السلام علی العباس
#تاسوعا
عطش کودک تو آبم کرد
لب خشک علی کبابم کرد
مشک پاره ؛ نگاه اهل حرم
به خدا از خجالت آبم کرد
ای برادر بیا مرا دریاب
مادر تو پسر خطابم کرد
رویم آیینه ی جمال تو بود
حرمله با سه شعبه قابم کرد
قمر خون گرفته ی حرمم
طلعت رویت آفتابم کرد
گفتم ای مشک تا خیام بیا
قطره قطره ولی جوابم کرد
پس بریده بریده می گویم
آب شرمنده ی ربابم کرد
از دعای مجیب پر بودم
دستم افتاد و مستجابم کرد
شدت تیرها و ضرب عمود
بر نگین زمین رکابم کرد
آمدی و نشد که برخیزم
نه تکانم نده که می ریزم
#محمدحسن_بیات_لو
@mohamadhasanbayatloo
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
السلام علی صاحب القبه السامیّه
برای سوگ تو باید زبان دیگر داشت
نگاه روشنی از آسمان فراتر داشت
شهادت تو حماسهاست با شکوه و عیان
حماسهای که هزاران پیام در بر داشت
زلال جاری چشم تو حسرت دریاست
فرات بود که ناکام دیدهی تر داشت
سوال کهنه ی تاریخ تا ابد باقیست:
چرا زمانه سر ِ جنگ نابرابر داشت
قیام سرخ تو یک پرده از قیامت بود
قیامتی که درونش هزار محشر داشت
تو آن رسول به معراج رفته هستی که
برای امت خود روی نیزه منبر داشت
هنوز ملتهب از ماتم شگفت توایم
که این مصائب داغ تورا که باور داشت؟
سپاه بود و حرم بود و غارت و آتش
درست لحظهی تلخی که آنطرفتر داشت
#محمدحسن_بیات_لو
@mohamadhasanbayatloo
شب عاشورا
#وداع
میروی پشت سرت این دل من جا مانده
قدری آهسته که فرمایش زهرا مانده
بسکه سرگرم تماشای تو بودم دیدی؟
همه دشت به من گرم تماشا مانده
خوب شد نیست اباالفضل، وگرنه میدید
خواهرش در وسط معرکه تنها مانده
بوسهی زیر گلویت عوض مادر بود
نوبت بوسهی من بر روی رگ ها مانده
#محمدحسن_بیات_لو
@mohamadhasanbayatloo
مرثیه گودال قتلگاه
#روز_عاشورا
بدنت روی خاک صحرا بود
دور تا دور تو پر از نامرد
نه فقط شمر هرکس آنجا بود
از سر حرص زخمی ات میکرد
مثل گیسوی درهمت دیدم
ناگهان پیکر تو درهم شد
نانجیبی به قصد کشتن تو
از روی اسب سمت تو خم شد
چشم خود بستهام نبینم تا
چه بلائی سر تو می آید
با دو گوش خودم شنیدم که
ناله ی مادر تو می آید
از میان شلوغی گودال
چیزی از جسم تو نمی ماند
بعد از این غارتی که شد دیگر
از تو جز اسم تو نمی ماند
این یکی میکِشد تورا بر خاک
قصد دارد تو را بیازارد
آن یکی آمده در این اوضاع
از سر عمامه ی تو بر دارد
میزنم داد بس کنید این قدر
بدنش را به خاک و خون نکشید
با سر نیزه و نوک خنجر
این همه بر دهان او نزنید
#محمدحسن_بیات_لو
@mohamadhasanbayatloo
السلام علی زین العابدین
#امام_سجاد
در کوفه دلت شکست از درد و بلا
در شام شکست حرمتت واویلا
آنقدر بلا به جانت آمد... گفتی :
ای کاش که مادرم نمی زاد مرا
با گریه تمام روز تو شب شده بود
از هرم بلا تنت پر از تب شده بود
با دیدن بوریا به خود می گفتی
ایکاش تنش کمی مرتب شده بود
#محمدحسن_بیات_لو
@mohamadhasanbayatloo
نقل است که در روز هفتم محرم، دو تن از فرزندان ذکور ناصرالدین شاه قاجار، در استخر کاخ در تهران غرق شدند.
با ترس و لرز بسیار، خبر را به سمع همایونی قبله عالم رسانیدند و منتظر امر ملوکانه ماندند؛ ناصرالدین شاه به جناب فرهاد میرزا نائب السلطنه، صاحب مصحف شریف قمقام الزخار، مدفون در حرم حضرت موسی بن جعفر علیه السلام امر کردند:
نگذارید کسی از این موضوع باخبر شود و مردم بیخبر بمانند.
روز نهم محرم به شاه گفتند که برای مراسم تشییع و ترحیم، دستور چیست؟
شاه باز هم دستور داد این خبر در خفا باقی بماند. روز دهم محرم بعد از روضه و عزاداری مفصل روز عاشورا، شاه به جناب فرهاد میرزا دستور اعلام فوت فرزندانش و برگزاری مراسم را صادر کرد.
