eitaa logo
محتوای روضه و منبر
2.2هزار دنبال‌کننده
3هزار عکس
2.3هزار ویدیو
1.6هزار فایل
ارسال محتوای تبلیغی برای روحانیون، مبلغین، طلاب دعوت به گروه محتوای تبلیغی مناسبتی از طریق لینک https://eitaa.com/joinchat/387842242Ceeb934db50 دعوت به کانال محتوای روضه https://eitaa.com/joinchat/1969356889C89c77887dd
مشاهده در ایتا
دانلود
@mohtavayerozeh کانال محتوای منبر و روضه جامعه مبلغین جهادی لامرد و مهر در ایتا https://eitaa.com/mohtavayerozeh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
*فیش سخنرانی و مدیحه سرایی پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم* اَلسَّلامُ عَلَیک یا رَسُولَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا نَبِی اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا مُحَمَّدَُ بْنَ عَبْدِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا خاتَِمَ النَّبِیینَ اَشْهَدُ اَنَّک قَدْ بَلَّغْتَ الرِّسالَهَ وَاَقَمْتَ الصَّلوهَ وَ اتَیتَ الزَّکوهَ وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَیتَ عَنِ الْمُنْکرِ وَعَبَدْتَ اللّهَ مُخْلِصاً حَتّی اَتیک الْیقینُ فَصَلَواتُ اللّهِ عَلَیک وَرَحْمَتُهُ وَعَلی اَهْلِ بَیتِک الطّاهِرینَ ۱ سلام بر تو ای رسول خدا سلام بر تو ای پیغمبر خدا سلام بر تو ای محمد فرزند عبداللّه سلام بر تو ای خاتم پیمبران گواهی دهم که تو رسالت را رساندی ونماز را برپا داشتی و زکات دادی و امر کردی به معروف و نهی کردی از کار بدو عبادت کردی خدا را از روی اخلاص تا مرگ به سراغت آمد پس درودهای خدا بر تو باد و رحمتش و بر خاندان پاکیزه ات مقدمه پیامبر_اکرم__ص_ : أنا أشبَهُ النَّاسِ بِآدَمَ ، وإبراهیمُ أشبَهُ النَّاسِ بی خَلقُهُ وخُلقُهُ ، وسَمَّانِیَ اللّهُ مِن فَوقِ عَرشِهِ عَشرَهَ أسماءٍ ، وبَیَّنَ اللّهُ وَصفی ، وبَشَّرَنی عَلى لِسانِ کُلِّ رَسولٍ بَعَثَهُ اللّهُ إلى قَومِهِ ، وسَمَّانی ونَشَرَ فِی التَّوراهِ اسمی ، وبَثَّ ذِکری فی أهلِ التَّوراهِ وَالإنجیلِ ، وعَلَّمَنی کِتابَهُ ، ورَفَعَنی فی سَمائِهِ ، وشَقَّ لِی اسما مِن أسمائِهِ ، فَسَمَّانی مُحَمَّدا وهُوَ مَحمودٌ ، ….۲ من شبیه ترینِ مردم به آدم هستم، و ابراهیم در قیافه و اخلاق ، شبیه ترینِ مردم به من بود. خداوند ، از فراز عرش خود ، ده نام بر من نهاد و اوصاف مرا بیان کرد و به زبان هر پیامبرى که به سوى قومش فرستاد، بشارتِ آمدن مرا داد و نام مرا در تورات آورد و معرّفى کرد و نامم را در میان پیروان تورات و انجیل پراکند و کتاب خود را به من آموخت و در آسمان خود ، بلندمرتبه ام گردانید و از اسماى خود ، برایم نامى مشتق ساخت . مرا محمّد نامید و او نامش محمود است…» ذیل آیه کریمه «لقد جاءکم رسول من انفسکم» از نبی گرامی اسلام (ص) نقل شده است: نسباً و صهراً و حسباً لیس فی آبائی من لدن آدم سفاح و کلنا بنکاح[۳] از جهت نسبی و سببی و حسبی در میان پدران من از حضرت آدم(ع) هرگز ناپاک دامنی نبوده و تمام دودمان ما از راه نکاح مشروع بوده است. بر پاکی مادران و اجداد مادری آن حضرت (ص) نیز تصریح شده است؛ از جمله: کتب للنبی علیه الصلاه والسلام خمسمأه ام فما وجدت فیهن سفاها و لاشیئاً مما کان من امر الجاهلیه[۴] برای نبی گرامی اسلام که بر او درود و سلام خدا، باد پانصد مادر نوشته شده که هرگز در میان آنان ناپاک دامنی و آنچه در زمان جاهلیت رواج داشته پیدا نکردم. امیرالمومنین در نهج البلاغه می فرماید: ارسله بالضیاء و قدمه فی