صبح جمعه زائران با پای شوق
عصر جمعه با دل ریش آمدند
ندبه های جمعه تقصیری نداشت
جمعه ها بی صاحب خویش آمدند
👈 از عزیزانی که هم اکنون و امشب در جمکران هستند، التماس دعا داریم.
با کدام آبرویی روزشمارش باشیم
عصرها منتظر صبح بهارش باشیم
کاروان سحرش بهر همه جا دارد
تا که جا هست، چرا گرد و غبارش باشیم
سالها منتظر سیصد و اندی مرداست
آنقدر مرد نبودیم که یارش باشیم
گیرم امروز به ما اذن ملاقاتی داد
مرکبی نیست که راهی دیارش باشیم
سالها در پی کار دل ما راه افتاد
یادمان رفت ولی درپی کارش باشیم
ما چرا؟! خوب ترین ها به فدای قدمش
حیف او نیست که ما میثم دارش باشیم
اگر آمد خبر رفتن ما را بدهید
به گمانم که بنا نیست کنارش باشیم
#علی_اکبر_لطیفیان
⛔️ توجه لطفا ⛔️
قابل توجه اعضای محترم جدید الورود:
کلیه آثار داستانی و غیر داستانی بنده در سایت زیر جهت عرضه و ارسال وجود دارد و میتوانید درب منزل تحویل بگیرید.
🔸ضمنا #هزینه_ارسال سه کتاب به بالا #رایگان میباشد.
سایت عرضه آثار:
Www.haddadpour.ir
بسم الله الرحمن الرحیم
⛔️پسر نوح⛔️
✍ نویسنده: محمد رضا حدادپور جهرمی
«فصل سوم»
قسمت: بیستم
قم _ خانه امن
در حین صحبت کردن آسید رضا با عمار، رفتم رو خط حیدر و اعلام وضعیت خواستم.
گفت: بنظر حرفه ای میاد. چون بیش از سه چهار ساعت هست که داره فاز عوض میکنه و میچرخونتمون.
گفتم: نکنه چند نفرن و چشم بندی میکنن و سر پیچ ها و... جاشون عوض بکنند!
گفت: نه حاجی. خیالت تخت. هیکل و سایه و سرعت و ... میگه خودشه. تا حالا سه بار ماشین گرفته و اکثرش هم راه رفته. دارمش.
گفتم: تکرار مسیر هم داشته؟
گفت: یکی دو بار. طرفای نیروگاه. البته اولش. پل نیروگاه.
گفتم: مسیرخور تاکسیاش اونجاست. فکر نکنم اون وری باشه.
گفت: حاجی حتی به بار یه جا نایستاد و تو اتوبوس واحد و تاکسی هم چادر و پوشیش مرتب نکرد که بشه دو سه ثانیه اهراز چهره و هویتش کرد.
گفتم: صداش زنونه بود وگرنه احتمال مرد بودن رفتاراش بیشتره. بی خیال. بالاخره هر پرنده ای یه لونه ای داره. بالاخره میشینه یه جا. حواستون جمع باشه.
گفت: چشم. جا داره از همین تریبون یه خسته نباشید عرض کنم به دوستان زحمتکش سایه!
گفتم: ببند لطفا !
گفت: بازم چشم. یاحیدر
تو فکر سید بودم. خیلی دوس داشتم بدونم عمار داره بهش چی میگه. چون بعد از پرونده دخترش، حتی نشد یه بار بشینیم با هم درددل کنیم و بِهِم بگه چی بهش گذشت. به قول خانمم: من بی رحمم اما شُغلم از خودم بی رحمتره!
تا اینکه بعد از حدود نیم ساعت، آسید رضا اومد بیرون. معلوم بود خیلی گریه کرده و آبروش براش خیلی مهمه. اما حرفی زد که فهمیدم اشتباه میکنم و اون الان درگیر یه چیز دیگه است. با همون حالت ناراحتی بهم گفت: حاجی از این دارم نابود میشم که نکنه به خاطر اشتباه و بی دقتی من و سواستفاده اون از اکانت من، کسی گمراه بشه و یا خدایی نکرده آسیبی به مردم بی گناه برسه!
