♦️از کرونای جسمی تا کرونای روانی 1- بارها عرض کرده ام که ما یک کشور عادی نیستیم و آمریکا جنگی همه جانبه و هیبریدی و ترکیبی علیه ما راه انداخته است در این جنگ هم به تعبیر رهبری عزیز، دشمن از هیچ اقدامی فروگذار نیست و از هر فرصتی برای ضربه زدن استفاده می کند. 2- وقتی بدانیم که با جنگی همه جانبه مواجه هستیم، باید به همه حوزه ها و مسائل نگاهی امنیتی داشته باشیم. از جمله این حوزه ها فضای رسانه ای است. رسانه ها کارشان انگاره سازی است، بولد کردن حوادث کوچک است، کاریکاتوری جلوه دادن آن حادثه و ترساندن همه جامعه است. پس باید رسانه ها را در قالبی امنیتی بررسی کرد و نسبت به مسائل دیدی امنیتی داشت. 3- کرونا یک ویروس مثل همه ویروسهای دیگر است، اما متاسفانه وقتی ما راهبرد رسانه ای نداشته باشیم و حواسمان به جنگ همه جانبه دشمن و ابعاد امنیتی حوادث نباشد، صبح تا شب همان چیزی را که رسانه های غربی علیه چین راه انداخته بودند، ما نیز عینا در رسانه های خود من جمله صدا و سیما تکرار می کنیم و پژواک هراس هولناک انگاره سازی آنها می شویم 4- با این شرایط به یکباره خبر ورود این ویروس از ایران مخابره می شود و مردمی را که خود، در انگاره سازی ترس هولناک، جهت داده بودیم، با یک خبر دهشتناک مواجه می کنیم و دشمن هم از این فرصت نهایت بهره را میبرد 5- همه اینها یکطرف، غلبه نگاه جناحی و آتو گرفتن های بچه گانه از یکدیگر هم یک طرف، یعنی وقتی باید به این مسائل نگاهی ملی و فراجناحی داشته باشیم و همه یکدل و یکصدا با هم به جنگ ویروس جسمی و روانی برویم، افشاگری های بچه گانه ای شبیه به آنچه که نماینده قم انجام داد می کنیم و بیش از پیش به سلب اعتماد عمومی کمک کرده و دشمن را جری تر می کنیم. این قضیه در جریان ریزگردها، پلاسکو، سیل، قتل آتنا و غیره و غیره به وضوح مشاهده شد از هر دو جریان هم مشاهده می شود، یعنی همه چیز را دو قطبی می کنند و به تنافر و دوقطبی سازی کمک می کنند. پس عزیزان عنایت داشته باشند که در این فضا همه چیز امنیتی است و نباید هر خبری را پخش کرد، نباید هر واقعتی را جار زد، نباید هر مشاهداتی را بر زبان جاری کرد و البته نباید هراس داشت و کاملا ناامید شد! محمد علی رنجبر کانال #بینش_راهبردی @mohammadjavad_karimi

♦️چند نکته پیرامون مصاحبه ظریف 1- در روابط بین الملل دو رهیافت وجود دارد که موجد دو مناظره بزرگ در این علم شده اند. مناظره بین "رئالیسم یا واقع گرایان" و "ایده آلیسم یا آرمانگرایان" البته آرمانگرایان خود را لیبرالیسم می نامند اما واقع گرایان به حق آنها را ایده الیستی یا آرمانگرا خطاب می کنند! 2- آرمان گرایان بر چند نکته تاکید دارند و می گویند با ایجاد سازمان های بین المللی و بسط بازارهای جهانی و جهانی شدن اقتصاد و گسترش دموکراسی در جهان، صلح پایدار خواهد شد. ضمن اینکه بازیگران و کنشگران روابط بین الملل را فراتر از دولتها می دانند. واقع گرایان اما بر این تاکید دارند که اصل بر آنارشی و تزاحم منافع است و باید با خودیاری و بیشینه سازی قدرت به منافع