eitaa logo
حضرت آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
755 دنبال‌کننده
202 عکس
832 ویدیو
5 فایل
🌼آقا مجتبی تهرانی رحمه‌الله علیه:من هر چه دارم از استادم امام خمینی ره دارم. 🔻مجموعه مباحث آقا مجتبی تهرانی (ره) در اخلاق و معارف اسلامی . 📔 گزیده بیانات 🔹️عکس نوشته کلیپ تصویری 📽 کلیپ صوتی 🔊 🏷 https://mojtabatehrani.com
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ 🔰فضیلت ماه رجب رُوِیَ عَنِ رَسُولِ الله ِصَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ الِهِ وَ سَلَّمَ قال : «إِنَّ‌ اللَّهَ‌ تَعَالَى‌ نَصَبَ‌ فِي‌ السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مَلَكاً يُقَالُ لَهُ الدَّاعِي فَإِذَا دَخَلَ شَهْرُ رَجَبٍ يُنَادِي كُلَّ لَيْلَةٍ إِلَى الصَّبَاحِ طُوبَى لِلذَّاكِرِينَ طُوبَى لِلطَّائِعِينَ وَ يَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى أَنَا جَلِيسُ مَنْ جَالَسَنِي وَ مُطِيعُ مَنْ أَطَاعَنِي وَ غَافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنِي الشَّهْرُ شَهْرِي وَ الْعَبْدُ عَبْدِي وَ الرَّحْمَةُ رَحْمَتِي فَمَنْ دَعَانِي فِي هَذَا الشَّهْرِ أَجَبْتُهُ وَ مَنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُهُ وَ مَنِ اسْتَهْدَانِي هَدَيْتُهُ وَ جَعَلْتُ هَذَا الشَّهْرَ حَبْلًا بَيْنِي وَ بَيْنَ عِبَادِي فَمَنِ اعْتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إِلَيَّ» ترجمه: خداوند متعال در آسمان هفتم فرشته ای قرار داده است به نام داعی، هرگاه ماه رجب وارد می شود، این فرشته هر شب تا صبح ندا می دهد؛ خوشا به حال کسانی که به یاد خدا هستند! خوشا به حال کسانی که از خدا اطاعت می کنند! خداوند متعال می فرماید: من هم نشین کسی هستم که با من هم نشین شود و مطیع کسی می شوم که از من اطاعت کند و کسی که از من آمرزش و غفران بخواهد او را می آمرزم. این ماه، ماه من است و بندۀ من است و رحمت، هم رحمت من است. پس هر کس در این ماه مرا بخواند، جوابش را می دهم و هر کس که در این ماه از من درخواستی بکند، به او عطا می کنم و هر کس که در این ماه از من طلب هدایت و راهنمایی بنماید، او را هدایت و راهنمایی می کنم؛ من این ماه را ریسمان میان خودم و بندگانم قرار دادم و هر کس به این ریسمان چنگ بزند به من می رسد. شرح: در یک روایتی است از پیغمبر اکرم (ص) که حضرت فرمود: خداوند قرار داده است در آسمان هفتم فرشته‌ای را که نامش داعی است. «يُقَالُ لَهُ الدَّاعِي»؛ گفته می‌شود که داعي است. آن گاه که ماه رجب وارد می شود، «إِنَ‌ اللَّهَ‌ تَعَالَى‌ نَصَبَ‌ فِي‌ السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مَلَكاً يُقَالُ لَهُ الدَّاعِي فَإِذَا دَخَلَ شَهْرُ رَجَبٍ يُنَادِي»؛ ماه رجب وقتی وارد می شود، او مأموریت دارد و او ندا می‌کند: «كُلَّ لَيْلَةٍ إِلَى الصَّبَاحِ»؛ هر شب تا به صبح: «طُوبَى لِلذَّاكِرِينَ طُوبَى لِلطَّائِعِينَ» ؛خوشا به حال کسانی که ذکر خدا می‌گویند و به یاد خدا هستند. خوشا به حال کسی که وارد شدند در اطاعت الهی. بعد آن ملک این جملات را می گوید: «يَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى»؛ او می‌گوید که خدا دارد این را می‌گوید: (او نقل می کند.) «أَنَا جَلِيسُ مَنْ جَالَسَنِي»؛ من هم نشین آن کسی هستم که با من بنشیند. «وَ مُطِيعُ مَنْ أَطَاعَنِي»؛ منِ خدا مطیع آن کسی می‌شوم که اطاعت من را بکند. خیلی جمله عجیبی است. اطاعت عبد در پی دارد اطاعت رب را، ای بابا ، «اَنا مُطِيعُ مَنْ أَطَاعَنِي» من مطیع آنهایی هستم که مطیع من هستند.« اَنا غَافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنِي»؛ من مورد آمرزش قرار می‌دهم،کسانی که از من طلب آمرزش کنند. «الشَّهْرُ شَهْرِي» این ماه، ماه من است. «وَ الْعَبْدُ عَبْدِي»؛ بنده هم، بنده من است.« وَ الرَّحْمَةُ رَحْمَتِي»؛ رحمت هم رحمتِ من است. من این را به شما عرض کنم، روایت زیاد داریم در باب ماه رجب، که ماه رجب، ماه رحمت الهی است. 📌در یک روایتی است از پیغمبر اکرم(ص)، دارد رجب را اَصب گویند، که مرحوم که محدّث قمی هم نقل می کند در مفاتیح این را، می گوید، اَصب می‌گویند؛ چون رحمت خدا در این ماه زیاد ریزش می کند بر امّت من. «وَ الرَّحْمَةُ رَحْمَتِي فَمَنْ دَعَانِي فِي هَذَا الشَّهْرِ»؛ هر کس که در این ماه مرا بخواند، من جوابش را می‌دهم. «أَجَبْتُهُ وَ مَنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُهُ» «أَجَبْتُهُ» این هم «أَعْطَيْتُهُ» کسی که از من درخواستی بکند، حاجتی بخواهد به او عطا می کنم. «وَ مَنِ اسْتَهْدَانِي هَدَيْتُهُ»؛ اگر از من طلب هدایت بکند، او را راهنمایش می‌کنم، هدایتش می‌کنم. «جَعَلْتُ هَذَا الشَّهْرَ حَبْلًا» ؛ من قرار دادم این ماه را مثل یک ریسمان، « حَبْلًا بَيْنِي وَ بَيْنَ عِبَادِي»؛ 📌این ماه رجب را یک وسیله‌ای قرار دادم بین خودم و بندگانم. حبل؛ یعنی ریسمان، کنایه است. « مَنِ اعْتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إِلَيَّ»؛ هر کی این ریسمان را بهش چنگ بزند، بگیرد، بیاید بالا به من می‌رسد. غرضم حالا این روایت را خواندم، و او این است که، ماه رجب، در روایات داریم شهر الله است. ماه خداست، این جور گفته می شود. و ماه شعبان، شهر پیغمبر(ص)، ماه پیغمبراکرم(ص) است. در روایت هم داریم. رمضان، ماه امّت من است. ماه رجب است و فرصت بسیار خوبی است برای این که انسان، تمام امور معنوی و مادی‌اش را با خدایش چکار کند؟ هان؟! در میان بگذارد و از این شب ها بهترین بهره را بگیرد. ◾️◾️◾️ @agamojtabatehrani ◾️◾️◾️