الاصطفاء ۵ او را با نور و روشنایی فرستاد و از میان مخلوقاتش برگزید و بر همه مقدم داشت. یکی از اوصاف مهم نبی مکرم اسلام (ص) آن است که رسول رحمت الهی است. قرآن کریم می فرماید: «و ما ارسلناک الارحمه للعالمین». امام باقر(ع) از امیرالمؤمنین(ع) چنین روایت فرموده است: کان فی الارض امانان من عذاب الله و قد رفع احدهما فدونکم الآخر فتمسکوا به اما الامان الذی رفع فهو رسولالله (ص) و اما الامان الباقی فالاستغفار قال الله تعالی: و ما کان الله لیعذبهم و انت فیهم و ما کان الله معذبهم و هم یستغفرون۶ در زمین دو امان و وسیله نجات از عذاب الهی بود که یکی از آنها برداشته شد، دومی را دریابید و به آن چنگ زنید. اما امانی که برداشته شد رسول خدا (ص) بود و امانی که باقی مانده استغفار است. خداوند تعالی می فرماید: خداوند آنها را عذاب نمی کند تا تو در میان آنها هستی و خداوند آنها را عذاب نمی کند در حالی که استغفار می کنند. متن مدیحه کی میتوان به وصف تو دلبر زبان گشود کی میتوان فراخور شانت غزل سرود کی میتوان به کنه مقامات تو رسید کی میتوان به مدح تو آقا هنر نمود نور تو از علی شد و نور علی زتو آری سزاست “نور علی نور” را سجود آدم چشید غمزه ی تو شد ابوالبشر عالم همه از کرشمه ی تو یافت این وجود مجموعه انبیا به شما امتحان شدند ورنه بدون اذن تو پیغمبری نبود ذکر مسبحات تو مشق فرشته شد طرز قیام و شیوه ی تسبیح تا قعود (باید نوشت سر در دل با خط جلی یامصطفی محمد و یامرتضی علی…) *** ای فخر کائنات که نامت محمد است مدح و ثنای حضرت تو کار سرمد است با فکر و ذکر توست که دلها خدایی اند بی یاد نام حضرت تو حال ما بد است قرآن دم از مکارم اخلاق چون زند خلق کریم توست که مقصود ایزد است هر قطره از وضوی تو دریای رحمتی باران رسول فضل و کرامات احمد است تنها نه در کنار تو بودن شد افتخار هرکس نماند بعد تو تسلیم مرتد است هرکس محب توست علی دوست میشود هرکس که بی علیست زآیین ما رد است شعر ۱-زیارتنامه حضرت .مفاتیح ۲- علل الشرائع : ص ۱۲۸ ح ۳ ۳- الشفاء بتعر
یف حقوق المصطفی، ج۱، ص۲۴و۷۷ ۴- طبقات الکبری، ج۱، ص۶۰، دارصادر، بیروت. ۵- نهج البلاغه، حکمت ۸۸ ۶-.نهج البلاغه، خطبه۲۱۳٫ منابع
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
پیروزى پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)، هر چند با تائید و امداد الهى بود، ولى عوامل زیادى از نظر ظاهر داشت، که یکى از مهم ترین آنها جاذبه اخلاقى پیامبر(صلى الله علیه وآله) بود. آن چنان صفات عالى انسانى و مکارم اخلاقدر او جمع بود، که دشمنان سرسخت را تحت تاثیر قرار مى داد، به تسلیم وادار مى کرد، و دوستان را سخت مجذوب مى ساخت. بلکه، اگر این را معجزهاخلاقى پیامبر(صلى الله علیه وآله) بنامیم، اغراق نگفته ایم، چنان که نمونه اى از این معجزهاخلاقى در فتح «مکّه» نمایان گشت: هنگامى که مشرکان خونخوار و جنایت پیشه، که سالیان دراز هر چه در توان داشتند بر ضد اسلامو شخص پیامبر(صلى الله علیه وآله) به کار گرفتند، در چنگال مسلمین گرفتار شدند، پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) بر خلاف تمام محاسبات دوستان و دشمنان، فرمان عفو عمومى آنها را صادر کرد، و تمام جنایات آنها را به دست فراموشى سپرد، و همین سبب شد که به مصداق «یَدْخُلُونَ فِى دِیْنِ اللهِ اَفْواجاً»(۱) فوج، فوج مسلمان شوند. درباره حسن خلقپیامبر(صلى الله علیه وآله) و عفو، گذشت، عطوفت، مهربانى، ایثار، فداکارى و تقواى آن حضرت(صلى الله علیه وآله)، داستان هاى زیادى در کتب تفسیرو