eitaa logo
حضرت آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه
773 دنبال‌کننده
207 عکس
851 ویدیو
5 فایل
🌼آقا مجتبی تهرانی رحمه‌الله علیه:من هر چه دارم از استادم امام خمینی ره دارم. 🔻مجموعه مباحث آقا مجتبی تهرانی (ره) در اخلاق و معارف اسلامی . 📔 گزیده بیانات 🔹️عکس نوشته کلیپ تصویری 📽 کلیپ صوتی 🔊 🏷 https://mojtabatehrani.com
مشاهده در ایتا
دانلود
◾️حاضری میلیاردها بدهی؛ ولی درست نمی‌شود. !!! وَ مَنْ رَضِيَ بِالْيَسِيرِ مِنَ الْحَلَالِ خَفَّتْ مَئُونَتُهُ وَ نَعَّمَ أهْلَهْ» ترجمه: گمان خود را به خداوند متعال نیکو و خوب قرار بده؛ پس به درستی که هر کس به خداوند گمان خوب و نیکو داشته باشد، خداوند هم بر طبق گمان خوب و حسن ظن با او عمل و رفتار می کند. شرح: روایت را حسین ابن یزید است نقل می‌کند از امام هشتم صلوات الله علیه، می گوید: روایت نسبتا مفصّلی است، بخشیش را من خواندم که رفته خدمت امام هشتم، و آن جا یک مقدار به قول ما، گله مندی کرده از دست تنگی مادّی‌اش به اصطلاح ما، من دیگر، چون نخواستم خیلی بخوانم، جملاتی که اساسی بود، خواندم. 🔻 حضرت رو می‌کنند بهش، می‌فرمایند به این که: گمانت را به خدا نیک بکن. فهمیدی؟! احساس کرده بود که مثل این که نعوذبالله، مثلاً فرض کنید، خدا نخواسته به این که مثلاً این در سعه باشد.«اَحسِنِ الظَّنَّ بِاللهِ تَعَالَی» گمانت را به خدا خوب بکن. «فَاِنَّ مَن حَسُنَ ظَنُّهُ بِاللهِ تعالی» هر کسی که گمانش به خدا نیک باشد، به خدا خوش گمان باشد به قول ما، آن جا «کانَ الله ُعِندَ ظَنِّهِ» خدا با همان ظن و گمانش به او عمل می کند. 📌اگر به خدا خوش‌بین بودی‌ها، با همان خوش بینی‌اش با تو رفتار می‌کند. فهمیدی؟! من یک مثال بزنم، فرض کن آدم یک مقدار گرفتاری پیدا می‌کند، پیش خودش، نسبت به یک شخصی فکر می‌کند، او گره‌اش را باز می‌کند. خوش بین است بهش، می رود پیش‌اش؛ توجّه کنید مثال می زنم، خوش بینی است. حالا این معلوم نیست به این که او آن جا گره را باز کند یا نکند،ها. بنده را مثال زدم. تو به خدا خوش بین باش، گرفتاری و چیزی هم داری بهش بگو؛ امّا با خوش بینی بگو. خدا با همان خوش بینیت با تو رفتار می‌کند. خوب دقّت کنید. بعد؛ جمله بعدی: «وَ مَنْ رَضِيَ بِالْقَلِيلِ مِنَ الرِّزْقِ» اگر کسی این، خشنود باشد از خداوند؛ به این که فرض کنید از نظر روزی‌اش آن جور که او می‌خواسته، بهش نداده، فهمیدی؟! اما این را بدان در مقابلش هم هست. 🔻 « قَبِلَ مِنهُ الیَسیرَ مِنَ العَملَ» فهمیدی؟! از آن طرف هم از تو اعمال کم‌ات را که برای او انجام می‌دهی، قبول می‌کند. فهمیدی چه می‌خواهم بگویم؟! همان واجباتت را انجام بده، مستحبّات را هم چی؟! نمی‌خواهد انجام بدهی، همه را قبولش می‌کند. قبولی عمل، خیلی بالاست،ها این را بهتان بگویم. قبولی خیلی به قول ما، از نظر سطحش بالاست که خدا قبول کند اعمال آدم را. توجّه کنید! جمله بعد: «وَ مَن رَضِيَ بِالیَسیرَ مِنَ الحَلالُ» اگر کسی این، رضایت بدهد، به چی؟ به مال حلال؛ اما مال حلال زیاد نباشد، گوش می‌کنید چه می‌گویم؟ کم باشد. این جمله، جمله زیبای‌ است. 🔰 «خَفَّتْ مَئُونَتُهُ» می‌فهمی یعنی چی؟ هان! اگر به تو کم داد، ها! از آن طرف هم خرج‌هایت را هم کم می‌کند. آی آی! این خیلی نکته است تویش.فهمیدی؟! پول با پارو برود هوا، از آن طرف، یک گره که تمام عالم جمع بشوند، نتوانند باز کنند. حاضری میلیاردها بدهی؛ ولی درست نمی‌شود. یک مرضی می‌آید؛ خودت, بچّه‌ات, همین جور دارم می‌گویم که قشنگ جا بیفتد تو ذهنت ، فهمیدی؟! یا مشکلات دیگر، گوش کنید چه می‌خواهم بگویم، هیچ تعارف نداریم. «وَ مَن رَضِيَ بِالیَسیرَ» گوش می‌کنی؟ «مِنَ الحَلالُ» فهمیدی؟! راضی باشی. حلال به دستت رسید، کم، یک مقدار که زندگیت بگذرانی. شد؟! راضی باشی، «خَفَّت مَئُونَتُهُ» خرج‌اش را کم می‌کند.، فهمیدی؟ «وَ نَعَّمَ اَهلَه» می‌فهمی یعنی چی؟ فراخی، گشایش می دهد به آن کسانی را که نان خور او هستند. فهمیدی چه می‌خواهم بگویم؟ که فشار رو تو نگذارند، خجالت بکشی پیششان. بحار الأنوار ،ج‌75، ص 343 *این روایت را در صوت، این طور بیان فرمودند: روا حسین ابن یزید...: اَحسَنُ ظنَّ بالله تعالی... بالله تعالی ...کان الله ُ... وَ مِنَ الرَضِیَّ بِالقَلیلِ مِنَ الرِزقَ قَبِلَ مِنهُ الیَسیرَ مِنَ العَملَ وَ مَن رَضيَ بِالیَسیرَ مِنَ الحَلالُ خَفَّت مَعُؤنَتةُ وَنَعَمَ اَهلَهُ» الْحُسَيْنُ بْنُ يَزِيدَ دَخَلْنَا عَلَى الرِّضَا (ع) أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ فَإِنَّ مَنْ حَسُنَ ظَنُّهُ بِاللَّهِ كَانَ اللَّهُ عِنْدَ ظَنِّهِ وَ مَنْ رَضِيَ بِالْقَلِيلِ مِنَ الرِّزْقِ قُبِلَ‌ مِنْهُ‌ الْيَسِيرُ مِنَ‌ الْعَمَلِ‌ وَ مَنْ رَضِيَ بِالْيَسِيرِ مِنَ الْحَلَالِ خَفَّتْ مَئُونَتُهُ وَ نُعِّمَ أَهْلُهُ‌ 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 عاشق دنیا نشو❗️ 📌در روایات، به مسئلۀرضایت به کفاف اشاره شده است. امام رضا(ع) می‎فرمایند: «مَنْ رَضِيَ عَنِ اللَّهِ تَعَالَى بِالْقَلِيلِ مِنَ الرِّزْقِ رَضِيَ اللَّهُ مِنْهُ بِالْقَلِيلِ مِنَ الْعَمَلِ»1️⃣؛ 🔻هرکس در امور دنیایی‎اش به اندازهٔ کفاف از خدا خشنود باشد، خداوند نیز به عمل کم او رضایت می‏دهد و از او می‏پذیرد. امام علی(ع) فرمودند: «اُنظُر إلَى الدُّنْيَا نَظَرَ الزَّاهِدِ الْمُفَارِقِ وَ لَا تَنْظُرْ إلَيْهَا نَظَرَ الْعَاشِقِ الْوَامِقِ»2️⃣. بینش و نگرشت به دنیا نباید مانند نگرش یک عاشق به آن باشد؛ چون آخر کار، جدایی و حسرت است. کسی که عاشق است، هنگام جدایی از محبوب، غصّه ‏دار می‏شود. 1️⃣بحارالأنوار، ج 75، ص 356 