﷽ 📍 علی(ع) جز زهرا(س) کسی را دیگر نداشت❗️ 📌گوشۀ خانه گرفته بود نشسته بود. زهرا(س) به مسجد رفت و احتجاج کرد. علی(ع) جز زهرا(س) کسی را دیگر نداشت، فقط حامی او یک نفر بود. حضرت آمد و وارد خانه شد، دید امام علی(ع) نشسته و -به تعبیر- زانوهایش را به دستش گرفته است. ما وقتی می نشینیم و در فکر هستیم، زانوهایمان را در دست مان می گیریم. یک نگاه به او می¬کند و می گوید:«...يَا ابْنَ أَبِي طَالِبٍ اشْتَمَلْتَ شَمْلَةَ الْجَنِينِ وَ قَعَدْتَ حُجْرَةَ الظَّنِينِ...»؛ «شملۀ» آن بچه در رحم مادر، مثل آن به دوش گرفتی. دیدید بچه ها معمولاً در رحم مادر این گونه هستند، دستشان را به خودشان بستند. یک گوشه مثل یک آدم متّهم نشسته ای. شروع می کند به او می گوید: مگر تو نبودی که در میدان های جنگ ابطال را به زمین می افکندی؟ تو مگر غیر از آن هستی؟ همان هستی که، چرا نشستی؟ «افْتَرَسْتَ الذِّئَابَ وَ افْتَرَشْتَ التُّرَابَ...» تو گرگ ها را می دریدی، مگس ها جمع شدند و تو را می درند؟ چه شده است؟ مگر این همان «لَا فَتَى إِلَّا عَلِيٌّ لَا سَيْفَ إِلَّا ذُو الْفَقَارِ» نیست؟ جواب: چرا، این همان است فقط اینجا می دانی موضوع چیست؟ یک چیزی بغل فتوّت علی(ع) گذاشته شده است، می دانی چیست؟ مظلومیت. او الان دیگر دو صفت دارد، آن موقع فقط فتوّت بود، الآن هم فتوّت و هم مظلومیت است، این را باید یکی بگوید. علی(ع) همان علی(ع) است. آن موقع دلش از غیر خدا پاک بود، الان هم همین است. آن روز وظیفه اش برای اسلام آن بود؛ الان وظیفه اش برای بقای اسلام این است. خیلی توان می خواهد کسی که همه جور قدرت ظاهری را دارد، همۀ آن ها را از دم شمشیر گذراند، ولی چون دلش پاک است، اصلاً نفس پاک است، هیچ خودیتی در او مطرح نیست و هر چه هست خداست، این گونه رفتار می کند. لذا در بعضی از نقل ها می گویند: زهرا(س) همین طور داشت صحبت می کرد. زهرا(س) ایستاده و امام علی(ع) گوشۀ اتاق نشسته، خیلی صحنۀ عجیبی است؛ یک وقت دیدند صدای مؤذّن بلند شد:«اَلله أکبَر»، تکبیرات تمام شد، شهادت به وحدانیت تمام شد، تا شهادت به رسالت پیغمبر(ص) داد، دارد: امام علی(ع) نگاهی به چهرۀ مظلوم زهرا(س) کرد، امّا فکر می کنم آن موقع چهره سلامت بوده و این حادثه ها بعداً اتّفاق افتاد. -لا اله الا الله- آن موقع زهرا(س) رویش را از علی(ع) نمی گرفت. یک نگاهی به او کرد و گفت «أ یَسُرُّکَ ألّا تَسمَعی هَذا وَ لا تَسمَعونَ»1️⃣؛ خوشحال می شوی که دیگر بعد از این کسی اسم پدرت را روی این مأذنه ها نبرد و اصلاً نشنوند؟ نه خودت بشنوی و نه دیگران بعداً، یعنی اسلام از بین برود. بله، من برای خدا نشستم. دارد زهرا(س) نگاهی به او کرد و فرمود:«إذاً نَصبِر»؛ حالا دیگر صبر می کنم. 1️⃣الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي)، ج‏1، ص 107 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📖 #ویژگی_های_نفاق_و_منافقین 🏷 جلسه نوزدهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 علی(ع) جز زهرا(س) کسی را دیگر نداشت ❗️ 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📖 #ویژگی_های_نفاق_و_منافقین 🏷 جلسه نوزدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

#روضه 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: دروغگو، خیانتکار،پررو و کم شرم ❗️ 📌در ادامه امام صادق(ع) می فرماید:«وَ عَلَامَةُ النِّفَاقِ»؛ آنجا حضرت «منافق» گفت، اینجا «علامت نفاق» می گوید. نشانۀ نفاق این است که، «قِلَّةُ الْمُبَالاةِ بِالْكَذِبِ»؛ از دروغ گفتن و پیدا شدن این ملکه باکی ندارد، که بحث کردم. «وَ الْخِيَانَةُ»؛ در کنار دروغ گفتن، از خیانت کردن هم باکی ندارد. اهل امانت نیست، که در روایات بسیاری هم داشتیم. «وَ الْوَقَاحَةُ»؛ و وقاحت، پررویی و کم شرمی. «وَ الدَّعْوَى بِلَا مَعْنًى»؛ و خیلی –به اصطلاح- قلمبه و سلمبه گوست. ادعاهایی را که پوچ می شود مرتّب می‎بافد و ادا می کند؛ همه را هم دروغ می گوید؛ چون محورش دروغ است. «وَ الدَّعْوَى بِلَا مَعْنًى»1️⃣؛ و ادّعاهای پوچ می‎کند. 1️⃣ مصباح الشریعه، ص 145 - بحار الأنوار ، ج‏69، ص: 207 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📖 #ویژگی_های_نفاق_و_منافقین 🏷 جلسه نوزدهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: دروغگو، خیانتکار،پررو و کم شرم ❗️ 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📖 #ویژگی_های_نفاق_و_منافقین 🏷 جلسه نوزدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: اشک تمساح ریختن و گناه را کوچک شمردن ❗️ 📌 در ادامه امام صادق(ع) می فرماید:«وَ سُخْنَةُ الْعَيْنِ»؛ و ادّعا می‎کند که خیلی دلش می‎سوزد و اندوهگین است، -به اصطلاح- اشک تمساح برای دیگران می‎ریزد؛ خیلی خبیث است. «سُخْنَةُ الْعَيْنِ»؛ اشکی است که به صورت گرم از چشم می آید. «وَ السَّفَهُ»؛ و باکی از کارهای بیهوده ندارد. به «سفه» بیهوده کاری می گوییم. سفیه کسی است که بیهوده کاری می‎کند و در کارش نفهمی دارد. «وَ الْغَلَطُ»؛ «غلط»، به معنای بیهوده گویی است، در حالی که «سفه» بیهوده کاری است. بعدش «غلط» می آورد. از گفتار بیهوده باکی ندارد. نسبت به همۀ این ها بی باک است. «وَ قِلَّةُ الْحَيَاءِ»؛ که به آن بی شرمی می گوییم. «وَ اسْتِصْغَارُ الْمَعَاصِي»1️⃣؛ گناه را کوچک می‎شمارد. مثلاً به او می گویی: حرام است. در پاسخ می گوید: ای بابا! حوصله داری؛ حرام دیگر چیست؟ 1️⃣ مصباح الشریعه، ص 145 - بحار الأنوار ، ج‏69، ص: 207 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📖 #ویژگی_های_نفاق_و_منافقین 🏷 جلسه نوزدهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: اشک تمساح ریختن و گناه را کوچک شمردن ❗️ 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📖 #ویژگی_های_نفاق_و_منافقین 🏷 جلسه نوزدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: آبروبردن از انبیا، اولیا و رهبران دین ❗️ 📌 در ادامه امام صادق(ع) می فرماید:«وَ استضياع [اسْتِيضَاعُ‏] أَرْبَابِ الدِّينِ»1️⃣؛ استضیاع؛ به معنای ضایع کردن است؛ یعنی ارباب و رهبران دینی را ضایع می کند؛ -به تعبیر سادۀ خودمان- آن ها را در چشم مردم تحقیر کردن، انداختن و آبروی شان را بردن و... ضایع کردن ارباب دین که می گوییم، چه انبیا و چه اولیا باشد؛ دقّت کنید: در هر مرتبه‎ای که باشند تفاوت نمی کند. «وَ اسْتِخْفَافُ الْمَصَائِبِ فِي الدِّينِ»؛ سبک شمردن و سبک به حساب آوردن مصیبت های دینی. مصیبت در دین؛ یعنی ضربه‎هایی را که به دین می‎خورد، سبک به حساب می آورد و می گوید: چیزی نیست. مصیبت در دین، یک وقت نسبت به نفسِ دین است، یک وقت نسبت به دینِ شخص است. یک وقت می گوییم: این مصیبتی برای اسلام و ضربه به دین است. یک وقت می گوییم: این، ضربه به دین توست، نه به دین به صورت مطلق، که دو حالت است. هر دو را سبک می شمرد و برایش فرق نمی‎کند. 1️⃣ مصباح الشریعه، ص 145 - بحار الأنوار ، ج‏69، ص: 207 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📖 #ویژگی_های_نفاق_و_منافقین 🏷 جلسه نوزدهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: آبروبردن از انبیا، اولیا و رهبران دین ❗️ 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📖 #ویژگی_های_نفاق_و_منافقین 🏷 جلسه نوزدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: دوست دارند از آن ها تعریف شود❗️ 📌 در ادامه امام صادق(ع) می فرماید:«وَ الْكِبْرُ»؛ یکی از اموری که در ارتباط با ملکۀ نفاق است، کِبر است؛ یعنی خود بزرگ بین است. نفاق ریشه در ملکۀ کذب دارد و اثر مترتّب بر آن هم چنین رذیله‎ای است. «وَ حُبُّ الْمَدْحِ وَ الْحَسَدُ»1️⃣؛ خیلی دوست دارد که از او تعریف بکنند. در قرآن هم دارد که خیلی دوست دارد از او تعریف بکنند. خدا نکند کسی به او اشکال بگیرد، -به اصطلاح- پوست از سرش می‎کَند. اگر از منافقی بخواهید اشکالی بگیرید و اعتراضی به او بکنید، مصیبتی به پا می‎کند. امّا وقتی یک تعریف از او بکنی، آن قدر حظّ می‎کند که انگار در عرش سیر می کند. «وَ الْحَسَدُ»؛ و آرزوی زوال نعمت از دیگران دارد. 1️⃣ مصباح الشریعه، ص 145 - بحار الأنوار ، ج‏69، ص: 207 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📖 #ویژگی_های_نفاق_و_منافقین 🏷 جلسه نوزدهم #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: دوست دارند از آن ها تعریف شود❗️ 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📖 #ویژگی_های_نفاق_و_منافقین 🏷 جلسه نوزدهم 🎞 #كليپ_تصويرى #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir

﷽ 📍 خصوصیّات منافقین: بر خورد منافق با نعمت و گرفتاری ❗️ 📌 مقابلۀ مؤمن و منافق در کلام امام علی (ع). «وَ إِذَا اسْتَغْنَى شَكَرَ»؛ اگر خدا به مؤمن نعمتی عنایت بکند، شکرگزار خداست؛ شکر و حمد خدا را می کند. امّا منافق چی؟ «وَ إِذَا اسْتَغْنَى طَغَا»1️⃣؛ اگر خدا به او نعمتی عنایت کند و بی‌نیازش بکند، مسخ می‌شود و طغیان می‌کند. در روایت دیگری در بحار تعبیر «طَاشَ» دارد. «طَاشَ»2️⃣ نیز به همین معناست، یا اینکه می‌شود گفت: مست می‌شود. به تعبیر دیگر، نعمت موجب می‌شود که مؤمن یادآور خدا بشود و شکر خدا را بکند، امّا در مورد منافق موجب می شود که خدا را فراموش بکند و خودش را گم کند. «وَ إِذَا أَصَابَتْهُ شِدَّةٌ صَبَرَ»؛ مؤمن اگر گرفتاری پیدا بکند و پیچیدگی در کارش پیدا بشود که به آن «شدّت» می‌گوییم؛ اگر سختی برایش پیش بیاید، صبر می کند و اهل صبر است؛ ولی در مورد منافق می فرماید:«وَ إِذَا أَصَابَتْهُ شِدَّةٌ ضَغَا»3️⃣؛ «ضغا» که به معنای ناله، فریاد و بی‌تابی کردن است. مثلاً گرفتاری مختصری برایش پیش آمده، عالم را خبر می کند. داد و فریادش راه می‌افتد و اهل صبر نیست. ص 257 1️⃣بحار الأنوار، ج‏75، ص 51 2️⃣ بحار الأنوار، ج‏69، ص 207 3️⃣بحار الأنوار، ج‏75، ص 51 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 #مجموعه_اخلاق_ربانی 📖 #ویژگی_های_نفاق_و_منافقین #حاج_آقا_مجتبی_تهرانی @mojtabatehrani_ir