﷽ 📍 ملک داعی️❗️ 📌در روایتی از پیغمبراکرم دارد که حضرت فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى نَصَبَ فٖی السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مَلَكاً يُقَالُ لَهُ الدَّاعِي»؛ خداوند در آسمان هفتم فرشته‎ای را قرار داده است که به او گفته می‎شود داعی، «فَإِذَا دَخَلَ‏ شَهْرُ‌رَجَبٍ‏ يُنَادِي‏ ذَلِكَ الْمَلَكُ كُلَّ لَيْلَةٍ مِنْهُ إِلَى الصَّبَاحِ» ؛ زمانی که ماه رجب فرا می‌رسد، این ملک هر شب تا صبح ندا می‎دهد، «طُوبَى لِلذَّاكِرِينَ»؛ خوشا به حال کسانی که خداوند را یاد می‌کنند! «طُوبَى لِلطَّائِعِينَ»؛ خوشا به حال کسانی که مطیع خدا هستند، «وَ يَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى»؛ خداوند می‎فرماید، «أَنَا جَلِيسُ مَنْ جَالَسَنِي»؛ من همنشین کسی هستم که با من بنشیند، «وَ مُطِيعُ مَنْ أَطَاعَنِي»؛ و من مطیع کسی هستم که مرا اطاعت کند. آنچه به تو امر می‎کنم انجام بده تا آنچه را تو از من می‎خواهی، انجام بدهم، «وَ غَافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنِي»؛ کسی که از من طلب آمرزش کند را می‎آمرزم، «الشَّهْرُ شَهْرِي»؛ این ماه، ماه من است، «وَ الْعَبْدُ عَبْدِي»؛ و این بنده، بندۀ من است، «وَ الرَّحْمَةُ رَحْمَتِي»؛ رحمت هم رحمت من است، «فَمَنْ دَعَانِي فٖی هَذَا الشَّهْرِ أَجَبْتُهُ»؛ هر کس مرا در این ماه بخواند، جوابگوی او هستم، «وَ مَنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُهُ»؛ کسی که از من درخواست کند، به او عطا می‎کنم، «وَ مَنِ اسْتَهْدَانِي هَدَيْتُهُ»؛ اگر از من طلب راهنمایی و هدایت کند، او را راهنمایی می‎کنم، 📌 «جَعَلْتُ هَذَا الشَّهْرَ حَبْلًا بَيْنِي وَ بَيْنَ عِبَادِي»؛ من این ماه را ریسمانی بین خود و بندگانم قرار دادم، «وَ فَمَنِ اعْتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إِلَي»؛ 📌هر کس به این ماه اعتصام بجوید به من می‎رسد. تمام این‎ها گویای یک معنا است و آن اینکه خداوند می‎خواهد رابطۀ بین او و بنده‎اش حفظ شود. بزرگی و کرامت او اقتضا می‎کند که نگذارد رابطۀ بنده‌اش حتّی به‌خاطر گناه و یا جهالت با او قطع شود. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📓 رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 حفظ رابطه خدا با بنده❗️ 📌دوستان در دعاهای دقّت کنید! ماه رجب از بهترین ماه ها است. این ادعیه را بخوانید. بسیاری از معارف ما در این ادعیه گنجانده شده است. معارف ما بسیار ظریف و لطیف است. در یکی دیگر از ادعیۀ ماه رجب آمده است:«وَ امْنُنْ بِغِنَاكَ عَلٰى فَقْرِي»؛ و با غنای خویش، بر من منّت بگذار و فقر و احتیاجم را برطرف کن. «وَ بِحِلْمِكَ عَلٰى جَهْلِي»؛1️⃣ و به وسیلۀ حلمت، بر جهل و نادانی من منّت بگذار و تحمّلم کن! خدایا! با منِ جاهل مدارا کن! 2️⃣ همان طور که می‎بینید روش رفتاری خداوند با بندگانش این گونه است و همان روش را به پیغمبر خویش امر فرموده است: 📌(خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلين). در حقیقت خداوند به پیغمبرش می فرماید: تو نیز باید روش مرا با بندگانم داشته باشی؛ باید خداگونه عمل کنی؛ باید از بندگان من دستگیری کنی و دست رد، به‌سینۀ کسی نزنی! این روش من است. 📌این روش، روش الهی است. مؤمن هم باید این روش را در آداب معاشرتی اش حفظ کند. ما در آداب معاشرتی اسلام «طرد کردن» نداریم، مگر به ندرت. هرچه هست دستگیری است. 1️⃣. بحار‌الأنوار، ج 95، ص 390 رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍معارف در قالب دعا❗️ 📌دوستان! من این را سفارش می‏کنم که دعا بخوانید خصوصاً الآن که وارد شده است، این دعاهای ماه رجب را بخوانید. من بخشی از آن را بیان می‌کنم: «وَ اقْسِمْ‏ لِي‏ فِي‏ شَهْرِنَا هَذَا خَيْرَ مَا قَسَمْتَ»؛ ای خدا! در این ماه رجب بهترین چیزی را که تو از سعادت و خیر نصیب کرده‏ای، در قضا و قدر نصیبم کن. «وَ احْتِمْ لِي فِي قَضَائِكَ خَيْرَ مَا حَتَمْتَ وَ اخْتِمْ لِي بِالسَّعَادَةِ فِيمَنْ خَتَمْتَ»؛ و خاتمۀ کار مرا که می‏خواهم از این دنیا بروم باسعادت قرار بده؛ مثل کسانی که اهل سعادت هستند «و أَحْيِنِي مَا أَحْيَيْتَنِي مَوْفُوراً وَ أَمِتْنِي مَسْرُوراً وَ مَغْفُوراً»؛ مرا با وسعت و فراوانی زنده بدار و با سرور، نشاط و مغفرت بمیران. 📌 «وَ تَوَلَّ أَنْتَ نَجَاتِي مِنْ مُسَاءَلَةِ الْبَرْزَخِ»؛ تو خود متصدّی نجات من در برزخ باش. امام به ما یاد می‏دهند که در مواجهه با اقیانوس رحمت چگونه بخواهیم «وَ ادْرَأْ عَنِّي مُنْكَراً وَ نَكِيراً وَ أَرِ عَيْنِي‏ مُبَشِّراً وَ بَشِيراً»؛ و از من نکیر و منکر را دور کن و آن فرشته‏های رحمتت را در برزخ به من نشان بده. «وَ اجْعَلْ لِي إِلَى رِضْوَانِكَ وَ جِنَانِكَ مَصِيراً وَ عَيْشاً قَرِيراً وَ مُلْكاً كَبِيراً»؛1️⃣ به ما یاد و یادآوری می‏کنند که برزخ مشکل است برای آن‏که ما را متنبّه کنند، آن روز را به یاد ما می‏آورند تا دست و پای خود را جمع کنیم. امام‌هادی(ع) فرمودند: «اُذْكُرْ مَصْرَعَكَ‏ بَيْنَ يَدَيْ أَهْلِكَ‏ وَ لَا طَبِيبَ يَمْنَعُكَ وَ لَا حَبِيبَ‏ يَنْفَعُك‏»؛2️⃣ به یاد بیاور آنجایی را که پیش خانواده‏ات روی زمین افتاده‏ای نه طبیبی می‏تواند مرگ را از تو دور کند، نه دوستی که به تو سودی برساند. خودت هستی و خودت و عملت واقعاً حیف نیست که وقتی خود آدم بتواند اینجا خودش را تطهیر کند، برود آنجا خودش را مبتلا کند. لذا انسان اوّلاً جلوگیر باشد و نگذارد دستش آلوده بشود و ثانیاً تطهیر و شستشوی خودش را همین جا انجام دهد تا به آن فشارها مبتلا نشود. 1️⃣ و طریقم را به‏سوى بهشت و رضوانت قرار ده و زندگانی‏ام را خوش و ملک کبیر نصیبم فرما. 📌 مصباح المتهجد، ج‏2، ص 803 - مفتاح الجنان، ص504 2️⃣ بحارالأنوار، ج75، ص370 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 ماه رجب ماه استغفار❗️ 📌 به ‏خصوص ماه استغفار است. امام‌صادق(ع) از پیغمبر(ص) نقل می‏فرماید: ماه رجب، ماه استغفار امّت من است؛ یعنی اگر امّت من که در گذشته ‏شان ابتلائاتی پیدا کردند، در ماه رجب استغفار ‏کنند. 📌سپس حضرت می ‏فرمایند: در این ماه استغفار بسیار کنید، خدا آمرزنده و مهربان است. 📌 در این ماه زیاد بگویید: «اَسْتَغْفِراللهَ وَاَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ»؛ در ذیل روایت دارد: ماه رجب را اصب گویند؛ چون رحمتِ خداوند بر امت من زیاد ریزش می‏کند. 📌دوستان! جدّاً عرض می‏کنم این همه سفارش به استغفار، به ‏خاطر این است که ائمّه(ع) بر طبق آن روایت، گفته ‏اند: برزخ‌تان به عهدۀ خودتان است و آن‌ها نمی‏خواهند ما در برزخ، عذاب شویم. 📌 از جمله سفارش کرده ‏اند در ماه رجب هفتاد مرتبه صبح و بعد از ظهر این ذکر استغفار را بگویید: «استغفرالله و اتوب الیه»؛ و سپس دست‏ها را بلند کرده و بگویید: «اللهم وَ اَغفِر لِی وَ تُب عَلَیَّ»؛. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سیزدهم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ ◾️مرگ مقابل بستگانت! 📌 رُوِيَ عَنْ عَليِّ بن محمَّدٍ الهادي(عليهما السّلام) قال : اُذْكُرْ مَصْرَعَكَ بَيْنَ يَدَيْ اَهْلِكَ وَ لا طَبِيبَ يَمْنَعُكَ وَ لا حَبِيبَ يَنْفَعُكَ. 1️⃣ ترجمه حدیث: از امام هادي(عليه‏السلام) منقول است كه فرمودند: به ياد آور زماني را كه در مقابل بستگانت بر روي زمين افتاده‏اي (در بستر مرگ هستي) و هيچ طبيبي نمي‏تواند مانع مرگ تو شود و هيچ دوستي نمي‏تواند به تو نفعي برساند. 