بیشتر دست یافت و دولتها به عنوان اصلی ترین بازیگر در روابط بین الملل همواره در پی کسب منافع ملی خود هستند و همکاری های بین المللی را بر این اساس دنبال می کنند و اگر منافع ملی آنها تامین نشود از همکاری و پیمان ها خارج می شوند. (که واقعیت تاریخی بر همین تاکید دارد) 3- بر این اساس آرمانگرایان بر مذاکره و دیپلماسی، به عنوان پایان جنگها تاکید دارند و در تصوری فانتزی فکر می کنند که می توان با دیپلماسی میدان را حفظ کرد و نیازی به جنگ و درگیری نیست. اما واقع گرایان می گویند جنگ در میدان و گرفتن میدان و بسط آن، یک اصل بدیهی است که سیاست و مذاکره ادامه جنگ در میدان دیپلماسی برای حفظ و تثبیت میدان است. یعنی دیپلماسی در خدمت میدان است. 4- بارها عرض کرده ام، آقای ظریف و طیفی از نخبگان ما در رویکرد ایده آلیستی قرار دارند و فکر می کنند با دیپلماسی صرف، می توان مسائل و مشکلات فراروی کشور را حل و فصل کرد. حال آنکه این تصور، اشتباه است و کاملا بدیهی است که بدون داشتن قدرت و مولفه های راهبردی قدرت، یعنی موشکهای بالستیک و فناوری های راهبردی مثل هسته ای و ایجاد عمق استراتژیک، نمی توان به اهداف دیپلماتیک دست یافت. 5- اختلاف نظر بین دستگاه خارجی و نیروهای نظامی حاضر در میدان، امری طبیعی است همانگونه که بین پنتاگون و وزارت خارجه آمریکا اختلاف نظرهای جدی وجود دارد و بعضا به عرصه رسانه هم کشیده می شود. اما در نهایت نظام حاکم بر آمریکا از ظرفیت هر دوی اینها بهره می برد و اهداف راهبردی در میدان را محقق می کند. جایی که لازم باشد با جنگ وارد می شود و جایی که لازم باشد با دیپلماسی! 6- اختلاف نظر بین سپاه قدس و وزارت خارجه ایران نیز امری طبیعی است اما قوه عاقله نظام از هر دوی اینها در راستای تحقق اهداف راهبردی و تحقق منافع ملی و موفقیت در میدان کسب نموده است. یعنی هم میدان از دیپلماسی و هم دیپلماسی از میدان بهره برده است! در واقع نظام بهره خودش را از شهید سلیمانی و دکتر ظریف برده است و بحمدالله دستاوردهای بزرگی در سطوح راهبردی کسب کرده ایم. همین مساله دشمن را به شدت عصبانی و ناراحت کرده است. 7- فایل صوتی آقای ظریف را باید در راستای همین اختلاف نظر و مناظره بین واقع گرایی و آرمان گرایی قرار داد. اما انتشار این فایل وقتی به ایشان گفته اند که قرار به انتشار این مطالب نیست، آنهم از رسانه دشمن، امر دیگری است که باید عاملین انتشار شناسایی شوند و اهداف پشت پرده را شناسایی کرد. اینکه آیا پای آشنا و تیم او در میان است یا پای بهاریون و تیم های آنها یا گروه های دیگری فعلا نمی توان چیزی گفت منتها چیزی که مسلم است، بعد از شکست پروژه «نرمالیزاسیون ایران برای آمریکا»، برخی ها در حال انتحار هستند که به زودی در مقاله ای با عنوان «انتحار آتلانتیسیست ها» این موضوع را تبیین خواهیم کرد. با کانال #بینش_راهبردی همراه باشید. @mohammadjavad_karimi

