eitaa logo
محتوای روضه و منبر
2.2هزار دنبال‌کننده
3هزار عکس
2.3هزار ویدیو
1.6هزار فایل
ارسال محتوای تبلیغی برای روحانیون، مبلغین، طلاب دعوت به گروه محتوای تبلیغی مناسبتی از طریق لینک https://eitaa.com/joinchat/387842242Ceeb934db50 دعوت به کانال محتوای روضه https://eitaa.com/joinchat/1969356889C89c77887dd
مشاهده در ایتا
دانلود
فیش روضه و مرثیه شب دوم.pdf
875.7K
🖤فیش روضه و مرثیه ویژه شب دوم ماه محرم 🌙شب منتسب ورودی به کربلا 📱نوع فایل: pdf 🔍جستجوگر | | | 📮 «محتوای روضه و منبر»؛ محتوای برنامه‌های تبلیغی 🆔 @MohtavayeRozeh ✳️ برای دوستان خود بازارسال کنید. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈
💠شبهات ⚠️پرسش چرا امام حسین(ع) خانواده اش را همراه خود به کربلا برد؟ ✍️پاسخ اجمالی پژوهشگران اسلامی؛ انگیزه‌های مختلفی برای به همراه داشتن زنان و کودکان بیان کرده‌اند؛ مانند: پذیرش مصلحت و اراده الهی؛ یعنی مصلحت خدا این بود که امام حسین(ع) و یارانش شهید، و خانواده‌اش اسیر باشند؛ یعنى‏ رضاى حق تعالی در این مصلحت بود و چنین مصلحت؛ یعنى جهت کمال فرد و بشریّت. انگیزه مذهبی؛ یعنی از آن‌جا که محتوای قیام امام حسین(ع)، مذهبی و مقدس است، آوردن خانواده به همراه خود، از نظر آثار مذهبی، بسیار سودمند و مؤثر بود؛ زیرا عرفان و محبتی که در دل اهل‌بیت امام(ع)، نسبت به خداوند بود، برای همراهانِ دیگر امام، بسیار درس‌آموز و کارگشا بود. انگیزه امنیتی؛ امام(ع) در مدینه خانه امنی سراغ نداشت تا خانواده‌اش را به آن‌جا بفرستد و هیچ‌کس هم پیشنهاد نکرد که من از خاندانت حمایت می‌کنم؛ لذا امام(ع) نگران اسیر شدن خانواده خود در حال حیاتش بود؛ زیرا احتمال قوی وجود داشت که مأموران یزید، خانواده امام را در همان مدینه، دستگیر کرده و به گروگان درآورند. ✍️جهت مشاهده پاسخ تفصیلی کلیک نمائید. 🔍جستجوگر | | | | | 📮 «محتوای روضه و منبر»؛ محتوای برنامه‌های تبلیغی 🆔 @MohtavayeRozeh ✳️ برای دوستان خود بازارسال کنید. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈
می آید ای دل من-AudioConverter.mp3
5.86M
🎙مداحی ویژه شب دوم محرم ( ورودی کربلا) ➕بهمراه سبک مداحی 👤 حاج محمود کریمی می‌آید ای دل، منزل به منزل از دل صحرا، کاروان دل (۲) کاروان آرام؛ قدری آهسته ناقه‌ی زینب‌، جامانده در گل نشسته سالار زینب! ياابن الزهرا چشم مادرها، اشک دخترها آه خواهرها، خود گواه است کاروان گل با دو صد بلبل عازم به‌سوی قتله‌گاه است کسی ندیده ایّها النّاس چنین شکوه و شور و احساس امید باغبان و صد گل پس از خدا به تیغ عبّاس آید یک خواهر، با شش برادر پشت سر قاسم، پیش رو اکبر ناموس زهرا در دل صحرا با برادرها می‌کند سفر عجب عموی پرخروشی چه می‌فروش و باده‌نوشی ولی بدون او نماند نه گوشواره‌ای نه گوشی وای اگر هجران آید به میان یا شود کمان یا بمیرد وای از آن ماتم گر در این عالم بین نامحرم جا بگیرد 🔍جستجوگر | | | | ●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ ㅤ❚❚ ㅤ▷ㅤ ↻ 📮 «محتوای روضه و منبر»؛ محتوای برنامه‌های تبلیغی 🆔 @MohtavayeRozeh ✳️ برای دوستان خود بازارسال کنید. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
دهه اول محرم استقامت در دین ورزی؛بررسی عوامل و آثار آن در زندگی یاران غیر معروف امام حسین علیه السلام نگاهی به ویژگیهای شخصیتی حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام نقش قیام عاشورا در قیام های حق طلبانه نذر برای امام حسین علیه السلام مواسات و دغدغه مندی دهه آخر صفر نقش اربعین حسینی در وحدت اسلامی ولایتعهدی امام رضا علیه السلام مسوولیت اجتماعی در سیره و گفتار رسول اعظم مروری بر خطبه حضرت زینب در کوفه‌ 👇👇👇 اینجا
