هدایت شده از اشعار اهلبیت علیهمالسلام
#مرثیه_امام_حسین سلاماللهعلیه
#گریز_امام_حسن سلاماللهعلیه
در دلِ خیمه گلِ یاسمنی داشت حسین
کودکِ تشنه ی شیرین سخنی داشت حسین
زیر پا بود ولی بیشتر از هر چیزی
به حرم واهمه ی بد دهنی داشت حسین
پسرِ مادرِ آب است كه از فرط عطش
خشك تر از لبِ صحرا دهنى داشت حسين
نعل ها سخت روی سینه ی او کوبیدند
ته گودال خودش سینه زنی داشت حسین
ساربان زود خودش را ته گودال رساند
يادش آمد كه عقيق يمنى داشت حسين
دید خواهر تن عریان برادر را، گفت
خواست میدان برود پیرُهنی داشت حسین
کاش مانند برادر حرمی داشت حسن
کاش مانند برادر کفنی داشت حسین
سر به زانوی حسینش حسن آخر جان داد
کاش بالای سر خود حسنی داشت حسین
هر دو نورند و تفاوت سرِ همسر دارند
بد زنی داشت حسن، شیر زنی داشت حسین
#گروه_یامظلوم
@poem_ahl
هدایت شده از اشعار اهلبیت علیهمالسلام
#مناجات_با_امام_زمان سلاماللهعلیه
#مرثیه_امام_حسین سلاماللهعلیه
به هوای روی ماهت شده این دلم هوایی
ز گناه خسته ام من به تو دارم التجایی
تو نیامدی و من هم شب و روز گریه کردم
به کسی نگفتم اما.. چه کشیدم از جدایی
سرراه تو نشستم نظری اگر چه پستم..
سر راه با تو جانا..چه خوش است آشنایی
همه شب نهاده ام سر چو سگان بر آستانت
بپذیر نوکرت را.. که خوشم به این گدایی..
ز بکای صبح و شامت برسان به چشمهامان
برسان تو قلب مارا به شهید کربلایی..
تن شاه بین گودال شده غارت اراذل
روی نیزه ای عمامه روی نیزه ای عبایی
#سید_پوریا_هاشمی
@poem_ahl
هدایت شده از اشعار اهلبیت علیهمالسلام
#زبان_حال_حضرت_رقیه سلاماللهعلیها
#مرثیه_حضرت_رقیه سلاماللهعلیها
#مرثیه_امام_حسین سلاماللهعلیه
بگو امشب به من از عصر عاشورا کجا بودی؟
مرا مهمانی آوردی خودت تنها کجا بودی؟
بگو وقتی چهل منزل مدام از ناقه افتادم
الا ای در نگاهم عروه الوثقی کجا بودی؟
اگر بر نیزه بودی من که چشمانم نمیدیدت
مرا بردند بازار یهودیها کجا بودی؟
کلیسا رفتهای از شانهی گیسوت معلوم است
چه کم دارند اطفالت از آن ترسا؟ کجا بودی؟
من از بوی طعام خانه ها خوابم نمیگیرد
تو ای با بوی نان همراه تا حالا کجا بودی؟
شنیدم بر درختی تاب میخوردی ملالی نیست
مرا آن شب که زجرم داد در صحرا کجا بودی؟
تویی که مادرت افطار خود را خرج سائل کرد
تصدق نان که میدادند دست ما کجا بودی؟
تو معلوم است شبها جای گرمی داشتی بابا
من این شبها که میلرزیدم از سرما کجا بودی؟
پدر باید بگیرد دختر خود را در آغوشش
تو ای اندازهی آغوش من بابا کجا بودی؟
#زخم_حسینی
@poem_ahl
#مناجات_با_امام_حسین سلاماللهعلیه
#مرثیه_امام_حسین سلاماللهعلیه
#مرثیه_حضرت_زینب سلاماللهعلیها
#گریز_حضرت_علی_اکبر سلاماللهعلیه
بلبل در قفسیم و ز چمن می گوییم
یا اویسیم و مدیحت ز قرن می گوییم
یا که مانند مسافر ز وطن می گوییم
«گر چه دوریم به یاد تو سخن میگوییم
بعد منزل نبود در سفر روحانی»
در دلم بود شوم زائر بین الحرمین
مادرم بود مشوّق که ادا سازم دین
پدر آهسته مرا گفت که ای نور دو عین!
«هر دری بسته بود جز در پرفیض حسین
این در خانه ی عشق است که باز است هنوز»
کیست آن کس که به نام تو عسل نوش نگشت؟
قصّه ی تو که شنیده است که مدهوش نگشت؟
یاد تو از دل تاریخ فراموش نگشت
«دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نگشت
آری آن جلوه که فانی نشود نور خداست»
غرقه ی اشک غمت را هوس ساحل نیست
کشته ی شوق تو را شکوه ای از قاتل نیست
هر دلی را که نشد لطف تو شامل، دل نیست
«هر که از عشق تو دیوانه نشد، عاقل نیست
عاقل آن است که از عشق تو دیوانه شود»
دست اگر هست همانا ید بیضا باشد
لب اگر هست لب لعل مسیحا باشد
غم اگر هست غم یوسف زهرا باشد
«دل اگر هست دل زینب کبری باشد
آفرین باد بر این همّت مردانه ی دل»
عرشیان پا به حریم تو به حرمت بزنند
به مقامت به لب انگشت ز حیرت بزنند
خطبه ات خوانده، دم از اوج بلاغت بزنند
حوریان از غم تو لطمه به صورت بزنند
قدسیان ناله برآرند که جانم زینب
در مدینه غم بی دستی سقّا مبرید
قصّه ی مادر و گهواره و یغما مبرید
خبر از دختر و طشت و سر بابا مبرید
«نام اکبر به سر تربت لیلا مبرید
بگذارید جوان مرده قراری گیرد»
#جواد_هاشمی_تربت
@poem_ahl
هدایت شده از اشعار اهلبیت علیهمالسلام
#مرثیه_امام_حسین سلاماللهعلیه
#گریز_حضرت_علی_اکبر سلاماللهعلیه
#گریز_حضرت_قاسم سلاماللهعلیه
#گریز_حضرت_علی_اصغر سلاماللهعلیه
#گریز_حضرت_عباس سلاماللهعلیه
#گریز_حضرت_زینب سلاماللهعلیها
#گریز_امام_زمان سلاماللهعلیه
نه بود خواندن از آن حدّ روضه خوان اي كاش
نه مي گُــذشت از آن دشت كاروان، اي كاش
نه مي گُـذشت از آن دشــت كاروان و نه بود
در آن مسير كـسي سدّ راهشان، اي كاش
كسي كه داشت مكان نـزد لامكان ز اَلَست
نمي گرفت بـه واديِ طَـف مكـان، اي كاش
كنار كُـشته ي اكبر، خُـدايِ فاطمه گفت:
نمي شكافت دگر پهلوي جوان، اي كاش
و گـفـت: لحظه ي تشييع پيكـر قاسـم
صدا نداشت تَرَكهاي اُستخوان، اي كاش
فُـرات با دل سـقّــايِ آبـرو و ادب
شبيه مَشـكْ كمي بود مهربان اي كاش
به جاي آبِ گـوارا، سـه شعبه ي مسموم
نمي رسيد به يك طفلِ نيمه جان، اي كاش
دمي كه خونِ دلـش را به آسـمان پاشيد
نشسته بود به خون قلب آسمان، اي كاش
بر آن بدن كه «مُحمّد» مُدام بـوسـيـدش
نمي زدند دو صد تـيغ همزمان اي كاش
و در بـرابـر زينب نمي زد آن گـونه...
سنان به سينه ي آقاي ما سنان، اي كاش
تمام آنچه كه مي شد ربوده شد ز تنش
نمي رسيد به گـودال، سـاربان اي كاش
براي عمـّه ي ما بعـد از آن پـريشــاني
نـبود صحـبتي از قـامتِ كـمان، اي كاش
در آن دمي كه نگاهم به روضه معطوف است
مرا نگاه كُــند صـاحب الـزّمان، اي كاش
#محمد_قاسمی
@poem_ahl