#شبهات_محرم 💢یکی از دوستانم متنی با #منبع فرستاده که ماجرای #کربلا دعوای امام حسین و یزید بر سر یک زن بنام ارنیب بوده است، چرا ما باید برای این #جنگ عزادار باشیم؟ ☑️ابتدا متن شبهه را بخوانید "سالهاست مردم ما برای حسین بر سر و سینه میزنند در حالی که نمیدانند او را برای چه کشتند: یکی از سرداران یزید زنی زیبا به نام اورینب داشت و یزید عاشق وی شد و شعرهای فراوان در مدح او خواند. از سویی با نامه های کوفیان، حسین مصمم میشود که به کوفه برود. در دمشق یزید با راهنمایی معاویه سردار را به سفر میفرستد و وقتی سردار برمیگردد شهر را از این شایعه پر میکنند که اورینب در غیاب شوهر زنا کرده است. شوهر هم فورا" زن را طلاق میدهد و حسین فورا" زن را ربوده، عقد میکند. یزید به حسین پیغام داد که اگر سرت را میخواهی زن را طلاق بده. حسین زن را پس نفرستاد و بخواطر نامۀ هانی به سوی کوفه رفت و در کربلا کشته شد."  #پاسخ 1_ آنچه در برخی اسناد تاریخی آمده است اصلا به این شکلی که این دشمن غرض ورز امام حسین نقل کرده است نیست بلکه ماجرا چیز دیگری است. امام حسین طبق این نقل تاریخی این زن را از یزید نجات میدهد و به شوهرش باز میگرداند. حتی روایت تأکید دارد که امام حسین فرمودند «. خدایا! آگاهی که او را به جهت مال و زیبایی، به عقد خود درنیاوردم» و به محض آگاهی از دلبستگی مجدد این زن به شوهر سابقش او را طلاق دادند.  2_روایت #فوق_مرسل است و هیچ‌گونه سندی برای آن ذکر نشده تا بتوان آن را مورد بررسی قرار داد. چون ابن قتیبه(نویسنده کتاب الامامه و السیاسه) داستان را این چنین آغاز می کند: ما حاول معاویة من تزویج یزید قال: وذکروا أن یزید بن معاویة سهر لیلة من اللیالی، وعنده وصیف لمعاویة یقال له رفیق، ...او که خود همعصر این ماجرا نبوده است نمیگوید این ماجرا را از چه کسی شنیده است تا ما بتوانیم سلسلۀ راویان را بررسی کنیم. چه بسا فرد دروغگویی این ماجرا را به او گفته باشد.  3_ از سوی دیگر از این داستان در اسناد دسته اول و مشهور هیچ خبری نیست. مشهورترین کتابی که این داستان را ذکر کرده است کتاب الامامه و السیاسه است که برخی در این که نویسنده آن ابن قتیبه باشد شک دارند. از این گذشته اسناد معدودی هم که این ماجرا را نقل میکنند انقدر آشفته هستند که در برخی از آنان این ماجرا را به فرد دیگری نسبت میدهند ولی روایت آنها در مورد ازدواج ان فرد با اورینب نیز قابل قبول نیست و تضاد کامل با عقل دارد ولی به علت عدم ارتباط با بحث از آوردنش خودداری میکنیم.  4_ در داستان فوق آمده که حضرت امام حسین علیه السلام‌ ارینب را در یک مجلس #سه_طلاقه کرد و فرمود: فقال : أشهد الله أنها طالق ثلاثا، (فرمود: خدا را شاهد میگیرم که او را سه طلاقه نمودم) و این با فرهنگ اهل بیت علیهم السلام‌ هیچگونه سازگاری ندارد، بلکه خلاف ضرورت احادیث اهل بیت و فقه شیعه است که در فقه شیعه کاملاً و مبسوط بحث شده است.  5_ در داستان فوق امام حسین علیه السلام‌ به عبدالله سلام می فرماید: بل أدخله علیک حتى تبرئی إلیه منه کما دفعه إلیک.(تو داخل منزل من شده و با ارینب ملاقات کن و با تحویل اموال خود ذمه او را بری کن.) و این نیز با سیره اهل بیت علیهم السلام‌ و #غیرت مردانگی عرب سازگاری ندارد که یک مرد اجنبی و نامحرم را به اندرون خویش راهنمایی کنند.گذشته از این که بری شدن ذمه نیازی به خلوت با نامحرم ندارد.  📚 الامامة و السیاسة، ج 1، ص 217 📚ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج 3، ص 129 📚حر عاملی، وسائل الشیعة، ج 22، ص 25 #مباهله_قرن_21 http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59