تواریخ آمده است. در حدیثى از حسین بن على(علیهما السلام) آمده است که: از پدرم امیر مومنان على(علیه السلام) درباره ویژگى هاى زندگى پیامبر(صلى الله علیه وآله) و اخلاقاو سوال کردم، و پدرم مشروحاً به من پاسخ فرمود، در بخشى از این حدیث آمده است: رفتار پیامبر(صلى الله علیه وآله) با همنشینانش چنین بود: دائماً خوشرو و خندان و سهل الخلق و ملایم، هرگز خشن، سنگدل، پرخاشگر، بدزبان و عیبجو و مدیحه گر نبود، هیچ کس از او مایوس نمى شد، و هر کس به در خانه او مى آمد نومید باز نمى گشت. سه چیز را از خود رها کرده بود: مجادله در سخن، پرگوئى، و دخالت در کارى که به او مربوط نبود. و سه چیز را در مورد مردم رها کرده بود: کسى را مذمت نمى کرد، سرزنش نمى فرمود، و از لغزش ها و عیوب پنهانى مردم جستجو نمى کرد. هرگز سخن نمى گفت، مگر در مورد امورى که ثواب الهى را امید داشت، در موقع سخن گفتن به قدرى نافذ الکلمه بود که همه سکوت اختیار مى کردند و تکان نمى خوردند، و به هنگامى که ساکت مى شد، آنها به سخن درمى آمدند، اما نزد او هرگز نزاع و مجادله نمى کردند… هر گاه فرد غریب و ناآگاهى با خشونت سخن مى گفت و درخواستى مى کرد، تحمل مى نمود، و به یارانش مى فرمود: هرگاه کسى را دیدید که حاجتى دارد، به او عطا کنید و هرگز کلام کسى را قطع نمى کرد تا سخنش پایان گیرد.(۲) آرى، اگر این اخلاق کریمه و این ملکات فاضله نبود، آن ملت عقب مانده جاهلى و آن جمع خشن انعطاف ناپذیر، در آغوش اسلام قرار نمى گرفتند، و به مصداق «لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ»(۳) همه پراکنده مى شدند. و چه خوب است که، این اخلاقاسلامى امروز زنده شود و در هر مسلمانى، پرتوى از خلق و خوى پیامبر(صلى الله علیه وآله) باشد. روایات اسلامى نیز در این زمینه، چه درباره شخص پیامبر(صلى الله علیه وآله) و چه درباره وظیفه همه مسلمین فراوان است، که در اینجا به یک روایت اشاره مى کنیم: در این حدیثآمده است که پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «اِنَّما بُعِثْتُ لاُِتَمِّمَ مَکارِمَ الاْ خْلاقِ»؛ (من براى این مبعوث شده ام که فضائل اخلاقى را تکمیل کنم).(۴) به این ترتیب، یکى از اهداف اصلى بعثت پیامبر(صلى اللهعلیه وآله)، همین تکمیل اخلاق فضیله است.(۵) پی نوشت: (۱). سوره نصر، آیه ۲٫ (۲). «معانى الاخبار»، صفحه ۸۳ (با کمى تلخیص). (۳). سوره آل عمران، آیه ۱۵۹٫ (۴). «مجمع البیان»، جلد ۱۰، صفحه ۳۳۳٫ (۵). گرد آوری از کتاب: تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و ششم، ج ۲۴، ص ۳۸۵٫
@mohtavayerozeh کانال محتوای منبر و روضه جامعه مبلغین جهادی لامرد و مهر در ایتا https://eitaa.com/mohtavayerozeh
*با پنج دسته رفاقت ممنوع* دوست می تواند بسیار تأثیر گذار باشد، چه جنبه مثبت و چه منفی، پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلّم) فرمود: «المَرءُ عَلی دِینِ خَلِیلِهِ وَ قَرِینِه »آدمی بر آیین دوست و همنشینان و نزدیکان خود است؛ و لذا با کسانی که این پنج صفت را دارند، نباید دوست؛ هم سفره و همنشین شد جدّاً باید از آنها اجتناب کرد، چنان که در روایت دیگر آمده است: « صاحِبُ السُوءِ قِطعَهُ مِنَ النّار» دوست بد پاره ای از آتش است. که آن صفات عبارتند از: ۱ ) کذّاب؛ ۲ ) گناهکار و لاابالی؛ ۳ ) بخیل؛ ۴ ) احمق؛ ۵ ) قاطع رحم امام سجاد علیه السلام فرمود: فرزندم با پنج کس همنشینی و رفاقت مکن: ۱ ) از همنشینی با دروغگو پرهیز کن؛ زیرا او همه چیز را بر خلاف واقع نشان می دهد، دور را نزدیک و نزدیک