🔰شرح حدیث: امام هادی(علیه‏السلام) فرمودند: «اُذْكُرْ مَصْرَعَكَ بَيْنَ يَدَيْ اَهْلِك»؛ به یاد بياور آن حالتي را كه مرگ به سراغ تو آمده و در پيشاروي خاندانت بر روي زمين افتاده‏ اي! «وَ لا طَبِيبَ يَمْنَعُك»؛ که در يك چنين حالي هيچ طبيبي نمي‏تواند مانع مرگ تو شود. تمام اطبّاي عالم را هم بياورند، نمی¬توانند مرگ را از تو دور كنند. آن‏ها هيچ كاري نمي توانند برايت بكنند و كار تو تمام است! «وَ لا حَبِيبَ يَنْفَعُك». رفقايت و آن‏هايي كه تو را خيلي دوست دارند هم در اين حال نمي‏توانند به تو هیچ سود و نفعي برسانند. 📌بدان روزی كار تو به اينجا خواهد رسید! همه ما کارمان به اينجا می رسد كه هيچ طبيب و پزشكي نمي تواند مرگ را از ما دور كند و هيچ دوستي هم نمي¬تواند به ما نفعي برساند. حالا چه بايد كرد؟ آيا چيزي هست كه آن موقع به درد ما بخورد يا نه؟ آیا چیزی هست که به ما حيات و زندگي ببخشد؟ بله! من آيه قرآن می‏خوانم: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً».2️⃣ 📌 هر كس عمل شايسته‏اى انجام دهد، خواه مرد باشد يا زن، در حالى كه مؤمن است، قطعاً به او زندگی گوارا و حياتِ حقيقى‏ می‏بخشيم. پس در هنگامه مرگ چه چیزی به درد من مي¬خورد؟ «عمل صالح»! عمل صالح است که آن وقت مرا زنده مي-كند و به من حیات طیّبه می بخشد. طبیب نمي تواند مرگ را از من جدا كند و رفیق هم نمی تواند به من نفعي ببخشد.‌ آن چيزي كه در آن هنگام برای من سودبخش است، عمل صالحِ من است که مرا زنده مي كند، در يك زندگي پاكيزه و گوارا. 3️⃣ 1️⃣ بحارالانوار، جلد 75، صفحه 370. 2️⃣ سوره نحل، آيه 97. 3️⃣ چهارشنبه، 26 خرداد 1389 – 3 رجب 1431. مسجد جامع بازار تهران. 🏴 امام هادی علیه السلام تسلیت باد🏴 رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 حفظ رابطه خدا با بنده❗️ 📌دوستان در دعاهای ماه رجب دقّت کنید! ماه رجب از بهترین ماه‎ها است. این ادعیه را بخوانید. بسیاری از معارف ما در این ادعیه گنجانده شده است. معارف ما بسیار ظریف و لطیف است. در یکی دیگر از ادعیۀ ماه رجب آمده است:«وَ امْنُنْ بِغِنَاكَ عَلٰى فَقْرِي»؛ و با غنای خویش، بر من منّت بگذار و فقر و احتیاجم را برطرف کن. «وَ بِحِلْمِكَ عَلٰى جَهْلِي»؛1️⃣ و به‏وسیلۀ حلمت، بر جهل و نادانی من منّت بگذار و تحمّلم کن! خدایا! با منِ جاهل مدارا کن! 2️⃣ همان‏طور که می‎بینید روش رفتاری خداوند با بندگانش این‏گونه است و همان روش را به پیغمبر خویش امر فرموده است:خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلين. در حقیقت خداوند به پیغمبرش می‏فرماید: تو نیز باید روش مرا با بندگانم داشته باشی؛ باید خداگونه عمل کنی؛ باید از بندگان من دستگیری کنی و دست رد، به‌سینۀ کسی نزنی! این روش من است. این روش، روش الهی است. مؤمن هم باید این روش را در آداب معاشرتی‎اش حفظ کند. ما در آداب معاشرتی اسلام «طرد کردن» نداریم، مگر به‏ندرت. هرچه هست دستگیری است. 1️⃣ بحار‌الأنوار، ج ‏95، ص 390 2️⃣. این دعاها را بخوانید و از این فرصت‌های الهی استفاده کنید؛ خودتان را به خدا عرضه نمایید تا او هم حلقۀ اتّصال و ارتباطتان را محکم‌تر کند و شما را به خویش نزدیک کند. در روایتی از پیغمبراکرم دارد که حضرت فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى نَصَبَ فٖی السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مَلَكاً يُقَالُ لَهُ الدَّاعِي»؛ خداوند در آسمان هفتم فرشته‎ای را قرار داده است که به او گفته می‎شود داعی، «فَإِذَا دَخَلَ‏ شَهْرُ‌رَجَبٍ‏ يُنَادِي‏ ذَلِكَ الْمَلَكُ كُلَّ لَيْلَةٍ مِنْهُ إِلَى الصَّبَاحِ»؛ زمانی که ماه رجب فرا می‌رسد، این ملک هر شب تا صبح ندا می‎دهد، «طُوبَى لِلذَّاكِرِينَ»؛ خوشا به حال کسانی که خداوند را یاد می‌کنند!«طُوبَى لِلطَّائِعِينَ»؛ خوشا به حال کسانی که مطیع خدا هستند، 📌 «وَ يَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى»؛ خداوند می‎فرماید، «أَنَا جَلِيسُ مَنْ جَالَسَنِي»؛ من همنشین کسی هستم که با من بنشیند، «وَ مُطِيعُ مَنْ أَطَاعَنِي»؛ و من مطیع کسی هستم که مرا اطاعت کند. آنچه به تو امر می‎کنم انجام بده تا آنچه را تو از من می‎خواهی، انجام بدهم، «وَ غَافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنِي»؛ کسی که از من طلب آمرزش کند را می‎آمرزم، «الشَّهْرُ شَهْرِي»؛ این ماه، ماه من است، «وَ الْعَبْدُ عَبْدِي»؛ و این بنده، بندۀ من است، «وَ الرَّحْمَةُ رَحْمَتِي»؛ رحمت هم رحمت من است، «فَمَنْ دَعَانِي فٖی هَذَا الشَّهْرِ أَجَبْتُهُ»؛ هر کس مرا در این ماه بخواند، جوابگوی او هستم، «وَ مَنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُهُ»؛ کسی که از من درخواست کند، به او عطا می‎کنم، «وَ مَنِ اسْتَهْدَانِي هَدَيْتُهُ»؛ اگر از من طلب راهنمایی و هدایت کند، او را راهنمایی می‎کنم 📌 «جَعَلْتُ هَذَا الشَّهْرَ حَبْلًا بَيْنِي وَ بَيْنَ عِبَادِي»؛ من این ماه را ریسمانی بین خود و بندگانم قرار دادم، «وَ فَمَنِ اعْتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إِلَي»؛ هر کس به این ماه اعتصام بجوید به من می‎رسد. تمام این‎ها گویای یک معنا است و آن اینکه خداوند می‎خواهد رابطۀ بین او و بنده‎اش حفظ شود. بزرگی و کرامت او اقتضا می‎کند که نگذارد رابطۀ بنده‌اش حتّی به‌خاطر گناه و یا جهالت با او قطع شود. بحار‌الأنوار، ج 95، ص 376 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📓 رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 دعا سلاح انبیای الهی است❗️ 📌 نكته ای که باید اشاره کنم، این است كه اگر اسلحه و وسیله ای بین عبد و رب، قوی تر و برّاتر بود كه بخواهد به او عنایت بشود، به دست انبیا سپرده می شد و خدا، به آنها می داد؛ چون در بین انسان ها، پیغمبران(ع) انسان هایی هستند كه به كمال معنوی رسیده اند. اگر بنا بود در خط معنویّت وسیله ای نافذتر از دعا باشد، خدا به دست آنها می داد. امام هشتم(ع) می فرماید: اسلحۀ انبیا(ع) دعا بود. این، یعنی چه؟ امام رضا(ع) فرمودند: «عَلَیْكُمْ بِسِلَاحِ الاَنبیٖا»؛ بر شما باد به سلاح انبیا(ع)! جوابش این است: یابن رسول الله(ص)! ما كجا و انبیا(ع) کجا؟! آنها و ما چطور جمع می شویم؟! «فَقِیلَ وَ مَا سِلَاحُ الاَنبیٖا؟» ازحضرت سؤال كردند: آقا! سلاح انبیا(ع) چه بود؟ «قَالَ الدُّعَاءُ»؛1️⃣ فرمود: آنها اسلحه ای جز دعا نداشتند. تمام معجزاتی كه از انبیا(ع) صادر شد، به وسیلۀ دعای آنها بوده است. تمام كرامت هایی كه از اولیا صادر شد، از دعای آنها بوده است. در تاریخ می بینید، همه از دعا بود. حضرت عیسی(ع) با دعا مرده را زنده می كرد. دیگر بالاتر از این، که ارزش دعا را می رساند. 