#فتنه_های_آخرالزمان ۱۹ 📛🔥 #وهابیت وهابیت نامی است كه شیعیان و اهل سنت بر فرقه‌ای خاص و منحرف نهاده‌اند. این در حالی است كه وهابیون، خود را سلفی می‌نامند. « #سلف» در لغت به معنای «متقدم» و «سابق» است و در اصطلاحِ متكلمان و اصحاب ملل و نحل، به صحابه، تابعین، تابعینِ تابعین و حتی علمای اسلامی در سه قرن نخست هجری، سلف گفته شده است. گاهی نیز از نخستین تابعین، به «سلف صالح» تعبیر می‌شود. جریان #سلفی_‌گری را در قرن چهارم هجری (323 هجری قمری) گروهی از اهل حدیث به وجود آوردند. آنان خود را «سلفیه» نامیدند. به این اعتبار كه خودشان را پیرو سلف صالح می‌شمردند و در رفتارها و باورهایشان، خود را تابع پیامبر اكرم (ص) و اصحاب و تابعین می‌دانستند. #سلفیه چون خود را به «احمد‌بن‌حَنبل» پیشوای حنابله منسوب می‌كردند، به «حنابله» نیز معروف‌اند. امروزه به وهابیون، #تکفیری (از ریشه‌ی کفر) نیز گفته می‌شود. سلفیان با معتزله به شدت به نزاع پرداختند. زیرا معتزله به عقل و دلایل عقلی استناد می‌كردند ولی این گروه، استفاده از شیوه‌های عقلی را در اسلام از امور جدید می‌پنداشتند كه در عصر صحابه و تابعین مرسوم نبوده است. هم‌چنین آنان به ظاهر آیات و احادیث بسنده می‌كردند و هرگز به تأویل و تفسیر نمی‌پرداختند و تنها به نصوص قرآن و حدیث و دلایل به دست آمده از نص، معتقد بودند. «ابومحمدحسن‌بن‌علی‌بن‌خلف بَربَهاری» از رهبران این گروه بود كه باورها و آرای ویژه‌ای داشت و با مخالفان خود به شدت برخورد می‌كرد. او به یاران خود دستور داده بود هر كس با باورهای وی مخالفت ورزید، اموالش را غارت كنند و خرید و فروش او را بر هم بزنند. بربهاری هر نوع مرثیه‌خوانی برای امام حسین و اهل بیت را ممنوع كرد و به قتل كسانی كه بر اهل بیت علیهم السلام مرثیه‌خوانی كنند، حكم داد. وی زیارت مزارهای ائمه را منع كرد و شیعه را كافر و گمراه خواند. او برای خداوند مانند و شبیه قائل بود و ذات احدیت را دارای كف و دست و انگشتان و دو پا یا كفشی از طلا و صاحب گیسوان تصور می‌كرد. هم‌چنین می‌گفت که خداوند به آسمان بالا می‌رود و به زمین فرود می‌آید و مردم در روز قیامت، خداوند را خواهند دید. «بَربَهاری» که از اولین رهبران سلفیه بود پس از مخالفت‌های فراوان با وی، متواری شد و در سال 329 هجری قمری درگذشت تا مکتب سلفیه افول کند. با ظهور مذهب اشعریه، مكتب سلفیه به طور كامل از رونق افتاد ولی به كلی منسوخ نشد. این مذهب بار دیگر در قرن هشتم هجری با تبلیغ «ابن‌تِیمیه حرانی دمشقی حنبلی» گسترش یافت. وی بار دیگر احادیث تشبیه و تجسیم و جهت داشتن خدا را مطرح كرد و بر حفظ ظواهر آن‌ها اصرار ورزید. بدین ترتیب ابن تیمیه از آغاز قرن 8 هجری قمری، تفكر سلفیه را احیا كرد و گسترش داد که او نیز با مخالفت اکثر علمای وقت روبرو شد. #ادامه_دارد 📕از تبار ابلیس اللهم عجل لولیک الفرج @monjiemoud

