💞 ❣ #کلامکم_نور 🍁 🌙چرا روزه میگیریم؟ (۱) ⬅️امیرالمومنین علی علیه السلام فرمود: 💠خداوند، بندگان مؤمن خويش را با نمازها، زكات‌ها و تلاش براى روزه گرفتن در روزهاى واجب شده (یعنی ماه رمضان) نگهدارى كرده است تا اعضايشان آرامش يابد و چشمانشان خشوع پيدا كند و جان هايشان رام گردد و دل هايشان متواضع شود و غرور از آنان زدوده گردد، به سبب حكمت هايى كه در آنهاست، چون: خاكى شدن چهره هاى عزّتمند از روى تواضع، به زمين چسبيدن اعضاى شريف از روى فروتنى، و چسبيدن شكم‌ها به پشت‌ها از روى رام شدن. 📜حَرَسَ اللّهُ عِبادَهُ المُؤمِنينَ بِالصَّلَواتِ وَالزَّكَواتِ ومُجاهَدَةِ الصِّيامِ فِي الأَيّامِ المَفروضاتِ ؛ تَسكينا لِأَطرافِهِم، وتَخشيعا لِأَبصارِهِم، وتَذليلاً لِنُفوسِهِم، وتَخفيضا لِقُلوبِهِم، وإذهابا لِلخُيَلاءِ عَنهُم، ولِما في ذلِكَ مِن تَعفيرِ عِتاقِ الوُجوهِ بِالتُّرابِ تَواضُعا، وَالتِصاقِ كَرائِمِ الجَوارِحِ بِالأَرضِ تَصاغُرا، ولُحوقِ البُطونِ بِالمُتونِ مِنَ الصِّيامِ تَذَلُّلاً. 📒نهج البلاغة الخطبة ۱۹۲ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📌وضعیت حکومت شیعیان در عصر غیبت امام معصوم ⬅️نقد های اساسی که ما داریم مربوط به عقیده فاسد «خانه نشینی و سکولار شیعی و تسلیم زمام مردم شیعه به کفار و فجار» است، صاحبان این عقیده می گویند شیعیان در عصر غیبت ول و رها گذاشته شدند و موظف هستند حکومت و زمام امور خود را به غیر خود - از قبیل کفار و سنیان تحویل دهند - و خودشان اگر حکومتی داشته باشند حرام است و جالب این است که تصریح دارند که حکومت کردن سنی ها فسادش کمتر از حکومت شیعی است، چنین شیعه های بی فکری اگر در زمان امام صادق علیه السلام نیز بودند قطعا به حضرت می گفتند چه نیازی به رجوع به قاضی شیعی داریم؟! دستگاه های قضائی سنیان بهتر از شیعیان است!!! 💠این علامه محمد تقی مجلسی (ره) از فقهای اخباری مسلک است که در رابطه با وضعیت اجتماعی سیاسی شیعی و حکومت در عصر غیبت می فرماید که باید سلاطین عادل شیعی با تبعیت از سخنان علمای شیعه، حکومت را اداره کنند و احکام دینی را اجراء کرده و عدالت را برقرار کنند تا اجتماع منتظم شود و از ثواب عظیم بهره ور باشند. @Talabeh_nevesht110

🌼 #احادیث_رمضانی 💞 ❣ #کلامکم_نور 🍁 🌙چرا روزه میگیریم؟ (۲) ⬅️امام حسین علیه السلام در رابطه با حکمت روزه گرفتن فرمود: 💠خداوند روزه را واجب کرد تا ثروتمند، رنج گرسنگى را بچشد ؛ پس بر فقیران نيكى كند. 📜سُئِلَ اَلْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ لِمَ اِفْتَرَضَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى عَبِيدِهِ اَلصَّوْمَ قَالَ لِيَجِدَ اَلْغَنِيُّ مَسَّ اَلْجُوعِ فَيَعُودَ بِالْفَضْلِ عَلَى اَلْمَسَاكِينِ. 📒المناقب ج ۴، ص ۶۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110

