eitaa logo
شهیدمدافع حرم سردارحاج حمیدمختاربند
122 دنبال‌کننده
227 عکس
186 ویدیو
0 فایل
🌹شهیدمدافع حرم #سردار_حاج_حمید_مختاربند 💠از فرماندهان سپاه خوزستان در دفاع مقدس 💠مدیرعامل بانک انصاراستان خوزستان وقم 🍃ولادت:مهرماه۱۳۳۵ شوشتر،استان خوزستان 🌹شهادت:مهرماه۱۳۹۴ #قنیطره #سوریه ارتباط با ادمین @T_mokhtarband تبادل @Abo_vesal_74
مشاهده در ایتا
دانلود
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج13 (قسمت دوم) 🔸دین نیامده فقط آدم را سالم نگه دارد؛ دین آمده آدم را رشد بدهد. یکی از موضوعاتی که باید در آن به بلوغ برسیم، این است که خود را نیازمند و علاقمند به رحمت خدا و مهربانی اولیاء خدا ببینیم. 🔸کسی که دوست نداشته باشد اولیاء خدا را ببیند و نگاه مهربان آنها را حس کند، چقدر دلش تاریک است! 🔸 بعضی‌ها مدام دنبال محبت و نگاه مهربانِ مولا و امامشان هستند؛ اینها کم‌کم اهل‌بیت(ع) را به خودشان عادت می‌دهند. 🔸آدم اگر عاشقی نکرده باشد حسرت‌زده از دنیا می‌رود. عاشق یعنی چه؟ یعنی اینکه نگاه مهربان مولا را بخواهی... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۱۴ (قسمت اول) 🔸یکی از موانع درک مهربانی خدا «آشنانبودن با خدا» است؛ چرا با خدا آشنا نیستیم؟ چون با او زندگی نمی‌کنیم! 🔸می‌گویند: اگر خواستی کسی را بشناسی با او به سفر برو، با او زندگی کن، با او معامله و تجارت کن. 🔸زندگی‌کردن با خدا یعنی به‌خاطر خدا یک‌کاری را انجام‌دادن یا یک‌کاری را انجام‌ندادن(ترک گناه)؛ فرقی نمی‌کند آن کار کوچک باشد یا بزرگ؛ کافی است خدا خوشش بیاید. 🔸یک معامله‌ای با خدا انجام بده؛ مثلاً یک کسی را ببخش یا از چیزی که برایت دوست‌داشتنی است بگذر... با خدا تجارت کن؛ ببین خدا چندجا با تو مهربان خواهد بود! با همین کارهای کوچک، زندگی‌کردن با خدا را شروع کن.... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۱۴ (قسمت دوم) 🔸یکی دیگر از وجوهِ «باخدا زندگی‌کردن»-علاوه بر ذکر و به‌یاد خدا بودن- توکل‌کردن به خداست. 🔸گاهی خدا تو را می‌ترساند تا به او توکل کنی «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ» خدا کاری می‌کند نگران شوی و بعد می‌فرماید: نگران نباش، من هستم! 🔸خدا برایت دشمن می‌گذارد که بروی بغل خدا بچسپی و مهربانی‌اش را حس کنی، می‌گوید: دشمن را نبین، مرا نگاه کن! 🔸پدرها می‌دانند چه مزه‌ای می‌دهد وقتی بچه از یک‌کسی می‌ترسد و خودش را به بابایش می‌چسپاند، شاید این یک دریافتی است تا بفهمیم خدا دوست دارد بنده‌اش به او پناه ببرد و او خدایی می کند... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۱۵ (قسمت اول) 🔸هر صفتی را بخواهیم در خودمان ایجاد کنیم باید با اهالی آن صفت نشست و برخاست کنیم. برای درک و بهره‌مندی از مهربانی خدا هم یک راهش این است؛ «با کسانی که اهل مهربانی هستند و مهربانی خدا را باور دارند نشست و برخاست کنیم» 🔸اگر با آدم‌های نامهربان نشست و برخاست کنی، نامهربان می‌شوی و از آن بدتر اینکه «باور نمی‌کنی مهربانی‌ای در عالم وجود دارد!» لذا مأیوس از مهربانی زندگی می‌کنی. 