1️⃣ الكافی، ج‏2، ص468 - بحارالأنوار،ج90، ص295 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه سوم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 🔰هر کس حریم الهی را حفظ کند 🔻رُوِیَ عَن عَلِیٍ ابنِ مُحَمَّدٍ الهادي صلوات الله عَلَیهِمَا قالَ: «مَنِ‏ اتَّقَى اللَّهَ‏ يُتَّقَى‏ وَ مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ يُطَاعُ ... مَنْ أَطَاعَ الْخَالِقَ لَمْ يُبَالِ بِسَخَطِ الْمَخْلُوقِ وَ مَنْ أَسْخَطَ الْخَالِقَ فَأَيْقَنَ أَنْ یَحِلَّ بِهِ خَالِقُ سَخَطَ الْمَخْلُوق» 📌ترجمه: هر کس حریم الهی را حفظ کند و تقوا داشته باشد، محفوظ و نگاه داشته می‌شود و هر کس که از خداوند اطاعت کند؛ و هر کس که خداوند را خشمگین کند، به یقین بداند که خداوند خشم مخلوق را بر او فرود خواهد آورد. شرح: روایت از امام هادی صلوات علیه منقول است که حضرت فرمودند: هر کس که حریم الهی را حفظ کند و نگاه دارد، حریم او نگاه داشته می‌شود. و کسی که اطاعت خداوند را بکند، اطاعت او می‌شود. من به مناسبت ماه مبارک رجب، یک روایتی را خواندم از پیغمبر اکرم 📌.« اَنَا جَلیسُ مَن جَالَسَنِي وَ اَنا َمُطیعُ مَن اَطاعَني» این را گفتم، این روایت بود و این یک جمله‌اش است. هرکس حریم خدا را حفظ کند، ببینی چه روابطی است از نظر این عناوینی را که می‌فرمایند. هرکی حریم خدا را حفظ کند، حریم او حفظ خواهد شد. می‌فهمی؟! این یک مطلب کلّی است توجّه کنید چه عرض کردم، من سطحش را می‌آورم پایین؛ چون می‌خواهم عمومی‌اش کنم. یک کسانی را شما متوقعید که حریم شما را حفظ کنند. درست است یا نه؟ بعد می‌بینید حریم تان حفظ نمی‌کند. به تعبیر خودمون، بچّه ات بی حیایی می‌کند، تو رویت می‌ایستد. ریشه‌اش می‌دانی چیه؟ ریشه‌اش در این روایت؛ برای این که تو بی حیایی کردی نسبت به خداوند. فهمیدی؟ همچین خیلی ساده‌اش کردم. « مَن اِتَّقیَ اللهَ یُتَّقی » فهمیدی؟! چطور شد تو حریم خدا را حفظ نکنی، بچّه ات حریم تو را حفظ بکند؟ هان؟! اصلاً این خبرها نیست. حالا مثال به بچّه زدم که خوب جا بیفتد. «وَ مَن اَطَاعَ اللهَ یُطاعُ » اگر کسی فرمان خدا را برد، اطاعت خدا کرد، اطاعت او کرده می‌شود. فهمیدی؟! رابطه؛ خب، دراین جا «یُطاعُ » که اطاعت او می‌شود، قهراً با آن روایت هم ارتباط پیدا می‌کند. فهمیدی؟! «اَنا َمُطیعُ» چی؟ «مَن اَطاعَني» حتّی خدا هم اطاعتت را می‌کند؛ اگر تو اطاعت خدا را کردی. نگاه کن چطور بازش کردند. نه تنها بچّه ات حرفت را گوش می‌کند، خدا هم حرفت را گوش می‌کند. دیگر بهتر از این نمی‌توانستم بگویم. بعد دوباره دارد که حضرت می‌فرماید: «و مَن اَطاعَ الْخَالِقَ لَم یُبالِ بِسَخَط ِِ المَخلُوقِ » اما این را به تو بگویم، نشانۀ کسی که اطاعت خدا را می‌کند، این است که این، اصلاً باکی ندارد در این راه اطاعت الهی، شد؟! مورد خشم و غضب مخلوق قرار بگیرد؛ یعنی بدش می‌آید. من اگر به تکلیف شرعیم عمل کنم، جناب عالی بدت می‌آید. من در راه اطاعت خدا، گوش می‌کنید؟! مورد خشم شما واقع شدم، خب بشوم.« لَم یُبالِ بِسَخَط ِِ المَخلُوقِ » دنبال رضای خدایم نه رضای تو. شد؟! امّا این را بدانی،ها!« وَ مَن اَسخَطَ الله » اگر کسی نعوذبالله، نسبت به او، خدا را به خشم بیاورد، شد؟! سرپیچی بکند، این جاست: «فَاَیقَنَ » یقین داشته باشد، این را بدان. «فَاَیقَنَ أَنْ یَحِلَّ بِهِ» بله، آن جا «خالق» است البته، تعبیر به خالق است « الله تعالی» ندارد، من حالا تعبیر آن کردم، فرقی نمی‌کند. شد! «وَ مَن اَسخَطَ الخالِقَ» توجه می‌کنید؟ آن جا هم دارد: « و مَن اَطاعَ الْخَالِقَ لَم یُبالِ بِسَخَط ِِ المَخلُوقِ» این جا هم دارد چی؟«وَ مَن اَسخَطَ الخالِقَ» اگر کسی خدا را به خشم بیاورد،« فَاَیقَنَ »یقین داشته باشد،« أَنْ یَحِلَّ بِهِ سَخَطَ المَخلُوقِ» خدا میدان را باز می‌کند که مورد خشم مردم قرار بگیری. فهمیدی چه می‌خواهم بگویم؟ خدا را به خشم آوردی، خدا میدان را باز می‌کند که مخلوقش، فهمیدی؟ به تو خشمگین بشوند. مخلوق به تو خشمگین بشوند. فهمیدی چه می‌خواهم بگویم؟ روابط را می‌بینید که، چقدر روابط است، اطاعت، مسئلۀ خشم، خدمتتان عرض شود که مسئلۀ به اصطلاح ما نگاه داشتن حریم، توجّه کنید. 📌 تمام این‌ها رابطه دارد. از آن جا سرچشمه می‌گیرد. گوش کنید. چرا پرید به من؟ چون چیه؟ تو پریدی به خدا، خدا را خشمگین کردی، این هم راه را باز کرد به این که به تو بپرد. این‌ها یک چیز سلسله وار است. توجّه کنید. اطاعت خدا را اگر کردی؛ حتّی خدا مطیع تو می‌شود. متن روایت را قبلا خواندم. درست است یا نه؟ « وَ مَن اَطَاعَ اللهَ یُطاعُ» قانون کلّی‌اش است. 📌 از خالق گرفته تا مخلوق، رسیدید شما به عرض من؟ یک مدتی امتحان کن.توجّه می‌کنید، چه عرض کردم؟ حریم خدا را حفظ کن، اطاعت خدا را بکن، خدا را هم به خشم نیاور. می‌فهمی، چه می‌خواهم بگویم؟! تجربه است دیگر هان! تجربه کن، ببین چطور می‌شود در پی؟ توجّه کنید. حریمت را حفظ می‌شود. حرف‌هایت را گوش می‌کنند. رسیدید شما به عرض من؟! به تو هم نمی‌پرند. @agamojtabatehrani
﷽ 📍 روش الهی با گناهکاران و بدکاران❗️ 📌ما این روش الهی یعنی اخذ به عفو، امر به عرف و اعراض از جاهلین را در ادعیه‏ای که از ناحیۀ معصومین(ع) وارد شده است می‏بینیم. واقعاً توصیف‏های زیبایی که در دعاها از خداوند شده، بسیار گویا است. 1️⃣ به‏عنوان مثال در یکی از ادعیۀ ماه رجب آمده است:«خَابَ‏ الْوَافِدُونَ‏ عَلٰى غَيْرِكَ‏ وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلَّا لَكَ»؛ کسی که به غیر از تو روی آورد، محروم گردید و کسی که به غیر از تو وارد شد، زیان دید. «وَ ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلَّا بِكَ»؛ و هر‌کس به درگاه غیر تو روی آورد، محتاج شد. «وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلَّا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَكَ»؛ و هر کس از غیر کرم و فضل تو درخواست کرد، بی‏امان شد. «بَابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِينَ وَ خَيْرُكَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِينَ»؛ درِ لطف و عنایت تو، به‌روی مشتاقان باز است و خیر و احسانت برای طالبان گشاده. «وَ فَضْلُكَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِينَ وَ نَيْلُكَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِينَ»؛ فضل و کرم تو برای درخواست‏کنندگان مباح است و آرزو و امید به تو برای امیدواران جایز. «وَ رِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ‌عَصَاكَ وَ حِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاكَ عَادَتُكَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِيئِينَ وَ سَبِيلُكَ الْإِبْقَاءُ عَلٰى الْمُعْتَدِينَ »؛ سفرۀ روزی‏ات برای گناهکاران گسترده است و خویشتن‏داری‏ات برای کسی که با تو دشمنی کرده، حائل شده که به آتش قهر و عذابت نیفتد. راه و روش تو با کسانی که از مرزهای تعیین شده تجاوز کردند، مدارا کردن است. ببینید چقدر زیبا است! خداوندا، روش رفتاری تو با گناهکاران و بدکاران این‏گونه است که به آن‏ها نیکی می‎کنی. «اللَّهُمَّ فَاهْدِنِي هُدَى الْمُهْتَدِينَ وَ ارْزُقْنِي اجْتِهَادَ الْمُجْتَهِدِينَ وَ لَا تَجْعَلْنِي مِنَ الْغَافِلِينَ الْمُبْعَدِين»؛2️⃣ خدایا! کمک کن کار من به‌جایی نرسد که از غافلین باشم؛ از کسانی نباشم که قلبشان فاسد شده و دیگر حکمت در آن اثر نمی‏گذارد؛ از کسانی نباشم که روش رفتاری زیبای تو، روی آن‏ها اثر ندارد؛ مصداق آن دسته از افرادی نباشم. 1️⃣ دوستان در دعاهای ماه رجب دقّت کنید! ماه رجب از بهترین ماه‎ها است. این ادعیه را بخوانید. بسیاری از معارف ما در این ادعیه گنجانده شده است. معارف ما بسیار ظریف و لطیف است. 2️⃣. إقبال الأعمال، ج ‏2، ص 643 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📓 🏷 جلسه بیست و ششم @agamojtabatehrani
15.38M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
خدایا! کمک کن کار من به‌جایی نرسد که از غافلین باشم؛ از کسانی نباشم که قلبشان فاسد شده و دیگر حکمت در آن اثر نمی‏گذارد؛ از کسانی نباشم که روش رفتاری زیبای تو، روی آن‏ها اثر ندارد؛ مصداق آن دسته از افرادی نباشم. 1️⃣ دوستان در دعاهای ماه رجب دقّت کنید! ماه رجب از بهترین ماه‎ها است. این ادعیه را بخوانید. بسیاری از معارف ما در این ادعیه گنجانده شده است. معارف ما بسیار ظریف و لطیف است. 2️⃣. إقبال الأعمال، ج ‏2، ص 643 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📓 🏷 جلسه بیست و ششم @agamojtabatehrani
﷽ 📍 پذیرش عبادت به سبب پیوند ولایتی با امام‌علی(ع) است❗️ 📌حفص بن غیاث‏ می‏گوید: امام صادق(ع) ‏فرمود: «لَا خَيْرَ فِي الدُّنْيَا إِلَّا لِرَجُلَيْنِ رَجُلٍ يَزْدَادُ فِي كُلِّ يَوْمٍ إِحْسَاناً»؛ در دنیا خوبی و خیر برای کسی نیست مگر برای دو گروه: اوّل، کسی که در هر روز برعمل نیکش بیفزاید. خوب دقّت کنید: این‌هایی که گفته می‌شود ظریف است. اینجا در روایت، بحث عمل است و بحث عامل نیست. راجع‌به احسان است. دوّم «وَ رَجُلٍ يَتَدَارَكُ ذَنْبَهُ بِالتَّوْبَةِ»؛ انسان عمل نیک انجام می‌دهد و هم مبتلا به گناه می‌شود. کسی اگر مبتلا به گناه و خطا شد، با توبه تدارک کند؛ یعنی توبه کند. والّا اگر توبه نکند و بخواهد همراه خودش در برزخ ببرد، وا مصیبت است. اینجا شست‌و شویش آسان تر است. «وَ أَنَّى لَهُ بِالتَّوْبَةِ»؛ بحث تطهیر است. کجا می‏تواند توبه ‏ای کند که مورد پذیرش باشد؟ شست‌و شویی بکند که بعد از آن، طهارت حاصل بشود. «وَ اللَّهِ»! به خدا سوگند! «لَوْ سَجَدَ حَتَّى يَنْقَطِعَ عُنُقُهُ مَا قَبِلَ اللَّهُ مِنْهُ»؛ اگر سجده کند تا اینکه گردنش از خستگی قطع بشود، تعبیر خیلی بالایی است؛ خدا از او نمی‏پذیرد، «إِلَّا بِوَلَايَتِنَا أَهْلَ الْبَيْتِ»1️⃣؛ مگر پیوند ولایت با امام علی(ع) داشته باشد. نقش طاعات و عبادات در امتحان الهی جلد 6 جلسۀ 6 1️⃣وسائل‌الشیعه، ج 16، ص76 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه ششم @agamojtabatehrani
﷽ 📍 قبولی توبه به سبب پذیرش ولایت امام علی(ع) است. ❗️ 📌البته نه شعار ولایت ؛ بلکه حقیقت ولایت. چون زیاد شعار ولایت می‏دهند و بعد هم بر ضد ولایت عمل می‏کنند. منظور از ولایت محلّه، روستا، شهر، وطن و جنبه‌های مادّی نیست. ولایت، پیوندی درونی است که عملاً تابع ساز است. گفتیم که ولایت به معنای محبّت و محبّت، پیرو ساز است. حتّی محبّت، انسان را عملاً دنباله‏ رو می‏کند. اگر این پیوند نباشد، تطهیر حاصل نمی‏شود. در نتیجه بخش دوّم هم نمی ‏آید . «الطَّهُورُ نِصْفُ الْإِيمَان»1️⃣ 📌؛ طهارت، بی‏ولایت حاصل نشد. نصف اوّل نیست و از نصف دوّم هم خبری نیست. نصف اوّل پیراستن و نصف دوّم آراستن است. 🔻 اوّل، تخلیه بعد تحلیه است . وقتی اوّلی بدون ولایت است، از دوّمی خبری نیست؛ لذا در این بُعد نسبت‏به عامل اگر بخواهد خودش را در این مراتب سه گانۀ تطهیر کند.، توبه‏ای از گناهان از رذایل اخلاقی و از محبّت غیر خدا تطهیر کند، محبت غیر خدا توبه دارد. بدون ولایت انجام نمی‏شود. 1️⃣مستدرک‌الوسائل، ج 1، ص357 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه ششم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 خداوند برای یک شخص دو دل قرار نداده❗️ 📌دو چیز با هم متضاد هستند و با هم سر ناسازگاری دارند. این می گوید یا من یا آن و دیگری هم می گوید یا من یا او. آیا می شود دلی که یک محبّت بیشتر نمی تواند بپذیرد، ظرف دو محبوب متضاد باشد؟ می گوید: نه. این شخص دو دل لازم دارد. 🔹خدا هم به هر نفری دو دل نداده؛ بلکه یک دل داده است. روایات هم زیاد داریم.روایت از امام صادق(ع) است: «ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ يُحِبُّ بِهَذَا قَوْماً وَ يُحِبُّ بِهَذَا أَعْدَاءَهُمْ»1️⃣؛ 🔹حضرت فرمودند: خداوند برای یک شخص دو دل قرار نداده است تا با یک دل، کسی را دوست بدارد و با دل دیگرش، دشمن او را دوست بدارد که بین آنها تضاد است. 1️⃣بحارالأنوار، ج 65، ص39 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه هفتم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 دوستی امام علی(ع) و دوستی دشمنانش در یک دل قرار نمی‌گیرد. ❗️ 📌امام باقر(ع) از امام علی(ع) نقل می فرمایند که حضرت فرمود: «لَا يَجْتَمِعُ حُبُّنَا وَ حُبُّ عَدُوِّنَا فِي جَوْفِ إِنْسَانٍ»؛ دوستی ما و دوستی دشمنان ما در درون یک انسان قرار نمی‌گیرد. 📌 «إِنَّ اللَّهَ لَمْ يَجْعَلْ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ- فَيُحِبُّ هَذَا وَ يُبْغِضُ هَذَا»؛ (خداوند براى هيچ مردى در درونش، دو دل ننهاده است كه با اين يكى دوست بدارد و با آن يكى دشمن بدارد.). خدا دو دل در درون قرار نداده است. تمام فرض این است که نمی شود انسان با یک دل با دو نفر، دوستی داشته باشد. دوستی به یک شئ که در مقابلش شئ دیگری متضاد، با اوست. 