ریان ابن شبیب روایت کرده که من روز اول محرم خدمت حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام رسیدم. حضرت فرمودند : ای پسر شبیب آیا امروز را روزه گرفته ای؟ عرض کردم نه یابن رسول الله ! فرمودند : امروز روزی است که زکریا پروردگارش را خواند و گفت: پروردگارا فرزندی پاک به من مرحمت بفرما، همانا تو دعای بندگان را می شنوی .حق تعالی دعای او را مستجاب فرمود، در حالی که حضرت زکریا در محراب بود به ملائکه فرمود: او را ندا کردند گفتند خدا بشارت می دهد تو را به یحیی، پس هر که امروز را روزه بدارد و سپس دعا کند دعای او مستجاب می گردد چنان که دعای زکریا (علیه السلام) مستجاب گردید. سپس حضرت فرمودند: ای پسرشبیب! محرم ماهی بود که اهل جاهلیت در زمان گذشته ظلم و قتال را در این ماه حرام می دانستند برای احترام این ماه ، (نام این ماه محرم الحرام است. ) پس این امت حرمت این ماه را نشناختند، حرمت پیامبر خدا را ندانستند ، در این ماه با ذریه پیامبر قتال کردند و زنان ایشان را اسیر نمودند و اموالشان را به غارت بردند پس خدا این ها را هرگز نیامرزد. بعد فرمودند: ای پسرشبیب اگر گریه می کنی برای حسین بن علی بن ابی طالب (علیه السلام) گریه کن که او را مانند گوسفندی ذبح کردند و او را با هجده نفر از اهل بیت او شهید نمودند که هیچ یک از  آن ها در روی زمین شبیه و مانندی نداشتند . سپس حضرت فرمودند: به تحقیق گریستند برای شهادت حسین (علیه السلام) آسمان های هفتگانه و زمین ها. به تحقیق چهار هزار ملک برای نصرت و یاری امام حسین (علیه السلام) اجازه خواستند به زمین بیایند، آمدند وقتی رسیدند امر شهادت تمام شده بود . این چهار هزار ملک مأموریت پیدا کردند در کنار قبر آن حضرت باشند، شب و روز پیوسته با موی ژولیده، گرد آلود و غبار گرفته مشغول عزاداری هستند تا ظهور حضرت مهدی «عجل الله » و تا وقتی که حضرت ظهور کنند . پس این چهار هزار ملک از یاوران حضرت مهدی (علیه السلام) هستند و در وقتی که مشغول جنگ هستند شعارشان « یا لثارات الحسین (علیه السلام) » است، یعنی ما خون خواهی ابی عبدالله را می کنیم. بعد حضرت رضا (علیه السلام) فرمودند : ای پسر شبیب ! خبر داد مرا پدرم از پدرش، از جدش که چون جدم حسین (علیه السلام) را شهید کردند از آسمان خون و خاک سرخ بارید. ای پسر شبیب ! اگر گریه می کنی بر حسین (علیه السلام) گریه کن که تا آب دیده بر روی صورت تو جاری شود خدای متعال تمام گناهان صغیره و کبیره تو را می آمرزد . خواه اندک باشد یا بسیار. ای پسر شبیب ! اگر می خواهی خدا را ملاقات کنی در حالی که هیچ گناهی برای تو نباشد پس امام حسین (علیه السلام) را زیارت کن. ای پسر شبیب ! اگر می خواهی در غرفه عالیه بهشت ساکن شوی ، با رسول خدا و ائمه طاهرین (علیه السلام) باشی ، پس قاتلان حسین (علیه السلام) را لعنت کن . ای پسر شبیب ! اگر می خواهی مثل ثواب شهدای کربلا را داشته باشی، هر گاه که مصیبت آن حضرت را یاد می کنی بگو « یا لیتنی کنت معکم فافوز فوزا عظیما » یعنی ای کاش من با شما می بودم و به فوز عظیم نائل می شدم. حضرت رضا (علیه السلام) می فرمایند : ای پسر شبیب ! اگر می خواهی با ما باشی در درجات عالیه بهشت، برای اندوه ما اندوهناک و برای شادی ما شاد باش .  و علیک بولایتنا. بر تو باد بر ولایت و محبت ما. اگر شخص سنگی را دوست داشته باشد خدای تعالی او را در قیامت با همان سنگ محشور می کند.
علیه‌السلام 🔹فابکِ لِلحُسَین🔹 امام رضا (علیه‌السلام) روز اول محرم به ریان بن شبیب فرمودند: اِنْ كُنْتَ بَاكِیاً لِشَی‏ءٍ فَابْکِ لِلْحُسَینِ بْنِ عَلِی بْنِ أبِی‌طَالِبٍ (علیهم‌السلام)... 📗 عیون اخبار الرضا(علیه‌السلام)، ج۱، ص۲۹۹ در هر مصیبت و محنی فَابکِ لِلحُسَین در هر عزای دل‌شکنی فَابکِ لِلحُسَین در خیمهٔ مراثی و اندوه اهل‌بیت قبل از شروع هر سخنی فَابکِ لِلحُسَین در مکتب ارادت اِبن‌شبیب‌ها هم‌ناله با اَباالحسنی فَابکِ لِلحُسَین إن کُنتَ باکیاً لِمُصابٍ کَأنبیاء فِی الإبتلاءِ و الحَزنِ فابکِ لِلحُسَین شب‌های جمعه مثل ملائک میان عرش با بوی سیب پیرهنی فَابکِ لِلحُسَین در تندباد حادثه‌ای گر کبود شد بال نحیف یاسمنی فَابکِ لِلحُسَین دیدی اگر میان هیاهوی تشنگی طفلی و لب‌به‌هم‌زدنی! فَابکِ لِلحُسَین لب‌تشنه جان سپرد اگر عاشقی غریب یا روی خاک ماند تنی فَابکِ لِلحُسَین گرم طواف، نیزه و شمشیر و تیرها دور شهید بی‌کفنی فَابکِ لِلحُسَین... با نعل تازه جای دگر غیر کربلا تشییع شد مگر بدنی؟ فَابکِ لِلحُسَین رحمی نکرده‌اند در آن غارت غریب حتی به کهنه پیرهنی فَابکِ لِلحُسَین