2️⃣غرر الحکم و درر اکلم، ص140 〰️〰️〰️〰️〰️ رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 کرامت انسان در زندگی به حد کفاف بودن است ❗️ 📌امام صادق(ع) علایم مؤمن را این‏گونه می‏شمارند: «الْمُؤْمِنُ مَنْ طَابَ مَكْسَبُهُ وَ حَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ وَ صَحَّتْ سَرِيرَتُهُ وَ أَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ»1️⃣ ✅؛ مؤمن کسی است که کسبش پاکیزه و خُلقش نیکو و رفتارش صحیح است و اضافهٔ مال خود را انفاق می‎کند. این بخش، مربوط بود به قسمت اوّل کلام امام رضا(ع) پیرامون متعبّدی که در جهت برخورداری از ثواب آخرت، قناعت می‏کند. در قسمت دوّم که امام رضا(ع) جنبهٔ انسانی مسئله را مطرح کرده و فرمودند: «أَوْ كَرِيمٌ مُتَنَزِّهٌ عَنْ لِئَامِ النَّاسِ»2️⃣، منظور این است که روح انسانی و کرامت طبع انسان کریم، باعث قناعت‏پیشگی او می‏شود. جمع کردن مال، زحمت بسیاری دارد؛ چرا که فرد باید تملّق دیگران را بگوید و نزد افراد فرومایه تحقیر شود تا بتواند بیش از کفاف را به دست بیاورد؛ ✅ لذا حضرت(ع) می‎فرمایند: که کرامت انسانی هم اقتضا می‎کند که انسان در زندگی‎ خود به حدّ کفاف بسنده کرده و زیاده‏طلبی نکند. امام هشتم(ع) می‎فرمایند: قناعت ناشی از دو بُعد الهی و انسانی می‏شود. 1️⃣الكافي، ج 2، ص 235- وسائل‌الشیعه، ج 15، ص189- بحارالأنوار، ج 64، ص293 2️⃣بحارالأنوار، ج 75، ص349 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه بیست و ششم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 خداوند منافقین را لعن می‌کند❗️ 📌در روایتی مُحَمَّدِ بْنِ فُضَيْلِ نقل می‎کند:«كَتَبْتُ إِلَيْهِ أَسْأَلُهُ عَنْ مَسْأَلَةٍ»؛ نامه‌ای به امام‌رضا(ع) نوشتم و از ایشان در مورد مسئله‌ای سؤال کردم. نمی‌گوید: مسئله چیست، امّا از جواب به دست می‌آید که سؤال چه بوده است؛ از جواب به دست می‌آید که سؤالش از نفاق و منافق بوده است. «فَكَتَبَ إِلَيَّ»؛ امام‌رضا(ع) در جواب من نوشت:«أَنَّ اللَّهَ يَقُولُ»؛ خداوند می‎فرماید:«إِنَّ الْمُنافِقِينَ يُخادِعُونَ اللَّهَ وَ هُوَ خادِعُهُمْ...». تا بعد خود حضرت می‌نویسد:«لَيْسُوا مِنْ عِتْرَةِ رَسُولِ اللَّهِ»؛ خیال نکنی که آن‌ها از عترت پیغمبر(ص) بودند، «وَ لَيْسُوا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ»؛ مؤمن نبودند، «وَ لَيْسُوا مِنَ الْمُسْلِمِينَ»؛ به صراحت و وضوح می‌فرماید که باطناً کافر بودند. «يُظْهِرُونَ الْإِيمَانَ»؛ در ظاهر می‌گفتند: ما مسلمان و مؤمنیم، ولی «وَ يُسِرُّونَ الْكُفْرَ»؛ در باطن، کفرشان را پنهان کرده بودند. «وَ يُسِرُّونَ الْكُفْرَ وَ التَّكْذِيبَ»؛ آن‌ها دروغ می‎گفتند، «لَعَنَهُمُ اللَّهُ»1️⃣؛ خدا هم لعن‌شان می‎کند. 1️⃣تفسیر العیاشی، ج1، ص 282 - بحار