#حضرت_زهرا #مدح_حضرت_زهرا @shere_aeini     سِرٓ پروردگار یازهرا صاحب اختیار یازهرا بوده ای در بهشت قرب خدا بانوی تاجدار یازهرا ومن الماء کل شی حی ای به خلقت مدار یازهرا ای که باشد چو مصطفی و علی مدح تو بیشمار یازهرا جبرئیل و همه ملائکه اند بر تو خدمتگذار یازهرا ای بزرگی که با کنیز خویش کرده تقسیمِ کار یازهرا پر نمودی همیشه کیسه ی ما بیش از انتظار یازهرا بانویی را ندیده همتایت گردش روزگار یازهرا پشت گرمی حیدر کرار بر علی اقتدار یازهرا نقش سر بند فاتح خیبر وسط کارزار یازهرا شاهدم چهارچوب آن قلعه است هیمن ذوالفقار یازهرا کاشف الکرب عالم است علی کاشف الکرب یار یازهرا می برد یک نگاه پرمهرت غم ز روی نگار یازهرا رو به راه است زندگی علی تا توئی خانه دار یازهرا فیض بردند از نماز شبت همه ایل و تبار یازهرا می شود مثل عرش غرق نور خانه روزی سه بار یازهرا در قیامت که هر پدر ز پسر می نماید فرار یازهرا تازه آنجا زمان جلوه ی توست با تمام وقار یازهرا می شوی باجلال فاطمی ات روی ناقه سوار یازهرا دور تا دور تو ملائکه اند جملگی پرده دار یازهرا روبرو ، پشت سر ، یمین و یسار هر سو هفتاد هزار یازهرا میرسی با حریر سبز بدست محضر کردگار یازهرا کتب ا.. و نفسه الرحمه گشته وقت قرار یا زهرا هر که دارد به سینه حب علی میکشد انتظار یازهرا تا که دستش بگیری و با تو بشود همجوار یازهرا با چنین عزت و جلال و شکوه با چنین اعتبار یازهرا به دو دست بریده عباس می کنی افتخار یازهرا همچو مرغی که دانه برچیند می شوی گرم ِکار یازهرا بر گنهکارهای بی کس و کار هم محلی گذار یازهرا میشوی با تمام فاطمیون بر جنان رهسپار یازهرا مهر تو جلوه میکند صد جا ای بزرگوار یازهرا مانده ام با چنین مقام چرا گشته ای بی مزار یازهرا حیف کوتاه بوده عمر شما گل هجده بهار یازهرا سینه ی تو بهشت احمد بود شد به آتش دچار یازهرا غنچه از شاخه با تکان افتاد خانه شد لاله زار یازهرا سر آن ضربه ای که تو خوردی شیعه شد سوگوار یازهرا آمدی تا به خویش ، در افتاد بین آن گیر و دار یازهرا میخ مگذاشت تا که تو خود را بکشانی کنار یازهرا میکنم این قصیده را کوتاه با دلی داغدار یازهرا کاش مهدی بیاید و گردد آن مزار آشکار یازهرا هر که با شعر من شکسته دلش با همان انکسار یازهرا از برای ظهور منتقمش گوید از دل سه بار یازهرا 🔸شاعر: #قاسم_نعمتی ===================== 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini

#حضرت_زهرا #مدح_حضرت_زهرا @shere_aeini سِرٓ پروردگار یازهرا صاحب اختیار یازهرا بوده ای در بهشت قرب خدا بانوی تاجدار یازهرا ومن الماء کل شی حی ای به خلقت مدار یازهرا ای که باشد چو مصطفی و علی مدح تو بیشمار یازهرا جبرئیل و همه ملائکه اند بر تو خدمتگذار یازهرا ای بزرگی که با کنیز خویش کرده تقسیمِ کار یازهرا پر نمودی همیشه کیسه ی ما بیش از انتظار یازهرا بانویی را ندیده همتایت گردش روزگار یازهرا پشت گرمی حیدر کرار بر علی اقتدار یازهرا نقش سر بند فاتح خیبر وسط کارزار یازهرا شاهدم چهارچوب آن قلعه است هیمن ذوالفقار یازهرا کاشف الکرب عالم است علی کاشف الکرب یار یازهرا می برد یک نگاه پرمهرت غم ز روی نگار یازهرا رو به راه است زندگی علی تا توئی خانه دار یازهرا فیض بردند از نماز شبت همه ایل و تبار یازهرا می شود مثل عرش غرق نور خانه روزی سه بار یازهرا در قیامت که هر پدر ز پسر می نماید فرار یازهرا تازه آنجا زمان جلوه ی توست با تمام وقار یازهرا می شوی باجلال فاطمی ات روی ناقه سوار یازهرا دور تا دور تو ملائکه اند جملگی پرده دار یازهرا روبرو ، پشت سر ، یمین و یسار هر سو هفتاد هزار یازهرا میرسی با حریر سبز بدست محضر کردگار یازهرا کتب ا.. و نفسه الرحمه گشته وقت قرار یا زهرا هر که دارد به سینه حب علی میکشد انتظار یازهرا تا که دستش