📌 نمی شود به او هم محبّت بورزد. هم امام حسین(ع) را دوست داشته باشد، هم شمر را. هم امام علی(ع) را دوست داشته باشد، هم معاویه لعنة الله علیه را. همین طور بیاید جلو، هم خدا را دوست داشته باشد، هم شیطان را. دو شیء متضاد نمی‌شود. بعد حضرت فرمودند: «فَمَنْ أَرَادَ أَنْ يَعْلَمَ حُبَّنَا فَلْيَمْتَحِنْ قَلْبَهُ»؛ اگر کسی می خواهد بداند ما را دوست دارد یا نه، دلش را آزمایش کند. «فَإِنْ شَارَكَهُ فِي حُبِّنَا حُبُّ عَدُوِّنَا- فَلَيْسَ مِنَّا وَ لَسْنَا مِنْهُ»1️⃣؛ 📌 اگر دید هم ما را دوست دارد و هم دشمنان ما را _اینجا شرکت را تسامحی می دانیم_ از ما نیست و ما هم از او نیستیم. ممکن است انسان با تسامح یا به تعبیر دیگر با ظاهر سازی کسی را دوست داشته باشد، زبانی می‌شود امّا بحث ما واقعی و دوستی خالص حقیقی است. اینکه دوستی خالص حقیقی نسبت به دو شیء متضاد محال است، بدیهی است. 1️⃣تفسیرالقمی، ج2، ص172 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه هفتم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 پیام امام علی(ع) در باره منافقین در خطبۀ صد و نود و چهار نهج‌البلاغه ❗️ 📌در مجموعۀ سخنانی که در این خطبه امام‌علی(ع) می فرماید، فریاد می زند که مواظب باشید. خطر شما این است و این‌گونه با شما عمل می کنند، که یک‌وقت چشم باز می کنی و می بینی که در دامش افتاده‌ای. فهمیدید چه می خواهم بگویم؟! 📌 یعنی آن‌قدر ظریف عمل می کنند و برای هر چیزی هم ابزار و کلیدی دارند و از همۀ راه‌ها هم وارد می‌شوند. 📌گفتم: خودِ امام‌علی(ع) از کسانی بود که گرفتار آن‌ها شده بود و چیزی نمی توانست بگوید. همۀ این شاخه ها که در خطبه می‌فرماید، آن موقع بوده است. این روش‌های شیطانی را به کار گرفتند تا حق را از بین ببرند، البتّه به این زودی که نمی‌شود حق را از بین برد. اوّلش بیان کردم که احتمالاً این خطبه از خطبه های نماز جمعۀ امام‌علی(ع) است، که خواسته به مردم بگوید: چشمان‌تان را باز کنید! شعور پیدا بکنید! وضع، این است و فریب نخورید. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📖 🏷 جلسه بیستم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ رُوِیَ عَنِ مُحَمَّدِ ابن ِعَلِیٍّ الجَوادِ صَلَواتُ اللهُ عَلَیهما قالَ: «... غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ- نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر ُ...» 1️⃣ ترجمه: بی نیازی و غنای مؤمن این است که از مردم بی نیاز باشد؛ اگر نعمتی از طرف خداوند به انسان رسید و شکر و سپاس گزاری نکند، مانند گناهی است که انجام شده و آمرزیده نشود. شرح: در روایتی از امام جواد صلوات الله علیه، هست که حضرت جملاتی را فرمودند. دو تا از این جملات این بود که من بهش الآن اشاره کردم. اوّل: حضرت فرمودند: «غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ»؛ بی نیازی مؤمن این است که از مردم بی نیاز باشد. حالا ما در تعبیراتی که داریم، این جوری است که این غنی را گاهی به قول ما، از نظر ادبی، با «با» ما متعدّیش می کنیم، گاهی با«عن» که در این جا آمده، چکار کنم مجبور می شوم این ها را بگویم. که باء سببیّت است. یک وقت هست بی نیازی به سبب مردم است، که می گویند: غنای بالنّاس، این را تعبیر می‌کنند. غنی بالنّاس که می‌گویند: بی نیازیش به سبب مردم است. یک وقت می‌گویند: نه؛ غِنَا عَنِ النَّاسِ؛ یعنی نه؛ از مردم به طور کلّی بی نیاز است، نه بی نیازیش را از آن ها کسب کرده است. مؤمن این جوری است، خودش را به مردم نیازمند و محتاج نمی‌بیند. فهمیدی؟ این جمله که حضرت فرموده این است: «غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ» بی نیاز مؤمن این است که خودش را محتاج به مردم نمی بیند. اما این جا یک نکته بگویم. یک چیزی از به اصطلاح ما، می گوییم: امور به اصطلاح، فطریۀ انسان است. و او این است که انسان فطرتا این طوراست، خودش را نیازمند می‌بیند، بی نیاز هان؟! نمی بیند. من این را بگویم بهتان، حالا یک کم طول بکشد، خُب چیز یاد بگیرید، این ها خوب است. چه بگویم من؟! اگر کسی بگوید: من در زندگی احساس احتیاج نمی‌کنم، دروغ می‌گوید. شد؟! چون از فطریات انسان است اصلاً این که خودش را محتاج می‌بیند؛ یعنی انسان در زندگی تکیه گاه می خواهد اصلاً. نمی تواند بگوید من احساس به تکیه گاه نمی‌کنم؛ این خودش دارد به خودش، دروغ می‌گوید. همچین صریح بگویم من. اما بحث در این است که این احساس احتیاجی که می‌کنم، نیازی که می‌کنم باید نیاز من را یکی برطرف کند. به کی؟ بحث این‌جاست. به کی؟ شد؟! مؤمن، خودش را به امثال خودش، مخلوق، نیازمند نمی‌بیند؛ امّا این جور نیستش که اصلا احساس نیاز نکند،احتیاج نکند،ها! نه، خودش را محتاج به آن موجودی می‌بیند که او غنی مطلق است. او نیازمند به هیچ کس نیست. فهمیدید؟! این را می‌خواستم بگویم. اون هم مثل من است. او یک گدا، من هم یک گدا، جفتمان گداییم. رسیدید شما به عرض بنده؟ همچین صریح بگویم. جفتمان گداییم.درست است یا نه؟ لذا هیچ وقت گدا به گدا خودش را محتاج نمی بیند. به کی محتاج می بیند؟ به آنی که نیازمند نیست. لذا این را خوب دقّت کنید. مؤمن، همین تعبیری که حضرت می فرمایند، مؤمن چه جوری است؟ این جوری است به این که غنای عن النّاس دارد؛ اما بهت بگویم،ها! خدا را فرامومش نکرده، این جهتش این است؛ چون او خودش را محتاج به چی؟ خدا می بیند. غنای بالله دارد لذا غنی عن الناس دارد. این دو تا می آید کنار هم. مؤمن، غنیِّ بالله است. یعنی چی؟ خودش را به سبب خدا بی نیاز می کند. این بی نیازی است که خودش را نیازمند به امثال خودش نمی بیند. مؤمن ثروتش از خداست، نه از مخلوق؛ چون از این طرف دستش پُر است دیگر چیه؟ به این طرف نگاه نمی‌کند اصلاً. «الْمُؤْمِنِ» چی؟ غنایش چیه؟ غنی است؛ اما غَنَی عَنِ النَّاس است، «غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ» ، خودش را از مردم بی‌نیاز می بیند، مؤمن این جوری است، هیچ وقت نیازمند به غیر نمی بیند. نیازش را به خدا می بیند، غنای بالله دارد و غنای عن النّاس دارد. نگاه کنید! از این طرف چیه؟ به سبب او، غنی شده است، بی نیاز، لذا چیه؟ از این بی نیاز است. دو تا عکس هم هستند. حالا بعد، جملۀ بعدی، گفتم جملات کوتاه؛ خیلی ... «نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر» یک تشبیه می‌کند حضرت، می‌گوید: آن نعمتی که از خدا به دست تو رسید و سپاس نکردی خدا را، شد؟! سپاس گزار خدا نبودی، این مثل گناهی است، بکنی که آمرزیده نشود. حالا تشبیه، چه ارتباطی این دو تا با هم دارند؟ به قول ما، مُشَبَّه و مُشَبَّهٌ بِه. باید یک آثاری مُشَبَّهٌ بِه ، به قول ما طلبه‌ها داشته باشد که توی مُشَبَّهَت بیاوری. حالا می گویم. دو تا چیزش را من، بهش اشاره می‌کنم.
