#حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها ♦️ زائر حضرت معصومه «سلام الله علیها»، گوئیا زائر کربلاست... مرحوم علامه میرزا محمد تنکابنی (متوفای ۱۳۰۲ ه‌ق) در «رِسالَةٌ فاطِمِیَّة» روایتی را از امام رضا علیه‌السلام نقل می‌کند که حضرت فرمودند: مَن زارَ فاطِمَةَ بِقُم فَکَأنّما زارَ الحُسَینَ بِکَربَلا 🔹اگر کسی فاطمه (معصومه) علیهاالسلام را در «قم» زیارت کند، مانند این است که امام حسین علیه‌السلام را در «کربلا» زیارت کرده است. 📚رِسالَةٌ فاطِمِیَّه(نسخه‌خطی)،تنکابنی، ص۴. ارسال محتوای تبلیغی برای روحانیون، مبلغین، طلاب دعوت به گروه محتوای تبلیغی مناسبتی از طریق لینک https://eitaa.com/joinchat/387842242Ceeb934db50 دعوت به کانال محتوای روضه https://eitaa.com/joinchat/1969356889C89c77887dd

#حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها ♦️ پدرش فدایش شود... پدرش فدایش شود... پدرش فدایش شود.... آیت الله مُستنبط از کتاب «کشف اللَّئالی» نوشته صالح بن عَرندُس، عالم شیعی قرن نهم چنین نقل می‌کند: در زمان امام کاظم علیه السلام روزی جمعی از شیعیان برای دریافت پاسخ پرسش‌های خود، به مدینه وارد شدند تا به محضر ایشان برسند. آن حضرت در مسافرت بود. با توجه به اینکه آنها ناگزیر بودند زود بازگردند، پرسش‌های خود را نوشتند و به افراد خانواده امام کاظم علیه‌السلام تحویل دادند تا در سفر بعد، پاسخ خود را دریافت کنند. 🔻مدتی بعد، هنگام خداحافظی دیدند حضرت معصومه علیهاالسلام (که در سنین خردسالی بودند) پاسخ پرسش‌های آنها را نوشته و آماده کرده است. آنها شادمان شدند و آن پاسخ‌ها را دریافت کردند و ره سپار وطن شدند. 🔻در مسیر راه به امام کاظم علیه‌السلام برخوردند و ماجرا را برای آن حضرت بازگو کردند. امام کاظم علیه السلام آن نوشته را از آنها طلبید و مطالعه کرد. پس از آنکه درستی پاسخ‌ها را تأیید کرد، سه بار فرمود: فِداها اَبُوها؛فِداها أَبُوها، فِداها اَبُوها 🔹پدرش فدایش شود، پدرش فدایش شود، پدرش فدایش شود. 📚کریمه اهل بیت ص۶٣؛ به نقل از «کشف اللئالی» ✍ می‌توان گفت که این تعبیر، حاکی از بالاترین فضائل و مناقب حضرت معصومه علیهاالسلام می باشد؛چراکه امامِ معصوم، تعابیری که به کار می‌گیرد، از روی مجاز و تعارفات عرفی نیست؛ بلکه حقیقت محض است. و آن وجودی (امامِ معصوم و همان حجت کبرای خدا) که همه خلائق ذلیل شده و به فدای او هستند، اگر خود او نیز بفرماید که من به فدای دخترم حضرت معصومه علیهاالسلام بروم، جز این نمی‌تواند باشد که آن امامزاده، به بالاترین درجات قرب به ولیّ خدا نائل آمده و تالی تِلو آن امام معصوم قرار گرفته که لایق چنین تعبیری از ناحیه امام علیه السلام شده است. 🔻 چهارده معصوم صلوات‌الله‌علیهم اجمعین، برای یکدیگر این تعبیر را زیاد به کار برده‌اند اما برای امامزادگان، بسیار کم این تعبیر به کار رفته است که نمونه معروف آن، جمله سیدالشهداء عَلَيْهِ‌السَّلَام به قمر بنی هاشم علیه‌السلام است که فرمودند : اِرکب بِنفسی اَنتَ یا اخا ▪️سوار بر اسب شو ای برادرم که جانم به فدایت. 🔻در بعضی از تواریخ و مقاتل نیز آمده است که امام حسین علیه السلام به حضرت زینب کبری و همچنین حضرت علی اکبر و علی اصغر علیهم‌السلام، نظیر این تعبیر را نیز به کار برده‌اند. و غیر از این موارد را لااقل بنده تا کنون ندیده ام. ارسال محتوای تبلیغی برای روحانیون، مبلغین، طلاب دعوت به گروه محتوای تبلیغی مناسبتی از طریق لینک https://eitaa.com/joinchat/387842242Ceeb934db50 دعوت به کانال محتوای روضه https://eitaa.com/joinchat/1969356889C89c77887dd

#حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها ♦️ زائر حضرت معصومه علیهاالسلام، گویا زائر إمام رضا علیه‌السلام است... در روایتی از حضرت ثامن‌الحجج علی بن موسی الرضا علیه‌السلام نقل شده که حضرت فرمودند: مَنْ زارَ الْمَعْصُومَةَ بِقُمْ کَمَنْ زارَنی. 🔹کسی که حضرت معصومه علیهاالسلام را در قم زیارت کند، مانند آن کسی است که مرا زیارت کرده است. 📚ناسخ التواریخ،زندگانی حضرت موسی بن جعفر (علیه‌السلام) ج۷، ص۳۳۷ 📚ریاحین الشریعة، ج۵، ص۳۵. ارسال محتوای تبلیغی برای روحانیون، مبلغین، طلاب دعوت به گروه محتوای تبلیغی مناسبتی از طریق لینک https://eitaa.com/joinchat/387842242Ceeb934db50 دعوت به کانال محتوای روضه https://eitaa.com/joinchat/1969356889C89c77887dd

#حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها 🩸 محل سکونتی که اهل «قم» و اهل «شام» برای دخترانِ رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله آماده کردند ... در نقلی آمده است: موسی بن خزرج ، حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها را به خانه‌ای آورد که خالی از تردّد اغیار بود و بهترین حجره آن را در اختیار آن بانوی مخدّره قرار داد؛ چند کنیز پاکیزه را نیز برای خدمت آن بانوی مخدّره معین نمود... 📚صد و یک منبر،امین‌الواعظین اردبیلی، ص۱۷۶ ✍ اما یا حضرت معصومه... چه بگوییم و چگونه گریه کنیم بر آن مخدّرات مظلومه‌ای که در شهر شام، آنان را در محلی جای دادند که درباره آن محل، نقل کرده‌اند: ➖لا تَقيهُنَّ مِنْ حَرٍّ و لا بَردٍ، ▪️آن خرابه به گونه‌ای بود که آن‌ها را از سرما و گرما حفظ نمی‌کرد... ➖حتّی تَقشَرّتِ الجُلودُ و سٰالَ الصّدیدُ بَعد کُنّ الخُدور ▪️پس از پرده نشینی و سایه پروری، رخسارشان پوست انداخت و خون از صورت‌هایشان جاری گشت،(۱) ➖ فَلَم یَکُنْ لهم طَعامٌ ولاسِراجٌ ولاشَرابٌ فَلاجَرَمَ جَمَعَ کُلُّ واحِدٍ مِنهُم تُرابًا وَ وَضَعوا وُجوهَهُم علی التُّرابِ و بَکَوا بُکاءا شَدیدا ▪️ در آن خرابه، هیچ طعام و نوشیدنی نداشتند و حتی چراغی در آن تاریکی نزدشان نبود؛ پس از روی ناچاری هرکدام از ایشان مقداری خاک را جمع کردند و صورت‌های مبارک‌شان را بر خاک نهادند و به شدت گریه می‌کردند.(۲) ➖ سقف خرابه شام به گونه‌ای بود که در شُرف خراب شدن بود؛ بعضی از أسرای آل الله می‌گفتند: إنّما جُعِلنٰا في هٰذا البَيت لِيَقعَ علَينا. ▪️ما را در این خرابه جای دادند که سقف آن بر سر ما خراب شود.(۳) 📚(۱)مثير الأحزان، ص۱۰۳ 📚(۲)بحرالمصائب ج۸ ص۱۱۸ 📚(۳)الخرائج و الجرائح ج٢ ص٧۵٣ قم شد مسیرِ آخرم الحمدلله زخمی نشد بال و پرم الحمدلله قم احترامم حفظ کرده تا که دیده من دخترِ پیغمبرم،الحمدلله ماخاطراتی تلخ از بازار داریم باز است هرسو معبرم الحمدلله تاچند منزل دورِ من نا محرمی نیست ساکت بُوَد دور و برم الحمدلله در کوچة تنگ یهودی ها نرفتم آتش نیفتاده سرم الحمدلله کنج خرابه آبرویم را نبُردند دشمن نگفته کافرم الحمدلله ...

#حضرت_معصومه_سلام_الله_علیها 🩸راهِ «شام» و راهِ «قم» ... مسیرهایی که تفاوتِ بسیار داشت ... در نقلی آمده است: وقتی که حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها نزدیک شهر قم شدند؛ بزرگان و سادات قم از شهر خارج شدند و به استقبال آن حضرت رفتند؛ عده‌ای از مردانِ قم نیز،‌ مسیر آمدنِ مَحمل آن بانوی مکرّمه را هموار نمودند؛ اگر سنگ و یا مانعی در مسیر ناقه آن حضرت بود، آن را برمی‌داشتند تا مبادا ناقه آن حضرت‌، با آن برخورد کند ... 📚صد‌ و یک منبر،امین‌الواعظین‌ اردبیلی، ص۱۷۵ ✍ آه یا حضرت معصومه... در مسیر شام، قضیه کاملاً برعکس بود... در زمان قیام مختار، «سهیل بن عَریف خزاعی ملعون» را به نزد او آوردند. مختار گفت: ای سهیل! تو آن نیستی که سیخ بر شتران می‌زدی تا رَم کنند و دختران رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از روی شتران بر زمین بیفتند!؟ سهیل انکار کرد. مختار گفت: اگر صد مصحف بسوزانی که من باور نمی‌کنم! پس دستور داد تا انگشتان چهار دست و پای او را بریدند و در آفتاب انداختند تا به جهنم واصل شد. 📚مخزن البکاء، ص ٧۴٨ رفـته بین هر بیـابان در هـوای دلبرش           روی ناقه بین‌محمل سایبان دارد سرش شکر! نامحرم ندیده هیچکس دور و برش یا نخندیده کسی بر خاک روی معجرش درد پا دارد ولی دردش فراوان نیست نیست پای بی‌بی زخمی از خار مغیلان نیست نیست در مسیرش غیر تکریم و ادب دیگر ندید با لب تشنه رضای خویش را بی‌سر ندید عـمه‌اش زینب ولی زیر لگـدها مانده بود بین آن نـامـردهای پـست تـنها مـانـده بود...