♦️آزادسازی قیمتها به نفع مردم یا به نفع سرمایه داران بازار؟ 📌1- اتاق های تصمیم ساز و تصمیم گیر ما در عرصه اقتصادی، از یک آسیب بزرگ رنج می برند. وجود اقتصاددانانی که متاثر از فضای «خردنگر» علم اقتصاد هستند و با «جامع نگری و کلان نگری استراتژیکی» بیگانه اند. کسانی می توانند برای اقتصاد، تصمیم سازی و تصمیم گیری کند که حداقل، «اقتصاد سیاسی» خوانده باشد.« استراتژیست» نیاز داریم نه صرفا اقتصاددان! 📌2- در اقتصاد لیبرالیستی، ولایت و حاکمیت از آن «بازار» است. نمونه اش آمریکا که در «کتاب جنگ سرد ایران و آمریکا» مفصل اینرا توضیح داده ایم و نشان داده ایم آمریکا یک «الیگارشی» به تمام معناست نه یک مردم سالاری! که توجه به مردم را "پوپولیسم" می داند. در این مدل از حاکمیت، بازار ولایت دارد و این در تضاد با اقتصاد اسلامی و مدل حکمرانی اسلامی است که ولایت از آن فقیه جامع الشرایط است و حکمرانی به نفع «مردم و مستضعفین و طبقات فرودست» است. 📌3- در سالهای پساانقلاب بحمدالله توانستیم در ساحت کلان سیاسی، ولایتِ فقیه جامع الشرایط را تجلی بخشیم و از «ولایت الیگارشی ملوک الطوایفی و سلطنتی و نظامی گری» فاصله بگیریم اما هنوز در ساحت کلان اقتصادی، ولایت به صورت کامل از آن ولی فقیه و مردم نشده است. و همچنان ولایت بازار نقش پررنگی در مدیریت فضای اقتصادی دارد. تا جاییکه اکثر اقتصاددانان ما نیز بدون اینکه بخواهند تئوری پرداز و توجیه گر این نوع از ولایت هستند چون اسیر دیسیپلین علمی علم اقتصاد و الگوهای حکمرانی لیبرالیستی اند. 📌4- تعدیل اقتصادی تجویز شده از سوی بانک جهانی در دهه هفتاد یک پازل کلان بود که آزادسازی و سپردن قیمتها به بازار (بفرمایید دلالهای الیگارش) یکی از قطعات آن پازل محسوب می شد. سپردن ارز 4200 تومانی به بازاریان و توقع داشتن از آنها برای تامین کالاهای اساسی در حالیکه دلار آزاد بعضا شش تا هفت برابر این قیمت بود و هوس انگیز، یکی از اشتباهات راهبردی در این راستاست. 📌5- آزادسازی قیمتها زمانی می تواند به نفع مردم باشد که مجموعه ای از اقدامات توامان با هم شکل گیرد تا اینگونه ولایت بازار را محدودتر و ولایت مردم و ولی فقیه را موسع تر کنیم. در واقع در این مدل نیز یک بسته کاملی از سیاستها به مانند پازلی کلان باید لحاظ شود و آزادسازی قطعه کوچکی از آن پازل باشد تا آنوقت، این آزادسازی به نفع مردم شود نه به نفع بازار! 📌6- بارها و در زمان انتخابات نوشته ایم و گفته ایم، تا «شفافیت در حوزه درآمدی، مصرفی و سرمایه ای» محقق نشود، تا جلوی «فرار فوق فوق نجومی مالیاتی» گرفته نشود، تا چرخه تولید «بومی سازی و مقاوم سازی» نشود، تا «خودکفایی در کالاهای استراتژیک و راهبردی مبتنی بر تولید دانش بنیان» شکل نگیرد، تا جلوی «تورم انتظاری سالیانه» و «تورم انفجاری چندسال یکبار» گرفته نشود و چندین اقدام حیاتی دیگر صورت نگیرد، این آزادسازی و این اقدامات و جراحی ها ابتر می ماند. بلکه بعد از مدتی به ضد خودش تبدیل می شود. (به عنوان نمونه اخیرا اجاره دادن حساب بانکی یک شغل شده است و این یعنی مدل مالیات گیری ما یک باگ بزرگ برای فرار مالیاتی دارد که می شود خیلی راحت جلویش را گرفت اگر...) 