گر علی نبود تو را خلق نمی‌کردم ! https://www.aparat.com/v/V3df1

🌹علی به منزله سر برای من است ! میلاد امیر المؤمنین علی علیه السلام مبارک باد❗️ 📌چون امروز، روز تولد امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بود می‌خواستم من چندتا روایت بخوانم به این مناسبت و مطلبی را عرض کنم. روایاتی که من ‌می‌خوانم «این‌ها، این‌ها» مقید هم می‌گویم‌ همۀ آن‌ها را من از عامّه نقل می‌کنم از خاصّه هم نقل نمی‌کنم بعد هم مطلبی را می‌خواهم بگویم. در یک روایتی است که ابن ماجه نقل می‌کند از پیغمبر اکرم که حضرت فرمود:«عَلِيٌ‏ مِنِّي‏ وَ أَنَا مِنْه»1️⃣ علی از من و من از علی هستمُ. روایت دیگری هست کنز‌العمال نقل می‌کند که:«قَالَ رَسُولُ‌ اَللّه صَلَّی اَللّهُ عَلَیهِ وَ آلِه و سَلَّم لِعَلِيٍ‏ أَنْتَ‏ مِنِّي‏ وَ أَنَا مِنْكَ»2️⃣ 📌(این‌ها همه یک سیاق) پیغمبر اکرم به علی علیه السلام فرمود:«تو از منی و من از تو هستم». 📌 باز همین کنز‌العمال هست نقل می‌کند که پیغمبر فرمود:«أَنَّ عَلِیّاً لَحْمَهُ‏ مِنْ‏ لَحْمِي‏ وَ دَمَهُ مِنْ دَمِي»3️⃣ علی علیه السلام گوشتش از گوشت من و خونش هم از خون من است، خوب، این یعنی چه؟ ابن‌عساکر هم باز همین را نقل می‌کند پیغمبر فرمود:«أَنْتَ‏ مِنِّي‏ وَ أَنَا مِنْكَ». خوب،این‌ها یک سنخ روایات هستند ولی یک روایت هست که‌ این‌ها نقل می‌کنند که این را من روی آن تکیّه دارم که به تعبیر ما یک نسبت سنجی است بین خودش دارد می‌کند پیغمبر اکرم و علی علیه السلام، دارد:«عَلِيٌ‏ مِنِّي‏ بِمَنْزِلَةِ رَأْسِي‏ مِنْ بَدَنِي»4️⃣ اینجا به قول ما طلبه‌ها «تنزیل» بکار رفته است که تعبیر هم دارد، علی علیه السلام،نسبت ‌سنجیش می‌خواهم بکنم با خودم مثل سر من می‌ماند با بدن من یعنی من می‌شوم پیکره، او می‌شود سرِ این پیکره(خوب حرف من را گوش کنید، این روایت را ، شاید کسی به این نحو بعید می‌دانم مطرح کردن ندیدم جایی) این یعنی چه؟آن‌ها هم نقل می‌کنند عرض کردم «بِمَنْزِلَةِ رَأْسِي‏ مِنْ بَدَنِي» نسبت سر به بدن را شما، نگاه کنید چیست؟ 📌 بعد نسبت علی علیه السلام به پیغمبر معلوم می‌شود دیگر، بر طبق این روایت البته. نسبت سر به بدن این است که اگر سر نباشد اصلاً بدن مجهول است که این که این چیست و مال چه کسی است؟ شناخته نمی‌شود اصلاً، نیست این‌طور؟ ما با چهره است که تمیز می‌دهیم که اگر چهره نداشته باشد دیگر مسئله‌ای نیست که. آن چیزی که به وسیلۀ آن تمیز داده می‌شود شخص از شخص دیگر،«سر» است. 📌باز، «سر» مرکزیت دارد برای جمیع قوا،حسّی، حرکتی، این‌ها، قبول نداری شما این‌ها را، الآن هم از نظر طبیعی آن، همین است دیگر، حالا بعد هم رسیدن به، خدمتتان عرض شود مرگ مغزی می‌گویند هست قلبی دیگر نه، گذاشته‌اندش کنار، هر چه هست آنجا است، زندگی، حیات آنجا است،درست است یا نه؟ موت وحیات مال مغز است مال قلب نیست. خوب دقت کنید این حرف‌ها را، حالا من نمی‌توانم بیش از این چیز کنم، به این مقدار فقط، یک سطح پایین می‌گویم. خوب، پیغمبر را ما از نظر شخصی به آن کاری نداریم بحث شخصیّتی است یعنی عظمت او مربوط به رسالت اوست. بیش از این که نیست که، ما او را که، شخصیّت مربوط به اوست 🌺. در این رابطه است حضرت دارد می‌فرماید به این که:«او نسبتش به من،نسبت سرِ من به من است» که اگر خبری از سر نباشد دیگر خبری از چه؟ بدن نیست، نه حیاتی دارد، نه هیچ چیز، چیزی نیست که او را بشناسندش. #ماه_رجب #روز_پدر 1️⃣کنزالعمال، ج11، ص607 2️⃣ احقاق الحق، ج5، ص315 3️⃣ کنزالعمال، ج11، ص607 4️⃣ کنزالعمال، ج11، ص603 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 عظمت علی علیه السلام❗️ 📌و اما در ربط با مسئلۀ رسالت و نسبت‌سنجی که، آنچه را که محوریت دارد برای رسالت، معلوم می‌شود که مسئلۀ امامت علی علیه السلام به این معنا که ما از آن تعبیر می‌کنیم به«جزء اخیر علت تامّه برای رسالت پیغمبر اکرم»؛ چه کار کنم من دیگر نمی‌رسم به این حرف‌ها، در بحث خودش در مباحث کلامیّه این را «می‌گویند، می‌گویند»:«اگر یک علّتی بخواهد مؤثر باشد باید علتِ تامّه باشد اگر نقص داشته باشد اصلاً هیچ اثری ندارد، بلااثر است». آن وقت آخرین جزیی که می‌آید تکمیل می‌کند این را ، که علّیّت به آن می‌دهد به آن می‌دهد، به آن می‌گویند: «جزء اخیر علت تامّه». علی علیه السلام آن نقطۀ مرکزی اسلام است اصلاً و جزء اخیر علت تامّۀ «دین اسلام است دین اسلام». به این معنا آیه اشاره دارد،من بروم سراغ آیه«الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتي» 📌 نعمتش که اسلام، این جزء اخیر علت تامّه را دارد می‌گوید، تمامیَّتش را، این آیه اشاره به این است. گفتم من نمی‌رسم به این حرف‌ها، من فقط به مقداری را که امروز، روز تولد علی علیه السلام بود عرض می‌کنم‏ که در این روایت می‌گوید : تو بمنزلۀ سَرِ من به پیکر من هستی که اگه تو نبودی منم هیچ، دارد این را می‌گوید تقریباً. من گفتم روایت را هم انتخاب کردم، همۀ این‌ها هم از کتب عامّه برای شیعه نبود این‌ها، توجه می‌کنید یعنی هیچ. لذا(گرچه ما قادر نیستیم عظمت این‌ها را درک بکنیم) چه بسا یکی از نکات در باب ولادت علی علیه السلام که از مختصات او است که هیچ پیغمبری هم این را ندارد، توجه کردید، یکی از جهات که در دل خانۀ کعبه متولد می‌شود همین است که او هستۀ مرکزی «اسلام اَتَمِّ الْيَوْم»،پیغمبر خاتم انبیاء است همین خاتم انبیاء بدون «علی» هیچ است. من این‌طوری می‌فهمم، از روایت خودِ پیغمبر من نقل کردم، من این‌طوری می‌فهمم، توجه کردید. تعبیراتی که هست، بله ما روایت از خاصّه زیاد داریم، 📌پیغمبر فرمود:«من و علی در ابتدای خلقت یک نور بودیم بعد خدا دو قِسمت کرد در سُلبِ پدر او در سُلبِ پدر من قرار داد. این‌ها هست روایات ما زیاد داریم. ولی می‌خواستم این روایت، این تعبیر را بگویم هم‌سو است، توجه کنید چه می‌خواهم بگویم، این روایت، آن روایت، آن آیه، این‌ها هر کدام با یک تعبیری این معنا را چکار می‌کنند؟ القا می‌کنند یعنی عظمت علی علیه السلام را، من عرض کردم از نظر خارج هم وقتی ما نگاه می‌کنیم، وقتی که می‌آید (به تعبیر من) آن نقطه‌ای را که نقطۀ اتصال ممکن به واجب است و حلقۀ مفقود فلاسفه است«علی» است به نظر من، اللهم صلِّ علی محمد و آل محمد. 〰️〰️〰️〰️〰️ #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه #روز_پدر #میلاد_امام_علی علیه السلام @agamojtabatehrani

﷽ 📍 بنده هیچ حجّتی بر خدا ندارد❗️ 📌روایتی راوی می گوید: «سَمِعْتُ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ(ع) وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَى قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ»؛ از امام‌صادق(ع) شنیدم که از حضرت از این آیۀ شریفه سؤال کردند. «فَقَالَ إِنَ اللَّهَ تَعَالَى يَقُولُ لِلْعَبْدِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَبْدِي أَ كُنْتَ عَالِماً»؛ حضرت فرمود: خداوند تعالی روز قیامت به بنده می فرماید: بندۀ من می دانستی یا نه؟ «فَإِنْ قَالَ نَعَمْ قَالَ لَهُ أَ فَلَا عَمِلْتَ بِمَا عَلِمْتَ»؛ اگر بنده بگوید: بله می دانستم. خداوند به او می گوید: چرا عمل نکردی به آنچه یاد گرفته بودی؟ بسیاری از مردم این چنین هستند. می داند واجب است و ترک می کند، می داند حرام است و مرتکب می شود. روز قیامت بنده اش را می آورد و یک برخورد منطقی با او خواهد داشت. می دانستی یا نه؟ اگر بگوید که می دانستم، می فرماید: اگر می دانستی، چرا عمل نکردی؟ لذا محکوم است. «وَ إِنْ قَالَ كُنْتُ جَاهِلًا قَالَ لَهُ أَ فَلَا تَعَلَّمْتَ حَتَّى تَعْمَلَ»؛ و اگر بگوید که نمی دانستیم، می فرماید: چرا نرفتی یاد بگیری تا عمل کنی؟ «فَيَخْصِمُ فَتِلْكَ الْحُجَّةُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى خَلْقِهِ »1️⃣. پس یکی از این دو احتمال است: یا می گوید که می دانستم. حجّت این است که چرا عمل نکردی؟ یا می گوید که نمی دانستم، می گویند: چرا یاد نگرفتی؟ بنابراین برخورد با بنده در روز قیامت، برخوردی منطقی است. راه های هدایت را گشوده، عقل به عنوان راه درونی، انبیا(ع) و رسل(ع) را هم به عنوان راهنمای بیرونی ارسال کرده است. ائمّۀ طاهرین(ع) را هم در هر عصری به عنوان کمک هایی در کنارش قرار داده است؛ پس بنده هیچ حجّتی بر خدا ندارد. 1️⃣ پس او را محکوم نماید و این است حجّت رسا. بحارالأنوار، ج7، ص285 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #حساب 📝 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 به هدفم رسیدم❗️ 📌اینجا می‏ نویسند: «فَنَظَرَ یمِیناً وَ شُمَالاً»، یك نگاه به راست كرد، یك نگاه به چپ، «فَلَمْ یرَی مِنْ فِتْیانِهِ اَحَداً»، دید هیچ ‏كس، حتّی یك نفر هم باقی نمانده، همه رفتند. «فَنَادَی یا مُسْلِمَ بْنَ عَقِیل وَ یا هَانِی بْنَ عُرْوَة یا حَبِیبَ بْنَ مَظَاهِر یا بُرَیر یا زُهَیر!»؛ بلند شوید! «قُومُوا عنْ نَوْمَتِكُمْ اَیهَا الْكِرام»؛ از این خوابتان بلند شوید! «وَ ادْفَعُوا عَنْ حَرَمِ رَسُولِ الله!»؛ از حرم رسول‏ خدا دفاع كنید! می‏ نویسند: «فَنَظَرَ اِلَی اِثْنَین وَ سَبْعِین رَجُلاً مِنْ فُتْیانِهِ سرعی»؛ نگاه كرد دید هفتاد و دو تن اصحابش روی زمین افتاده‏ اند. «فَنَادَی یا سُكَینَه یا زِینَب یا رُبَاب عَلَیكُنَّ مِنِّی السَّلام»؛ این بی‏بی‏ ها را صدا كرد و گفت: خداحافظ؛ دیگر من تنها می‏روم. این بی‏بی‏ ها از خیمه ‏ها بیرون ریختند و اطراف امام‏ حسین (سلام الله علیه) را گرفتند، من اوّل می‏ روم سراغ یكی از آن‏ها؛ دخترش حضرت ‏سكینه (علیها السّلام) آمد، جلوی پدر را گرفت، گفت: «یا اَبَتِ إسْتَسْلَمْتَ لِلْمَوْتِ؟»