🟡آیا اجبار بر فروعات اسلامی، جایگاهی در دین دارد؟ (۴) ☑️باب دیگری که در وسائل الشیعة در رابطه با اجبار منعقد شده است «بَابُ وُجُوبِ جَبْرِ الْوَالِی النَّاسَ عَلَی الْفَرَائِضِ الصَّحِیحَةِ» است، یعنی بر حاکم جامعه اسلامی واجب است که رعیت را بر فرائض صحیحه (آن احکام و سهام ارثی که در کتاب و سنت وارد شده است و رعایت آن واجب است) اجبار کند. 🔻شیخ کلینی (ره) در کافی در کتاب المواریث در باب «أَنَّ اَلْفَرَائِضَ لاَ تُقَامُ إِلاَّ بِالسَّيْفِ» نقل می کند: 🔸عَنْ يَزِيدَ اَلصَّائِغِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنِ اَلنِّسَاءِ هَلْ يَرِثْنَ اَلرِّبَاعَ فَقَالَ لاَ وَ لَكِنْ يَرِثْنَ قِيمَةَ اَلْبِنَاءِ قَالَ قُلْتُ فَإِنَّ اَلنَّاسَ لاَ يَرْضَوْنَ بِذَا قَالَ فَقَالَ إِذَا وُلِّينَا فَلَمْ يَرْضَ اَلنَّاسُ بِذَلِكَ ضَرَبْنَاهُمْ بِالسَّوْطِ فَإِنْ لَمْ يَسْتَقِيمُوا ضَرَبْنَاهُمْ بِالسَّيْفِ. 🔹يزيد صائغ گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: آيا زنان، خانه را ارث مى‌برند؟ فرمود: نه؛ اما قيمت ساختمان را ارث مى‌برند. عرض كردم: مردم به اين حكم راضى نمى‌شوند. فرمود: هنگامى كه حكومت را به دست گيريم و مردم به اين حكم راضى نشوند، با تازيانه آنان را مى‌زنيم. پس اگر نپذيرفتند با شمشير آنان را مى‌زنيم. 📚الکافي ج ۷، ص ۷۷، ح ۳ 🔸عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: لاَ يَسْتَقِيمُ اَلنَّاسُ عَلَى اَلْفَرَائِضِ وَ اَلطَّلاَقِ إِلاَّ بِالسَّيْفِ. 🔹هشام بن سالم گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: مردم به مقررات ارث و طلاق گردن نمى‌نهند جز با تهديد به شمشير. 📚الکافي ج ۷، ص ۷۷، ح ۱ 🔸عَنْ مَعْمَرِ بْنِ يَحْيَى عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: لاَ تَقُومُ اَلْفَرَائِضُ وَ اَلطَّلاَقُ إِلاَّ بِالسَّيْف. 🔹معمر بن يحيى گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: سهام ارث و طلاق جز با شمشير برپا نمى‌گردد! 📚الکافي ج ۷، ص ۷۷، ح ۲ ⬅️لا یخفی که مواردی مانند طلاق و سهام ارث و حج و زیارت و نماز جماعت و... خصوصیتی ندارند، بلکه همانطور که شیخ حرّ عاملی (ره) فرموده است: عموم ادله امر به معروف و نهی از منکر دلالت دارند که حاکم می تواند از این باب مردم را بر موارد مذکوره و غیر آن ها از واجبات ملزم و مجبور کند و در صورت تخلف مجازاتی مانند تعزیز معین کند، ان شاءالله در آینده ذکر خواهیم کرد. (وسائل الشیعة موسسه آل البیت علیهم السلام ج ۲۶ ص ۶۹ ب ۳، ج ۲۸ ص ۱۴ ب ۲) @Talabeh_nevesht110

#حدیث_روز ‏امام صادق علیه السلام‏ ثَلَاثَةٌ لَا عُذْرَ لِأَحَدٍ فِيهَا أَدَاءُ الْأَمَانَةِ إِلَى الْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ وَ الْوَفَاءُ بِالْعَهْدِ لِلْبَرِّ وَ الْفَاجِرِ وَ بِرُّ الْوَالِدَيْنِ بَرَّيْنِ كَانَا أَوْ فَاجِرَيْنِ سه چیز است که هیچ‌کس در مورد آن‌ها عذری ندارد: ادای امانت به نیکوکار و گنه‌کار، و وفای به عهد در مورد نیکوکار و گنه‌کار، و نیکی به پدر و مادر خواه نیکوکار باشند یا گناهکار. بحار الانوار، ج ۷۱، ص: ۷۰

🌼 #احادیث_رمضانی 💞 ❣ #کلامکم_نور 🍁 🌙چرا روزه میگیریم؟ (۳) ⬅️حضرت امام رضا علیه السلام فرمود: 💠اگر گفته شود: «چرا مردمان مأمور به روزه شدند؟»، گفته مى شود: تا رنج گرسنگى و تشنگى را بشناسند و نشانى بر نياز آخرت بيابند و تا روزه دار، خاشع، فروتن، شكسته، پاداش يافته، اميدوار به اجر الهى و عارف گردد و بر گرسنگى و تشنگى اى كه به او مى رسد، شكيبا شود تا شايسته پاداش گردد، به علاوه خوددارى از برآوردن خواسته هاى نفْس، و براى اين كه روزه، در دنيا مايه پند آنان شود و سبب تمرين آنان بر انجام دادن تكليف هاى خدا و راهنماى آنان در پاداش گردد و تا بدانند كه چه سختى هايى بر فقيران و بينوايان در دنيا مى گذرد؛ پس آنچه را خداوند براى فقيران در اموال آنان واجب ساخته، به آنان بپردازند. 