🔸تا مهربانی را از نزدیک نبینی و نچشی، نمی‌توانی باور کنی که اصلاً چنین مهربانی‌ای وجود دارد! ای کاش پدر و مادرها در این زمینه الگو باشند و هر کسی لااقل پدر و مادرش را نسبت به خودش، مهربان دیده باشد. 🔸بعضی‌ها که ائمۀ معصومین‌(ع) را باور نمی‌کنند، یکی از دلائلش این است که «آدم خوب» از نزدیک ندیده‌اند! ما به‌واسطۀ دیدن آدم‌های خوب است که به خوبیِ اولیاء خدا پی می بریم.... استاد_پناهیان @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۱۵ (قسمت دوم) 🔸یکی از موانع درک مهربانی خدا این است که «آدمِ مهربان» ندیده‌ایم و «سیستم مهربان» نداریم. 🔸 در «سیستم مهربان» برای کنترل رفتارهای بد، بیش از قانون، از «روابط انسانی، محبت و مهربانی» استفاده می‌شود. 🔸وقتی «قانون» را به‌جای مهربانی و رابطۀ انسانی قرار دهیم، افراد در توجیه نامهربانیِ خود می‌گویند: «این حقِ من است که این کار را انجام دهم!»، در نتیجه، نامهربانی را ترویج کرده‌ایم. 🔸برای کنترل افراد، باید «مناسبات انسانی» را مؤثرتر از «قانون» قرار بدهیم. خیلی‌‌وقت‌ها قانون برای کنترل «آدم‌های بد» است؛ ولی همه‌جا لازم نیست قانون و مقررات بگذاریم؛ مگر همه‌جا می‌خواهیم دزد بگیریم؟! مگر همه‌جا بی‌اعتمادی و سوءظن هست؟! 🔸بچه‌ها در مدرسه باید نظام و «سیستم مهربان» و «معلم مهربان» را تجربه کنند؛ البته این سیستم، مغایرتی با «قاطعیت» ندارد.... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۱۶ 🔸یکی از موانع درک مهربانی خدا، عدم معرفت به اولیاء خداست. باور مهربانی اولیاء خدا، مقدمۀ باور مهربانی خداست. 🔸خدا برای اینکه محبتش را به ما اثبات کند، رسول مهربان برای ما فرستاده است. 🔸اگر نتوانی مهربانی‌ پیغمبر را-که یک انسان است- درک کنی، چطور می‌خواهی مهربانی «خدای ندیده» را درک کنی؟! 🔸اصلاً رسول خدا(ص) برای چه پیغمبر شد و این مسئولیت را برعهده گرفت؟! به‌دلیلِ قلب رئوف و مهربانی‌اش نسبت به مردم! ائمۀ هدی(ع) نیز همین‌طور هستند. ما اگر مهربانیِ امامان را درک نکنیم، امامت را درک نکرده‌ایم! 🔸امام رضا‌(ع) می‌فرماید: یکی از علامات امام این است که نسبت به شما از پدر و مادر هم مهربان‌تر است (من‌لایحضره‌الفقیه/4/4) @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۱۷ (قسمت اول) 🔸یکی از موانع درک مهربانی خدا این است که مهربانی‌های دیگران را نمی‌بینیم! 🔸 اگر بخواهم مهربانی خدا را درک کنم باید کلاً آدمی باشم با «روحیۀ درک مهربانیِ دیگران»! کمااینکه اگر بخواهم از خدا تشکر کنم، نمی‌شود فقط هنگام ارتباط با خدا به بندۀ شاکر تبدیل شوم و وقت‌های دیگر این روحیه را نداشته باشم! 🔸به کوچک‌ترین مهربانیِ مردم حتماً پاسخ بدهیم؛ اگر مهربانی‌های دیگران را ندیده بگیریم، نمی‌توانیم آدمی بشویم که مهربانی‌های خدا را می‌بیند! اگر آدم کلاً روحیۀ شاکرانه داشته باشد، با خدا هم شاکرانه برخورد می‌کند و مهربانی‌های خدا را درک می‌کند. 🔸درک مهربانی دیگران دل را نرم می‌کند؛ ‌وقتی دلت نرم شد در ارتباط با خدا هم احساس خوبی پیدا می‌کنی. 🔸پیامبر(ص) می‌فرماید: اگر کسی اهل تشکر از نعمت‌های کوچک نباشد، توانایی شکر نعمت‌های بزرگ را هم پیدا نمی‌کند... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۱۷ (قسمت دوم) 🔸برای درک مهربانی خدا، باید مهربانیِ دیگران را ببینیم، اما وقتی به دیگران مهربانی کردیم، آیا دیگران هم باید مهربانی ما را ببینند و قدردانی کنند؟ 🔸پیامبر(ص) می‌فرماید: ارزشمندترینِ مردم نزد خدا و نزدیک‌ترین فرد به خدا، انسان نیکوکاری است که قدرِ احسانش دانسته نمی‌شود! 🔸حتی طبق روایات، اگر هر کار خوبی که انجام دادی، از تو قدردانی کردند و پاداشت را گرفتی، به خودت شک کن؛ شاید اوضاعت خراب است! 🔸از ناسپاسی دیگران نسبت به خودت درس بگیر و تو دیگر نسبت به خدا و اولیاء خدا ناسپاسی نکن! به‌یاد ناسپاسیِ خودت از خدا بیفت و استغفار کن. 🔸خدا رابطۀ خودش را با ما مشروط به رابطۀ ما با یکدیگر کرده است؛ از ما انتظار دارد با کسی که نسبت به ما خطا کرده، مهربان باشیم و بدی‌هایش را نادیده بگیریم تا خدا هم بدی‌های ما را نادیده بگیرد... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۱۸ (قسمت اول) 🔸یکی از موانع درک مهربانی خدا این است که از خدا و عذاب الهی نمی‌ترسیم و آیات عذاب را-که این‌قدر در قرآن آمده- جدی نمی‌گیریم! فکر می‌کنیم ترس از عذاب الهی با امیدداشتن به رحمت خدا مغایرت دارد! 🔸یکی از روش‌های تربیتی قرآن این است که بندگان خدا را از عذاب الهی می‌ترساند، چون انسان موجودی است که ترس برایش لازم و مفید است. 🔸خوف از غیرخدا استرس‌زاست و قساوت قلب می‌آورد اما خوف از خدا آرامش‌بخش است و دل را نرم می‌کند. 🔸ترس از خدا بلافاصله یک عکس‌العملِ مهربانانه از جانب خدا به‌دنبال دارد. خوف از خدا را در دلت ایجاد کن، تا عکس‌العمل فوری خدا را ببینی! یک‌مدت از خدا و عذاب الهی بترس؛ نوازش‌های خدای مهربان را لمس خواهی کرد... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۱۸ (قسمت دوم) 🔸اولاً اینکه خدا ما را از عذابش می‌ترساند، علامت نامهربانی خدا نیست و این ترس، آزاردهنده‌ نیست، بلکه آرامش‌بخش و نرم‌کنندۀ دل است. نباید از این ترس فرار کنیم، واقعاً که ما را جهنم نمی‌برند؛ می‌گویند از جهنم بترس؛ ببین چقدر هولناک است! اگر ببینی، خودت را جمع می‌کنی، وقتی خودت را جمع کنی، بلافاصله در آغوش خدا قرار می‌گیری. 🔸ثانیاً اینکه، خدا از خوف و انذار به‌عنوان یک عامل حرکت‌دهنده یا بازدارنده در وجود انسان استفاده می‌کند. فقط شوق و محبت نیست که انسان را به حرکت وادار می‌کند، خوف هم انسان را به حرکت وادار می‌کند. خوف حتی قبل از به‌دست آمدن شوق و محبت، می‌تواند انسان را وادار به حرکت کند یا او را از حرکت بازدارد. 🔸ما تا عاشق خدا بشویم خیلی کار دارد، تا آن موقع چه‌کار کنیم؟ از خوف استفاده کنیم! آدم که نمی‌تواند به‌سادگی عاشق بشود، ولی به‌سادگی می‌تواند خائف بشود! آدم که نمی‌تواند به این سادگی به عالی‌ترین منافع خودش علاقه‌مند شود، ولی می‌تواند به این سادگی از ضررکردن بترسد؛ این زیاد رشد نمی‌خواهد!... ادامه دارد @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۱۸ (قسمت سوم) 🔸ترس از خدا متناسب با ساختار وجودی انسان است و چهار اثر مهم دارد: ۱. عکس‌العمل مهربانانۀ خدا را به‌همراه دارد ۲. تکبر و قساوت‌‌های قلب انسان را فرومی‌ریزد ۳. انسان را با هیجان، به‌سوی خدا «فرار می‌دهد» ۴.انسان را نسبت به خدا در موضِع «عبد نسبت به مولا» قرار می‌دهد 🔸برای اینکه مهربانی خدا را باور کنی باید بپذیری که تو «عبد» هستی و او مولای توست. 🔸وقتی عبد شدی، طبیعتاً مولا به تو محبت می‌کند و مزۀ مهربانی‌اش را می‌چشی. 🔸 هیچ چیزی مثل خوف از خدا، هویت «عبد‌بودنِ ما» را برایمان جا نمی‌اندازد... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۱۹ ‌ 🔸انسان، عبید احسان است، بنده و بردۀ مهر است، وقتی مهر خدا را باور کردی، عبدِ او خواهی شد. 🔸اصل حیات انسان وابسته به مهربانی خداست و نبودش، ممات انسان است. انرژیِ مؤمن هم از ارتباط قلبی‌ای است که با خدا دارد. 🔸بالاترین چیزی که انسان می‌تواند از آن لذت ببرد، گرمای محبت خداست؛ این همان جایی است که انسان به آرامش می‌رسد. 🔸«أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب؛ به ذکر خدا دل‌ها آرام می‌گیرد» معنای دقیقش این است: به ذکر رحمانیت و مهربانی خدا، دل آرام می‌گیرد. 🔸ایمان به خدا در واقع یعنی ایمان به مهربانی خدا؛ کفر هم یعنی انکار رحمانیت خدا، جهل هم یعنی ندانستن این رحمانیت. 🔸ایمان به خالقیت خدا که هنر نیست؛ مشرکان هم به خالقیت خدا مؤمن بودند(زخرف/87) اگر صبح تا شب بگویی «خدا خالق است» اما به مهربانی خدا توجه نکنی، هیچ اتفاق بزرگی در قلبت نمی‌افتد.... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۲۰ 🔸اگر برداشت پایه‌ایِ انسان دربارۀ خدا این باشد که «خدا مهربان است» حتی وقتی آیات عذاب را در قرآن بخواند، برداشتش این خواهد بود که «این هم جلوه‌ای از مهربانی خداست» 🔸آیات عذاب در قرآن، چگونه نشانۀ محبت و مهربانی خداست؟! مثل مهربانیِ یک مادر که وقتی می‌بیند بچه‌اش دارد به سمت سماورِ آب‌جوش می‌رود، فریاد می‌کشد! 🔸اگر بخواهی نورانیت قرآن را حس کنی، باید آیات قرآن را مظهر مهربانی خدا ببینی و بدانی که خدا از سر مهربانی‌اش دارد با تو حرف می‌زند؛ آن‌وقت دیگر فرقی نمی‌کند که این آیه دربارۀ عذاب است یا بهشت؟ 🔸کسی که تو را خیلی دوست دارد وقتی از سرِ مهربانی‌اش با تو حرف می‌زند، دیگر برایت فرق نمی‌کند از چه چیزی صحبت کند؛ هرچه بگوید تو به چشم‌های پرمحبتش نگاه می‌کنی و غرق مهربانی او می‌شوی. 🔸بعضی‌ها ناامیدند از اینکه یک خدای مهربان‌تر از مادر داشته باشند. می‌گویند «هیچ‌کسی ما را دوست ندارد!» از بین این آدم‌ها، دزد و قاتل و جانی در می‌آید!... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۲۱ 🔸چرا خیلی از اعمال ما قبول نمی‌شود و آن تقرّب و معنویتی که انتظار داریم، در اثر عباداتمان پدید نمی‌آید؟ 🔸شاید مهم‌ترین دلیل عدم قبولی اعمالمان این باشد که در طاعت و عبادت «حالت اجبار و اکراه» داریم. 🔸اگر درک نکنیم که همۀ کارها و دستورات خدا از سر محبت و مهربانیِ اوست، طبیعتاً دستوراتش را با کراهت انجام می‌دهیم. 🔸گاهی خدا توفیق طاعت و عبادت به ما نمی‌دهد؛ چون کسی که با سختی و اکراه، عبادت می‌کند، سرِ خدا منت می‌گذارد و دچار عُجب و غرور می‌شود.... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۲۲ 🔸یک راه برای اینکه احساس نیاز به مهربانی خدا در ما افزایش پیدا کند این است که «خدا به ما محبت کند!» وقتی محبت خدا را بچشیم، تازه می‌فهمیم که چقدر به آن نیاز داشتیم! 🔸در مناجات شعبانیه می‌خوانیم: خدایا، من هیچ‌وقت قدرت نداشتم از معصیت تو جدا بشوم، مگر وقت‌هایی که تو با محبت خودت، مرا بیدارم کردی! 🔸خدایا، تو وقتی به من محبت می‌کنی، من آدم می‌شوم و به مهربانی تو احساس نیاز می‌کنم و دیگر برای درک مهربانی تو نیازی به سیر و سلوک ندارم! 🔸پاسخ خداوند به درخواستِ محبت از سوی ما: 1- من در زندگی و الهامات ذهنی‌ات، محبتم را به تو می‌رسانم، تو فقط این را از من بخواه و این تمنا را در خودت بیدار کن تا جوابش را بدهم. 2- من به تو محبت کرده‌ام؛ بیا قرآن بخوان و محبت من را ببین و بچش! قرآن، زبان محبت و مهربانی من است!.... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۲۳ 🔸درک مهربانی خدا یک‌مقدار پیچیده است و نیاز به فکر دارد. امام صادق(ع) می‌فرماید: الولی‌لالباب(صاحبان خِرَد) با فکر شروع می‌کنند و با تفکر، به محبت خدا می‌رسند (کفایه‌الاثر/257) 🔸دربارۀ چه چیزی فکر کنیم؟ دربارۀ «نعمات الهی» و «فلسفۀ خلقت»؛ اگر عمیقاً به این موضوعات فکر کنیم، به چیزی جز مهربانیِ خدا نمی‌رسیم! 🔸با «فکرکردن» می‌توانیم بفهمیم خدا چقدر به ما مهربان است؛ متن فکرِ ما هم می‌تواند «قرآن» باشد. قرآن‌خواندنِ با فکر، یکی از مقاطعی است که آدم می‌تواند مهربانی خدا را لمس کند. 🔸پیامبر(ص) می‌فرماید: وقتی مؤمن شروع می‌کند به قرآن‌خواندن، خدا شروع می‌کند با مهربانی به او نگاه‌کردن (جامع‌الاخبار/ 39) مگر می‌شود خدا با مهربانی به آدم نگاه کند و آدم متوجه نشود و حس نکند... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۲۳ (قسمت دوم) 🔸از کجا بفهمم خدا به من مهربان است؟ با یک توجهِ خاصی قرآن بخوان؛ قرآن همین الان هم کلام خدا و اشاره‌های خدا برای ماست؛ اشاره‌های قرآن را بگیر! 🔸هر آیه‌ای را که می‌خوانی، آن معنایی که در ذهنت می‌آید، در اختیار خداست؛ برداشت‌هایی که از آن آیه پیدا می‌کنی، در اختیار اوست. 🔸مهم نیست کجای قرآن را باز می‌کنی، حتی اگر تفأل هم به قرآن نزده باشی-بلکه نوبتی و به‌ترتیبِ صفحات، قرآن بخوانی- خدا بلد است در آن صفحه‌ای که جلویت باز می‌شود، حرف‌هایش را با اشاره، به تو بزند! او حرفِ خودش را با همان آیات، به تو می‌گوید.... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۲۴ 🔸یکی از راه‌های درک مهربانی خدا «اهل‌بیت‌(ع)» هستند؛ درک مهربانی اهل‌بیت(ع) آسان‌تر از درک مهربانی خداست، چون آنها هم مثل ما انسان هستند. 🔸اگر مهربانی اهل‌بیت(ع) و شدتِ محبت ایشان نسبت به خودمان را درک کنیم، در درجۀ اول، نسبت به همدیگر مهربان می‌شویم و از خطاهای همدیگر راحت می‌گذریم. در درجۀ بعد، متوجه مهربانی خدا می‌شویم و ارتباط ما با خدا هم قشنگ می‌شود. 🔸طبق روایات، خدا مهربانی را صد قسمت کرد، 99قسمتش را به اهل‌بیت(ع) داد و یک قسمتش را به دیگران! (تأويل‌الآيات/81) لذا محبتی که مهربان‌ترین مادر نسبت به فرزندش دارد، هیچ‌وقت به محبت امام نسبت به امتش نمی‌رسد. 🔸هروقت مهربانی و محبت اهل‌بیت(ع) را درک کردی و چشیدی بگو: «اگر اهل‌بیت(ع) این‌قدر مهربان هستند، خدا چقدر مهربان است!»... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۲۵ 🔸مهم‌تر از منافعی که با دعاکردن به‌دست می‌آوری، لذت‌بردن از مهربانیِ خداست؛ اگر موقع دعا دنبال چشیدن مهربانی خدا باشی، «حاجت‌گرفتن» فرعِ قصه می‌شود. 🔸در مناجات شعبانیه می‌خوانیم: «إِلَهِي هَبْ لِي كَمَالَ الِانْقِطَاعِ إِلَيْك» کمال انقطاع یعنی من از بقیه ببُرم! این کمالِ انقطاع، فقط در صورتی رخ می‌دهد که آدم از مهربانی خدا عمیقاً لذت ببرد و شدیداً وجودش به محبت خدا گرم بشود. 🔸همین‌که بفهمی خدا مهربان است، دیگر از او جدا نمی‌شوی، لذا به سمتِ «کمالِ انقطاع» می‌روی. وقتی خدای مهربان به آدم محبت کند و آدم این محبت را بچشد، کافی است برای اینکه هیچ‌چیز دیگری نخواهد. 🔸البته گاهی در متن بلاها هم نوعی «انقطاع» حاصل می‌شود؛ مثلاً وقتی انسان در کشتیِ طوفان‌زده قرار می‌گیرد، اما همین‌که به ساحل می‌رسد، دوباره مشرک می‌شود. منتها «کمال انقطاع» با محبت رخ می‌دهد... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۲۵(قسمت دوم) 🔸یکی از جاهایی که می‌شود مهربانی خدا را کرور کرور جذب کرد موقع «مهربانی‌کردن به دیگران» است؛ اگر می‌خواهید رحمت خدا بر شما نازل شود، خودتان به دیگران رحم کنید. 🔸فرهنگ مهربانی را باید در جامعه خودمان بیشتر کنیم، به‌حدی که مردم وقتی ما را-به‌عنوان یک آدم مذهبی و هیئتی- دیدند، بگویند: «اینها مهربانند، اینها راحت می‌بخشند و تا بتواند کوتاه می‌آیند...» اگر این حس را به دیگران منتقل کنیم، آن‌وقت خودمان مورد رحمت خاص خدا قرار می‌گیریم. 🔸کسی که دیگران را ببخشد «خدای بخشنده» را درک می‌کند؛ کسی که به دیگران مهربانی کند «خدای مهربان» را درک می‌کند؛ انگار خودش از جنسِ مهربانی می‌شود و یک‌ذره شبیه خدا می‌شود.... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۲۶ 🔸یکی دیگر از مواقف دریافت رحمت الهی و لذت‌بردن از گرمای مهربانی خدا «دعا» است (علاوه بر قرائت قرآن، ذکر اهل‌بیت(ع) و مهربانی با دیگران) 🔸طبق روایت، هیچ‌چیزی نزد خدا محبوب‌تر از گدایی درِ خانۀ خدا نیست (محاسن/1/292) اصلاً رابطۀ ما با خدا رابطۀ عبد و مولاست؛ عبد، گدایی از مولا را دوست دارد و مولا هم گداییِ عبد را. این‌طوری تناسب برقرار می‌شود! 🔸بسیاری از گرفتار‌ی‌های ما برای این است که گدایی از خدا را تجربه کنیم تا مهربانی خدا را لمس کنیم. فرموده‌اند: وقتی خدا به کسی برای «دعاکردن» اجازه می‌دهد، باب رحمت به رویش باز می‌شود (عده‌الداعی/41) 🔸علاوه بر دعا، «جمع مؤمنین» هم جذب‌کنندۀ رحمت الهی است (الْجَمَاعَةُ رَحْمَةٌ) حالا اگر دعا «جمعی» باشد چه می‌شود! طبق روایت، بر حاضرین در مجالس ذکر، آرامش نازل می‌شود و رحمت خدا آنها را فرامی‌گیرد... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۲۶ 🔸یکی دیگر از مواقف دریافت رحمت الهی و لذت‌بردن از گرمای مهربانی خدا «دعا» است (علاوه بر قرائت قرآن، ذکر اهل‌بیت(ع) و مهربانی با دیگران) 🔸طبق روایت، هیچ‌چیزی نزد خدا محبوب‌تر از گدایی درِ خانۀ خدا نیست (محاسن/1/292) اصلاً رابطۀ ما با خدا رابطۀ عبد و مولاست؛ عبد، گدایی از مولا را دوست دارد و مولا هم گداییِ عبد را. این‌طوری تناسب برقرار می‌شود! 🔸بسیاری از گرفتار‌ی‌های ما برای این است که گدایی از خدا را تجربه کنیم تا مهربانی خدا را لمس کنیم. فرموده‌اند: وقتی خدا به کسی برای «دعاکردن» اجازه می‌دهد، باب رحمت به رویش باز می‌شود (عده‌الداعی/41) 🔸علاوه بر دعا، «جمع مؤمنین» هم جذب‌کنندۀ رحمت الهی است (الْجَمَاعَةُ رَحْمَةٌ) حالا اگر دعا «جمعی» باشد چه می‌شود! طبق روایت، بر حاضرین در مجالس ذکر، آرامش نازل می‌شود و رحمت خدا آنها را فرامی‌گیرد... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۲۷ 🔸کسی که به رحمت خدا بی‌توجه بوده، وقتی به او بگویند «خدا خیلی مهربان است» ممکن است به محبت خدا مغرور شود و جرأت بر گناه پیدا کند (يا أَيُّهَا الْإِنْسانُ ما غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَريمِ) 🔸اگر فقط یک‌کم به رحمت خدا توجه کنیم، شاید این آسیب را داشته باشد که مغرور شویم؛ چاره‌اش این است که «خیلی» به مهربانی خدا توجه کنیم؛ به‌حدّی که شرمندۀ محبت خدا بشویم. 🔸کسی که لذتِ مهربانی خدا را بچشد واقعاً شرمندۀ خدا می‌شود؛ چنین کسی از رحمت خدا سوءاستفاده نخواهد کرد و به‌خاطر «حیای از خدا» دیگر رویش نمی‌شود خطا و گناه کند.... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۲۷ (قسمت دوم) 🔸چرا یادِ جهنم، روی ما کمتر اثر دارد ولی اهل‌بیت(ع) را خیلی متأثر می‌کند؟ چون اهل‌بیت(ع) غرق مهربانی خدا هستند و یک‌ذره هم اخم و بی‌توجهیِ خدا را نمی‌توانند تحمل کنند، چه‌رسد به غضب خدا و جهنم! این خوف از عذاب الهی، نتیجۀ توجه به مهربانی خداست. 🔸چرا ما غالباً مرگ و «شب اول قبر» را فراموش می‌کنیم و به آن فکر نمی‌کنیم، درحالی‌که می‌دانیم قطعاً برای ما هم اتفاق خواهد افتاد؟ چون یک خدای مهربان، پشت سرمان نداریم که این ترس را با او در میان بگذاریم؛ فکر می‌کنیم این مشکل حل‌نشدنی است! 🔸وقتی دربارۀ ترس خودت با خدا حرف بزنی، مهربانی‌های مضاعف خدا را می‌بینی. اصلاً یکی از مواقف لمسِ مهربانی خدا، هنگام همین ترس‌هاست؛ اگر در اثر این ترس‌ها به خدا پناه ببری، خدا تو را در آغوش می‌گیرد و مهربانیِ او را می‌چشی... @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam
🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ؟-ج۲۷ (متن پایانی این مبحث) 🔸یکی از وجوه رقّت قلب، خوف از عذاب الهی است؛ آدم قسی‌القلب، جهنم را درک نمی‌کند که بخواهد از آن بترسد! چون مهربانی خدا را درک نمی‌کند و احساس نیازش به رحمت الهی کم است، لذا دوری از رحمت خدا-در جهنم- را هم درک نمی‌کند. 🔸اگر به مهربانی خدا، خوب توجه کنی، کم‌کم به خوف از خدا و ترس از دوزخ هم می‌رسی؛ این خوف، ادامه و نتیجۀ همان توجه به مهربانی خداست. چون محبت خدا را چشیده‌ای، نمی‌توانی قهر و غضبش را تحمل کنی! 🔸اگر بدونِ توجه به مهربانی خدا، به «عذاب جهنم» نگاه کنی، سعی می‌کنی آن را فراموش کنی؛ چون برایت تلخ است. ولی اگر از دالان مهربانی خدا به خوف از جهنم برسی، دیگر آن را فراموش نمی‌کنی؛ بلکه دوست داری مدام دربارۀ این ترسِ خودت با خدا صحبت کنی و-مثل بچه‌ای که از چیزی ترسیده- به آغوش خدا پناه ببری. @Panahian_ir 🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 @mokhtareharam