گریه امونش نداد. راه میرفت و اشک میریخت و همش نگا به گوشیش میکرد. مشخص بود که عمار در طول اون نیم ساعت، خیلی بهتر از من تونسته اصل جهان بینی و دغدغه هاشو عوض کنه. اون دیگه نگران خودش و حتی آبروی خودش نبود. میترسید مشغول الذمه سینه زن و گریه کن حضرت زهرا بشه.
بهش گفتم: آروم باش. ما اینجاییم که نذاریم همین اتفاق بیفته. من این همه راه را بو نکشیدم و از شیراز الان اینجا نیستم که دو تا سرپنجه بزنم و کله پا کنم و گزارش بدم و برم. من به کمتر از سرپل اصلی این داستان توی قم راضی نیستم. حال و ناراحتی تو رو میفهمم. اما چاره ای نیست. اصول حرفه ای ما اقتضا میکنه گاهی سکوت کنیم و گاهی بریزیم وسط گود. الان باید صبر کنیم. ما فقط تونستیم کاری کنیم که بیان سر وقتت. اما داداشی! اونی که الان بچه ها ردشو زدند و مثل عقاب دور و برش دارن میچرخن، متاسفانه اونی نیست که داره به جای تو پیام میده. چون این داره سه چهار ساعت راه میره و ماشین عوض میکنه اما اون تا الان حداقل دویست تا پیام داده! همشم پیامایی که تمرکز بالایی میخواد و اصطلاحا داره سازمان دهی میکنه.
سید جان! قربون دل خودت و جدّ غریبت بشم، صبر صبر صبر! اصلا پاشو مهیای هیئت بشو. خودمم باهات میام. پاشو کاکا. پاشو عزیزدلم. پاشو که هممون نیاز ......
که یهو حیدر اومد پشت خط ...
گفت: حاجی پرستو نشست!
گفتم: خیره انشاءالله. کجا به سلامتی؟
گفت: کلا با چارمردون داستان داریم.
گفتم: عجب! بسیار خوب. مشخصات و مختصات خونه و صاحبان و مراودات و کلا همه دل و جیگر ساختمون و اهالی و خطوط تلفن و... بسم الله ... ببینم چیکار میکنیا.
خب دیگه لازم نیست خیلی بازش کنم که چطوری و اینا ... اما آمار منزل، خیلی حرفها برای گفتن داشت. ما دو سه روز زمان میخواستیم تا بهتر ته و توی ماجرا و مکان را دربیاریم. اگه الان بگم، از دهن میفته و اصل داستان لو میره.
پس بذارین فعلا بگم اون شب هیئت چی گذشت تا دل شما را هم خونی و روضه ای کنم تا بعد...
اون شب من یه ته بندی کردم اما سید هیچی نخورد و حتی از سر سجادش هم پانشد. اصرارش نکردم. گذاشتم تو خودش باشه.
خودم ماشینو برداشتم و با آسید رضا رفتیم منزلشون که اهل بیتش برداره و بریم هیئت.
منتظرشون بودم تا بیان پایین. سید و یکی از خانوماش و دخترش باهاش بود و اومدن سوار شدند. برام سوال شد که پس اون یکی بنده خدا ...؟!
گفت: بریم. ناخوشه. خونه موند!
عجب! باشه. ماشینو روشن کردم و رفتیم. همینجوری که تو راه بودیم، سید آروم دم گرفته بود و با خودش سودا میکرد.
مراسم خیلی گرم و خوشی بود. از همه چیزشون که بگذریم، واسه اهل بیت و مراسم روضه کم نمیذارن. حالا با همه مشکلات و انحرافات و حتی بدعت هایی که ممکنه به چشم بخوره. از رفتار اغلبشون عناد و پدر سوختگی و این چیزا دیده نمیشه.
اون شب مثل همیشه مراسم طول کشید و سینه زنی و ... همه کاراشون کردند. اما معمولا برای شور آخری که سید میرفت وسط و حرکات خاصی از خودش نشون میداد و بعدشم اشعار غلو آمیز و ... اون شب سید تا میکروفن را دست گرفت، نتونست خودشو بگیره و میکروفن را از جلوی دهانش دور کرد و وسط جمعیت زار زار گریه کرد.