📜فَإِن قيلَ: فَلِمَ اُمِروا بِالصَّومِ؟ قيلَ: لِكَي يَعرِفوا ألَمَ الجوعِ وَالعَطَشِ، ويَستَدِلّوا عَلى فَقرِ الآخِرَةِ، ولِيَكونَ الصّائِمُ خاشِعا ذَليلاً مُستَكينا، مَأجورا مُحتَسِبا عارِفا، صابِرا عَلى ما أصابَهُ مِنَ الجوعِ وَالعَطَشِ؛ فَيَستَوجِبَ الثَّوابَ مَعَ ما فيهِ مِنَ الإِمساكِ عَنِ الشَّهَواتِ، ولِيَكونَ ذلِكَ واعِظا لَهُم فِي العاجِلِ، ورائِضا لَهُم عَلى أداءِ ما كَلَّفَهُم، ودَليلاً لَهُم فِي الأَجرِ، ولِيَعرِفوا شِدَّةَ مَبلَغِ ذلِكَ عَلى أهلِ الفَقرِ وَالمَسكَنَةِ فِي الدُّنيا فَيُؤَدّوا إلَيهِم ما فَرَضَ اللّهُ لَهُم في أموالهِمِ. 📒علل الشرايع: ۲۷۰ / ۹ 🆔 @mohadesin_marefat_110

📜 #التفسیر_الروائی #سورة_النصر 🔵امام صادق علیه السلام فرمود: هر که «إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ» را در نمازی واجب یا مستحب بخواند، خداوند او را بر تمامی دشمنانش پیروز می‌گرداند و در روز قیامت با نامه ای وارد می‌شود که سخن می‌گوید و خداوند آن را از درون قبرش با او بیرون می‌آورد و آن امان نامه ای است از حرارت و آتش و نعره دوزخ. او در روز قیامت بر هر چه گذر کند، آن چیز به او مژده و خبر از تمامی نیکی‌ها دهد تا این که به بهشت درآید و در دنیا از اسباب خیر، درهایی برایش گشوده شود که هیچ آرزویشان را نداشته و به قلبش خطور نکرده است. 📚ثواب الأعمال، ص ۱۵۷ 🔵از عبد الله بن مسعود که: چون این سوره نازل شد، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بسیار می‌فرمود: پاک و منزّهی خداوندا و تو را می‌ستایم، خداوندا مرا بیامرز، به راستی که تو بسیار توبه پذیر و مهربان هستی. 📚مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۴۶۷ 🔵علی بن ابراهیم قمی در مورد این سوره: «إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ» گوید: در حجّة الوداع در مِنی نازل شد و آن گاه رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: خبر مرگم رسید. 📚تفسیر قمی، ج ۲، ص ۴۴۹ 🔵در روایت است: هنگامی که «إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ» بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نازل شد، ایشان به من فرمود: ای علی! یاری خداوند و پیروزی فرا رسیده است، پس چون مردم را دیدی که دسته دسته در دین خدا درآیند، به ستایش پروردگارت تسبیح گوی و از او آمرزش بخواه که او توبه پذیر است. ای علی! خداوند متعال - که یادش بلند مرتبه و با شکوه باد - در فتنه ای که پس از من پدید می‌آید، جهاد را بر مؤمنان واجب کرده است، همان گونه که برایشان جهاد با مشرکان را به همراه من واجب کرد. عرض کردم: ای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم! آن فتنه ای که در آن جهاد بر ما واجب شده چیست؟ فرمود: فتنه قومی است که گواهی می‌دهند هیچ خدایی به جز خدای یگانه نیست و من رسول خدا هستم، حال آن که با سنّت من مخالفت می‌ورزند و دین مرا بی اعتبار می‌پندارند. عرض کردم: ای رسول خدا! پس برای چه با آنان بجنگیم، حال آن که گواهی می‌دهند هیچ خدایی به جز خدای یگانه نیست و شما رسول خدا هستید؟ فرمود: به خاطر بدعت آوری در دینشان و جدا شدن از فرمان من و حلال کردن خون عترت من - که سلام و درود خدا بر ایشان باد. 📚امالی شیخ مفید ج ۱، ص ۲۸۸ 🆔 @mohadesin_marefat_110