بگیری و با تو بشود همجوار یازهرا با چنین عزت و جلال و شکوه با چنین اعتبار یازهرا به دو دست بریده عباس می کنی افتخار یازهرا همچو مرغی که دانه برچیند می شوی گرم ِکار یازهرا بر گنهکارهای بی کس و کار هم محلی گذار یازهرا میشوی با تمام فاطمیون بر جنان رهسپار یازهرا مهر تو جلوه میکند صد جا ای بزرگوار یازهرا مانده ام با چنین مقام چرا گشته ای بی مزار یازهرا حیف کوتاه بوده عمر شما گل هجده بهار یازهرا سینه ی تو بهشت احمد بود شد به آتش دچار یازهرا غنچه از شاخه با تکان افتاد خانه شد لاله زار یازهرا سر آن ضربه ای که تو خوردی شیعه شد سوگوار یازهرا آمدی تا به خویش ، در افتاد بین آن گیر و دار یازهرا میخ مگذاشت تا که تو خود را بکشانی کنار یازهرا میکنم این قصیده را کوتاه با دلی داغدار یازهرا کاش مهدی بیاید و گردد آن مزار آشکار یازهرا هر که با شعر من شکسته دلش با همان انکسار یازهرا از برای ظهور منتقمش گوید از دل سه بار یازهرا 🔸شاعر: #قاسم_نعمتی ===================== 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini

#مدح_حضرت_زهرا سلام‌الله‌علیها زحسنش عالمی را غرق غوغا می کند زهرا بنازم من به غوغائی که بر پا می کند زهرا هزاران گل سر از خجلت به پایین افکنند آری سر خود را به هنگامی که بالا می کند زهرا به آسانی تواند صد هزاران دل به دست آرد که صید دل نه با سعی و تقلا می کند زهرا صفایش تا چه حد باشد نمی دانم فقط دانم صفا را از صفای خود مصفا می کند زهرا به آسانی دل از ختم رسالت بردن آسان نیست به خود این سخت را آسان چه زیبا می کند زهرا فدای این چنین حسنی شوم کز دولتش عمری خودش را لایق گنج فداها می کند زهرا خودش ام ابیها و خودش صدیقه کبری بجز خود را از این القاب منها می کند زهرا علی اعلی و زهرا واله خود کرده اعلارا هرآنچه می کند در حد اعلا می کند زهرا علی هرچند خود شیدا کن دنیا و مافیها ست چنین شیدا کنی را نیز شیدا می کند زهرا علی صراف صرافان حسن و پیش این صراف جهان را کمتر از یک موی زهرا می کند زهرا به جز چشم علی آیینه ای او را نمی زیبد در این آیینه حسنش را تماشا می کند زهرا دم جان بخش لطفش جان به هر دل مرده می بخشد دلا واضح بگویم کار عیسی می کند زهرا دو دستی گر سپاری دل به او عزت به دست آری در این بازار عشق این گونه سودا می کند زهرا چه کم دارد ز خوشبختی دلی که حب او دارد نداران را از این اکسیر دارا می کند زهرا ز سر تا پای این زن مردی و مرادنگی بارد عجب مردانگی از خود هویدا می کند زهرا فقط دنیا نباشد عرصه جولان این بانو خدا داند چه جولانی به عقبا می کند زهرا رضای خاطر عشقش به دست آید اگر امروز ز لطف و مرحمت بنگر چه فردا می کند زهرا هواخواهان خود را روز محشر بین آن غوغا چه راحت با نگاه خویش پیدا می کند زهرا در آن جایی که حافظ گفت کس کس را نمی پرسد محبان خودش را یاد آنجا می کند زهرا مبر از یاد یادش را اگر خواهی کند یادت به یادش باش چون یاد از احبا می کند زهرا تمنای رضایش شرط انصاف کسانی که ز حق بخشایش آنان تمنا می کند زهرا تسلای تهیدستان عشقش این سخن باشد که با چون ما فقیری هم مدارا می کند زهرا اگر سازی مهیا یک دل رحمت طلب اورا برایت رحمت خود را مهیا می کند زهرا چوذبیمارش شدی از ناطبیبان روی گردان شو که بیمارذخودش را خود مداوا می کند زهرا به سوی ما کند یک لحظه گر سمت نگاهش را ز تاثیرش خدا داند چه با ما می کند زهرا در درگاه عشقش چون خودش تا بی بدل باشد در درگاه خود را رشک درها می کند زهرا اگر یک عمر می باید درش را زد بزن ای دل که یاد آخر ز دل های شکیبا می کند زهرا در او را بزن در هر زدن با خود بگو ای دل که این در را به رویم عاقبت وا می کند زهرا به دستت داد عشقش «کامران» طبع خدا دادی بنازم آن عطایی را که اعطا می کند زهرا #کامران_اسدی @poem_ahl