به جدش قسم همین حالا که داره یادم میاد، بغض دارم و دوس دارم گریه کنم.
سید بازم کنترلش کمتر شد و میکروفن از دستش افتاد. همه رفیقاش هم پا به پاش واقعا گریه میکردند. بدون اینکه چیزی و یا حرفی زده بشه. فقط شده بود گریه خونه...
بالاخره شب خاصی بود. اسمشو گذاشته بودن شب روضه ورودیه فاطمیه!
تا اینکه سید با همون حالش فریاد زد. با صدای بلند و پر بغض و اشک میگفت و همه از جمله من بی لیاقت هم زار میزدیم:
سائلم ؛ آب و دانه میخواهم
رحمت" مادرانه" میخواهم
آی"بی بی"گدا نمیخواهی!؟
پسر بی وفا نمیخواهی!؟
کاش میشد ز من سوال کنی
پسرم! کربلا نمیخواهی!؟
ادامه دارد...
#حدادپور_جهرمی
#دلنوشته_های_یک_طلبه
@mohamadrezahadadpour
بسم الله الرحمن الرحیم
⛔️پسر نوح⛔️
✍ نویسنده: محمد رضا حدادپور جهرمی
«فصل سوم»
قسمت: بیست و یکم
قم _ دو روز بعد _ چارمردون
رسیدم و رفتم تو ماشینی که بچه ها مستقر بودند. سلام و علیکی کردیم و ازشون خلاصه وضعیت خواستم.
حیدر گفت: حاجی داستان اینجا خیلی جدیه. اصلن یه وضعیه که نگو. در طول ۴۸ ساعت گذشته، حداقل بیست مورد بودن که اومدن و رفتن. اما اون زنی که اون روز قصد جون آسید رضا کرده بود هنوز تو خونه است.
گفتم: از کجا اینقدر مطمئنی؟
گفت: آخه در دیگه ای نداره و هر چی هست، همینه.
گفتم: توضیح بده برام چه مدل آدمایی آمد و شد میکنند؟
گفت: اکثرا خانمن و همشون چادری نوع ب. ( ساده تر و بهترش اینه که بگم چادری و جذاب. با انواع آرایش و جذابیت هایی که اگه مانتویی بودند، اینقدر به چشم مذهبیا نمیومدند. اصطلاحا #چادری_بی_حجاب)
گفتم: کسی هم شناسایی کردین؟
گفت: حدودا شیش هفت نفرشون. که ۵ تاش مطلقه و مجرد هستند و دو نفرشون هم شوهردار بودند.
گفتم: راستی گفتی اکثرشون خانم هستند. ینی چی؟ مگه مرد هم به اینجا رفت و آمد داره؟
گفت: اتفاقا به خاطر همین گفتم تشریف بیارید اینجا که تا دیر نشده یه فکری بکنیم!
گفتم: ینی چی؟ چی شده مگه؟
گفت: کُلّش سه چهار نفر مرد بیشتر به اینجا رفت و آمد نداره که البته ...
سکوت کرد و به چشمام زل زد!
با تعجب گفتم: که چی؟ چت شد؟
گفت: که متاسفانه هر چهار نفرشون یا مداح اند یا میون دارن یا هیئت دارن و جلسات سنگین با مخارج بالا میگیرن! ینی شغلهای دیگه ای دارند اما بیشتر به این مداحی و میون دار و هیئت داری معروفند!
گفتم: خب اینکه چیز جدیدی نیست. حیدر چی شده؟
وقتی دیدم معذّبه ، گفتم: چرا دوس نداری چیزیو که میدونی و دیدی اما دوس نداشتی ببینی رو به زبون بیاری؟! بگو دیگه!
اسم یه مداح آورد که ............ خیلی تعجب کردم و حرفی برای گفتن نداشتم.
گفتم: مطمئنی که خودش بود؟ شاید اینجا کلاس مداحی داره و یا جلساتی برای اینا داره!
حیدر با تلخی بهم گفت: حاجی الان مثلا داری کار برادر مومنت را حمل بر صحت میکنی؟ حاجی داشتیم؟ من میگم اینجا شده مکان! بعد شما دلت ... ؟!
ناراحت بودم. حوصله این همه تلخی نداشتم. گفتم: نمیدونم. خب الان چیکار میکنین؟
گفت: حقیتشو بخواید از امشب قراره یه عده ای از همینا برن تهران؟
گفتم: چه خبره؟
گفت: دقیق نمیدونم. میگن مهمونیه. همشون هم قراره تریپ مشکی و ...
گفتم: آدرسی از پارتی تهرانشون نداری؟
گفت: ظاهرا خودشونم خبر ندارن و منتظر تماس پرستو هستن.
گفتم: پرستو ؟
گفت: آره. نمیدونم کیه؟ فقط هم یکبار با اینا تماس داشته و بنظر میرسه خیلی ازش حساب میبرن!
رفتم پشت خط داوود و گفتم: داوود امشب برو تهران ببین چه خبره؟ حدس میزنم حداقل ده شب مجبور بشی بمونی. کارای حکم و ماموریتتو هماهنگ کن.
داوود گفت: چشم. فقط دو تا مطلب میمونه که بعدا عرض میکنم.
همون لحظه آسید رضا پیام داد و نوشت: حاجی میبینی داره چیکار میکنه؟
فورا وصل شدم و یه نگا انداختم. دیدم خرابتر از اونیه که بشه توصیفش کرد. اسم بیس سی نفر آخوند (که حداقل ۴ نفرش از کویت و بحرین بود) داشت به هیئات مختلف معرفی میکرد! ینی لیست سخنران ها را دقیقه نود، ینی همون روزی که شبش مراسم دارن عوض کرده بود!
اکثر اون نه نفر از هیئت دارهای بزرگ و بقیه هیئاتشون در سراسر کشور موافق بودند اما دغدغه این داشتند که شاید اون آخوندها تا شب نرسن به شهر و هیئاتشون و جلسه خراب بشه!
جوابی که برای همشون نوشت، جالب، دردناک، حساب شده و خبر از یک برنامه از پیش تعیین شده بود: *نگران نباشید. اونا سر ساعت تعیین شده در بنرهاتون، میرن منبر.*
به آسید رضا پیام دادم و نوشتم: نگفتم صبر کن؟! ما اینا را بهتر از خودشون میشناسیم. اینا تا دقیقه نود و یک معلوم نیست برنامشون چیه؟ بخاطر همین اگر صبر نکرده بودی، همه چیز بهم میخورد و این لیست سی نفره هم به دست ما نمی افتاد! بازم صبورتر باش و قول بده بدون هماهنگی دست به کاری نزنی.
ادامه دارد...
#حدادپور_جهرمی
#دلنوشته_های_یک_طلبه
@mohamadrezahadadpour
سلام و خداقوت و تشکر از توجه شما
اصلا نیاز نیست تلاش کنید باور کنید!
جدی عرض میکنم.
من هیچ اصراری مبنی بر قانع کردن مخاطبم نه داشتم و نه دارم.
تازه خیلیا حرفایی که ادعا میکنند همش راسته، بعدش مشخص میشه راست نبوده.
چه برسه به رمان های من که از روز اول گفتم: آی ملت! حداکثر ۵۰ درصدش مستند هست و حاصل منابع آشکار و اطلاعات سوخته است و الباقی هنر نویسندگی خودمه😌
والا
اما حرفم یه چیز دیگه است:
حرفم اینه که اگه تونستید از مطالب و محتوای این رمان ها فاصله بگیرین، اون وقت درسته! من که یه حداقلی را میگم. بفرمایید جاهایی که بیشتر از همین میتونه قانعتون کنه و بعدشم جرات داشته باشین که ازشون مطالبه منبع و ماخذ کنید.
روز خوبی داشته باشین🌹❤️
پ ن: اصلا همش تخیلی. شما فکر کن اصلا نه فسادی وجود داره و نه نفوذ!
بفرمایید با خیال راحت زندگی کنید.
خدای من
چه شوق آفرین است نگاه عاشقانه تو!