📌7- اینرا در همان ایام انتخابات عرض کردیم اطرافیان اقای رییسی از فقر رویکرد استراتژیکی و راهبردی در عرصه برنامه ای رنج میبرند و گفتاردرمانی و تقصیرات را گردن دولت قبل انداختن، چندصباحی جواب می دهد اما برای دراز مدت، به ضد خود تبدیل خواهد شد. البته اقدامات اخیر بسیار امیداورکننده است. 📌8- باید دانست، آقای رییسی به تنهایی نمی تواند با ولایت بازار درگیر شود، همه نهادها، همه قوا، همه مردم و از همه مهمتر همه نخبگان دو جناح باید کمک دهند. به این مسائل جناحی و شخصی نگاه نکنیم، اینها مربوط به حوزه ملی و بلکه فراملی اند. لازمه این کار، پرهیز از مسائل حاشیه ای، فرعی، تحمیلی و دعواهای خاله زنکی جناحی است. فرصت پیچ تاریخی و تغییر در نظم جهانی را با مسائل حاشیه ای و بچه گانه تباه نکنیم. حتی دلتمردان سابق را به صورت سمبلیک دعوت کنیم، از آنها بخواهیم در این امر ملی مشارکت کنند. انصاف در نقد دولت سابق و دولت فعلی داشته باشیم تا آنوقت همه احساس اتحاد در امری ملی داشته باشیم. نه اینکه مثل بچه ها... اندکی شمّ سیاسی داشته باشیم متوجه خط تفرقه افکنی بین سران قوا، بین مردم و مسئولین و بین دولت فعلی و سابق خواهیم شد. چون باید فرعیات اصل و اصل، فرعی شود. مراقب آدرس اشتباه باشیم محمدعلی رنجبر کانال #بینش_راهبردی

🔻بندر شهید رجایی؛ ضرورت آرامش، هوشیاری و تبعیت از روایت‌های رسمی 🖊 محمدعلی رنجبر 🔹طی ساعات اخیر، اخباری درباره‌ی وقوع حادثه‌ای در بندر شهید رجایی منتشر شده است. با توجه به جایگاه راهبردی این بندر در اقتصاد ملی و تجارت بین‌الملل، طبیعی است که چنین حوادثی حساسیت‌هایی را برانگیزد. ✳️ با این حال، در شرایط فعلی، آنچه بیش از همه اهمیت دارد، حفظ آرامش روانی جامعه و تبعیت از روایت‌های رسمی نهادهای مسئول است. هرگونه گمانه‌زنی، بزرگ‌نمایی یا تقویت فرضیه‌های بدون پشتوانه، می‌تواند ناخواسته در پازل جنگ روانی دشمن قرار گیرد. 📌 حتی اگر فرض بر این باشد که حادثه‌ی رخ داده ناشی از خرابکاری باشد، باز هم مواجهه‌ی صحیح با آن، نه هیجان و التهاب رسانه‌ای، بلکه مدیریت دقیق امنیتی، اطلاع‌رسانی شفاف نهادهای ذیربط و همراهی هوشمندانه‌ی افکار عمومی را می‌طلبد. ✅ واقعیت این است که: ما در یک جنگ ترکیبی پیچیده قرار داریم؛ جنگی که عرصه‌های اقتصادی، امنیتی، دیپلماتیک، رسانه‌ای و حتی روانی را به صورت هم‌زمان درگیر کرده است. در چنین شرایطی: 🔹 آرامش ملی، بخشی از قدرت ملی است. 🔹 مراقبت از روایت رسمی، مانع از سوءاستفاده رسانه‌های دشمن می‌شود. 🔹 هوشیاری عمومی، مکمل اقدامات تخصصی نهادهای امنیتی و اجرایی است. 📍 دشمن در جنگ ترکیبی به دنبال آن است که از هر حادثه‌ی طبیعی یا غیرطبیعی، بهره‌برداری روانی کند. بزرگ‌ترین خدمت در این میدان، تثبیت آرامش جامعه، اعتماد به دستگاه‌های مسئول و خودداری از دامن زدن به شایعات است. #بینش_راهبردی #تحلیل_سیاسی #بندر_شهید_رجایی #آرامش_ملی #جنگ_ترکیبی #اطلاع_رسانی @Binesh_Rahbordi

🔻مذاکرات در تراز مقاومت؛ تثبیت اصول و مهار فشارها 🖊 محمدعلی رنجبر 🔹 چهارمین دور مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در مسقط، بار دیگر نشان داد که جمهوری اسلامی با حفظ اصول بنیادین خود، توانسته فضای گفت‌وگو را در شرایطی دشوار و پرچالش مدیریت کند. برخلاف انتظارهایی که از شکست یا توقف کامل گفت‌وگوها حکایت داشت، طرف ایرانی نه‌تنها عقب‌نشینی نکرد، بلکه توانست قواعد جدیدی بر میز مذاکره تحمیل کند. ✳️ در این دور، دو دستاورد مهم برای ایران رقم خورد: ۱. تثبیت حق غنی‌سازی در داخل کشور بدون پذیرش سقف از پیش‌تعیین‌شده؛ ۲. خروج تدریجی بحث «غنی‌سازی صفر» از ادبیات طرف آمریکایی. این دو نشانه، حکایت از آن دارد که واشنگتن نه‌تنها نسبت به مطالبات یک‌جانبه‌ی گذشته انعطاف نشان داده، بلکه به‌نوعی در حال پذیرش واقعیت جدیدی به نام مقاومت هوشمند ایران است. 📌 سفرهای موازی دیپلماتیک به قطر و عربستان نیز نشان‌دهنده آن است که تهران با طراحی هوشمند، در حال مدیریت هم‌زمان میز مذاکره و میدان منطقه‌ای است. انتقال پیام‌های استراتژیک از مسیرهای غیررسمی، بخشی از دیپلماسی چندلایه‌ای ایران برای حفظ ابتکار عمل در معادلات منطقه‌ای است. ✅ نکته کلیدی در این مرحله، ورود زمزمه‌هایی از «توافق موقت» از سوی آمریکاست. به‌نظر می‌رسد کاخ سفید با درک ناکارآمدی سیاست فشار حداکثری، در پی آن است تا با گرفتن امتیازهای حداقلی، تنفس سیاسی برای خود فراهم کند. اما ایران روشن کرده است که: اولاً حاضر به تن دادن به توافقی صرفاً نمایشی نیست؛ و ثانیاً تنها چارچوبی را خواهد پذیرفت که در آن، منافع ملی و حقوق هسته‌ای کشور تضمین شود. 📍 جمع‌بندی: در شرایطی که جنگ ترکیبی دشمن در عرصه‌های اقتصادی، رسانه‌ای و امنیتی ادامه دارد، تثبیت قدرت ایران در میز مذاکرات، نه صرفاً یک موفقیت دیپلماتیک، بلکه نشانه‌ای از تعادل راهبردی است که جمهوری اسلامی میان عقلانیت، مقاومت و ابتکار ایجاد کرده است. مذاکرات در مسقط، اگرچه به توافق نهایی نینجامیده، اما توازن در معادله قدرت را به‌روشنی به نفع ایران تغییر داده است. #بینش_راهبردی #تحلیل_سیاسی #مذاکرات_ایران_آمریکا #غنی‌سازی #مقاومت_هوشمند بینش راهبردی

🔺 سکوت حکیمانه یا شعار پرصدای ما؟ 🖊 محمدعلی رنجبر یادداشتی درباره اقدام اخیر یکی از فعالان مذهبی در مکه در روزگاری که ولی‌فقیه امت، با آگاهی کامل از تحولات پیچیده جهان اسلام و رفتارهای متناقض سعودی، همزمان با استقبال از وزیر دفاع عربستان در تهران، سخن از تعمیق روابط و وحدت اسلامی می‌گوید، برخی کنشگران انقلابی همچنان تصور می‌کنند حقیقت را باید «فریاد» کرد؛ هرچند مصلحت امت، امنیت حجاج و مصالح عالی نظام زیر پا بماند. 📌 پرسش مهم این است: آیا رهبری انقلاب از واقعیت‌های عربستان، از خباثت‌های فکری و عملی رژیم سعودی بی‌خبرند؟ پاسخ، روشن است: خیر. رهبر انقلاب نه‌تنها آگاه‌اند، بلکه بارها از مظلومیت شیعیان، دخالت‌های سعودی در منطقه و خیانت‌های تاریخی آنان سخن گفته‌اند. اما در عین حال، در دیدار اخیر با وزیر دفاع عربستان، با درک شرایط حساس منطقه و ضرورت تقویت همگرایی اسلامی فرمودند: 📣 «اعتقاد ما این است که ارتباط میان جمهوری اسلامی ایران و عربستان برای هر دو کشور مفید خواهد بود و دو کشور می‌توانند تکمیل‌کننده یکدیگر باشند.» ایشان با تأکید بر اینکه گسترش روابط دو کشور دشمنانی دارد، خاطرنشان کردند: «باید بر این انگیزه‌های خصمانه فائق آمد و ما در این خصوص آماده هستیم.» (۱۴۰۴/۱/۲۸) 🛑 با این موضع شفاف، جای این پرسش هست که: چرا برخی خود را فریادرس حقیقت می‌دانند، در حالی‌که نتیجه‌ کارشان جز ایجاد اصطکاک، تفرقه، و سوژه‌سازی رسانه‌ای برای دشمن نیست؟ 🔻 این پدیده را باید مصداقی از نبود بلوغ راهبردی در بخشی از نیروهای انقلابی دانست. رفتاری که گمان می‌کند انقلابی‌گری یعنی صراحت بی‌حساب، نه محاسبه‌گری خردمندانه. 📍 در مکتب امام و رهبری آموخته‌ایم که: 🔹 حق بدون حکمت، گاه به ضد خودش بدل می‌شود 🔹 شجاعت بدون مصلحت، به ضعف جبهه خودی می‌انجامد 🔹 کنش سیاسی، باید متکی بر فهم زمانه، شناخت میدان و درک موازنه‌ها باشد 🔘 جمع‌بندی راهبردی: در روزگاری که دشمنان اسلام، مترصد شکاف‌های درونی امت‌اند، بزرگ‌ترین صراحت، گاه سکوتی معنادار است. و انقلابی‌گری اصیل، آن است که خود را در چارچوب عقلانیت امام جامعه معنا کند، نه در فریادهایی که بی‌دقت، خط وحدت را می‌شکنند. 📌 امروز حج، بیش از آنکه میدان شعار باشد، میدان شعور است. شعوری که با نگاه راهبردی امام امت سنجیده می‌شود، نه با ذوق‌زدگی‌های لحظه‌ای. #بینش_راهبردی #وحدت_اسلامی #رهبر_انقلاب #امت_واحد #رفتار_انقلابی #حج_تمتع @Binesh_Rahbordi

🔺 سکوت حکیمانه یا شعار پرصدای ما؟ 🖊 محمدعلی رنجبر یادداشتی درباره اقدام اخیر یکی از فعالان مذهبی در مکه در روزگاری که ولی‌فقیه امت، با آگاهی کامل از تحولات پیچیده جهان اسلام و رفتارهای متناقض سعودی، همزمان با استقبال از وزیر دفاع عربستان در تهران، سخن از تعمیق روابط و وحدت اسلامی می‌گوید، برخی کنشگران انقلابی همچنان تصور می‌کنند حقیقت را باید «فریاد» کرد؛ هرچند مصلحت امت، امنیت حجاج و مصالح عالی نظام زیر پا بماند. 📌 پرسش مهم این است: آیا رهبری انقلاب از واقعیت‌های عربستان، از خباثت‌های فکری و عملی رژیم سعودی بی‌خبرند؟ پاسخ، روشن است: خیر. رهبر انقلاب نه‌تنها آگاه‌اند، بلکه بارها از مظلومیت شیعیان، دخالت‌های سعودی در منطقه و خیانت‌های تاریخی آنان سخن گفته‌اند. اما در عین حال، در دیدار اخیر با وزیر دفاع عربستان، با درک شرایط حساس منطقه و ضرورت تقویت همگرایی اسلامی فرمودند: 📣 «اعتقاد ما این است که ارتباط میان جمهوری اسلامی ایران و عربستان برای هر دو کشور مفید خواهد بود و دو کشور می‌توانند تکمیل‌کننده یکدیگر باشند.» ایشان با تأکید بر اینکه گسترش روابط دو کشور دشمنانی دارد، خاطرنشان کردند: «باید بر این انگیزه‌های خصمانه فائق آمد و ما در این خصوص آماده هستیم.» (۱۴۰۴/۱/۲۸) 🛑 با این موضع شفاف، جای این پرسش هست که: چرا برخی خود را فریادرس حقیقت می‌دانند، در حالی‌که نتیجه‌ کارشان جز ایجاد اصطکاک، تفرقه، و سوژه‌سازی رسانه‌ای برای دشمن نیست؟ 🔻 این پدیده را باید مصداقی از نبود بلوغ راهبردی در بخشی از نیروهای انقلابی دانست. رفتاری که گمان می‌کند انقلابی‌گری یعنی صراحت بی‌حساب، نه محاسبه‌گری خردمندانه. 📍 در مکتب امام و رهبری آموخته‌ایم که: 🔹 حق بدون حکمت، گاه به ضد خودش بدل می‌شود 🔹 شجاعت بدون مصلحت، به ضعف جبهه خودی می‌انجامد 🔹 کنش سیاسی، باید متکی بر فهم زمانه، شناخت میدان و درک موازنه‌ها باشد 🔘 جمع‌بندی راهبردی: در روزگاری که دشمنان اسلام، مترصد شکاف‌های درونی امت‌اند، بزرگ‌ترین صراحت، گاه سکوتی معنادار است. و انقلابی‌گری اصیل، آن است که خود را در چارچوب عقلانیت امام جامعه معنا کند، نه در فریادهایی که بی‌دقت، خط وحدت را می‌شکنند. 📌 امروز حج، بیش از آنکه میدان شعار باشد، میدان شعور است. شعوری که با نگاه راهبردی امام امت سنجیده می‌شود، نه با ذوق‌زدگی‌های لحظه‌ای. #بینش_راهبردی #وحدت_اسلامی #رهبر_انقلاب #امت_واحد #رفتار_انقلابی #حج_تمتع @Binesh_Rahbordi

🔺 زنگزور؛ یک کریدور، شش بازیگر، شش محاسبه 🖊 محمدعلی رنجبر کریدور زنگزور، از یک مسیر محلی در قفقاز جنوبی، تبدیل به صحنه‌ای ژئوپلیتیکی شده که شش بازیگر اصلی را رو‌به‌روی هم و در عین‌حال در تعامل پیچیده قرار داده است. 🇺🇸 آمریکا؛ صلح‌ساز یا زمین‌گیرکننده؟ با شعار «میانجی صلح» وارد مناقشه آذربایجان و ارمنستان شد، اما کلید مسیر زنگزور را گرفت تا حضور اقتصادی و امنیتی‌اش را در قلب قفقاز تثبیت کند. برد: کاهش نفوذ روسیه، کنترل مسیر مهم حمل‌ونقل. ریسک: واکنش ایران و روسیه. 🇮🇷 ایران؛ خط قرمز و مسیر موازی از ابتدا اعلام کرد هر تغییری در مرزها یا تهدید امنیتی، خط قرمز است. با ایجاد «کریدور ارس» در خاک خود، اتصال آذربایجان–نخجوان را ممکن کرد تا نیازی به مسیر تحت کنترل آمریکا نباشد. برد: حفظ اهرم ترانزیتی، هماهنگی با روسیه. ریسک: در صورت پیشروی پروژه آمریکا، کاهش نقش ترانزیتی و حضور مستقیم واشنگتن در مرز شمالی. 🇦🇿 آذربایجان؛ اتصال به رؤیای دیرینه دنبال مسیر مستقیم به نخجوان و ترکیه بود و حالا روی کاغذ نزدیک به تحقق است. برد: تقویت موقعیت ژئوپلیتیکی، همگرایی با ترکیه. ریسک: از دست دادن بخشی از کنترل مسیر به آمریکا، تنش با ایران و روسیه. 🇦🇲 ارمنستان؛ صلح پرهزینه برای خروج از محاصره و فشار، به سمت توافق رفته است. برد: کاهش انزوا، امکان جذب سرمایه. ریسک: حساسیت داخلی نسبت به واگذاری حاکمیت، سردی روابط با روسیه. 🇹🇷 ترکیه؛ تکمیل حلقه جهان ترک زنگزور حلقه‌ای مهم در پروژه «اتصال جهان ترک» است. برد: مسیر جدید تجاری و نفوذ فرهنگی–سیاسی. ریسک: حفظ توازن میان ایران و آمریکا. 🇷🇺 روسیه؛ عقب‌نشینی اجباری زمانی بازیگر بلامنازع قفقاز بود، حالا نقش ضامن و میانجی‌اش کم‌رنگ شده است. برد: صرفاً هماهنگی با ایران برای کندکردن پروژه آمریکا. ریسک: کاهش پایگاه نفوذ در منطقه‌ای استراتژیک. 📌 جمع‌بندی راهبردی: زنگزور دیگر یک گذرگاه محلی نیست؛ خط تماس قدرت‌های بزرگ است. آمریکا به‌دنبال تثبیت جای پا، ایران در حال حفظ اهرم، آذربایجان نزدیک به رؤیای اتصال، ارمنستان امیدوار به صلح اما نگران استقلال، ترکیه در مسیر تقویت جهان ترک، و روسیه در وضعیت دفاع از باقیمانده نفوذ خود. 🔻 برای ایران، بازی در زنگزور فقط یک پرونده مرزی نیست؛ آزمون حفظ عمق ژئوپلیتیکی در شمال و جلوگیری از احاطه ژئوپلیتیکی آمریکا است. #بینش_راهبردی #زنگزور #قفقاز_جنوبی #ژئوپلیتیک #راهبرد_ایران