#پاسخ_شبهات #تهمت_به_امام_حسن 💢آیا همانگونه که تاریخ طبری نقل کرده، امام حسن و حسین(ع) در زمان خلیفه دوم در جنگ بر علیه ایرانیان شرکت داشتند و #ایرانیان را قتل عام کردند؟ #پاسخ ✅یکم اعتبار یک #منبع تاریخی یا روایی به این معنا نیست که تمام مطالب ذکر شده در آن صد در صد #قطعی و مورد تأیید است. تاریخ طبری نیز از این قاعده مستثنا نیست. علاوه بر این، خبر #فوق در منابع شیعی وجود ندارد. ✅دوم برخی از راویان، راوی این خبر یعنی علی بن مجاهد را #توثیق نمی کنند. یحیی بن معین، یحیی بن ضریس، علی بن حسن هسنجانی دریاره وی می گویند او کذاب و جاعل است. 🔵یحیی بن معین دریاره او می گوید وی جعل حدیث می کرد. یحیی بن ضریس می گوید او #کذاب است و جعل سند می کرد. علی بن حسن هسنجانی می گوید از أبا جعفر جمال یعنی محمد بن مهران از علی بن مجاهد، پرسیدم، گفت وی کذاب است. بنابراین، خبر چنین شخصی که رجال شناسان نیز او را تأیید نمی کنند، چگونه #قابل اعتماد است؟! 📚تهذیب الکمال، ج 21، ص 118 ✅سوم بر فرض صحت خبر شرکت امام حسن و امام حسین (ع) در چنین نبردی؛ آنان اگرچه جزو #مخالفان حکومت خلفای سه گانه بودند، اما این بدان معنا نیست که امام علی (ع) و فرزندان و علاقه مندانش از حوادث و رخدادهای جامعه به دور باشند و به قوانین شهروندی پای بند نباشند. #مباهله_قرن_21 http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59

#پاسخ_شبهات 💢آیا روایتی وجود دارد که بر اساس آن، #زنان بی‌حجاب مورد #شفاعت اهل‌بیت(ع) قرار نمی‌گیرند؟! از امام محمد باقر(ع) نقل می‌کنند که ما زن بی‌حجاب را شفاعت نمی‌کنیم. آیا چنین چیزی #سند دارد و در #منبع معتبر آمده است؟! ✅با جست‌وجو در #منابع حدیثی، چنین روایتی را نیافتیم که تنها افراد بی‌حجاب را از دایره شمول شفاعت اهل‌بیت(ع) خارج نماید. با این حال، برخی احادیث، با سندی معتبر وجود دارد که به صورت کلی، شیعیان را از ارتکاب هر گناهی (و نه تنها بدحجابی) بازداشته و اعلام می‌کند که با امید و اعتماد به #شفاعت اهل‌بیت(ع) خود را به گناهان آلوده نسازید. عبداللَّه بن سعید أسدى می‌گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم: مردى مسلمان با کنیز برادرش زنا کرده، توبه آن چیست؟ فرمود آن است که اولاً: نزد برادرش رفته و او را خبر سازد و از او بخواهد که وى را حلال کند. و ثانیاً: دیگر اقدام به چنین کار زشتی نکند. می‌گوید: عرض کردم: اگر برادرش او را نبخشید و بر او حلال نکرد، چه؟ فرمود: در روز #محشر هم زناکار و هم خائن محشور خواهد شد. عرض کردم: آیا سرانجامش #آتش [دوزخ] است؟ امام در جواب این پرسش از پاسخ صریح خودداری کرد و فرمود: [حتی اگر] شفاعت پیامبر خدا(ص) و ما اهل‌بیت(ع) گناهان شما را بپوشاند، ولى اى شیعیان! با اعتماد به شفاعت ما کارهای زشت و گناه را تکرار نکنید؛ چرا که به خدا سوگند کسى که چنین رفتاری داشته باشد، #شفاعت ما به او نمی‌رسد، مگر پس از آن‌که درد و سختی عذاب به او رسیده و هول و هراس جهنّم را ببیند. پس #شایسته یک شیعه نیست که خود را رهرو امام معصومش بداند، ولی طبق خواست و رضایت او عمل ننماید.  📚من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 39 #مباهله_قرن_21 @mobahelegharn_21

‍ #ماه_رمضان_در_زمانه_قاجار به جز مقدسینی که قبل از افطار راهی مسجد می‌شدند و آنها که دم صبح هم همین کار را می‌کردند، دسته سومی هم بودند که شب را به قمار صبح می‌کردند و می‌گفتند اگر به این سرگرمی مشغول نشوند، ناچارند بخوابند و روز دیگر خواب نمی‌روند و روزه برای آنها مشکل خواهد شد. این دسته بیشتر اعیان زادگان بودند ولی در هر حال روزه را می گرفتند، چون اگر نمی‌گرفتند،درخانه خودشان هم، جا نداشتند. مرحوم «احمد منشور» می‌گفت با «برادرم موقر»در مجلس قمار تا صبح مشغول شدیم چون به سحری نرسیدیم روزه را خورده بعد به منزل آمدیم خبر روزه خوری ما زودتر از خودمان به منزل رسیده بود همینکه وارد شدیم مادرم از ما رو گرفت. چند روز با ما مثل جذامی‌ها رفتار می‌کردند قدغن شده بود نوکرها به ما نزدیک شوند. غذایی اگر می‌آوردند، در اتاق می‌گذاشتد و فرار می‌کردند. ظرف‌های غذای مارا علی حده در حضور ما کنار حوض، خاک‌مال می‌کردند تا بالاخره با وساطت برادر بزرگتر مارا توبه دادند و دوباره به عضویت خانه پذیرفتند. برای خوردن روزه نیاز بود که طبیبی تصدیق مرض بدهد، اطبای آن دوره حتا اطبای یهودی ولو برای روزه خوری هم احترام تصدیق خود را داشتند و تصدیق دروغ نمی‌دادند. ..محال بود وقت افطار صدای فقیری از کوچه بلند شود و چندین نفر داوطلب به سمتش نروند. ...دراین ماه کار تعطیل می‌شد و مردم به عبادت مشغول می‌شدند . طلبکار، سر وقت بدهکار نمی‌رفت . ادارات دولتی باز بود اما کسی مراجعه نمی‌کرد. مرافعه شرعی در دفتر علما متوقف می‌شد . محصلین دیوانی به سراغ مطالبه بدهکاری نمی‌رفتند. در خانه‌ها کسی به نوکرها امر و نهی نمی‌کرد. اگر بنایی نیمه‌تمام بود صاحب کار، بیش از نصفِ روز کار نمی‌کشید اما اجرت روز کامل را میداد . خلاصه اینکه مردم در همه چیز رعایت یکدیگر را می‌کردند. #منبع: شرح زندگانی من تاریخ اجتماعی و اداری دوره قاجاریه جلد اول/ نشر هرمس #عبدالله_مستوفی #دلنوشته_های_یک_طلبه @mohamadrezahadadpour

🌸🍃🌸🍃 #خدانکند_کاری_کنیم #تا_خیری_از_مردم_دفع_شود. یکی از بزرگان اهل علم و تقوا نقل فرمود یکی از بستگانشان در اواخر عمرش ملکی خریده بود و از استفاده سرشار آن زندگی را می گذارند پس از مرگش او را دیدند در حالی که کور بود از او سببش را پرسیدند که چرا در برزخ نابینا هستی ؟ گفت ملکی را که خریده بودم وسط زمین مزروعی آن چشمه آب گوارایی بود که اهالی ده مجاور می آمدند و از آن برمی داشتند و حیوانات خود را آب می دادند به واسطه رفت وآمدشان مقداری از زراعت من خراب می شد و برای اینکه سودم از آن مزرعه کم نشود و راه آمد و شد را بگیرم به وسیله خاک و سنگ و گچ آن چشمه را کور نمودم و خشکانیدم وبیچاره مجاورین به ناچار به راه دوری مراجعه می کردند ، این کوری من به واسطه کور کردن چشمه آب است به او گفتم آیا چاره ای دارد ؟ گفت اگر وارثها بر من رحم کنند و آن چشمه را جاری سازند تا مورد استفاده مجاورین گردد حال من خوب می گردد . ایشان فرمود به ورثه اش مراجعه کردم آنها هم پذیرفتند و چشمه را گشودند پس از چندی آن مرحوم را با حالت بینایی و سپاسگزاری دیدم . آدمی باید بداند که هرچه می کند به خود کرده است ( لَها ما کَسَبَتْ وَعَلَیْها مَااکْتَسَبَتْ ) اگر به کسی ستم نموده به خودش ستم کرده ، اگر به کسی نیکی کرده به خودش نیکی کرده است . #منبع: داستانهاي شگفت/ بقلم عبدالحسين دستغيب.ص292 @attash