🔺 زنگزور؛ یک کریدور، شش بازیگر، شش محاسبه 🖊 محمدعلی رنجبر کریدور زنگزور، از یک مسیر محلی در قفقاز جنوبی، تبدیل به صحنه‌ای ژئوپلیتیکی شده که شش بازیگر اصلی را رو‌به‌روی هم و در عین‌حال در تعامل پیچیده قرار داده است. 🇺🇸 آمریکا؛ صلح‌ساز یا زمین‌گیرکننده؟ با شعار «میانجی صلح» وارد مناقشه آذربایجان و ارمنستان شد، اما کلید مسیر زنگزور را گرفت تا حضور اقتصادی و امنیتی‌اش را در قلب قفقاز تثبیت کند. برد: کاهش نفوذ روسیه، کنترل مسیر مهم حمل‌ونقل. ریسک: واکنش ایران و روسیه. 🇮🇷 ایران؛ خط قرمز و مسیر موازی از ابتدا اعلام کرد هر تغییری در مرزها یا تهدید امنیتی، خط قرمز است. با ایجاد «کریدور ارس» در خاک خود، اتصال آذربایجان–نخجوان را ممکن کرد تا نیازی به مسیر تحت کنترل آمریکا نباشد. برد: حفظ اهرم ترانزیتی، هماهنگی با روسیه. ریسک: در صورت پیشروی پروژه آمریکا، کاهش نقش ترانزیتی و حضور مستقیم واشنگتن در مرز شمالی. 🇦🇿 آذربایجان؛ اتصال به رؤیای دیرینه دنبال مسیر مستقیم به نخجوان و ترکیه بود و حالا روی کاغذ نزدیک به تحقق است. برد: تقویت موقعیت ژئوپلیتیکی، همگرایی با ترکیه. ریسک: از دست دادن بخشی از کنترل مسیر به آمریکا، تنش با ایران و روسیه. 🇦🇲 ارمنستان؛ صلح پرهزینه برای خروج از محاصره و فشار، به سمت توافق رفته است. برد: کاهش انزوا، امکان جذب سرمایه. ریسک: حساسیت داخلی نسبت به واگذاری حاکمیت، سردی روابط با روسیه. 🇹🇷 ترکیه؛ تکمیل حلقه جهان ترک زنگزور حلقه‌ای مهم در پروژه «اتصال جهان ترک» است. برد: مسیر جدید تجاری و نفوذ فرهنگی–سیاسی. ریسک: حفظ توازن میان ایران و آمریکا. 🇷🇺 روسیه؛ عقب‌نشینی اجباری زمانی بازیگر بلامنازع قفقاز بود، حالا نقش ضامن و میانجی‌اش کم‌رنگ شده است. برد: صرفاً هماهنگی با ایران برای کندکردن پروژه آمریکا. ریسک: کاهش پایگاه نفوذ در منطقه‌ای استراتژیک. 📌 جمع‌بندی راهبردی: زنگزور دیگر یک گذرگاه محلی نیست؛ خط تماس قدرت‌های بزرگ است. آمریکا به‌دنبال تثبیت جای پا، ایران در حال حفظ اهرم، آذربایجان نزدیک به رؤیای اتصال، ارمنستان امیدوار به صلح اما نگران استقلال، ترکیه در مسیر تقویت جهان ترک، و روسیه در وضعیت دفاع از باقیمانده نفوذ خود. 🔻 برای ایران، بازی در زنگزور فقط یک پرونده مرزی نیست؛ آزمون حفظ عمق ژئوپلیتیکی در شمال و جلوگیری از احاطه ژئوپلیتیکی آمریکا است. #بینش_راهبردی #زنگزور #قفقاز_جنوبی #ژئوپلیتیک #راهبرد_ایران