الأنوار، ج‏69، ص، 175 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پنجم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 چه کسانی کمال مروّت، جوانمردی و از خود گذشتگی دارند. ❗️ 📌امام‌رضا(ع) از آبای گرامی‌شان نقل می‌کند که پیغمبر‌اکرم(ص) فرمودند:«مَنْ عَامَلَ النَّاسَ فَلَمْ يَظْلِمْهُمْ وَ حَدَّثَهُمْ فَلَمْ يَكْذِبْهُمْ وَ وَعَدَهُمْ فَلَمْ يُخْلِفْهُمْ فَهُوَ مِمَّنْ كَمَلَتْ مُرُوَّتُهُ وَ ظَهَرَتْ عَدَالَتُهُ وَ وَجَبَتْ أُخُوَّتُهُ وَ حَرُمَتْ غِيبَتُهُ»؛کسی که با مردم رفتارش این چنین باشد که وقتی با آن‌ها دادوستد می‌کند- اگر منظور از «مَنْ عَامَلَ النَّاسَ» 1️⃣ معاملات باشد- یا در هر نوع برخورد، تماس و رابطه‌ای که دارد، این چنین است که در روابطش با مردم هیچ گاه نسبت به آن‌ها ستم نمی‌کند. وقتی با آن‌ها سخن می‌‌گوید، دروغ نمی‌گوید. آنگاه که به آن‌ها وعده می‌کند، از آن تخلّف نمی‌کند. 📌او از کسانی است که کمال مروّت، جوانمردی و از خودگذشتگی را نشان داده و عدالتش آشکار شده است و برادری نسبت به او حتمی است، که اخوّت ایمانی باشد و حرام است که انسان نقص و عیب او را پشت سر و در غیابش بگوید. 1️⃣عيون أخبار الرضا(ع)، ج‏2، ص 30 - بحار الأنوار، ج‏72، ص 252 و ج85 ص35 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه یازدهم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 شفاعت برای نقص عمل است نه اعتقاد❗️ 📌حال به روایتی که از امام‌رضا(ع) نقل شد بر می‌گردم؛ پیامبر‌اکرم(ص) فرمودند: «وَ مَنْ لَمْ يُؤْمِنْ بِشَفَاعَتِي فَلَا أَنَالَهُ اللَّهُ شَفَاعَتِي»، اگر کسی ایمان به شفاعت من نداشته باشد شفاعت من شامل او نمی شود. این جنبۀ درونی و اعتقادی است. البته عمل هست ولی محور و عمده امور اعتقادی است. سپس حضرت فرمودند: «ثُمَّ قَالَ(ع) إِنَّمَا شَفَاعَتِي لِأَهْلِ الْكَبَائِرِ مِنْ أُمَّتِي»1️⃣. ✅ حضرت با این عبارت توجّه به این مطلب دادند که شفاعت مربوط‌به نقص عملی است نه نقص اعتقادی. وقتی می‌فرماید شفاعت من برای اهل معصیت کبیره از امّت من است منظور امّتی است که نقص اعتقادی ندارند و تنها نقص عملی دارند. انکار شفاعت در رابطۀ نقص اعتقادی که امر مستدلی است. ✅ پیامبر اکرم(ص) شفیع است و شفیع به معنای حقیقی اوست؛ زیرا او به تمام معنا انسان کامل است و اوست که دست ناقص ها را می‌گیرد امّا برای آن‌هایی که از نظر اعتقادی همسو نبوده و مقتضی در خودشان نیست فایده ندارد، مثل بیماری می مانند که دارو روی آن‌ها اثر نمی‌کند، زمینۀ شفاعت در آن‌ها از بین رفته است. 1️⃣ عیون اخبار الرضا(ع)، ج1، ص 136 - بحارالأنوار، ج8، ص34 〰️〰️〰️〰️〰️ علیه السلام 📚 📕 🏷 جلسه سوم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ 📍 ما همه مدیون امام هشتم هستیم (ع)❗️ 📌روایتی از امام هشتم(ع) نقل شده که فرمودند: «إِنَّا أَهْلُ بَيْتٍ نَرَى وَعْدَنَا عَلَيْنَا دَيْناً كَمَا صَنَعَ رَسُولُ اللَّهِ»1️⃣. ما اهل بیتی هستیم‎ که اگر وعده‎ای به کسی دادیم، آن را دِین خودمان می‎بینیم و به آن ملتزم هستیم؛ همان‎طور که پیغمبراکرم (ص) نیز این‏گونه بود. از امام هشتم(ع) وارد شده که حضرت به کسانی که مزار او را زیارت کنند، وعده داده‏اند که در حسّاس‎ترین موقعیّت‎ها به داد ایشان برسند. ما دنیا و آخرتمان را مدیون امام هشتم(ع) هستیم. یکی از نعمت‎های بزرگ الهی برای ما این است که موفّق شدیم مزار او را زیارت کنیم. همهٔ ما کم‌و‌بیش مدیون امام رضا(ع) هستیم. 🔻با این حال، حضرت می‎فرماید: من مدیون شما هستم که آمدید مرا زیارت کردید! امّا من جواب می‏دهم قربانت بروم! یا امام هشتم!(ع) چرا شما مدیون ما باشی؟! ما همه مدیون شما هستیم؛ هم در دنیا و هم در آخرت. 1️⃣ بحارالأنوار، ج 75، ص 339- مستدرک الوسائل، ج8، ص458 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه بیست و ششم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani
﷽ رُوِیَ عَنِ عَلِیِّ اَبنِ موسی الرّضا عَلَیهِمَا السَّلامُ قالَ: «أَفْضَلُ‏ الْمَالِ‏ مَا وُقِيَ‏ بِهِ الْعِرْضُ وَ أَفْضَلُ الْعَقْلِ مَعْرِفَةُ الْإِنْسَانِ نَفْسَهُ» ترجمه: در میان مال ها و دارایی ها مال و ثروتی که بهتر است که آبروی انسان را حفظ کند؛ و بهترین عقل و فهم و شعور، آن است که انسان به واسطه آن خودش را بشناسد. شرح: روایت از امام هشتم صلوات الله علیه، منقول است که فرمودند: در بین اموالی که انسان دارد، بهترین مال‌اش، آن مالی است که به وسیله او آبروی‌اش را حفظ کند. «اَفضَلُ المالِ ما وَقی بِهِ العِرضُ» این را خوب دقّت کنید. یک عده، آبرویشان را می‌ریزند که مال بدست بیاورند، خیلی این، خدمتتان عرض شود، پَستی می‌خواهد، هیچ تعارف ندارد. من این را می‌خواستم بگویم. فهمیدید؟! از آبروی‌اش مایه می‌گذارد که مال بدست بیاورد، این خیلی پَست است این، و حال این که از عکس باید باشد، باید با مال، آبروی‌اش را حفظ بکند. این جمله را دقّت کنید. البته این جا در ربط با چیز به اصطلاح، من عِرض را به معنای آبرو گرفتم. حالا این بخَش را، به این بُعدش را گفتم. بله آن مال با فضیلت است که باهاش، آبرویش را انسان حفظ کند. دوم: «وَ اَفضَلُ العَقلِ مَعرِفةُ الاِنسانِ نَفسَهُ» آن ادراکات عقلانی انسان، حالا جای‌اش این جا نیست؛ چه نظری‌اش، چه عملی‌اش باشد، آن شعور و فهمی است که انسان با او، خودش را شناسایی کند، نمی‌گوید خدا را. خوب دقت کنید، گرچه کمی چیزه؛ بفهمید شماها این ها را. فهمیدی؟ «وَ اَفضَلُ العَقلِ»می فرماید: «مَعرِفةُ الاِنسان ِ نَفسَهُ» خود شناسی؛ نمی‌گوید خدا شناسی، تعجُّب واقعا، امام هشتم باید بگوید، بهترین عقل، آن است که انسان باهاش خدا را بشناسد. می‌گوید، خودت را بشناس. حالا چرا؟ این جا چرایش را حالا می‌گویم. جهت‌اش این است: اگر انسان در یک بُعدش، خودش را بشناسد، بعد خدا را می‌شناسد. خود شناسی، انسان را به خدا شناسی ‌ می‌رساند. تعجّب کردید؟ البته ما روایت هم داریم، نه این که نداریم. «مَن عَرَفَ نَفسَهُ فَقَد عَرَفَ رَبَّهُ» حالا دیگر مجبور شدم روایت‌اش را هم بخوانم. اگر خودت را شناختی، پروردگارت را می‌شناسی. رب، می‌گوید. می‌فهمی یعنی چی؟ بنشین، یک کمی فکر کن، ببین، چی کار از دست تو برمی‌آید. فهمیدی؟ وقتی فهمیدی هیچ کاره‌ای؛ می‌فهمی، یک، یک کاره‌ای بوده، تو را این جور درستت کرده، آخه بیچاره! فهمیدی؟ اوست، دارد تو را می‌گرداندت. فهمیدی؟! اشتباه ما این است. من گاهی توی بحث‌هایی که داشتم گفتم. گفتم، یکی از اشتباهاتی که ماها می‌کنیم این است، خب البته، یک بُعْد شکمی‌اش بروم، چاره‌ای هم ندارم. و آن این است که ما خیال می‌کنیم، رازقِ خودمان هستیم. برو عمو! دنبال کارت. تو که خالق خودت نیستی تا رازق خودت باشی بیچاره. فهمیدی چه می‌گویم؟! آنی که خالق است، رازق است. وقتی فهمیدی هیچ کاره‌ای، می‌فهمی یک کاره‌ای هستش دیگر، راه به او پیدا می‌کنی؛ بعد می‌روی به سمت او آنوقت. فهمیدی؟! «اََفضَلُ العَقلِ مَعرِفةُ الاِنسانِ نَفسَهُ» بهترین شعور و درک این است: خودت را بشناسی تو، وقتی خودت را شناختی، فهمیدی چه می‌خواهم بگویم؟ بعد خدا. وقتی فهمیدی عاجزی، بیچاره‌ای، هان؟! گاهی از تو یه کارهایی ساخته می‌شود، که خب؟! بعد می‌فهمی؟ شد؟! حالا من، این بُعدش را آمدم، خیلی این، تویش حرف دارد. این یک. دو: می فرماید«اََفضَلُ العَقلِ» این است که خودش را آدم بشناسد. و او این است که در یک رتبه‌ای، و او این است که انسان به عیوب خودش پی ببرد. فهمیدی؟ اگر خودت را شناختی، به عیب‌هات پی می‌بری، می‌روی خودت را اصلاح می‌کنی. فهمیدی؟! تو خودت را یادت رفته، فهمیدی؟! یک خرده بنشین، ببین چقدر رذیله، توی تو هست. حرص داری، طمع داری، کبر داری، کوفت داری، زهرمار داری این چیزها را داری. فهمیدی چه طور دیگر بگویم، شد؟! شاید به فکر اصلاح خودت بیفتی. بحار جلد 75 صفحه 352-1 بحار جلد2 صفحه 32-2 قَالَ الرِّضَا (ع)...أَفْضَلُ‏ الْمَالِ‏ مَا وُقِيَ‏ بِهِ الْعِرْضُ وَ أَفْضَلُ الْعَقْلِ مَعْرِفَةُ الْإِنْسَانِ نَفْسَهُ...‏ قَالَ النَّبِيُّ (ص) مَنْ‏ عَرَفَ‏ نَفْسَهُ‏ فَقَدْ عَرَفَ‏ رَبَّهُ‏ ثُمَّ عَلَيْكَ مِنَ الْعِلْمِ بِمَا لَا يَصِحُّ الْعَمَلُ إِلَّا بِهِ وَ هُوَ الْإِخْلَاصُ‏ 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 آهنگ شیطان با اختیار انسان اثر گذاری دارد❗️ 📌انسان وقتی که متوجّه خدا بشود در این صورت است که خداوند او را تأیید می‌کند، نگهش می‌دارد. ولی اگر به اختیار و انتخاب خودش غفلت کرد از خدا ؛ یعنی سبب خود من هستم، این‌طور نیست که شیطان بتواند مرا متوجّه خود کند. 