؛ بابا! تن به مرگ دادی؟ فرمود: «كَیفَ لایسْتَسْلِمَ لِلْمَوْتِ مَنْ لا ناصِرَلَهُ؟»؛ چه طور تن به مرگ ندهد، كسی كه یار و یاوری ندارد؟ امام‏ حسین (سلام الله علیه) فرمود من غریبم امّا نگفت ذلیلم؛ من غریبم، یاور ندارم. می‏ دانید حضرت ‏سکینه (علیها السّلام) چه گفت؟ گفت: «یا اَبَتِ! رُدَّنَا اِلَی حَرَمِ جَدِّنَا»، بابا! اوّل ما را ببر بگذار مدینه، خودت تنها بیا برو به میدان. امام‏ حسین (سلام الله علیه) با كنایه جواب داد، فرمود: «لَوْ تُرِكَ القَطالَنَام»؛ یعنی دیگر راه برگشت بر حسین بسته شده. این دختر شروع كرد به گریه كردن؛ می‏ نویسند: «فَضَمَّهَا اِلَی صَدْرِهِ»؛ امام ‏حسین (سلام الله علیه) حضرت‏ سكینه (علیها السّلام) را به سینه‏ اش چسباند، «وَ یمْسَحُ الدَّمْعَ»؛ اشك‏های این دختر كوچک را با دستش پاك می ‏كرد و این جملات را می‏ گفت: «سَیطُول بَعْدِی یا سُكَینَه فَاعْلَمِیمِنْكِ الْبُكاء اِذِ الْحِمام دَهَانی لاتُحْـــرِقْی قَلْــــبِی بِدَمْعِـكَ حَسْــرَتاًمَادَامَ مِنّی الرُّوحُ فی جسمانی» یعنی ای دختر! با این اشک‏هایت دل بابا را نسوزان. من نمی‏ دانم به امام ‏حسین (سلام الله علیه) چه گذشت. از این بی‏بی ‏ها خداحافظی كرد، هنگامی ‏که داشت به ‏سمت میدان می‏ رفت یك وقت دید صدای آشنایی به گوشش می‏ رسد. روز عاشورا اصحاب، وقتی امام ‏حسین (سلام الله علیه) را صدا كه می‏ كردند می ‏گفتند: یا اباعبدالله! حضرت‏ علی ‏اكبر (علیه السّلام) گفت: «یا اَبتاه!» حضرت‏ قاسم (علیه السّلام) گفت: «یا عمّاه!» حضرت‏ عبّاس (علیه السّلام) آخر سر گفت: «یا اَخَا اَدْرِكْ اَخَاك!» امّا این یك چیز دیگری می ‏گوید، دارد كُنیۀ دیگری می‏ گوید. امام ‏حسین (سلام الله علیه) متوقّف شد. خیلی این حرف‏ هایی كه می ‏زند برای امام ‏حسین (سلام الله علیه) دل‏رُبا است، گوش كرد دید دارد می‏ گوید: «مَهْلاً مَهْلاً یَابْنَ الزَهْرٰا» اسم مادر را شنید! «مَهْلاً مَهْلاً یَابْنَ الزَهْرٰا» آرام باش، آرام باش، ای پسر مادر! امام ‏حسین (سلام الله علیه) ایستاد، دید خواهرش حضرت‏ زینب (سلام الله علیها) دارد می‏ آید. چه شده خواهر؟ یك كار بیشتر ندارم، می‏ خواهم گلویت را ببینم. چكار می‏ خواهی بكنی؟ من می‏ خواهم زیر گلویت را… 〰️〰️〰️〰️〰️ #وفات_حضرت_زینب سلام الله علیها #ام_المصائب #روضه به هدفم رسیدم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani https://mojtabatehrani.com/?p=26749

🏴وفات حضرت زینب سلام الله علیها تسلیت باد🏴 #روضه 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه 📌📌📌📌 روضه حضرت زینب سلام الله علیها https://www.aparat.com/v/y5DlX ◾️➖◾️➖◾️➖◾️ @agamojtabatehrani