حضرت آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
﷽ رُوِیَ عَنِ مُحَمَّدِ ابن ِعَلِیٍّ الجَوادِ صَلَواتُ اللهُ عَلَیهما قالَ: «... غِنَى الْمُؤْمِنِ غ
گناهی که آمرزیده نشود دو پیامد زشت برای انسان دارد. گناهی که آمرزیده نشود؛ یعنی آدم، خدمتتان عرض شود نعوذبالله، گناه، مرتکب بشود، استغفار نکند؛ آمرزیده هم نشود، گناه سرجایش بماند. گوش کن! دو تا پیامدش را فقط اشاره می‌کنم: یکی درونی، یکی بیرونی. درونی، کدورتی که برای قلب و روح و نفس پیدا می‌شود. این کدورت که موجب سلب توفیق از انسان می‌شود و آن نورانیّت باطن را می‌گیرد. مال درونش. بیرونی، سلب نعمت می‌کند از انسان. بیرونیش هم این است،ها! این را بدانید،ها! گرفتاری می‌آورد. ما توی روایات داریم از خودم نیست. بسیاری از گرفتاری‌ها بر اثر گناهان است. بسیاری از سلب نعمت‌ها که از دست انسان می رود برای گناهی است که کرده است. این را بدانید؛ لذا گناهی که آمرزیده نشد هم در بُعد درونیش، هم بیرونیش، توجّه می‌کنید؟ آثار زشتی دارد. نعمتی که سپاس گزاری نشود، این دو را دارد در پی، می‌فهمی؟! هم کدورت درونی برای تو می‌آورد، هم سلب نعمت بیرونی از تو می‌کند . فهمیدی؟ شکرش که نکردی،ها! درست است یا نه؟ نعمت سلب می‌شود، از تو گرفته می‌شود. نعمتی دوام پیدا می‌کند، من قبلاً روایتش را خواندم،ها! نعمتی دوام پیدا می‌کند که شکر آن نعمت چیه؟ شده باشد. نعمتی افزوده می‌شود بر نعمتی که نعمت قبلی شکرش شده باشد. فهمیدی؟ والّا نشده باشد،ها! این هم که داری، از دستت، خدا می‌گیرد. لذا تشبیه بسیار زیبایست. «نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر» توجّه کنید. 📌حالا البته خب، این جمله بعدی با آن هم چیز دارد که من بگویم، طول می‌کشد. لذا این را می‌خواستم عرض بکنم. انسان باید توجّه داشته باشد. آقا! این که احساس نیاز می‌کنی، برو سراغ بی نیاز. نیازت را با بی نیاز برطرف کن؛ نه نیازت را با نیازمند. 1️⃣ بحار جلد 75 صفحه 364 قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ الْجَوَادُ (ع) ... غِنَى الْمُؤْمِنِ غِنَاهُ عَنِ النَّاسِ- نِعْمَةٌ لَا تُشْكَرُ كَسَيِّئَةٍ لَا تُغْفَر 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 تولدّی نمونه❗️ 📌عامّه و خاصّه نوشته‌اند که فاطمه‌بنت‌اسد وقتی درد مخاض گرفت وارد مسجدالحرام شد. چه کسی به او گفته آنجا برود؟ چه شد به سوی مسجدالحرام دوید؟ اگرچه این مکان مقدّس بود. به نظر من این مولودِ در رحم است که او را می‌کشد و وارد خانۀ خدا می‌کند. صحبت خواستۀ او نیست زیرا این باید ظاهرش بر طبق باطنش باشد، عالم ناسوتش بر محور لاهوتش باشد. او همان‌گونه که قبل از خلقت، نورش در دامن الهی تلألو پیدا کرده است در عالم کثرت هم باید در دامن الهی متولّد شود. عامّه و خاصّه به این مطلب اشاره کرده‌اند، خانه کعبه درب دارد امّا صحبت درب نیست، دیوار شکاف برمی‌دارد. خدا اگر بخواهد چنین می‌شود، باید بگوییم آغوش گشود و امام‌علی(ع) و مادرش را برای تولّد امام‌علی(ع) در دامن گرفت. می‌نویسند: این موضوع چند روز طول کشید. لذا اگرچه پیغمبر‌اکرم(ص) با امام‌علی(ع) از نظر نورانیّت واحدند ولی هرکدام یک مختصاتی دارند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه هفتم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 آداب رفع نیاز نیازمند از امام‌علی (ع)❗️ 📌امروز روز تولّد علی(علیه‌السلام) بود. روایت را حارث همدانی است نقل می‌کند، «قَالَ سَامَرْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ(علیه‌السلام)»، چه تعبیر زیبایی هم دارد، سَامَرْتُ می‌گوید. 📌می‌گوید: ما یک گفتگوی شبانه با امام‌علی(علیه‌السلام) داشتیم! «فَقُلْتُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَرَضَتْ لِي حَاجَةٌ»، شب بود نشسته بودیم، صحبت می‌کردیم با امام‌علی(علیه‌السلام) و به ایشان عرض کردم که برای من یک حاجتی پیش آمده، 📌 «قَالَ وَ رَأَيْتَنِي لَهَا أَهْلًا»، حضرت رویش را کردند به حارث همدان،‌ فرمودند که تو من را اهل این هم دانستی که قابلیّت این داشته باشم که حاجتت را به من بگویی؟ 📌 «وَ رَأَيْتَنِي لَهَا أَهْلًا»، معلوم می‌شود، آنکه می‌خواهد حاجت دیگری را برآورده کند، حاجتمند باید نسبت به او خیلی چیز داشته باشد! که من به تو خدمت کردم، بزرگترین خدمت! 🔻امام علی(علیه‌السلام) به حارث همدان می‌فرماید: که تو مرا اهل این دیدی که حاجتت را به من بگویی؟! «قُلْتُ نَعَمْ»، می‌گوید عرض کردم بلی یا امیرالمؤمنین، «قَالَ جَزَاكَ اللَّهُ عَنِّي خَيْراً»، 🔻خداوند به تو از من بهترین جزا را بدهد که من را اهل دانستی و حاجتت را می‌خواهی به من بگویی: «ثُمَّ قَامَ إِلَى السِّرَاجِ فَأَغْشَاهَا وَ جَلَسَ»،‌ حارث همدان می‌گوید دیدم علی(علیه‌السلام) بلند شد رفت چراغ را خاموش کرد آمد نشست! 