🔰نقش #خانواده در #تحقق_بیانیه گام دوم انقلاب
📌خانواده در کشاکش روزگار و پستی و بلندیهای ایام و #مشکلات دوران؛
✋باید نگاهشان همواره به #قله باشد و فراموش نکنند که فرزندی که در دامان آنها پرورش مییابد، قرار است چه #باری را به دوش بکشد.
📌چون گذارد خشت اول بر زمین معمار کج
گر رساند بر فلک، باشد همان دیوار کج
👈چندی میگذرد از وارد شدن انقلاب شکوهمند اسلامی به دهۀ پنجم عمر خود و صدور بیانیۀ مهم گام دوم توسط رهبری معظم.
📌هنگامی نقش #کلیدی #خانواده و ربط آن به این بیانیه را حقیقتاً درک خواهیم کردکه:
✔️ اگرچه #محیطهای آموزشی، رفاقتی و شغلی هر یک تأثیرات بسیار مهم و #شگرفی بر روحیات و عقاید انسان میگذارند.
👌 ولی از جهت #تربیتی_اولین و #قویترین محیطی که نقش سازندگی برای انسان دارد، محیط #خانوادگی است.
🔹اساساً در تربیت انسان، #خانواده و خصوصاً رابطۀ پدر و مادر با فرزند است که #مؤثرترین نقش را ایفا میکند .
👌زیرا دوران #کودکی مقطعی است که ساختار وجودی انسان در آن شکل میگیرد.
👈 و همچنین در #محیط_خانوادگی غالباً روابط بر #مدار شدیدترین محبتها است و #محبت هرچقدر بیشتر باشد اثرپذیری انسان نیز بیشتر خواهد بود.
👈نتیجه اینکه تربیت در این محیط اگر #تربیت عمیق و همه جانبه ای باشد تا حد زیادی میتواند تأثیرات #مخرب محیطهای بعدی را #خنثی و یا حداقل کم کند.
👌پس از #طرفی برای «ایجاد تمدن نوین اسلامی و آمادگی برای #طلوع خورشید ولایت عظما (ارواحنا فداه)» که آرمان بزرگ جمهوری اسلامی است، هر #جوانی به کار نمیآید بلکه جوانی کارآیی دارد که برای محقق کردن این آرمان #عظیم از جمیع جهات آماده شده باشد و به معنای واقعی کلمه «مؤمن انقلابی» باشد و از طرفی عمدۀ تربیت چنین جوانانی باید در #بستر_خانواده شکل بگیرد.
👈به این جهت است که میگوئیم خانواده نقش محوری دارد.
❌از اینها گذشته، اگر به خود #بیانیه نیز نیک بنگریم خواهیم یافت که #برخی توصیههای #مطروحۀ در آن به هیچ وجه بی یاری #خانوادهها به بار نخواهد نشست.
✍در اینجا به دو مورد اشاره میکنم:
🔻اولاً:
👈برای افزایش #شعور_معنوی و وجدان اخلاقی در جامعه، باید ابتدا محقق شدن این #هدف عظیم را در خانوادهها دنبال کنیم و در این میان تک تک خانوادهها نقش مستقلی دارند.
👈زیرا این #خانوادهها هستند که با وجود آنها #جامعه تشکیل شده است؛ پس نباید هریک از آنها #نقش و جایگاه خویش را در تحقق اهداف بزرگ جامعه فراموش و یا کم بشمرند و همان طور که در #سند الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت آمده:
👈 «بنیادیترین #واحد تشکیل دهندۀ جامعه، خانواده است که نقشی بی بدیل در تولید، #حفظ و ارتقای فرهنگ جامعه دارد».
🔺ثانیاً:
👈نقش بسیار خطیر خانواده برای #پیاده کردن #سبک زندگی اسلامی ایرانی در محدودۀ خویش است.
👈در اینکه حکومت وظیفۀ برجسته ای دارد برای #مقابلۀ همه جانبه با تهاجمات فرهنگی دشمنان که هدفشان ضربه زدن به انقلاب و تهی کردن آن از #عقبههای دینی و ایمانی است، شکی نیست ولی
👈وظیفۀ #حکومت چیزی از وظیفۀ خانوادهها نمی کاهد و آنها باید با روشهای ظریف و دقیقی که به کار میبندد جوانان خود را تا حد زیادی از #ضربه خوردن از این تهاجمات مصون نگه دارند و نگذارند سبک زندگی #غربی درون خانواده رخنه کند.
🔻اکنون در جامعه مشاهده میکنیم که بین #برخی والدین با فرزندانشان #تفاوتها و #فاصلههای زمین تا آسمانی وجود دارد و میبینیم که بعضاً پدر و مادر معتقد به ارزشهای اسلامی و همچنین ارزشهای انقلابی و ملی هستند ولی فرزندانشان پایبندی به آن ارزشها ندارند.
🔻 این #شکافی که بین نسل حاضر و نسل قبل رخ داده، قطعاً قسمتی مربوط به آن است که مقولۀ #تربیت در خانوادهها #جدی گرفته نشده است که اگر جدی گرفته شده بود این همه اختلاف غیر منطقی مینمود.
🔻دقت شود!
👈اصلاً و ابداً نمیخواهم #مدعی شوم که در درون خانواده همه باید یک جور #بیاندیشند و یک طور عمل کنند؛ خیر!
👈سخنم این است که #ارزشهای اسلامی، انقلابی و ملی بالاخره یک سری #اصول ثابت دارند که مطلق است و محدود به زمان و مکان و مختص به این نسل و یا آن نسل نمیباشد.
ارسال محتوای تبلیغی برای روحانیون، مبلغین، طلاب
دعوت به گروه محتوای تبلیغی مناسبتی از طریق لینک
https://eitaa.com/joinchat/387842242Ceeb934db50
دعوت به کانال محتوای روضه
https://eitaa.com/joinchat/1969356889C89c77887dd
🔴 درباره ماجرای پناهیان...
1. پناهیان چه گفت؟ یکبار مرور کنیم، گفت:
دوقطبی سازی بد است.
هرکسی دوقطبی ایجاد کرد با او برخورد کنید.
چه کیهان باشد چه جمهوری اسلامی.
کجا نسبت ناروایی به کیهان داد؟
گویی کسی بگوید:
آقای رئیس قوه قضائیه هرکسی دزدی کرد و به بیتالمال تعدی کرد با او برخورد کنید.
چه پسر رهبری باشد
چه پسر خاتمی باشد...
بعد یک عده فریاد واسلاماه بلند کنند که تو به پسر رهبری نسبت دزدی دادی!
اسلوب این نوع سخن اقتضا میکند هردو سر طیف را بیان کند، در وزان جمله شرطیه که تعلیق در آن جریان دارد نه اسناد.
2. اما درباره پناهیان، او کیست؟
وقتی به #روند_دینداری نگاه میکنم میبینم حلقه وصل مردم و دیانت منبری های اثرگذار هستند:
طیفی دین خود را از مرحوم کافی گرفتند و طیفی از مرحوم فلسفی.
طیفی پای منبر شیخ حسین انصاریان بزرگ شدند و طیفی پای منبر مرحوم فاطمی نیا.
اما طی دو دهه گذشته طیف بسیار زیادی از #بچههای_انقلاب پای منبر پناهیان بزرگ شدند و قد کشیدند.
پناهیان برای شان از اسلام گفت، هم از جمال اسلام و هم از جلال اسلام. پناهیان از نماز خوب گفت، از تشکیلات گفت، از تقوا گفت، از اعتکاف گفت، از تربیت دینی گفت و همه با خوانشی جدید و معمولاً رو به جلو... و شد مایه رشد و ارتقاء طیفی از انقلابیها.
آغاز ماجرای #پیادهروی_اربعین را شاید خیلی ها به یاد نداشته باشند. چه کسی بیشترین محتوا را درباره این مناسک اجتماعی تولید کرد، بيشترين تبلیغ را کرد، سالهای سال رفت و آمد، جماعتی از جوانان را #اربعین با خود برد تا کمکم طعم آن را فراگیر کند.
همین پناهیان سالهای سال #اسلام_سیاسی گفت. از #دوقطبی واقعی گفت، وسط دهها #فتنه از اولین کسانی بود که سینه سپر کرد، فریاد زد، راه تحلیل را باز کرد. همان موقع هایی که بسیاری از منبری های انقلابی در تقیه یا سکوت یا تردید بودند. چقدر مثال یادمان میآید اینجا.
3. همه اینها یعنی پناهیان بی عیب و ایراد است؟ یعنی همه حرف های او درست است؟ یعنی هیچ نقدی به او وارد نیست؟ خیلی روشن است پاسخ منفی است. مسئله در نقد نیست، مسئله سطح واکنش و جنس واکنش است. بدانیم کسی را نقد میکنیم که حداقل دو دهه خطیب و منبری جبهه انقلاب بوده و چند نسل را برای انقلاب رشد داده. حالا نقد کنیم، جدی هم نقد کنیم اما با لحاظ همین نکته.
4. مسئله این است: نقد کنیم هرجا اشکالی بود اما بدانیم چگونه! زدن امثال پناهیان از بیخ و بن، مصداقی از #قدرنشناسی است. خدا از انسانهای #ناسپاس خوشش نمیآید، عقوبت میکند. آخرین مورد پیش روی مان #رئیسی است. همانهایی که امروز علم زدن پناهیان را در دست دارند، چند صباح قبل با همین سبک و سیاق رئیسی را میزدند جماعت #ناسپاسها و اینجا چقدر جای پای #جریان_خاص پررنگ است.
5. این حجم از حمله به پناهیان برای چیست؟ برخی واقعاً دلسوزانه از سر درد نقد میکنند، میدانم #قاطبه بچههای انقلابی اینگونه اند. اما #برخی را میشناسم دردشان چیز دیگری است. نقدشان از روی #احقاد_بدریه است.
نقد کنیم، اما منصفانه و بدون ناسپاسی، همین!/ حسین ایزدی