عرضه شد به قبله عالم که چرا اکنون؟
شاه در پاسخ چنین فرمود: چون مردم میآمدند تشییع جنازه و مراسم ترحیم و... ، به مجلس روضه آقا سیدالشهداء علیه السلام لطمه وارد میشد.
لذا رضا قلی خان هدایت در کتاب روضه الصفا اینگونه مرقوم نمودند که بعد از این واقعه وقتی مجلس ختم برای فرزندان ناصر برگزار شد، طلبهای که روی منبر در مجلس ترحیم بود، اینگونه قرائت کرد:
جان به قربان قلب شکسته ملوکانه قبله عالم که فرزندانتان چون جناب قاسم و جناب علی اکبر علیهما السلام در مقابل دیدگان پر مهرتان چون مرغ بسمل پرپر شدند!
در همین حال ناصرالدین شاه همانطور که روی کرسی جلوس کرده بود، با نگاهی غضب آلود چنان شیری که در حال غرش است، رو به طلبه کرده و گفت:
خفه شو! خدا دهانت را بشکند!
توله سگهای من کجا و جناب قاسم و اکبر کجا؟!
.
📚 زنبیل (فرهاد میرزا)
📚 روضه الصفا (رضا قلی خان هدایت)
@mohamadhasanbayatloo
امام سجاد
#شهادت
چه جوری خاطرههام یادم بره
سنگای به روی بام یادم بره
سی سال دیگم اگر گریه کنم
محاله بازار شام یادم بره
خرابه برامون آشیونه بود
ماجرای غربتِ زمونه بود
حرفی از گرسنگی نمیزنم
توی شام شام ما تازیونه بود
آتیش قلب کباب حرمله بود
باعث رنج و عذاب حرمله بود
توی راه رباب به آب لب نمیزد
مأمور تقسیم آب حرمله بود
کسی میشه ببینه و جون نده؟
آه و ناله شو به آسمون نده ؟
میدیدم رباب گریهم میگرفت
دستاشو بسته بودن تکون نده
سنگ غم شکسته بال و پرمو
تا دیدم آتیش اهل حرمو
روزی صدبار میمیرم زنده میشم
که گذاشتم توی خاک خواهرمو
#محمدحسن_بیات_لو
@mohamadhasanbayatloo
#دیر_راهب
دست راهب که سمت آن لب رفت
سوز آهش به ساحت رب رفت
گریه اش عاقبت به خیرش کرد
راه صد ساله را به یک شب رفت
#محمدحسن_بیات_لو
@mohamadhasanbayatloo
#دیر_راهب
سر بریده که از دیر سر در آوردی
چرا چگونه چه شد،قصهات معما شد
تورا گرفت در آغوش نیمه شب راهب
به دور روی تو میگشت تا مسیحا شد
گرفت گریهاش از حال و روز تو، وقتی
شنید گریه کن روضهی تو زهرا شد
چقدر بوسه به زخم تو زد ولی با اشک
جراحت سر و پیشانی ات مداوا شد
ولی چه فایده با چوب خیزران یزید
دوباره زخم لب و گونه و سرت وا شد
#محمدحسن_بیات_لو
@mohamadhasanbayatloo
25.57M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
◼️السلامعلیک یا اباعبدالله الحسین◼️
🎥 #حاج_حسن_خلج
🏷 گدایی در این خانه سر بلندم کرد...
شعر : محمدحسن بیاتلو
@mohamadhasanbayatloo
#ام_المصائب_زینب
#شام_بلا
#مجلس_یزید_ملعون
#ماه_صفر
بس احترام دیدیم آن هم چه احترامی
در حال انتقامند آن هم چه انتقامی
بغض گلو گرفته با اشک خو گرفته
یک قافله سکوت و غوغای بی کلامی
بعد از تو ای حبیبم شد درد و غم نصیبم
حتی نه آشنایی ، حتی نه التیامی
اطرافمان به شادی سرگرم رفت و آمد
دلشادمان نکردند…حتی به یک سلامی
از کوچهها و بازار در بین چشم انظار
ما را عبور دادند این مردم حرامی
دلخسته از اسارت، مجروح از جسارت
من این چنینم و تو زخمی سنگ بامی
من کشتهی نگاه یک مشت لا ابالی
تو کشتهی مرام یک مشت بی مرامی
پا تا سرم کبودی ؛ دور و برم یهودی
در بین ازدحامم آن هم چه ازدحامی
کنج تنور و نیزه روی درخت و در طشت
یا سنگ خورده یا چوب بر آن لب گرامی
با اینکه من صبورم خورده ترک غرورم
لعنت به مرد شامی…لعنت به مرد شامی
#محمدحسن_بیات_لو
@mohamadhasanbayatloo
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى، الْإِمَامِ التَّقِيِّ النَّقِيِ وَ حُجَّتِكَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى، الصِّدِّيقِ الشَّهِيدِ، صَلاَةً كَثِيرَةً تَامَّةً زَاكِيَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً، كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