#سوال: 🔹احساس #عدم کفویت در دوران عقد در دوران پس از عقد به سر می‌برم. شوهرم از #اقوام است. وقتی به خواستگاری‌ام آمد، می‌دانستم از نظر #خطّ سیاسی و سطح ایمان، مقداری تفاوت داریم؛ امّا اعضای خانواده، فوق العاده خوش‌حال شدند؛ چرا که او و خانواده‌اش را خوب می‌دیدند. حالا با شوهرم رابطۀ خیلی خیلی خوبی دارم. از نظر# ایمانی هم تأثیراتی در او داشته‌ام؛ امّا وقتی خبر ازدواج دختران آشنایان را با پسران خیلی مؤمن می‌شنوم، به شدّت افسرده می‌شوم؛ چرا که خودم را مقصّر می‌دانم که به خواستگاری شوهرم، #جواب مثبت دادم و بیشتر صبر نکردم تا شخص بهتری بیاید. از خواهر بزرگ‌ترم هم ناراحت هستم که مرا #تشویق به این ازدواج کرد. آنها خانوادۀ پرجمعیّتی هستند و رفت و آمدشان زیاد است. من دوست دارم #جمعه‌ها به نماز جمعه بروم و تمایلی به شرکت در مجالس گناه ندارم؛ امّا شوهرم و خانواده‌اش، این طور نیستند. کمی هم #چهره‌اش نازیباست. #چواب ۱.توجّه به مرحله‌ای که در آن هستید #حواستان باشد که شما در دوران عقد هستید؛ یعنی از مرحلۀ خواستگاری گذشته‌اید، امّا هنوز #زندگی مشترک خود را به صورت رسمی آغاز نکرده‌اید. شما در #دوران به اصطلاح عقدکردگی، مرحله‌ای از ازدواج را پشت سر گذاشته‌اید؛ امّا هنوز به صورت رسمی زندگی خود را زیر یک #سقف، شروع نکرده‌اید. در این دوران، تصمیم به جدایی #آسان‌تر از مرحلۀ بعد است؛ امّا از آن جایی که زندگی‌ شما تا اندازه‌ای شکل گرفته، نباید به این #راحتی، تصمیم به جدایی بگیرید. از سوی دیگر در این مرحله، تصمیم به ادامۀ زندگی بدون رسیدن به یک #اطمینان نسبی، از دست دادن یک فرصت خوب برای تصمیم‌گیری است. #ادامه دارد... 📚تا ساحل آرامش، کتاب اول، ص۸۶ - ۸۵ #تا_ساحل_آرامش #کتاب_اول #استاد_محسن_عباس_ولدی #پایگاه_اجتماعی_مجردان_انقلابی @mojaradan