#فتنه_های_آخرالزمان ۱۹ 📛🔥 #وهابیت وهابیت نامی است كه شیعیان و اهل سنت بر فرقه‌ای خاص و منحرف نهاده‌اند. این در حالی است كه وهابیون، خود را سلفی می‌نامند. « #سلف» در لغت به معنای «متقدم» و «سابق» است و در اصطلاحِ متكلمان و اصحاب ملل و نحل، به صحابه، تابعین، تابعینِ تابعین و حتی علمای اسلامی در سه قرن نخست هجری، سلف گفته شده است. گاهی نیز از نخستین تابعین، به «سلف صالح» تعبیر می‌شود. جریان #سلفی_‌گری را در قرن چهارم هجری (323 هجری قمری) گروهی از اهل حدیث به وجود آوردند. آنان خود را «سلفیه» نامیدند. به این اعتبار كه خودشان را پیرو سلف صالح می‌شمردند و در رفتارها و باورهایشان، خود را تابع پیامبر اكرم (ص) و اصحاب و تابعین می‌دانستند. #سلفیه چون خود را به «احمد‌بن‌حَنبل» پیشوای حنابله منسوب می‌كردند، به «حنابله» نیز معروف‌اند. امروزه به وهابیون، #تکفیری (از ریشه‌ی کفر) نیز گفته می‌شود. سلفیان با معتزله به شدت به نزاع پرداختند. زیرا معتزله به عقل و دلایل عقلی استناد می‌كردند ولی این گروه، استفاده از شیوه‌های عقلی را در اسلام از امور جدید می‌پنداشتند كه در عصر صحابه و تابعین مرسوم نبوده است. هم‌چنین آنان به ظاهر آیات و احادیث بسنده می‌كردند و هرگز به تأویل و تفسیر نمی‌پرداختند و تنها به نصوص قرآن و حدیث و دلایل به دست آمده از نص، معتقد بودند. «ابومحمدحسن‌بن‌علی‌بن‌خلف بَربَهاری» از رهبران این گروه بود كه باورها و آرای ویژه‌ای داشت و با مخالفان خود به شدت برخورد می‌كرد. او به یاران خود دستور داده بود هر كس با باورهای وی مخالفت ورزید، اموالش را غارت كنند و خرید و فروش او را بر هم بزنند. بربهاری هر نوع مرثیه‌خوانی برای امام حسین و اهل بیت را ممنوع كرد و به قتل كسانی كه بر اهل بیت علیهم السلام مرثیه‌خوانی كنند، حكم داد. وی زیارت مزارهای ائمه را منع كرد و شیعه را كافر و گمراه خواند. او برای خداوند مانند و شبیه قائل بود و ذات احدیت را دارای كف و دست و انگشتان و دو پا یا كفشی از طلا و صاحب گیسوان تصور می‌كرد. هم‌چنین می‌گفت که خداوند به آسمان بالا می‌رود و به زمین فرود می‌آید و مردم در روز قیامت، خداوند را خواهند دید. «بَربَهاری» که از اولین رهبران سلفیه بود پس از مخالفت‌های فراوان با وی، متواری شد و در سال 329 هجری قمری درگذشت تا مکتب سلفیه افول کند. با ظهور مذهب اشعریه، مكتب سلفیه به طور كامل از رونق افتاد ولی به كلی منسوخ نشد. این مذهب بار دیگر در قرن هشتم هجری با تبلیغ «ابن‌تِیمیه حرانی دمشقی حنبلی» گسترش یافت. وی بار دیگر احادیث تشبیه و تجسیم و جهت داشتن خدا را مطرح كرد و بر حفظ ظواهر آن‌ها اصرار ورزید. بدین ترتیب ابن تیمیه از آغاز قرن 8 هجری قمری، تفكر سلفیه را احیا كرد و گسترش داد که او نیز با مخالفت اکثر علمای وقت روبرو شد. #ادامه_دارد 📕از تبار ابلیس اللهم عجل لولیک الفرج @monjiemoud