چه تکان دهنده است توجه مهرآمیز تو!
چه شیرین است زندگی در کنار تو و در
زیر سایه لطف تو.....
چه لذتبخش است گرمای دست نوازشگر تو..
خدایا بحق رحمانیتت
غم های ما رابزدای
و عشق خودت را در دل ما جای ده ،
که عشق به غیر از تو ،
درد است و درد است و درد!
خدایا دلهای ما را،
در پناه خودت حفظ بفرما!
یارب🌼🍃
یسّر امورنا کلها
و هوّن علینا کل امر تعسّر
سلام و صبحتون بخیر☺️🌹
بسم الله الرحمن الرحیم
⛔️پسر نوح⛔️
✍ نویسنده: محمد رضا حدادپور جهرمی
«فصل سوم»
قسمت: بیست و دوم
قم _ اداره مرکزی
خب شرایط حساسی بود. اصلا فرصت نداشتیم. الحمدلله نیروهای مراکز استانمون کاملا درباره این مسئله هوشیار بودند و آمار همه هیئاتی که اینجوری بودند را داشتن و میشد با یه نامه اتوماسیونی و راه های دیگه در کمترین زمان ممکن هماهنگ بشیم. اینا را گفتم که بدونید ما غافلگیر نبودیم و نشدیم اما یه کم در بر هم زدن برنامشون دیر جنبیدیم. اینم دو سه تا علت داشت که اجازه بدید چون بعضی پرونده هاش هنوز باز هست و دارن کار میکنند، خیلی بازش نکنم.
اما ...
لیست سی نفره ای که اونا در حال سازماندهی و تقسیمشون بودند، پرینت کردم و شروع به شناسایی و آنالیزشون شدم. چون وسطاش هم تماس های حیدر و آسید رضا و ... بود، و از طرفی دیگه باید داوود هم راهی میکردم به تهران، تا عصر تهیه شناسه و آمار اون سی نفر طول کشید. اما هر چه آمارها پیش میرفت و بیشتر شناسایی میشدند، داستان جالب و جالبتر میشد. البته من نباید بگم جالب و جالبتر. بلکه برای شما باید بگم بدتر و ترسناک تر.
حالا داستان از چه قرار بود و کیا بودند؟
داستان از این قرار بود که از بین اون سی نفر، چهار نفرش که کویتی و بحرینی بودند، مسئولین و منبری های بعضی شعب شبکات ماهواره ای بیت حاج آقا بودند. به بچه ها گفتم ببینید چطورین؟ فهمیدیم که همشون اینقدر متعصب و سخنران های پر حاشیه ای بودند که برای گرمتر شدن عزای امسال، خود بیت حاج آقا و مجالسی که سفارش آقازاده بود سخنرانی و تبلیغ میکردند و قرار بود هر شب، پخش مستقیم باشه و از سه چهار تا شبکه پخش بشه. (همانطور که خواهید دید، امسال در فاطمیه دوم، سه چهار تا شبکه ماهواره ای وابسته به این جریان، در نوبت های مختلف، اقدام به پخش مستقیم مجالسشون در قم خواهند کرد و خیلی هم مانور و تبلیغات خواهند کرد و سخنران های اون مجالس هم تبعه کویت و بحرین خواهند بود!)
و ...
حدود شش نفرشون که از وابسته های این بیت و جریان بودند. افرادی که فقط از اهل بیت و تشیع، قمه و لطمه و گریه و فراری از مباحث سیاسی و عمامه های بزرگ و اغلب با عمامه های سیاه و ادعای سیادت و نقل قول های مکرر از اساتیدی که نامشون را هم نمیبرند و هیچ وقت معرفیشون نمیکنن و نقل احادیث و روایاتی که درِ دکان هیچ عطاری پیدا نمیکنید و به شدت ضدّ وحدت و اهل توهین مستقیم به مراجع خصوصا حضرت آقا به خاطر تحویل گرفتن اهل سنت و ... کلی حرفای دیگه!
خب اینا اغلب، پرونده هم دارند و بعضیاشون اهل سوء سابقه هستند. اما چون تبلیغات حرفه ای روی اونا انجام میشه و دوره های فوق حرفه ای سخنرانی و مخاطب شناسی رفتند، جذب جمعیتی قابل توجهی دارند و فهمیدیم که حتی قصد بین المللی کردن اونا و ازشون چهره جهانی ساختن دارند!
و اما حدودا بیست نفر باقی مونده...
ما تونستیم عکس و سابقه بیست نفرشون پیدا کنیم. اکثرشون قبلا شناسایی شده بودن اما حدودا چهار پنج نفرشون تازه میخواستن وارد عرصه تبلیغی در حد کلان بشن.
عکس تمامشون چند نکته قابل توجه داشت:
همشون تحت الحنک (بخشی از عمامه) را دور گردنشون مینداختند. وجهه کاملا ظاهرالصلاح داشتند. اکثر اوقات در درس هایی شرکت میکردند که اساتیدشون سابقه انجمن حجتیه ای داشتند اما خودشون هیچ وقت ادعای انجمنی بودن نکردند. و ...
خب خیلی ساده میشه فهمید که این ترکیب سی نفره، یک ترکیب عادی نیست.
اصلا حتی نمیشه اسمشو ترکیب گذاشت.
اسم واقعیش فاجعه است.
خب اجازه بدید تحلیلم را که برای مافوقم نوشتم، یکی دو جملشو اینجا عرض کنم:
این ترکیب، برای اولین بار هست که دست به دست هم دادند و برای اینکه هم از انزوا خارج بشن و هم بتونن دست برتر را داشته باشند، اقدام به نوعی وحدت کردند.
این وحدت، شاید بعد از اتحاد مجاهدین خلق با سلطنت طلب ها، دنبال بزرگترین و شوم ترین وحدت درون شیعی هستند.
تصور کنین اتحاد دو گروهی که بزرگترین نقطه اشتراکشون، #تکفیر همه است و اهل سنت و شیعیانی که اهل مدارا با اهل سنت هستند را اولین دشمنان خودشون میدونند، قراره چقدر خطرناک تر از داعش و جبهه النصره و بقیه تیر و طایفه های تکفیری درون دینی و درون شیعی باشه!
بله.
خودشه.
ترکیب جریان شیعیان انگلیسی و جریان یمانی!
بسم الله بگید و پاشنه کفشتون بکشید
خیلی کار داریم...
ادامه دارد...
#حدادپور_جهرمی
#دلنوشته_های_یک_طلبه
@mohamadrezahadadpour
14.82M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
سورپرایز مردم در ترمینال ۱ فرودگاه مهرآباد تهران به مناسبت چهلمین سال پیروزی انقلاب☺️
جسارتا امشب مسافرم و با هزار مکافات وسیله گیر اوردم که برگردم خونه. بخاطر همین امشب هم ببخشید که از ادامه داستان #پسر_نوح معذورم🙈
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
یادمان یاس کبود تقدیم می کند
جهرم
ایام فاطمیه دوم
جمعه و شنبه، ساعت ۱۸:۳۰
✔️ مصاحبه با رادیو معارف
حدودا ساعت ۴۵ دقیقه بامداد
(ینی نیم ساعت دیگه)
موضوع: تکلیف، اولویت، حجره پریا
بسم الله الرحمن الرحیم
⛔️پسر نوح⛔️
✍نویسنده: محمد رضا حدادپور جهرمی
«فصل سوم»
قسمت: بیست و سوم
قم _ بین الطلوعین_ مسیر حرم تا اداره
یه سر بودم و هزار سودا. تصمیم گرفتم کارها را پخش کنم. چون ما چند تا عرصه نبرد داشتیم: یکیش بساط و بیت حاج آقا و پسران، دومیش خونه تیمی که قم بود، سومیش هم اونایی که قرار بود اون شب برن تهران! چهارمیش هم جلساتی که قراره به اسم مجلس عزا برگزار بشه اما ...
دیگه خودتون بهتر میدونین!
چهار عرصه نبرد بود اما با یه زنجیر ریز و شفاف به هم متصل بودند. وقتی پرونده ترکیبی میشه، بهترین راه اینه که تقسیم کار کنیم تا عرصه ای را از دست ندیم. همین کارو کردم و گفتم: خونه تیمی قم با حیدر، تهران با داوود، بیت حاج آقا و پسران و مدیریت آسید رضا هم با خودم.
برای اداره نامه ای نوشتم که بخشی از اون را اینجا میارم:
«نظر به اهمیت موضوع و اینکه امسال برنامه هاشون حداقل دو سه پله از هر سال گسترده تر و نظام مند تر در حال اجراست، پیشنهاد میکنم که به هر جلسه به عنوان یک پرونده جدا و علیحده نگاه شود و اجازه بدید کار کارشناسی بهتری بر هر کدام صورت گیرد. چرا که هر جلسه و هر کدام از افرادی که به پیوست خدمتتان معرفی شده، دارای پتانسیل مجزا و بالفعل میباشند...»
این نامه ینی حواس سیستم جمع هست که ما مثلا با ده نفر از یک باند روبرو نیستیم. حتی با ده تا باند هم روبرو نیستیم. حرف بالاتر از این حرفهاست. بلکه شواهدی در دست دارم که به جرات میتونم بگم که ما با ده تا جریان روبرو هستیم!
ده تا جریان ینی ده تا موج قابل تامل و به این راحتی حذف نشدنی که قراره یک هدف واحد را دنبال کنند. دقیقا این مدل، مدل اجرایی سازمان منافقین هست که در کف خیابون 2 خدمتتون عرض کردم. به زبان ساده ینی: به هر جغرافیا و هر گوشه، به چشم یک هدف تمام عیار نگاه کردن و مشغول کردن دستگاه ها و نهادهای بومی هر منطقه به خودشون.
شما از این حرفها چی میفهمید؟ برداشتتون چیه؟
حداقل میشه دو تا نتیجه پیش پا افتاده و ساده گرفت:
یکیش اینه که دیگه از کلی گویی و کار وسیع بی بازده منصرف شدند و تصمیم گرفتند که چهره به چهره کار کنند به فراخور هر منطقه، نیروهای بومی تربیت کنند.
دومیش هم این که وقتی مدل رفتاری دو یا چند جریان یا گروهک یکی باشه، به راحتی میشه فهمید که به احتمال قوی، از یه جا دارن آب میخورن و تغذیه میشن. وگرنه دلیلی نداره که از سال 96 به این طرف، همه این گروهک ها و جریانات مسئله دار، با هم دست به یک مدل رفتاری بزنند.
بگذریم...
شب شد و رفتیم بیت حاج آقا. خودشون هم نشسته بودند و سخنران داشت سخنرانی میکرد:
« ... حکومت غیر معصوم بر پایه مصلحت است و مصلحت هم عمدتا سر از بی عدالتی و کتمان حقایق و این چیزها در می آوردم. مثل همین بازی که به نام مصلحت اما در قالب وحدت شیعه و سنی به خورد ملت دادند.
خدا رحمت کند مرحوم آسید .............. که وقتی از ایشون سوال کردند که چرا اینقدر سبّ و لعن میکنی و یه کم آروم بگیر، فرمود: مادر شما زهرا نیست که بدانید درد توهین به مادر با هیچ چیز التیام نمیگیرد مگر با اظهار شدید بغض و کینه.
من که معتقدم علاوه بر علم و اجتهاد بعضی حضرات، باید در سیادت و عمامه سیاه آنها هم شک کرد. مگر میشود کسی بگوید مادرم زهراست اما سر سفره اهل بدعت بنشیند و یا سر سفره اش، اهل بدعت را راه بدهد؟
مصلحت، خانمان سوز است و در جایی حتی سبب .............. میشود...»
همین جور چرندیات بافت و تیکه انداخت تا اینجا که گفت:
«میگویند اهل کوفه نیستیم... اینها از اهل کوفه بدترند... همسر امیر مومنان صلوات الله و سلامه علیه در خانه علی در حال پرپر شدن است و بعضی ها مشغول شادمانی برای دهه چه و چه هستند!! پرچم این طرف و آن طرف میچسبانند و حرمت ایام عزا را نگه نمیدارند. مگر نه این است که اسمش را حکومت اسلامی گذاشته، خب کو؟ کجاست؟ چرا جلوگیری نمیکنند؟
عزیزانم! اینهاست که میگم ما باید دست به دامان مرجعیت راستین بشویم و از امام عصر ارواحنا فداه بخواهیم که حق را به ما نشان بدهد. از حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها بخواهیم دستگیری کنند...»
این ها را گفتم که بگم وقتی با بچه ها صحبت کردم، اونا هم از جاهای دیگه خبر داشتند که همین موضوع و با همین رویکرد، بخشی از سخنرانی همون سی نفر بود و کاملا با هماهنگی قبلی اما با ادبیات مختلف و حساب شده، پیش میرفتند.
وقتی مراسم تموم شد، درگیر این بودم که چرا آسید رضا نخوند و شعری نگفت که گوشیم زنگ خورد. مجبور شدم کلا از جلسه اومدم بیرون و همینجوری که چند تا خرمای عراقی تو دستم بود، از بیت فاصله گرفتم و وقتی دورم کاملا خلوت شد، گوشیو برداشتم.
جانم حاج داوود!
سلام حاجی. قبول باشه.
تشکر. چه خبر؟
هدایت شده از دلنوشته های یک طلبه
حاجی اینجا خیلی خبراست. از قم که سه تا دختر با ماشین خودشون رفتند تهران. وارد آپارتمانی طرفای حکیمیه شدند. وقتی پرس و جو کردم، گفتند نمیدونیم خونه کیه اما معمولا آقای ............... (یکی از مداحان پر حاشیه) به اینجا رفت و آمد داره.
گفتم: خب؟ بعدش؟
گفتم: با ماموری که اینجا سوژش هست و پروندش مستقله صحبت کردم. گفت این خونه همون جاست که مدتی قبل کلیپ همین آقاهه دراومد و حسابی آبروی ریزی شد. حتی همون دو تا دختری که باهاش قلیون میکشیدند تو فیلم، الان تو همین خونه هستند.
گفتم: جالبه. اون سه تایی که مال پرونده تو بودند چی شدند؟
گفت: حاجی مثل اینکه دارن میرن بیرون ... اجازه بده تماس میگیرم.
اینو گفت و خدافظی کرد.
حدودا نیم ساعت بعدش زنگ زد. گفت: حاجی سه چهار تا از دخترا و دو تا از خانمای ثابت این خونه، همشون چادر و مقنعه اما بسیار بزک کرده رفتند پاسداران. یه خونه چهار طبقه اما محافظت شده با دوربین و... هست که رفتند اونجا.
گفتم: چه خبره؟ مال کیه؟
گفت: استعلام نگرفتم اما میگن آقای ................ (مداح کمکی مداح قبلی) مدتی هست که اینجا را اجاره کرده. البته این کوچه خیلی عادی هستا. کلا دور و برش شخصیت کم نداریم. اما اونا همشون توی خونه هاشون هستند. مثل اینجا مکان نشده!
گفتم: ببین کیا داخلند؟
حدودا یه ربع دیگه پیامی داد و نوشت: حاجی اینجا مهمونی هست و دو تا ماشین بعد از هیئتایی که داشتند اومدند اینجا. پسر آقای .............. هم تشریف داره و اوف چه تیپی هم زده!
حدودا ده یازده تا مرد بودند و شیش هفت تا زن!
مهمونی و شام بعد از مراسم اونجا بودند.
(عزیزان! اینجا به بعد این پرونده تهران دیگه مربوط به پرونده ما نمیشد. به خاطر همین دیگه دنبالش نبودیم. اما به نتایج اسفباری رسیدیم که یه جای قصه به هم رسیدند. فقط بدونین انحرافی که لازمه در دو سه جای دیگش بگم، فقط از سه چهار نفر معدود سر زد که دو نفرشون .... بذارین بعدا بگم. کلا میخوام بگم اصل بدنه جامعه مداحان الحمدلله پر قدرت و سالم و معنوی هستند. اما ...)
ادامه دارد...
#حدادپور_جهرمی
#دلنوشته_های_یک_طلبه
@mohamadrezahadadpour