#امامت #بحارالانوار #امام 📜معرفة الحجة(۱٠) ⬅️در باب سوم از «أبواب الآیات النازلة فیهم» از آیاتی بحث خواهد شد که در رابطه با علم اهل بیت علیهم السلام به تمامی قرآن و تفسیر و تأویل و شأن نزول و ناسخ و منسوخ و محکم و متشابه و... است «أنهم علیهم السلام أهل علم القرآن و الذین أوتوه و المنذرون به و الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْم؛ یعنی اهل بیت اهل علم قرآنند و کسانی اند که علم قرآن به آنان داده شده است و بوسیله همین قرآن انذار و تبلیغ می کنند و در علم قرآن رسوخ دارند». 🔹آیاتی که از آن بحث می شود را با ترجمه ای که اهل بیت علیهم السلام تفسیر کردند ارائه می دهیم: 1⃣بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ؛ بلکه این آیات روشنی است که در سینه کسانی که علم به آنها داده شده جای دارد. (عنکبوت ۴۹) 2⃣الَّذِینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ؛ کسانی که قرآن به آنها داده ایم و آن را چنان که شایسته آن است تلاوت می کنند. (بقره ۱۲۱) 3⃣وَ أُوحِیَ إِلَیَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَکُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغَ؛ و این قرآن بر من رسول خدا وحی شده، تا من و کسانی که قرآن به آنان می رسد، شما را بیم دهیم. (انعام ۱۹) 4⃣قُلْ کَفَی بِاللَّهِ شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ؛ بگو ای پیامبر! کافی است که خداوند، و کسی که علم کتاب نزد اوست، میان من و شما گواه باشد. (رعد ۴۳) 5⃣ما یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ؛ تأویل متشبهات قرآن را نمی داند مگر خداوند و کسانی که در علم رسوخ دارند. (آل عمران ۷) 🔺در آیه اول طبق روایات مراد اهل بیت علیهم السلام اند که قرآن و حقیقت آن و معانی و الفاظ آن در سینه هایشان محفوظ است. 🔺در آیه دوم نیز تنها کسانی که حق تلاوت قرآن را بجا می آورند محمّد و آل محمّد علیهم السلام اند. 🔺در آیه سوم نیز اگر دقت کنید بخلاف ترجمه های امروزی، طبق تفسیر اهل بیت علیهم السلام «من بلغ» فاعل می باشد نه مفعول! یعنی رسول خدا و من بلغ که ائمه هستند انذار می کنند! نه اینکه رسول خدا من بلغ را انذار می کند. 🔺آیه چهارم نیز تفسیر به امیرالمومنین و ائمه هدی علیهم السلام شده است و این تفسیر در کتب تفسیری اهل سنت نیز مرویست، قرآن از آصف برخیا تعبیر می کند به اینکه «الَّذِی عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْکِتَابِ» که با توجه به «من بعضیه» بخشی از علم الکتاب را آصف می دانست، لکن با توجه به آیه «وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْکِتَابِ» تمامی علم الکتاب نزد امیرالمومنین است که اهل بیت فرمودند فرق بین علم الکتاب امیرالمومنین و علم من الکتاب آصف مانند فرق قطره و دریاست. 🔺در آیه پنچم نیز «واو» عاطفه است نه مستأنفه! از بعضی مفسرین شیعه دیده می شود که با وجود روایات متواتره در اینکه واو عاطفه است، گفته اند واو مستأنفه است و آیه را ترجمه کردند: تأویل آیات متشابه را تنها خداوند می داند و راسخون در علم که تأویل آن را نمی دانند اینطور می گویند که ما به همه آیات (محکم و متشابه) ایمان می آوریم و همگی از خداست. این نوع تفسیر اولا: با ظاهر آیه و رسوخ در علم سازگاری ندارد جهل به تأویل ثانیا: خلاف روایات متواتره متظافره است (هر چند روایتی از امیرالمومنین که سندی چندام قابل اعتناء ندارد در تأیید واو مستأنفه نقل شده است که ترجیح با روایات متواتره است و این روایت امیرالمومنین را علامه مجلسی توجیهاتی کرده و تنافی را حل کرده است) ثالثا: خلاف واقعیت خارجی بلکه خلاف مما ثبت بالضرورة عند الخاصة و العامة است، چرا که همگی قائل اند رسول خدا صلی الله علیه و آله به تعلیم الهی تأویل متشابهات را می دانسته است، الا اینکه طرف مقابل گوید منظور ما از اینکه هیچکس جزء خدا نمی داند این است که غیر خدا نیز با تعلیم خدا می دانند و لولا تعلیم الهی، آنان نیز نمی دانستند، که در جواب گوییم: چنین تفسیری قبح دارد چون فایده ای بر تصریح به اینکه «لا یعلم تأویله - علماً ذاتیاً مستقلاً - الا الله» نیست و اصلا احدی در این مسأله که علم به امور - مستقلاً - مخصوص خداست و بقیه هر چه می دانند با اقدار و تعلیم الهی است، نزاعی ندارد. 💠علامه بزرگوار مجلسی (ره) در این باب ۵۵ روایت نقل کرده است (باز جای دارد اضافه شود و کسی فکر نکند روایات در این موضوع فقط ۵۵ روایت است) که روایات این باب بسیار شیرین و خواندنی است. 🆔 @mohadesin_marefat_110

🟡آیا اجبار بر فروعات اسلامی، جایگاهی در دین دارد؟ (۵) ☑️در روایتی طویل از امام صادق علیه السلام در رابطه با وضعیت مردم آخر الزمان می بینیم: 🔸رَأَیْتَ الْقِمَارَ قَدْ ظَهَرَ وَ رَأَیْتَ الشَّرَابَ یُبَاعُ ظَاهِراً لَیْسَ لَهُ مَانِعٌ ... رَأَيْتَ اَلْمَلاَهِيَ قَدْ ظَهَرَتْ يُمَرُّ بِهَا لاَ يَمْنَعُهَا أَحَدٌ أَحَداً وَ لاَ يَجْتَرِئُ أَحَدٌ عَلَى مَنْعِهَا ... رَأَیْتَ الْحَرَمَیْنِ یُعْمَلُ فِیهِمَا بِمَا لَا یُحِبُّ اللَّهُ لَا یَمْنَعُهُمْ مَانِعٌ وَ لَا یَحُولُ بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ الْعَمَلِ الْقَبِیحِ أَحَدٌ وَ رَأَیْتَ الْمَعَازِفَ ظَاهِرَةً فِی الْحَرَمَیْنِ ... اعْلَمْ أَنَّ النَّاسَ فِی سَخَطِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ... اجْتَهِدْ لِیَرَاکَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِی خِلَافِ مَا هُمْ عَلَیْهِ. 🔹در آن زمان خواهی دید که: 1⃣بصورت علنی قمار بازی می شود 2⃣بصورت علنی مسکرات خرید و فروش می شود 3⃣بصورت علنی آلات لهو لعب ساز و آواز عمل می شود 4⃣در حرمین شریفین اعمال زشت انجام می شود و آلات طرب انگیز زده می شود 🔹مردم چنین زمانی از کنار این گناهان گذر می کنند و کسی پیدا نمی شود تا از این کار ها جلوگیری کند و مانع شود و جرئت مانع شدن را هم نخواهند داشت! بدان که مردم چنین زمانی مغضوب الهی اند و خداوند از اینان خشمگین است، پس تو سعی کن -اگر چنین زمانی را درک کردی- بر خلاف آنان باشی. 📚الکافي ج ۸، ص ۳۶ 🔺با توجه به این روایت شریفه، استفاده می شود: 🔘جلوگیری از گناهانی که گفته شد، مطلوب شارع است و جلوگیری نکردن از آن و اجازه عملی به آن نیز مبغوض بوده و از بدبختی های مردم آخر الزمان شمار می رود. 🔘مطلوب شارع منع از چنین گناهانی است و در این میان فرقی نیست که مانع حکومت اسلامی باشد یا مردم عادی در مقام نهی از منکر. @Talabeh_nevesht110

من از شوقش زمین‌‌خوردم، ولی مولا بلندم کرد همیشه یاعلی گفتم، علی از جا بلندم کرد..!🤍  #یکشنبه‌های‌علوی