🔻 «ثُمَّ قَالَ إِنَّمَا أَغْشَيْتُ السِّرَاجَ لِئَلَّا أَرَى ذُلَّ حَاجَتِكَ فِي وَجْهِكِ فَتَكَلَّمْ»، حضرت فرمود اینکه رفتم چرا غ را خاموش کردم آمدم نشستم برای این است که خواری این نیازمندی تو را در چهره‌ات نبینم، نبینم خجالت‌زده نشستی کار داری با من، پس صحبت کن، 🔻«فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُول اللَّهِ(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) يَقُولُ»، پس من شنیدم از پیغمبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) می‌فرمود، «الْحَوَائِجُ أَمَانَةٌ مِنَ اللَّهِ فِي صُدُورِ الْعِبَادِ»، علی(علیه‌السلام) می‌فرماید شنیدم از پیغمبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) می‌فرمود: حوائج،‌ نیازها، این‌ها امانتی است از خداوند در سینه بندگان، «فَمَنْ كَتَمَهَا كُتِبَتْ لَهُ عِبَادَةٌ»، کسی که نیاز نیازمند را در دلش پنهان بدارد، بازگو نکند، خداوند برای او همین پنهان کردن را عبادت به حساب می‌آورد و می‌نویسد،‌ 🔻«وَ مَنْ أَفْشَاهَا كَانَ حَقّاً عَلَى مَنْ سَمِعَهَا أَنْ يَعْنِيَهُ»1️⃣، و اگر گفته شود و دیگری بفهمد، سزاوار است کسی که می‌شنود کمک کند و آن حاجت حاجتمند را برآورده سازد. 🌺 چون امروز روز تولّد علی(علیه‌السلام) بود و ان‌شاءالله خدا اجری عنایت کند و لذّتی ببریم. اللهم صل علی محمد و آل محمد. 1️⃣وسائل‌الشیعه، ج 9، ص457 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📖 🏷 جلسه پنجم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍❗️ 🔻علی علیه السلام نقطۀ مرکزی اسلام 📌و اما در ربط با مسئلۀ رسالت و نسبت‌سنجی که، آنچه را که محوریت دارد برای رسالت، معلوم می‌شود که مسئلۀ امامت علی علیه السلام به این معنا که ما از آن تعبیر می‌کنیم به«جزء اخیر علت تامّه برای رسالت پیغمبر اکرم»؛ چه کار کنم من دیگر نمی‌رسم به این حرف‌ها، در بحث خودش در مباحث کلامیّه این را «می‌گویند، می‌گویند»:«اگر یک علّتی بخواهد مؤثر باشد باید علتِ تامّه باشد اگر نقص داشته باشد اصلاً هیچ اثری ندارد، بلااثر است». 🔻آن وقت آخرین جزیی که می‌آید تکمیل می‌کند این را ، که علّیّت به آن می‌دهد به آن می‌دهد، به آن می‌گویند: «جزء اخیر علت تامّه». علی علیه السلام آن نقطۀ مرکزی اسلام است اصلاً و جزء اخیر علت تامّۀ «دین اسلام است دین اسلام». به این معنا آیه اشاره دارد،من بروم سراغ آیه«الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي» نعمتش که اسلام، این جزء اخیر علت تامّه را دارد می‌گوید، تمامیَّتش را، این آیه اشاره به این است. گفتم من نمی‌رسم به این حرف‌ها، من فقط به مقداری را که امروز، روز تولد علی علیه السلام بود عرض می‌کنم‏ که در این روایت می‌گوید : تو بمنزلۀ سَرِ من به پیکر من هستی که اگه تو نبودی منم هیچ، دارد این را می‌گوید تقریباً. من گفتم روایت را هم انتخاب کردم، همۀ این‌ها هم از کتب عامّه برای شیعه نبود این‌ها، توجه می‌کنید یعنی هیچ. لذا(گرچه ما قادر نیستیم عظمت این‌ها را درک بکنیم) چه بسا یکی از نکات در باب ولادت علی علیه السلام که از مختصات او است که هیچ پیغمبری هم این را ندارد، توجه کردید، یکی از جهات که در دل خانۀ کعبه متولد می‌شود همین است که او هستۀ مرکزی «اسلام اَتَمِّ الْيَوْم»،پیغمبر خاتم انبیاء است همین خاتم انبیاء بدون «علی» هیچ است. من این‌طوری می‌فهمم، از روایت خودِ پیغمبر من نقل کردم، من این‌طوری می‌فهمم، توجه کردید. تعبیراتی که هست، بله ما روایت از خاصّه زیاد داریم، پیغمبر فرمود:«من و علی در ابتدای خلقت یک نور بودیم بعد خدا دو قِسمت کرد در سُلبِ پدر او در سُلبِ پدر من قرار داد. این‌ها هست روایات ما زیاد داریم. ولی می‌خواستم این روایت، این تعبیر را بگویم هم‌سو است، توجه کنید چه می‌خواهم بگویم، این روایت، آن روایت، آن آیه، این‌ها هر کدام با یک تعبیری این معنا را چکار می‌کنند؟ القا می‌کنند یعنی عظمت علی علیه السلام را، من عرض کردم از نظر خارج هم وقتی ما نگاه می‌کنیم، وقتی که می‌آید (به تعبیر من) آن نقطه‌ای را که نقطۀ اتصال ممکن به واجب است و حلقۀ مفقود فلاسفه است«علی» است به نظر من، اللهم صلِّ علی محمد و آل محمد. 〰️〰️〰️〰️〰️ رحمت الله علیه @agamojtabatehrani علیه السلام ..
﷽ 📍 پیغمبراکرم (ص)فرمودند: من و علی از یک نور خلق شدیم❗️ 📌 در این باب روایات متعدّد وارد شده است که من به مناسب این روایت را می‌خوانم. جابر‌بن‌عبدالله انصاری می‌گوید: «سَأَلْتُ رَسُولَ اللَّهِ(ص) عَنْ مِیلَادِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ(ع)»؛ از پیامبر اکرم(ص) سؤال کردم از ولادت علی(ع)؛ «فَقَالَ آهِ آهِ لَقَدْ سَأَلْتَنِی عَنْ خَیرِ مَوْلُودٍ وُلِدَ بَعْدِی»؛ حضرت دو تا آه کشیدند و فرمودند از من دربارۀ بهترین مولود بعد از ولادتم سؤال کردی. در ادامه حضرت فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى خَلَقَنِی‏ وَ عَلِیاً مِنْ‏ نُورٍ وَاحِدٍ- قَبْلَ أَنْ خَلَقَ الْخَلْقَ بِخَمْسِمِائَةِ أَلْفِ عَامٍ»؛ ریشه یکی است، خداوند من و علی(ع) را از یک نور خلق کرد قبل از آنکه ممکنات را بیافریند به پانصد هزار سال که در این خودش سرّی هست که اینجا جای این بحث نیست؛ «فَكُنَّا نُسَبِّحُ اللَّهَ وَ نُقَدِّسُهُ»1️⃣ ما آن زمان تسبیح و تقدیس حق می‌کردیم. 1️⃣. بحار الأنوار، ج‏35، ص 10 〰️〰️〰️〰️〰️ رحمت الله علیه @agamojtabatehrani 🔻🔻🔻 علیه السلام 🔻🔻🔻
﷽ ◾️ احترام خاص به حضرت زینب سلام الله علیها 📌 و يَكفي في جَلالَةِ قَدرِها و نبالة شَأنِها ما وُرِدَ في بَعضِ الأخبار مِن أنّها دَخَلَت عَلَى الحسين عَليهِ السّلام و كانَ يَقرَأُ القُرآن، فَوَضَعَ القُرآنَ عَلى الأرضِ، و قامَ لها إجلالاً ◾️در عظمت و جلالت حضرت زینب (س) همین بس که در بعضی روایات وارد شده است زینب کبری (س) بر حسین (ع) وارد شد در حالی که آن حضرت قرآن می خواند پس قرآن را بر روی زمین نهاد و به احترام او برخواست. عوالم العلوم، جلد 11، ص 956 🏴وفات حضرت زینب سلام الله علیها تسلیت باد🏴 رحمت الله علیه @agamojtabatehrani