را به تو دور می نمایاند. ۲ ) از همنشینی با گناهکار و لاابالی بپرهیز، زیرا او تو را به بهای یک لقمه یا کمتر از آن می فروشد. ۳ ) از همنشینی با بخیل برحذر باش، که او از کمک مالی به تو آنگاه که بسیار به آن نیازمندی، مضایقه می کند. ۴ ) از همنشینی با احمق ( کم عقل ) اجنتاب کن، زیرا او می خواهد به تو سودی رساند؛ ولی به زیان تو می انجامد. ۵ ) از همنشینی با « قاطع رحم » ( کسی که با خویشاوندان قطع رابطه نموده است ) بپرهیز، که او در سه جای قران لعن و نفرین شده است. حتّی کسانی که دارای اراده قوی هم باشند به نصّ روایت ناخودآگاه از رفیق بد تأثیر می پذیرند، چه رسد به کودکان و نوجوانان که به طریق اولی باید آنان را از مصاحبت با افراد منحرف و فاسد منع کرد ۵- شرایط دوست واقعی امام جعفر صادق علیه السلام فرمود: کسی که تمام شرایط را داشته باشد رفیق کامل است و الا به همان اندازه درجه دوستی او کم می شود، و اگر هیچ یک از آنها را نداشته باشد اساساً نام دوست نمی توان بر او گذاشت. ۱ ) ظاهر و باطنش یکسان باشد ( آنچه نسبت به تو ابراز می دارد در دل نیز همان باشد )؛ ۲ ) خوبی تو را خوبی خودش بداند و بدی تو را بدی خود، ( آبروی تو را آبروی خود بداند )؛ ۳ ) اگر در وضع مالی او بهبودی حاصل شد و به ثروتی دست یافت یا به مقامی رسید، با تو تغییر روش ندهد؛ ۴ ) به اندازه توانایی و قدرتش از مساعدت و همراهی با تو مضایقه نکند؛ ۵ ) تو را در روز گرفتاری و بدبختی به دست فراموشی نسپارد و تنهایت نگذارد پنج چیز را غنمیت شمردن از وصایای پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلّم) به ابوذر این است که پنج چیز را پیش از آمدن پنج چیز غنیمت شمار: ۱ ) جوانی پیش از پیری؛ ۲ ) سلامتی قبل از مریضی؛ ۳ ) دارایی پیش از فقر؛ ۴ ) فراغت قبل از اشتغال؛ ۵) زندگی پیش از مرگ
@mohtavayerozeh کانال محتوای منبر و روضه جامعه مبلغین جهادی لامرد و مهر در ایتا https://eitaa.com/mohtavayerozeh
*منبر شب میلاد امام صادق علیه السلام* امام صادق(ع) به یکی از دوستانشان یک نامه ای نوشتند، این نامه از مکتوبات امام صادق(ع) است، فرقش با حدیث این است که حدیث را دیگران نقل می کنند اما نامه را خود امام نوشته اند، ایشان در آن نامه به دوستشان می نویسند اگر می خواهی عاقبت بخیر بشوی سه کار را باید انجام بدهید. یک: نعمت های خدا را در معصیت صرف نکنید. مثلا به شما گوش و چشم داده در راه نگاه به نامحرم یا شنیدن غیبت صرف نکنید. حرفش آسان است اما عملش سخت است. امام صادق(ع) می فرماید: سه مرحله نامه اعمال شما را پیش ما می آورند. جوانی آمد پیش امام صادق(ع) امام می دانست که او امروز با مادرش دعوا کرده است تا آمد نشست پای درس امام، امام به او گفت: بلند شو برو اول دل مادرت را به دست بیاور بعد بیا در کلاس بنشین. شخصی دیگری بود غلامش پشت سرش بود و صدایش کرد و نشنید و به او گفت: حرام زاده کجا هستی، امام ایستاد و گفت: من فکر می کردم تو ایمان داری ؟ چرا فحش دادی به او، بعد آن شخص گفت: این مادرش مسلمان نیست و از جای دیگر است، امام گفت: هرقومی ازدواج دارد، مگر همه ازدواج ها اینگونه است، هر قومی برای خودش ازدواج دارد و هرکس پدر مادر دارد، راوی می گوید: امام رابطه اش را با او قطع کرد. ببینید این است که نعمت ها را باید در مسیرش خرج کنید. یک آیه در قرآن است که بسیار جالب است می گوید شیطان دور مردم طواف می کند که یک روزنه پیدا کند تا نفوذ کند. حدیث داریم که هرکسی که گوش بدهد از سخنرانی که دارد از خدا می گوید این گوش