یه روزگاری خیییییلی دلم میخواست طلبه بشم فکر میکردم دیگه همه چی حلّه و حداقل آخرتمو دارم همین حالا هم اگه هفتاد بمیرم و زنده بشم، همین راه را انتخاب میکنم بدون هیچ تعارف و کلکی اما ... بعدش فهمیدم باید دعا کنم الهی طلبه مفیدی بشم نه اینکه سی سال درس کسی برم و وقتی مُرد، برم درس پسرش و بعدشم لابد درس نوه و نبیره و ندیدش و آخرشم ندونم چه به درد اسلام و مردم خوردم الهی طلبه انقلابی بشم نه خوراک مور و مارهای از خدا بی خبر صهیون و منافق و انواع جک و جونورای موسسات به اصطلاح اسلام شناسی غربی الهی آدم بشم نه بساط و دکان پهن کنم و دین را به نفع هوا و هوسم ترجمه و تفسیر کنم و آخرشم از منبر امام حسینم، ضد ولایت فقیه تربیت بشه حرف بسیاره درد هم بسیاره اما ... دیگه نه هوای مجتهد شدن در سر دارم و نه مرجعیت فقط الان تنها دردم #مفید_بودن هست و بس! ترجیح میدم یه آدمِ با سوادِ متوسط اما مفید برای مردم باشم تا کسی که فقط درس خارج اصولش بیست سال طول میکشه اما خبر از وضع و روز مردم و کشورش نداره و به قول حضرت آقا در سخنرانی خراسان شمالی : * کسی عبا به سر کشیده و یه گوشه نشسته و میگوید من به وضع مردم و کشور و جامعه کار ندارم! این ننگ است ...* #حدادپور_جهرمی #دلنوشته_های_یک_طلبه