﷽ 📍 نمونه های که حجّت خدا هستند❗️ 📌ممکن است روز قیامت بنده به خدا بگوید که یک سنخ اموری را که در اختیار من قرار دادی مانع عمل من شد: از نظر درونی به من شهوت دادی، غضب دادی و از نظر ظاهری چیزهایی در اختیار من گذاشتی که همین ها مرا در وادی فتنه ها قرار داد. خداوند علاوه بر آن، نمونه ای نشانش می دهد و کسانی را شاهد می آورد که همۀ چیزهایی که او آن ها را مانع انجام تکالیف می دانست به وجه اعلایش در زندگی آن ها بود؛ ولی در عین حال، تخلّف نکردند. در اینجا هم برخورد خداوند منطقی است. 📌راوی می گوید که از امام‌صادق(ع) شنیدم که حضرت می فرمود: «سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) يَقُولُ يُؤْتَى بِالْمَرْأَةِ الْحَسْنَاءِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ الَّتِي قَدِ افْتُتِنَتْ فِي حُسْنِهَا»؛ روز قیامت زن زیبایی را می آورند که مفتون زیبایی خودش شده بود. «فَتَقُولُ يَا رَبِّ حَسَّنْتَ خَلْقِي حَتَّى لَقِيتُ مَا لَقِيتُ»؛ آن زن می گوید: خدایا! این زیبایی را تو به من دادی و همین هم موجب شد که در وادی فتنه ها افتادم. می خواهیم سَبک استدلال های خدا را در روز قیامت ببینم چیست. روز قیامت خدا چگونه می خواهد حساب بکشد؟ بحث کلّی این جلسه من این است. «فَيُجَاءُ بِمَرْيَمَ(س) فَيُقَالُ أَنْتِ أَحْسَنُ أَوْ هَذِهِ قَدْ حَسَّنَّاهَا فَلَمْ تُفْتَتَنْ»؛ پس حضرت‌مریم(س) را می آورند و خداوند می گوید: نگاه کن تو زیباتر هستی یا مریم؟ او را هم ما زیبا کردیم؛ امّا مفتون زیبایی اش نشد و در دام شیطان نیفتاد. «وَ يُجَاءُ بِالرَّجُلِ الْحَسَنِ الَّذِي قَدِ افْتُتِنَ فِي حُسْنِهِ»؛ مرد زیبایی را می آورند که مفتون حُسنش شده بود. «فَيَقُولُ يَا رَبِّ حَسَّنْتَ خَلْقِي حَتَّى لَقِيتُ»؛ او می گوید: خدایا! این زیبایی را تو به من دادی؛ لذا من در وادی خلاف کاری افتادم. 📌«فَيُجَاءُ بِيُوسُفَ(ع) فَيُقَالُ أَنْتَ أَحْسَنُ أَوْ هَذَا قَدْ حَسَّنَّاهُ فَلَمْ يُفْتَتَنْ»؛ 📌پس حضرت‌یوسف(ع) را می آورند و به او گفته می شود: تو زیباتر بودی یا یوسف ما؟! او را هم زیبا کردیم، امّا در فتنه قرار نگرفت. 📌این موارد از مواهب است که خدا به او داده و همان ها را عذر برای عدم انجام تکلیف آورده است. گاهی ممکن است کسی بخواهد از ناحیۀ گرفتاری ها عذر بیاورد، مثلاً می گوید: چنان زیر فشار ناراحتی ها قرار گرفتم که واجب را ترک کردم و به این معصیت افتادم. به خاطر مصیبت های دنیا بود که دیگر نتوانستم تحمّل کنم. 📌گاهی انسان در یک سنخ گرفتاری های دنیویّه که قرار می گیرد، آنجاست که خلاف کاری می کند، معصیت می کند و ترک واجب می کند. 📌«وَ يُجَاءُ بِصَاحِبِ الْبَلَاءِ الَّذِي قَدْ أَصَابَهُ الْفِتْنَةُ فِي بَلَائِهِ»؛ و کسی را می‌آورند که گرفتار بلیّه های دنیایی بوده و از همین ناحیه انحراف عملی پیدا کرده است. 📌 «فَيَقُولُ يَا رَبِّ شَدَّدْتَ عَلَيَّ الْبَلَاءَ حَتَّى افْتُتِنْتُ»؛ او می گوید: خدایا! مرا تحت فشار گذاشتی و همین باعث شد انحراف عملی پیدا کنم. «فَيُجَاءُ بِأَيُّوبَ(ع) فَيُقَالُ أَ بَلِيَّتُكَ أَشَدُّ أَوْ بَلِيَّةُ هَذَا فَقَدِ ابْتُلِيَ فَلَمْ يُفْتَتَنْ»؛1️⃣ 📌پس حضرت ایّوب(ع) را می آورند و به او گفته می شود: آیا فشاری که روی تو بود شدیدتر بود یا بلایی که متوجّه او شد؟! او مبتلا به بلا شد، امّا منحرف نشد. 1️⃣ بحارالأنوار، ج 7، ص286 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #حساب 📝 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

🔻برخورد منطقی خدا با بندگان در وقت حسابرسی! 📌آقا مجتبی تهرانی رحمت الله علیه https://www.aparat.com/v/vTzeG 📌📌📌📌 @agamojtabatehrani

﷽ 📍 روش برخورد خداوند از نظر محاسبه❗️ 📌در صحنۀ قیامت روش برخورد خداوند از نظر محاسبه به طور کلّی یک روش منطقی است که بنده هیچ جوابی در مقابل این استدلال ها نخواهد داشت. فقط یک راه برای بنده می ماند و آن، این است که بگوید: خدا چرا هنگام معصیت به اجبار دست مرا نگرفتی و مرا از معصیت دور نکردی؟ یا چرا جبراً مرا به سوی حسنات نکشیدی؟ جواب سؤال بنده هم این است که می توانستم این کار را بکنم امّا به خودت واگذارکردم ببینم چند مرده حلّاجی؟ البته خودت بفهمی وگرنه منِ خدا همه چیز را می دانم. در آیۀ شریفه آمده است: (قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ)؛ بگو برای خداست برهانِ فصیحِ رسا. (فَلَوْ شاءَ لَهَداكُمْ أَجْمَعِينَ)؛1️⃣ اگر خدا می خواست همۀ شما را هدایت می کرد. 📌 امّا خداوند می گوید: نیروی انتخاب و اختیار به تو دادم. در کنارش هم راه و روش ها را، هم از درون و هم از بیرون ارائه کردم. نمونه های عملی غیر از معصومان(ع) در جامعه ارائه کردم که آنچه می خواهی به عنوان موانع انجام تکالیف قلمداد کنی، بالاتر از آن را داشتند و مانع انجام تکالیف آن ها نشد. در قیامت، چه می خواهی جواب بدهی؟ برخورد خدا روز قیامت یک برخورد منطقی است؛ «فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ». 1️⃣ سورۀ‌مبارکۀ انعام، آیۀ149 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #حساب 📝 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 روز قیامت همه محکوم هستند❗️ 📌 در یک روایت آمده است که روز قیامت همه با همین روش منطقی محکوم هستند. صحبت تحکّم نیست راوی می گوید: «سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) يَقُولُ: مَا مِنْ عَبْدٍ إِلَّا وَ لِلَّهِ عَلَيْهِ حُجَّةٌ»؛ شنیدم امام صادق(ع) می فرمود: هیچ بنده ای نیست، مگر اینکه برای خداوند نسبت به او دلیل و برهان است. «إِمَّا فِي ذَنْبٍ اقْتَرَفَهُ، وَ إِمَّا فِي نِعْمَةٍ قَصَّرَ عَنْ شُكْرِهَا»؛1️⃣ زیرا یا انحراف عملی داشته و گناه انجام داده است که محکوم است یا اگر گناه هم انجام نداده باشد، نسبت به کوتاهی در شکر نعمت های الهی محکوم است. من قبلاً بحث شکر را مطرح کرده ام2️⃣. آیا هیچ بنده ای می تواند شکر خدا را نسبت به نعمت ها به طور کامل به جا آورد؟ انبیا(ع) هم نمی توانند. با چه وسیله ای می خواهی خدا را شکر کنی؟ همین شکر تو نعمت است و شکر مجدّد می خواهد. همین که گفتی: «شُکراً لِلَّه»، خودش یک نعمت است و باید شکر آن را انجام دهی؛ شکر، شکر می خواهد. پس چه کسی می تواند شکر او را به جا آورد؟ نه اینکه خیال کنید انبیا(ع) و اولیا را استثنا کرده است. روز قیامت همه محکوم هستند؛ منطقی هم محکوم هستند. 1️⃣ امالی طوسی، ص211 - بحارالأنوار، ج7، ص262 2️⃣ حضرت استاد بحث شکر را در سال 1368 هـ.ش طی 40 جلسه از منظر علمای اخلاق به طور مفصّل و مبسوط بیان فرمودند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #حساب 📝 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 محکومیّت منطقی❗️ 📌خداوند ابزار را در اختیار بنده اش گذاشت. سپس از او تکلیف خواست. همچنین در این بین احسان هایی به بنده اش نمود و دستورالعمل هایی برای هدایت بنده اش که خود احسان دیگری است، ارائه کرد. اعمال صالحۀ بنده هم، احسان و جود است؛ زیرا چیزی عاید خدا نمی شود. کمی بالا برویم و به مبدأ برسیم. 📌 آنجا همین طور فیض فوران می کند؛ این راه های هدایتی، ارسال رسل، انزال کتب، همه فیض الهی است. 📌 امّا این بنده است که با سوء اختیارش مسیر را عوض می کند و به خود بد می کند؛ لذا روز قیامت همه محکوم هستیم و محکومیّت هم منطقی است و هیچ رقم جوابی نداریم. 📌روز قیامت در هر عذری به روی هر بنده ای بسته است. اگر نخواهد اعتراف کند، دست و پا و همۀ اعضا و جوارح علیه او شهادت می دهند؛ به طوری که این بندۀ عاجز به آن ها اعتراض می کند که چرا علیه من شهادت دادید و آبروی مرا بردید؟ جواب می رسد: 📌 «اَنطَقَنَا اَللّه»؛1️⃣ خدا، زبان ما را باز کرد و ما هم از تو بدمان می آید. خدا نیاورد آن روز را که اعضا و جوارح ما در قیامت علیه ما شهادت دهند و از ما متنفّر باشند. 1️⃣ سورۀ مبارکۀ فصلت، آیۀ 21 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #حساب 📝 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani

﷽ 📍 خداوند تکلیف مالا یطاق نمی کند❗️ 📌 ممکن است بنده ای در روز قیامت عذر بیاورد که عمل نکردم؛ چون توان آن را نداشتم. در این مورد هم خدا برخورد منطقی دارد؛ اگر این عذر عدم توان مربوط به احتمال اوّل باشد یعنی می دانستم و عمل نکردم؛ چون توانش را نداشتم، جواب این است که خداوند تکلیف مالا یُطاق نمی کند؛ در تکالیف الهی غیر از عقل، مسئلۀ قدرت هم مطرح است؛ 📌 لذا خداوند در جواب این عذر بنده اش، نظیر او را از نظر توان شاهد می آورد و بهترین روش هم همین است. می گوید: تو یکی و این بندۀ من هم یکی. چطور او توانست عمل کند و تو نتوانستی. هر دو نفر شما را منِ خدا خلق کرده بودم و همه جور وسایلی را که در اختیار او قرار داده بودم در اختیار تو هم قرار دادم و هیچ چیز اضافی هم به او نداده بودم. هر دو دقیقاً از یک کارخانۀ الهی بیرون آمدید. این برخورد، برخورد منطقی است. راوی می گوید: شنیدم امام‌صادق(ع) فرمود: «سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) يَقُولُ إِنَّ الرَّجُلَ مِنْكُمْ لَيَكُونُ فِي الْمَحَلَّةِ فَيَحْتَجُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى جِيرَانِهِ»؛ یک شخص از شما ممکن است در یک محلّه باشد و خداوند روز قیامت بر همسایه های او احتجاج می کند. «فَيُقَالُ لَهُمْ أَ لَمْ يَكُنْ فُلَانٌ بَيْنَكُمْ أَ لَمْ تَسْمَعُوا كَلَامَهُ أَ لَمْ تَسْمَعُوا بُكَاءَهُ فِي اللَّيْلِ فَيَكُونُ حُجَّةَ اللَّهِ عَلَیْهِمْ»؛1️⃣ پس به ایشان گفته می شود: مگر فلانی در همان محلّه شما زندگی نمی کرد. آیا سخنان او را نشنیدی؟ آن روابطی را که با خدا داشت و صدای گریۀ او را در شب نشنیدی؟ پس او حجّت خدا بر ایشان خواهد بود. 1️⃣ الكافی، ج8، ص84- بحارالأنوار، ج7، ص285 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_نقش_اعمال_در_قیامت 📕 #حساب 📝 جلسه اول #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی رحمت الله علیه @agamojtabatehrani