عبادت گوش است، و این شخص عبادت خدا کرده است، نگاه کردن درست عبادت چشم است، زبان هم همین طور است، مراقب باشیم. دو: به حلم خداوند مغرور نشوید. خداوند ستار و حلیم است ، می پوشاند اما شما به این کار خداوند مغرور نشوید. سه: اگر می خواهید عاقبت بخیر بشوید به کسی که به ما منصوب است و ارادت دارد احترام بگذارید. اگر مداح است چه می دانم چایی بریز است یا منبری است یا سادات است و شاعر است به او احترام کنید. این روایت تمام شد. حالا می خواهم از آداب معاشرت امام صادق(ع) چند نمونه بگوییم. ما در جامعه اجتماعی زندگی می کنیم که هرکس یک آداب و اصولی دارد. یکی از آداب معاشرت درباره پدر و مادر است، شخصی آمد پیش پیامبر(ص) گفت: می شود به ما بگویید پدر مادر شانشان چیست؟ پیامبر(ص) فرمودند: پدر و مادر بهشت تو هستند و پدر مادر جهنم تو هستند، هم می توانند بهشت رفتن تو را فراهم کنند هم می توانند جهنم رفتن تو را فراهم کنند. مطلب دوم درباره دوست است، عزیزان یکی از کسانی که افراد لعنت می کنند دوست ناباب است، قرآن می گوید: کسانی که می روند جهنم می گویند: کاش با فلانی دوست نمی شدم. شخصی آمد پیش امام صادق(ع) گفت: دوست به دوست چه حقی دارد، امام فرمودند: سی حق دارد. بعد گفت: آقا می شود بفرمایید ، حضرت برایش شمرد. یکی اش این است که آنچه که برای خود می پسندی برای او هم بپسند. از حضرت عیسی(ع) پرسیدند: با چه کسی رفیق بشویم، حضرت فرمودند با کسی که سه ویژگی داشته باشد، یک: وقتی که نگاه می کنی یاد خداوند بی افتی. دو: وقتی حرف می زند علمتان زیاد شود. سه: عملش را که می بینی یاد آخرت بی افتی. یک نمونه مهم در زندگی امام صادق(ع) در آداب معاشرت این است که امام صادق(ع) فرمودند: دوست دارم جوان وقتی که از خواب بلند می شود یا دنبال علم باشد، یا عالم باشد، یا علم دوست باشد و یا شنونده باشد. این را هم بدانید جوانان نباید بترسند از شبهات، امروز دشمن دارد قوی کار می کند در این موارد. واقعا گاهی وقت ها تاسف می خورم که بعضی از جوانان تمام وقت خود را دارند در این سایت و فضاها به هدر می روند اینها هم جنبه خوب دارد هم جنبه بد. امام صادق(ع) بسیار توجه داشتند که جوان وقتش هدر نرود. دشمن دارد در دو بخش کار می کند، یک بخش با فیلم های مبتذل یک بخش هم با شبهه افکنی. من به جوانان می گویم دستتان در دست یک عالم باشد، به هر طریق که می توانید، اگر شبهه ای پیش آمد یا مشکلی از آنها بپرسید، جوانی آمد پیش امام صادق(ع) گفت: من منکر خدا هستم، امام نگفت: وای تو کافر هستی نه، خب سوال است، امام به او فرمودند: چرا؟ خب دلیلت چیست؟ گفت: برای اینکه من خدا را نمی بینم، آقا فرمود: یک سوال مرا جواب بده این عالم را که قبول داری، گفت: بله قبول دارم، بعد گفت: خب اینها که از اول نبودند اینها را کسی درست کرده است یا خودش درست شده است، شخص گفت: نه خودش درست شده است هزاران سال پیش، بعد امام فرمودند: خب تو که هزار سال پیش را ندیده ای پس چرا می گویی خودش درست شده است، بعد امام به او توضیح داده که قرار نیست همه چیز را با چشم ببینیم و به شخص توضیح داد که آن جوان شهادتین خود را گفت. می خواهم بگویم: جوانان قدر جوانیتان را بدانید. امام صادق(ع) در آخرین لحظه عمر خود همه را جمع کرد و گفت: شفاعت ما به کسی که نماز را سبک می شمرد نمی رسد
، امام در طول زندگی اش بسیار از نماز گفته است اما چرا در آخرین لحظه عمر خود دوباره از نماز گفت: برای اینکه اهمیت نماز را برای ما بگوید.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا