فرق ایمان و یقین ✍ پرسمان قسمت اول از دیدگاه قرآن «ایمان» عبارت است از علم و معرفت یقینى توأم با تسلیم و خضوع در برابر حق. بنابراین تعریف، مؤمن به کسی می گویند که باور عمیق قلبی اش در حدی است که باعث می شود به لوازم عملی ایمان سخت پایبند و تسلیم اوامر الهی باشد. این مشخصه نشانه آن است که این گروه در ایمان خود به اطمینان و مرتبه ای از یقین رسیده اند، ولی برخی مردمان دین را قبول دارند، اما در عمل به لوازم ایمان چندان پایبند و ملتزم نیستند، گویا این گروه چندان مطمئن به حقانیت دین و آموزه های آن نیستند. #یقین وصف ایمان و بیان کننده مراتب آن است. #ایمان اصل باور عمیق قلبی است و یقین مراتب شدت گرفتن این اعتقاد است. در«یقین» چهار شرط هست و با آنها، #ظن، شک و جهل، از قلمرو یقین خارج مى شود؛ چرا که در ظن و شک، جزم به ثبوت وجود ندارد، ولى یقین غیر قابل زوال است. قرآن کریم از ضرورتى که حاصل شرایط چهارگانه «یقین» است، با عباراتى از قبیل «لا رَیْبَ فِیهِ»(۱) و مانند آن یاد کرده است.(۲). ادامه دارد. 📚 ۱-بقره/۲. ۲- آل عمران/۹. @mohammadjavad_karimi

✅ امکان یا عدم امکان شناخت یقینی (۶) ✌️طرق معرفت یقینی از منظر فلاسفه اسلامی، پیدایش یقین برای انسان، فرآیندمعین و روشنی دارد. بوعلی سینا، برای #تحصیل یقین، دو راه را معرفی می کند، برهان و استقراء. 📌 اقسام حجّت ۱- حجت یا استدلال، گاهی از کلّی به جزیی است که در علم منطق آن را #قیاس می نامند. ۲- گاهی از جزیی به کلّی است که آن را #استقراء می نامند. ۳- گاهی هم از جزیی به جزیی است که آن را #تمثیل می نامند. از این سه قسم فقط دو قسم اول و دوم با رعایت شرایطی می تواند منتهی به تولید معرفت یقینی گردد. 📌 اقسام استقراء ۱- استقراء #تام؛مفید #یقین است، زیرا در آن ، تعداد جزئیات مورد بررسی، متناهی و محدود بوده و بررسی یکایک آنها ممکن است. ۲- استقراء #ناقص،که تفحُص تمام جزئیات در آن ممکن نیست، صرفا مفید #ظنّ بوده و در جدل کاربرد دارد نه در برهان. 📌برهان برهان؛ قیاسی است که از مبادی و مقدمات یقینی تشکیل شده و #مفید یقین می باشد(۲).به عبارت دیگر #قیاس برهانی، قیاسی است که از مواد یقینی تألیف شده باشد، به طوری که ضرورتاً نتیجه یقینی به دست می دهد. 📚۱- دکتر محمد خوانساری، دوره مختصر منطق صوری، ۳۷-۱۳۶ ۲- ابن سینا، برهان شفاء، ص ۷۸. ادامه دارد @mohammadjavad_karimi