🔻دقّت کن آقاجان: اگر یک پرنده‌ای باشد رویش به یک سمت است، کأنَّ این صیّاد تا موقعی که رویش آن طرف است کاری به او ندارد. هرگاه رویش را برگرداند، شروع می‌کند و آن وقت دون را می‌ریزد و آن آهنگ. ما از روایات و آیات این‌طور می‌فهمیم، یک همچنین وضعی است. نه اینکه تا من رویم آن طرف است باز هم دون بریزد باز هم موج پخش کند، این‌گونه نیست. هم آیه این را می‌گوید و هم روایت این را می‌گوید. متون اسلامی می‌گوید. در بحث این صید، این‌طوری است، اختیار دست خودم است. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 1 🏷 سوره ناس @mojtabatehrani_ir
📍 نظر رحمت خداوند به بندگان❗️ 📌از مهمات این ماه، عمل شب نیمه آن ماه است که سید – قدس الله سره العزیز – در «اقبال» از احمد بن جعفر بن شاذان روایت کرده است که گوید: از رسول خدا مروی است که در ذی القعده شب مبارکی است و آن شب شب پانزدهم آن ماه است که خداوند به بندگان مؤمن خود به رحمت نظر می‌نماید و به کسی که در آن شب عمل به طاعت خدا کرده باشد اجری معادل اجر یک صد نفر سائحی که چشم به هم زدنی نافرمانی خدا نکرده باشد عطا می فرماید، پس چون نیمه‌شب شود در نمی‌ماند احدی که از خدا حاجتی بخواهد مگر اینکه خدا به او عطا می‌فرماید. عمل در این شب از جهت آنکه مشهور نیست و عمل کننده به آن کم است آن را خصوصیتی است که در غیر آن از اعمال شب‌های مشهور نیست و این امر نزد مراقبان امور با اهمیت است، زیرا ذکر در موقع غفلت عموم از مهمات مراقبات است و اجابت آن سریع‌تر و نزدیکتر به قبول است و اجر آن افزون تر و عظیم تر در نزد خداست، بنابراین، به پاسخ دادن به منادی کرامت خدای – جل جلاله – با کمال جد و شوق مبادرت کن و فرصت را غنیمت شمار و از خواب خود بیدار شو. 📌شبی که حاجتی رد نخواهد شد ✅شب پانزدهم شب مبارکی است، خداوند نظر رحمت می فرماید بر بندگان مؤمنین خود و کسی که در این شب به طاعت حق تعالی مشغول باشد از برای او باشد اجر صد نفر سائح یعنی روزه دار ملازم مسجد که معصیت نکرده باشد خدا را طرفه العینی چنانکه در روایت نبوی (صل الله علیه و آله و سلم) است پس این شب را مغتنم شمار و مشغول کن خود را به طاعت و عبادت و نماز و طلب حاجات از خدا همانا روایت شده که هر که سؤال کند در این شب حاجتی از خداوند تعالی به او عطا خواهد شد. 📗کتاب کلیات مفاتیح الجنان ترجمه حجت الاسلام و المسلمین حاج سید هاشم رسولی محلاتی برای این شب عمل خاصی وارد نشده است @agamojtabatehrani
﷽ 📍 کوری، عصا کش کور دگر شود. ️❗️ 📌روایتی است از امام صادق(ع) که حضرت می‏فرماید: «فِی حِكْمَةِ آلِ دَاوُدَ(ع): یَا ابْنَ آدَمَ!» ؛ ای فرزند آدم! «كَیْفَ تَتَكَلَّمُ بِالْهُدَىٰ وَ أَنْتَ لَا تُفِیقُ عَنِ الرَّدَىٰ؟»1️⃣؛ چطور می‏خواهی با سخنانت دیگران را هدایت کنی، درحالی‏که خودت هنوز از سقوطی که کرده ‏ای، بیدار نشده ای؟! سخنان امام علی(ع). حضرت می‏فرماید: «كَیْفَ یَهْدِی غَیْرَهُ مَنْ یُضِلُّ نَفْسَهُ؟»2️⃣؛ کسی که خودش گمراه است، چگونه می‏تواند دیگری را به راه بیاورد؟! خودم راهِ خودم را بلد نیستم، حالا یکی دیگر را هم می‏خواهم هدایت کنم؟! کوری، عصا کش کور دگر شود. ✅ حضرت در جای دیگری می‏فرماید: «كَیْفَ یَنْصَحُ غَیْرَهُ مَنْ یَغُشُّ نَفْسَهُ؟»3️⃣؛ کسی که به خودش خیانت کرده است، چگونه می‏تواند برای دیگری خیرخواهی بکند؟ می‏خواهی نسبت به این شخص امانتداری کنی، درحالی‏که به خودت خیانت کرده ای! این، نشدنی است. تعبیراتی را که در روایات آمده، می‏توان در قالب‏های مختلف مطرح کرد: ذات نایافته از هستی بخش کِی تواند که شود هستی بخش تو خودت خوابی؛ چطور می‏توانی دیگری را بیدار کنی؟! خفته را خفته کِی کند بیدار؟! 1️⃣بحارالأنوار، ج 14، ص 36 2️⃣غرر الحکم و درر الکلم، ص 95 3️⃣ غرر الحکم و درر الکلم، ص 518 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم @agamojtabatehrani
﷽ 📍 خشم خداوند از دعوت کنندگانِ بدون عمل️❗️ 📌اگر خودت اهل عمل کردن نباشی یا اعتقاد نداشته باشی و دیگری را به آن امر کنی، تأثیر ندارد؛ نمی‏گویم اثر عکس دارد که البتّه در جاهایی اثر عکس هم دارد؛ یعنی نه تنها مفید نیست، بلکه اثر منفی دارد. ✅ آیۀ شریفه هم این مطلب را بیان می‏کند: (یآٰ اَیّها الَّذٖینَ ءاٰمَنوا لِمَ تَقُوکلُونَ ماٰ لاٰ تَفْعَلُونَ * كَبرَ مَقتا عِنْدَ اللّٰهِ اَنْ تَقُولُوا ماٰ لاٰ تَفْعَلُون1️⃣. امام علی(ع) می‏فرماید: «رُبَّ زَاجِرٍ غَیْرُ مُزْدَجِر»2️⃣؛ در اینجا «زجر» به معنای نهی کردن است؛ یعنی چه بسا افرادی که دیگران را از عملی نهی می‏کنند، ولی خودشان آن عمل را مرتکب می‏شوند. نه اینکه نهی آن‏ها اثر ندارد، بلکه گفتیم که اثر منفی دارد. دقّت کنند که اگر لحن آیۀ شریفه تند است، به این خاطر است که چنین رفتاری اثر منفی دارد. «كَبرَ مَقتا عِنْدَ اللّٰهِ اَنْ تَقُولُوا ماٰ لاٰ تَفْعَلُونَ»؛ خدا از این رفتار «خشمگین» می‏شود. من که حرف بدی نزدم؛ فقط او را از رفتاری نهی کردم که خودم مرتکب می‏شوم و یا امر به‏کاری کردم که خودم انجام نمی‏دهم. حرف بدی نزدم؛ دقّت کنید! حرف بدی نزدی؛ امّا این رفتار تو اثر منفی دارد. 1️⃣ «ای مؤمنان! چرا آنچه را در مورد امور ایمانی و کارهای پسندیده می‏گویید، خودتان به آن‏ها عمل نمی‏کنید؟! به شدّت نزد خدا مورد خشم است که چیزی را بگویید که خود انجام نمی‏دهید.»؛ سورۀ مبارکۀ صف، آیات 2 و 3 2️⃣ غرر الحکم و درر الکلم، ص 384 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم رحمت الله علیه @agamojtabatehrani