♦️ بازگشت قطعنامه‌ها؛ آزمون واقع‌بینی در سیاست خارجی 🖊 محمدعلی رنجبر یکی از مهم‌ترین دستاوردهای برجام برای ایران، «لغو شش قطعنامه فصل هفتمی شورای امنیت» بود. این قطعنامه‌ها ایران را به‌عنوان «تهدید علیه صلح و امنیت بین‌المللی» معرفی کرده بودند و زمینه فشارهای گسترده سیاسی، امنیتی و اقتصادی را فراهم می‌کردند. اکنون با فعال‌شدن مکانیسم موسوم به اسنپ‌بک (Snapback)، همه آن قطعنامه‌ها می‌توانند دوباره بازگردند. این یعنی ایران بار دیگر در معرض همان فضای سخت و تهدیدزا قرار می‌گیرد؛ فضایی که هم دست قدرت‌های غربی را برای فشار باز می‌کند و هم مسیر تعاملات اقتصادی و سیاسی کشور را پیچیده‌تر می‌سازد. 🔻 دو اشتباه در تحلیل برجام 1. مخالفانی که غلو کردند برخی از ابتدا برجام را «هیچ»، «کاغذپاره»، و حتی «بدتر از ترکمانچای» یا «جام زهر» دانستند. این در حالی بود که دستاورد حقوقی آن ـ لغو شش قطعنامه شورای امنیت ـ واقعی و قابل اعتنا بود و نمی‌شد آن را نادیده گرفت. 2. موافقانی که مبالغه کردند از سوی دیگر، عده‌ای برجام را «فتح‌الفتوح» و پایان همه تحریم‌ها معرفی کردند. این مبالغه نیز خطا بود؛ زیرا تحریم‌های یک‌جانبه و ساختاری آمریکا و اروپا همچنان باقی مانده بود. ✅ واقعیت این است: برجام توانست تحریم‌های شورای امنیت را بردارد، اما نتوانست سازوکار تحریم‌های یک‌جانبه و چندلایه غرب را از بین ببرد. امروز با خطر بازگشت همان قطعنامه‌ها، ضعف نگاه‌های اغراق‌آمیز هر دو طرف آشکار می‌شود. 🔻 پیامدهای بازگشت قطعنامه‌ها بازگشت ایران به موقعیت «متهم امنیتی» در نظام بین‌الملل. سخت‌تر شدن فضای سرمایه‌گذاری و تجارت خارجی. افزایش مشروعیت بین‌المللی برای تحریم‌ها و فشارهای جدید. بهره‌برداری تبلیغاتی دشمن برای القای انزوا و بی‌ثباتی ایران. 🔑 راه برون‌رفت 1. دیپلماسی فعال و پیش‌دستانه: افشای استفاده سیاسی و غیرقانونی از سازوکار اسنپ‌بک. 2. بازدارندگی چندلایه: اقتصادی، حقوقی، رسانه‌ای و نه صرفاً نظامی. 3. تنوع‌بخشی به شرکای اقتصادی و سیاسی: تقویت پیوند با شرق و جنوب جهانی. 4. انسجام داخلی: مدیریت دقیق اقتصاد و تقویت سرمایه اجتماعی تا فشار خارجی به شکاف داخلی تبدیل نشود. 📌 جمع‌بندی برجام نه «ترکمانچای جدید» و «جام زهر» بود، چنان‌که مخالفان غلو کردند؛ و نه «فتح‌الفتوح»، چنان‌که موافقان مبالغه کردند. امروز با تهدید بازگشت قطعنامه‌ها، بیش از هر زمان به واقع‌بینی در سیاست خارجی نیاز داریم: نه شعارزدگی، نه ساده‌انگاری؛ بلکه دیپلماسی فعال، انسجام داخلی و بازدارندگی هوشمند. #بینش_راهبردی #برجام #قطعنامه_شورای_امنیت #واقع‌بینی #دیپلماسی 🔗 کانال بینش راهبردی: