کسانی که میگویند: وقتی فسادهای بزرگتری در کشور هست چرا به #رقص و #بی_حجابی و ... اعتراض میکنید؛ به این علته که قلبا و عملا این کارها را گناه نمیدانند (هر چند در زبان و عقیده گناه بدانند).
وگرنه اگر انسان کاری را گناه و ممنوع بداند در مقابل آن بیتفاوت نمیماند.
مثلا اگر از چنین افرادی دزدی شود؛ آیا میپذیرند که چون در کشور #فساد و #دزدی های بزرگی انجام میشه، پس به گرفتن #حق آنها رسیدگی نشه!؟ قطعا نمیپذیرند!
پس اگر هم در مقابل گناهی دعوت به بیتفاوتی میکنند به علت اینه که قلبا و عملا آنرا #گناه نمیدانند!
البته این به معنی کوچک شمردن #دزدی و #اختلاس و ... نیست؛ بلکه برعکس، بنده از این خلافها بیشتر از بسیاری از افراد ناراحت هستم (چون نسبت به جرمی که نکردم سرزنش میشوم)، اما نکته مهم اینه که وقتی انسان کاری را گناه بداند خود به خود و به طور طبیعی در مقابل آن بیتفاوت نخواهد بود؛ و کمترین مرتبه #نهی_از_منکر، مرتبه قلبی است که انسان از انجام گناه در دل خود منزجر شود.
#نکات_نهی_از_منکر #رقص