⭕️ایران قصدی برای دخالت در امور کشورها به خصوص لبنان ندارد 🔹دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران در واکنش به سوالی در خصوص قصد ایران برای دخالت در لبنان تاکید کرد: تلاش نکنید موضع ایران را عوض کنید، من مسئول امنیت کشورم هستم. ایران قصدی برای دخالت در امور کشورها به خصوص لبنان ندارد. 🔹وی افزود: دولت لبنان با طوایف مختلف صحبت کند و به نتیجه برسد. دخالت در امور لبنان را کسی می‌کند که از هزاران کیلومتر آن طرف‌تر به شما طرح و زمانبندی برای اقدام می‌دهد، ما طرحی به شما نداده‌ایم. 🔹لاریجانی در ادامه با بیان اینکه لبنان هر کمکی از ما بخواهد، خواهیم کرد، گفت: یادتان هست زمانی اسرائیل ظرف یک روز بیروت را گرفت؟ آن روز حزب الله نبود اما امروز حزب الله جلوی اسرائیل را گرفت درحالی که اسرائیل درنده‌تر شده است. الف ۱۴۰۴/۵/۲۲

تأمّلی در زیارت نامه اربعین ✍مجید اکبری نهضت حسینی با دو نگاه قابل ملاحظه است. مجموع دو نگاه، نشان دهنده ی ابعاد عظیم این نهضت است. یک نگاه، حرکت ظاهری حسین بن علی است؛ که حرکت علیه یک حکومت فاسد و منحرف و ظالم و سرکوبگر یعنی حکومت یزید است؛ اما باطن این قضیه، حرکت بزرگتری است که نگاه دوم، انسان را به آن می رساند؛ و آن حرکت علیه جهل و زبونی انسان است. در حقیقت، امام حسین اگرچه با یزید مبارزه می کند، اما مبارزه ی گسترده ی تاریخی وی با یزیدِ کوته عمرِ بی ارزش نیست؛ بلکه با جهل و پستی و گمراهی و زبونی و ذلّت انسان است.     یک جمله در زیارت اربعینِ امام حسین علیه الصّلاة و السّلام ذکر شده است که مانند بسیاری از جملات این زیارتها و دعاها، بسیار پُرمغز و در خور تأمّل و تدبّر است. امروز به مناسبت اربعین حسینی، قدری پیرامون همین جمله که ناظر به جهت قیام حسینی است عرایضی عرض می کنیم. آن جمله این است: «و بذل مهجته فیک» این زیارت اربعین است؛ منتها فقره های اوّل آن، دعاست که گوینده ی این جملات خطاب به خداوند متعال عرض می کند: «و بذل مهجته فیک»؛ یعنی حسین بن علی، جان و خون خود را در راه تو داد؛«لیستنقذ عبادک من الجهالة» تا بندگان تو را از جهل نجات دهد؛ «و حیرة الضّلالة» و آن ها را از سرگردانی ناشی از ضلالت و گمراهی برهاند. این یک طرف قضیه، یعنی طرفِ قیام کننده؛ حسین بن علی علیه السّلام است. طرف دیگر قضیه، در فقره ی بعدی معرفی می شود: «و قد توازر علیه من غرّته الدنیا و باع حظّه بالأرذل الأدنی»؛نقطه ی مقابل، کسانی بودند که فریب زندگی، آن ها را به خود مشغول و دنیای مادّی، زخارف دنیایی، شهوات و هواهای نفس، از خود بی خودشان کرده بود؛ «و باع حظّه بالأرذل الأدنی»؛ سهمی را که خدای متعال برای هر انسانی در آفرینش عظیم خود قرار داده است این سهم عبارت است از سعادت و خوشبختی دنیا و آخرت به بهای پست و ناچیز و غیر قابل اعتنایی فروخته بودند. این، خلاصه ی نهضت حسینی است. با مداقّه ی در این بیان، انسان احساس می کند که نهضت حسینی در واقع با دو نگاه قابل ملاحظه است، که هر دو هم درست است؛ اما مجموع دو نگاه، نشان دهنده ی ابعاد عظیم این نهضت است. یک نگاه، حرکت ظاهری حسین بن علی است؛ که حرکت علیه یک حکومت فاسد و منحرف و ظالم و سرکوبگر یعنی حکومت یزید است؛ اما باطن این قضیه، حرکت بزرگتری است که نگاه دوم، انسان را به آن می رساند؛ و آن حرکت علیه جهل و زبونی انسان است. در حقیقت، امام حسین اگرچه با یزید مبارزه می کند، اما مبارزه ی گسترده ی تاریخی وی با یزیدِ کوته عمرِ بی ارزش نیست؛ بلکه با جهل و پستی و گمراهی و زبونی و ذلّت انسان است. امام حسین با این ها مبارزه می کند.

خلاصه نهضت حسینی در آینه زیارت اربعین 👆

🔴در مورد مسائل سیاسی داخلی معمولاً کمتر می‌نویسم؛ اما... 🔻هر کسی به هر دلیلی و به هر بهانه‌ای و با هر نگاهی در شرایط فعلی اقدامی، رفتاری، حرکتی و صحبتی کند که از آن بوی تفرقه می‌آید، دشمن از آن بهره‌برداری می‌کند و دشمن شادکن باشد در زمین دشمن بازی می‌کند... هر کسی و هر جریان و حزبی که می‌خواهد باشد. 🔻اصول و بنیان‌ها در این زمینه ثابت هستند؛ کسانی که در وسط میدان جنگ با فرصت طلبی و بی‌فکری دنبال عوض کردن اسب هستند چیزی کمتر از ستون پنجم دشمن به شمار نمی‌روند. در این برهه حساس و سرنوشت ساز یا طرفدار بقای ایران هستیم یا دنبال سیاست‌های دشمن... 🔻آنهایی که بر شاخه نشسته و بن می‌برند و کسانی که در کشتی ایران در میانه جنگ نشسته اما در فکر عوض کردن مسیر کشتی هستند، باز هم در زمین دشمن بازی می‌کنند و هرچه می‌خواهند بگویند و هرگونه می‌خواهند ماستمالی کنند فایده نخواهد داشت... خط و خطوط کاملا مشخص و روشن بوده و کسی نمی‌تواند بگوید که نمی‌داند و نمی‌فهمد.... همه چیز مثل روز روشن است. 🔻در شرایط فعلی ما دو دسته بیشتر نیستیم؛ با شرف‌های حامی ایران و بی‌شرف‌های وابسته به دشمن... هیچ شق سومی در این زمینه وجود ندارد و هر کسی که بگوید در این برهه حساس و پیچیده که حقه بازترین و حیله‌گرترین وحوش دنبال نابودی ایران هستند باید در عرصه سیاست و اجتماع چنین و چنان شود، نیروی نفوذی دشمن است... 🔻اینجا حجت بر همه تمام است یا با ایران هستیم یا بر علیه ایران هستید... تکلیف باید مشخص شود و همه باید به روشنی و شفاف موضع خود را مشخص کنند؛ حتی یکی به میخ و یکی به نعل زدن هم فایده ندارد. جنگ که با پیروزی تمام شد، آن وقت می‌شود دعوا کرد، سهم خواهی کرد، و برای آینده نقشه کشید و ایده داد... فعلا زمان جنگ است. 🇮🇷@SyrianKhabar

چراغ راهنمای ما در این شرایط ولی فقیه و مواضع و خطوط ترسیمی اوست. فرمایش امام خمینی مبنی براینکه: «پشتیبان ولی فقیه باشید تا کشور آسیب نبیند »، نصب العین ماست.

۲۷ مرداد ۱۴۰۴ - ۰۶:۲۵ انتقاد تند از بیانیه اخیر جبهه اصلاحات: دنبال پیوستن ایران به پیمان ابراهیم هستید؟  بیانیه اخیر جبهه اصلاحات با عنوان «آشتی ملی؛ فرصتی طلایی برای تغییر و بازگشت به مردم» بیش از آن که نشانه‌ای از بلوغ سیاسی باشد، بازتابی از سردرگمی عمیق و نوعی رادیکالیسم ناهمخوان با شرایط امروز کشور است. به گزارش خبرآنلاین روزنامه خراسان نوشت: در شرایطی که دولت پزشکیان  به‌عنوان یک دولت اصلاح‌طلب توانسته است با سایر نهادهای حاکمیتی وارد تعامل سازنده شود و حتی صدای بخشی از بدنه اصلاحات نیز در بیانیه اخیر ۱۹۱ نفر از دانشگاهیان بر همدلی، انسجام و تقویت همبستگی ملی تأکید کرده، انتشار چنین بیانیه‌ای از سوی جبهه اصلاحات نه تنها غیرمنتظره، بلکه به‌لحاظ راهبردی زیانبار است. در واقع، جبهه اصلاحات با این متن عملاً در برابر «بیانیه روزنه‌گشا» ایستاده و به جای هم‌افزایی، نوعی رقابت منفی و مخالفت علنی با جریان همدلانه‌ای را پیش گرفته که از درون خود اردوگاه اصلاح‌طلبی برخاسته است. در بخشی از بیانیه جبهه اصلاحات سخن از «همگرایی منطقه‌ای برای ایجاد صلح پایدار و استفاده از فرصت تعامل با همسایگان» به میان آمده است. اما این توصیه، بیش از آن که راهبردی تازه باشد، یادآور نگاهی مشکوک و دوپهلو است. چرا؟ زیرا همه می‌دانند که از سال ۱۴۰۰ به بعد، تصمیم نظام بر همین مبنا استوار شد: عادی‌سازی و بهبود روابط با همسایگان. توافق تاریخی با عربستان به میانجیگری چین، سفر فرستاده ویژه پادشاه سعودی به تهران و دیدار او با رهبر انقلاب، ارتقای روابط با امارات، همکاری‌های سازنده با عراق، قطر و عمان و حتی سفر علی لاریجانی به لبنان همگی شواهدی روشن‌اند که ایران در مسیر «همگرایی منطقه‌ای» گام‌های بلندی برداشته است. وقتی چنین روندی در جریان است، توصیه دوباره به «همگرایی» نه تنها بی‌وجهه، بلکه به‌شدت پرسش‌برانگیز است. به نظر می‌رسد مقصود جریان رادیکالی که این بیانیه را نوشته، چیز دیگری است: ترجمه «همگرایی» به معنای پذیرش پروژه آمریکایی «پیمان ابراهیم»؛ همان طرحی که اسرائیل را با عنوان «صلح پایدار» به منطقه تحمیل می‌کند. قرینه این تفسیر را می‌توان در بخش دیگر بیانیه دید که به صراحت سخن از «توافق جامع با آمریکا» به میان آورده است. اما هر کس اندک تجربه‌ای از پرونده هسته‌ای و مذاکرات گذشته داشته باشد، می‌داند «توافق جامع با آمریکا» فقط به معنای مذاکره بر سر سانتری فیوژ یا نرخ غنی‌سازی نیست؛ بلکه الزاماً به معنای تن‌دادن به بسته‌ای از مطالبات واشنگتن است که فراتر از پرونده هسته‌ای، سیاست‌های منطقه‌ای ایران را نیز هدف گرفته است. به عبارت روشن‌تر، هرگونه توافقی در این سطح، مشروط به آن خواهد بود که تهران دست‌کم بخشی از طرح‌های منطقه‌ای آمریکا  از جمله همان پروژه «پیمان ابراهیم» و پذیرش نظم مطلوب صهیونیست‌ها  را بپذیرد تا در مقابل وعده‌ رفع تحریم‌ها یا تخفیف فشار اقتصادی دریافت کند. به بیان دیگر، بیانیه‌ای که در ظاهر بر ضرورت صلح و همگرایی تأکید می‌کند، در باطن در پی عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی است. این همان نقطه خطرناک متن است؛ جایی که واژه‌های زیبا چون تعامل و صلح پایدار به ابزاری برای باز کردن راه یک تغییر پارادایمی فاجعه‌بار بدل می‌شوند. تغییری که معنایش عبور از خط قرمز استقلال و امنیت ملی ایران است. حمله به خط مقدم بازدارندگی بخش دیگر بیانیه که صراحتاً از تعلیق غنی‌سازی سخن می‌گوید، آشکارا خط قرمز امنیت ملی را نشانه گرفته است. در شرایطی که قدرت هسته‌ای ایران نه به‌عنوان سلاح، بلکه به‌عنوان ابزار بازدارندگی و چانه‌زنی راهبردی تثبیت شده، هرگونه عقب‌نشینی در این حوزه به معنای شکستن خط مقدم مقاومت و باز کردن دست طرف مقابل برای پیشبرد فشارهای بیشتر خواهد بود. از این منظر، بیانیه جبهه اصلاحات عملاً هم‌راستا با خطوط تبلیغاتی رسانه‌هایی چون «اینترنشنال» و «موساد» عمل کرده که مأموریت‌شان دو قطبی‌سازی جامعه ایران بر محور غنی‌سازی است. پرسش از بزرگان اصلاحات نکته عجیب آن است که این بیانیه به نام «جبهه اصلاحات» منتشر شده، اما چهره‌هایی چون عارف، پزشکیان، هادی خامنه‌ای، عطریانفر یا قوچانی در چنین بیانیه ای دیده نمی شود. ادبیات آن به‌مراتب نزدیک‌تر به جریان رادیکالی چون تاجزاده و حلقه پیرامون اوست. از این‌رو ضروری است بزرگان اصلاحات نسبت خود را با این متن روشن کنند؛ زیرا سکوت در برابر چنین رویکردی می‌تواند تمامیت این جریان سیاسی را در موقعیت تعارض با امنیت ملی قرار دهد.👇

بیانیه جبهه اصلاحات نه تنها گره‌ای از مشکلات کشور باز نمی‌کند، بلکه با تضعیف انسجام داخلی، ارسال پیام غلط به دشمن و ضربه به خطوط بازدارندگی، هزینه‌های جدیدی بر ملت تحمیل خواهد کرد. اگر اصلاحات به معنای بهبود تدریجی در چارچوب اصول ملی است، این بیانیه چیزی جز واگذاری تدریجی همه اصول نیست. سیاست ورزی مسئولانه، به‌ویژه در شرایط پیچیده کنونی، به جای نسخه‌های خیال‌پردازانه و رمانتیک، نیازمند واقع‌بینی، درک موازنه قدرت و التزام به خطوط قرمز امنیت ملی است.

سینه زنی امام حسن ع /استاد سازگار سینه زنی باسبک زیبا امام حسن ع ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖✔️✔️ ای ماهی دریا برایت گریه کرده پیغمبر وزهرا برایت گریه کرده عالم محیط غربتت //زائر ندارد تربتت مظلوم حسن جان ۲ ای اولین مظلوم عالم بعد بابا در خانهٔ خود هم غریب از ظلم اعدا شریک زندگانیت/گردیده خصم جانیت مظلوم حسن جان۲ با آن همه صدق وصفا وپاکی دل شد مزد خوبیهای تو زهر هلائل پیوسته شد خون بر دلت/تا همسرت شد قاتلت مظلوم حسن جان۲ هنگام تشیعت بجای ذکر وتکبیر تابوت وتن با هم یکی گردید وباتیر کنار قبر مادرت /شد تیر وباران پیکرت مظلوم حسن جان۲ خالی بوَد صحن غم افزای بقیعت بر زائرینت بسته درهای بقیعت سلام ما به قبر تو /درود ما به صبر تو مظلوم حسن جان ۲ شبها بود زوار قبرت گرد صحرا آبی نمی ریزد بر آن جز اشک زهرا فدای لطف وکرمت /ما را رسان در حرمت مظلوم حسن جان ۲ شاعر استاد سازگار نوشتار قاسم جناتیان قادیکلایی

   اشعار محمل اشعار اهل بیت علیه السلام از تاب رفت و طشت طلب کرد و ناله کرد و آن طشت را ز خون جگر باغ لاله کرد خونی که خورده در همه عمر از گلو بریخت خود را تهی زخون دل چند ساله کرد نبود عجب که خون جگر، گر شدش به جام عمریش روزگار همین در پیاله کرد نتوان نوشت قصه درد و مصیبتش ور می توان ز غصه هزاران رساله کرد زینب درید معجر و آه از جگر کشید کلثوم زد به سینه و از درد ناله کرد هر خواهری که بود روان کرد سیل خون هر دختری که بود پریشان کُلاله کرد یا رب به اهل بیت ندانم چه سان گذشت آن روز شد عیان که رسول از جهان گذشت وصال شیرازی