#ولایت_فطری ■«وَ مَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ» (یس/۲۲) ■«فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا» (روم/۳۰) ■«إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ» (انعام/۷۹) ■●فطر به معنای شکافت، آغاز کرد و به وجود آورد معنی شده است. فطیر بی‌مایه را گویند؛ «وَ كَمَالُ تَوْحِيدِهِ الإِْخْلاَصُ لَهُ وَ كَمَالُ الإِْخْلاَصِ لَهُ نَفْيُ الصِّفَاتِ عَنْهُ»،(نهج‌البلاغه/خطبه ۱) ؛ توحید فطری، توجه و فنای در ذات باری تعالی است که بی‌مایه و بی‌رسم و نشان است و خود همه را مایه و رسم و نشان می‌باشد. ■●در انفطار ظهور است؛ کل ما سوی الله به ید قدرت اللهی کامله‌ی #ولایت مطلقه از مقام آسمان ذات که گنج مخفی است، ظهور نموده‌اند. حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام می‌فرماید: «أنا فطرت العالمین». ■«إِذَا السَّمَاءُ انشَقَّتْ» (انشقاق/۱)؛ «إِنَّ اللَّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَىٰ... فَالِقُ الْإِصْبَاح» (انعام/۹۵،۹۶). این انشقاق سماء ذات یا احدیت و یا فالق بودن الله مر دانه‌ی مجمل و هسته‌ی بسیط را و صبح ظهور نور وجود، به معنای انفطار می‌باشد که جمله توسط اسم جامع الله که مظهریت اتمّ آن ولایت شمسیه‌ی علویه می‌باشد صورت می‌گیرد. ■●لذا حضرت علی علیه‌السلام در خطبه‌ی #البیان، این فاطریت و فالقیت را به خود اسناد می‌دهد: «انا الذی ارسیت الجبال و بسطت الارضین، انا مخرج العیون و منبت الزروع و مغرس الاشجار و مخرج الثمار.» ■●به انفطار و انشقاق، کثرت ظاهر می‌شود و به رجوع کثرت به حقیقت فاطر، دوران حاکمیت اطلاقی، دولت اسم الباطن فرا می‌رسد. «وَ مَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ» (یس/۲۲) ■●فطر، ظهور و تفصیل حقایق مجمل است و عید فطر، رجوع کثرت به وحدت و اضمحلالشان در حقیقت خود می‌باشد. «إِنَّا لِلَّهِ» فطر است و «إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ» عید فطر؛ پس بنگر که چون آن فآن در کل نظام هستی عید فطر سریان و جریان دارد. ■●صوم و صمت مظهر آن حقیقت سر به مهراند که از آغاز صبح شروع می‌شود و عنداللیل به غروب آفتاب به افطار شکفته می‌شود. #ظهور در قوس نزول است که مراتب آن لیل و لیالی هستند. کثرت لیل است که با غروب آغاز می شود. لذا افطار به وقت غروب می‌باشد. و صعود و قوس صعود یوم است و ایام الله، لذا صائم به روز، تشبه به اله عالم پیدا می‌کند و به وحدت می رسد. (چه خوب که در زبان آذری، روزه را عروج می گویند). صائم به صوم تشبه به حق پیدا می کند و به افطار داخل در خلق و کثرت می شود. لذا حق تعالی فرمود: «الصّومُ لي و أنا أجزی بِه» (الفقیه ج٢ ص٧۵) ☑️خدایا چشمان دلمان را به تماشای جمال دل آرای حجت کامله ات روشن فرما تا عید فطر حقیقی را به شهود بنشینیم و دریابیم که فطر و عید فطر مراتب وجودی اوست و داخل شویم در حصن حصین او و در آنچه که داخل شدند در آن محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله. و خارج شویم از آنچه که خارج شدند از آن محمد و آل محمد صلوات الله علیه و علیهم اجمعین و الحمدلله علی ما هدانا. #یاعلی ■●علی، نقطه آغاز وجود. ص ۷۰ و ۷۱●■ @mohamad_hosein_tabatabaei