🍃🌸🍃🍃 #شش.ماه.پایانی.ظهور #قسمت0⃣1⃣ که نمونه‌های بسیاری برای این اختلاف در طول تاریخ می‌توان یافت؛ مانند اختلاف اهل مشرق و مغرب برای تعیین مرزهای کشورهای اسلامی که این مسئله سابقة طولانی در میان مسلمانان دارد؛ به طوری که بر مشرق، عبّاسیان حکومت می‌کردند و برمغرب یا همة اندلس اسلامی، حکمرانان اموی یا اینکه در شمال آفریقا (غرب) دولت فاطمیّون را تأسیس کردند که در هر دو حالت، غرب از خلافت مشرق که در دست عبّاسیان بود، جدا شده بود. شاید هم منظور چیزی است که در عصر کنونی از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون شاهد آن هستیم که دو دولت بزرگ وجود داشته‌اند؛ به طوری که یکی مدّعی زعامت (جمهوری) در مشرق بود و دیگری خود را فرمانروای غرب می‌شمرد. به هرحال اختلاف را به هر کدام از این معانی یا معانی دیگر بگیریم، این اختلاف میان شرق و غرب از جمله نشانه‌های ظهور است و همواره شاهدش بوده‌ایم. به جانم قسم! این خود از معجزاتی است که صدق کل روایت را نتیجه می‌دهد و صاحب بیعت (حضرت مهدی(عج)) هم در این حدیث مطرح شده است. در همان حدیثی که از «غیبت نعمانی» پیش از این طرح کردیم، آمده است: «یَقُومُ الْقَائِمُ(عج) فِی‌ وَتْرٍ مِنَ‌ السِّنِینَ‌ تِسْعٍ وَاحِدَةٍ ثَلَاثٍ خَمْس‌؛22 قائم(عج) در سال‌های فرد [5 3 1] قیام خواهند کرد.» و سپس فرمودند: «إِذَا اخْتَلَفَتْ‌ بَنُو أُمَیَّةَ وَ ذَهَبَ مُلْکُهُمْ ثُمَّ یَمْلِکُ بَنُو الْعَبَّاسِ فَلَا یَزَالُونَ فِی عُنْفُوَانٍ مِنَ الْمُلْکِ وَ غَضَارَةٍ مِنَ الْعَیْشِ حَتَّى یَخْتَلِفُوا فِیمَا بَیْنَهُمْ فَإِذَا اخْتَلَفُوا ذَهَبَ مُلْکُهُمْ وَ اخْتَلَفَ أَهْلُ الْمَشْرِقِ وَ أَهْلُ الْمَغْرِبِ نَعَمْ وَ أَهْلُ الْقِبْلَةِ وَ یَلْقَى النَّاسَ جُهْدٌ شَدِیدٌ مِمَّا یَمُرُّ بِهِمْ مِنَ الْخَوْفِ فَلَا یَزَالُونَ بِتِلْکَ الْحَالِ حَتَّى یُنَادِیَ مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ فَإِذَا نَادَى فَالنَّفِیرَ النَّفِیرَ فَوَ اللَّهِ لَکَأَنِّی أَنْظُرُ إِلَیْهِ بَیْنَ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ یُبَایِعُ النَّاس‌... الحدیث؛23 وقتی بنی‌امیّه دچار اختلاف شوند و حکومتشان از دست برود، سپس بنی‌عبّاس به سلطنت برسند، بهار حکومت و وفور عیش آنها دائمی نخواهد ماند و در بین آنها اختلاف می‌افتد و پس از این تفرقه حکومتشان بر باد می‌رود و اهل مشرق و مغرب دچار اختلاف می‌شوند. آری. حتّی اهل قبله هم [چنین خواهند شد]، همواره مردم در سختی شدیدی به خاطر ترسی که بر آنها می‌گذرد، می‌مانند تا اینکه منادی از آسمان ندا دهد. پس وقتی ندا داد که: «النفیر، النفیر» (کوچ کنید، کوچ کنید). به خداوند قسم! گویی که به او می‌نگرم که در میان رکن و مقام با مردم بیعت می‌کند...» #اللهـم‌عجـل‌لولیڪ‌الفـرج واحد رسانه ای منتظران یوسف زهراییم https://eitaa.com/joinchat/2447769762C5e9bb34664

🍃🌸🍃🍃 #شش.ماه.پایانی.ظهور #قسمت0⃣2⃣ «قُدَّامَ هَذَا الْأَمْرِ قَتْلٌ‌ بُیُوحٌ‌ قُلْتُ وَ مَا الْبُیُوحُ قَالَ دَائِمٌ لَا یَفْتُر؛47 پیش از این کشتار «بیوح» پیش خواهد آمد. حاضران پرسیدند: بیوح یعنی چه؟ حضرت فرمودند: «یعنی دائمی است و بدون وقفه ادامه می‌یابد.» «قُدَّامَ‌ الْقَائِمِ‌ مَوْتَانُ‌ مَوْتٌ أَحْمَرُ وَ مَوْتٌ أَبْیَضُ حَتَّى یَذْهَبَ مِنْ کُلِّ سَبْعَةٍ خَمْسَةٌ؛48 پیش از آمدن قائم دو مرگ مشاهده خواهد شد: مرگ قرمز و مرگ سفید؛ به طوری‌که از هر هفت نفر، پنج نفر بمیرند.» حضرت علی(ع) فرمودند: «بَیْنَ یَدَیِ الْقَائِمِ مَوْتٌ‌ أَحْمَرُ وَ مَوْتٌ أَبْیَضُ وَ جَرَادٌ فِی حِینِهِ وَ جَرَادٌ فِی غَیْرِ حِینِهِ أَحْمَرُ کَأَلْوَانِ الدَّمِ فَأَمَّا الْمَوْتُ الْأَحْمَرُ فَالسَّیْفُ وَ أَمَّا الْمَوْتُ الْأَبْیَضُ فَالطَّاعُون‌؛49 پیشاپیش حضرت مهدی مرگ سرخ و مرگ سفید پیش می‌آید و حمله ملخ‌ها در زمان او و در غیر زمانش مانند رنگ‌های خون کشتار قرمز (ناشی از جنگ) و شمشیر است و مرگ و میر سفید به خاطر طاعون خواهد بود.» عبدالله بن بشار هم از آن حضرت(ع) نقل کرده است که فرمودند: «إِذَا أَرَادَ اللهُ أَنْ یُظْهِرَ آلَ مُحَمَّدٍ، بَدَأَ الْحَرْبَ مِنْ صَفَرٍ إلى صَفَرٍ، وَذَلِکَ أَوَانُ خُرُوجِ قائِمنا؛50 زمانی که خداوند تبارک و تعالی اراده کند که قائم آل محمّد(عج)، را ظاهر نماید با جنگی که آغاز و پایانش در ماه صفر است شروع می‌کند که این ابتدای قیام قائم ما [اهل‌بیت] است.» جابر جعفی می‌گوید: از امام باقر(ع) پرسیدم که معنای «وَ لَنَبلُوَنَّکُم بِشَی‌ءٍ مِنَ الخَوفِ وَالجُوع»51 چیست؟ حضرت فرمودند: «یَا جَابِرُ! ذَلِکَ خَاصٌّ وَ عَامٌّ فَأَمَّا الْخَاصُ‌ مِنَ‌ الْجُوعِ‌ بِالْکُوفَةِ یَخُصُّ اللَّهُ بِهِ أَعْدَاءَ آلِ مُحَمَّدٍ(ص) فَیُهْلِکُهُمْ وَ أَمَّا الْعَامُّ فَبِالشَّامِ یُصِیبُهُمْ خَوْفٌ وَ جُوعٌ مَا أَصَابَهُمْ بِهِ قَطُّ وَ أَمَّا الْجُوعُ فَقَبْلَ قِیَامِ الْقَائِمِ(عج) وَ أَمَّا الْخَوْفُ فَبَعْدَ قِیَامِ الْقَائِمِ(عج)؛52 جابر [این آیه] یک معنای خاص دارد و یک معنای عام. معنای خاص، گرسنگی در «کوفه» است که خداوند آن را مخصوص دشمنان آل محمّد(ص)، قرار داده و به وسیلة آن، آنها را هلاک می‌کند؛ ولی معنای عام آن در «شام» محقّق می‌شود که اهل آنجا به خوف و هراس و گرسنگی مبتلا می‌شوند که احدی به مانند آن مبتلا نشده باشد و گرسنگی پیش از قیام قائم(عج) است و خوف و هراس پس از قیام قائم(عج).» #اللّٰهُمَّ‌عَجِّل‌لِوَلیِّڪ‌الفَرَج واحد رسانه ای منتظران یوسف زهراییم https://eitaa.com/joinchat/2447769762C5e9bb34664

🍃🌸🍃🍃 #شش.ماه.پایانی.ظهور #قسمت0⃣3⃣ در آن زمان اوضاع کلی جهان، در یک جنگ بزرگ فرهنگی و مدنی، خلاصه می‌شود که میدان این جنگ شام، فلسطین، عراق، ایران و حجاز است. در این معرکه دو دسته و دو سپاه در برابر یکدیگر به مبارزات سیاسینظامی مشغولند و این دو دسته عبارتند از: یاوران حضرت مهدی(عج) و زمینه‌سازان قیام ایشان در یک سوی میدان و حرکت سفیانی و یاری رسانان غربی او و به تعبیر روایات رومیان و یهودیان در سوی دیگر میدان. هدف جنگ تمدّن‌ها و کانون بحران‌های سال ظهور حضرت مهدی(عج)، «قدس» است. با این حساب این‌طور نیست که جنبش حضرت مهدی(عج) که از «مسجدالحرام» و «مکّة مکرّمه» شروع می‌شود، اوّلین حرکتی باشد که هدفش رسیدن به «مسجدالاقصی» در «فلسطین» است؛ بلکه گل سرسبد و تاج سر تمام حرکت‌های امّت اسلامی است که به سوی قدس در شتابند. در واقع باید ابتدای حرکت امّت اسلام برای رهایی قدس را از «ایران» توسط سیّد خراسانی و از «یمن» توسط رهبر مسلمانشان یمانی دانست که البتّه روایات حرکت یمانی را نماد هدایت و هدایت‌جویانه‌تر از قیام سیّد خراسانی توصیف می‌کنند. واحد رسانه ای منتظران یوسف زهراییم https://eitaa.com/joinchat/2447769762C5e9bb34664

🍃🌸🍃🍃 #شش.ماه.پایانی.ظهور #قسمت0⃣4⃣ این نشانه به خوبی از خروج و شورش سفیانی در ماه رجب حکایت می‌کند؛ چرا که این علامت در زمان او اتّفاق می‌افتد. سکون خورشید در آسمان هر چند برای مدّت کمی رخ می‌دهد، ولی معجزه‌ای عجیب از ناحیه خداوند متعال است. مردم از طولانی شدن ناگهانی مدّت روز، تابش نامتعارف و بیش از حدّ گرما و حرارت خورشید به زمین از این واقعه باخبر می‌شوند. پدید آمدن چنین نشانه‌ای آسمانی در ماه رجب خبر از هلاکت و درهم کوبیده شدن سفیانی و سپاهیان و حزب و پیروانش می‌دهد. تأکید بر ثابت ماندن خورشید در ماه رجب ناظر به هم‌زمانی این حادثه با خروج سینه و صورت مردی در قرص خورشید است که قبلاً در زمره حوادث ماه رجب و همزمان با شورش سفیانی از آن یاد کردیم. از جمله دیگر حوادث ماه رجب، خسوف و ماه گرفتگی در شب بدر این ماه است. ام سعید اخمسیه به امام صادق(ع) عرض می‌کند: یابن رسول‌الله(ص) فدایتان شوم! نشانه‌ای از خروج و قیام حضرت مهدی(عج) به من مرحمت کنید. حضرت فرمودند: «یا أم سعید، إذا انخسف القمر لیلة البدر من رجب، و خرج رجل من تحته فذاک عند خروج القائم(عج)؛117 ‌ام‌سعید! وقتی ماه در شب بدر ماه رجب گرفته شود و خسوف رخ دهد، مردی پس از آن خروج کند و به دنبال آن حضرت مهدی(عج)قیام خواهند کرد.» قبلاً گفته شد که علامت و نشانة نمایان شدن بدن مردی در خورشید در ماه رجب واقع می‌شود و پس از آن صیحة آسمانی در ماه رمضان پیدا خواهد کرد #پی نوشتها 117. «دلائل الامامـة»، ص 259؛ «بیان‌الائمّه(س)»، ج 2، ص 695. #اللّٰهُمَّ‌عَجِّل‌لِوَلیِّڪ‌الفَرَج واحد رسانه ای منتظران یوسف زهراییم https://eitaa.com/joinchat/2447769762C5e9bb34664

🍃🌸🍃🍃 #شش.ماه.پایانی.ظهور #قسمت0⃣5⃣ آیا آن که به سوی حقیقت هدایت می‌کند شایسته‌تر است که تبعیت شود یا آن که هدایت نپذیرفته و خود محتاج هدایت است ؛ شما را چه می‌شود، چگونه قضاوت می‌کنید؟» لذا این ندا و صیحة آسمانی (صدای جبرئیل(ع)) مانند واقعه و پیشامد بزرگ غیر منتظره‌ای است که جنبة اعجازی دارد و در دل دشمنان خدا ترس و هراس می‌افکند و بشارت بزرگی برای مؤمنان است که از نزدیکی ظهور حکایت می‌کند و این مصداق آیه‌ای از «قرآن کریم» است که می‌گوید: «إِن نَشَاء نُنَزِّل عَلَیهِم مِن السَماء آیةً فَظَّلت اَعناقُهُم لَها خاضِعین؛142 اگر بخواهیم، معجزه ‌اى از آسمان بر آنان فرود مى‌آوریم تا در برابر آن، گردن‌هایشان خاضع گردد.» و آیة دیگری که می‌گوید: «وَ استَمع یَوم یُنادی المُنادی مِن مَکانٍ قَریبٍ یَومَ یَسمَعُونَ الصَّیَحَةَ بِالحَقِّ ذلک یَومُ الخُروجِ؛143 و آن روزی که منادی از جایی نزدیک ندا می‌دهد، گوش فرا ده. آنها زمانی که صیحه را به حق بشنوند، آن روز زمان خروج است.» وظایف مؤمنان در هنگام پیشامد این صیحه در احادیث اهل بیت(ع) در پاسخ این سؤال که راه خلاصی از حیرت و مشکلات ناشی از صیحه آسمانی چیست؟ چنین آمده است: الف) پس از شکر و ستایش خداوند بجا آوردن نماز صبح جمعة مورد بحثمان، به خانه‌هایتان بروید و درها را قفل کنید و دریچه‌ها و روزنه‌ها را ببندید و خودتان را در میان چیزی بپوشانید و گوش‌هایتان را بگیرید. (در حدیث آمده است که از آثار این صیحه این است از شدّت و قوّت این صدا هفتادهزار نفر کر و هفتادهزار نفر لال می‌شوند). هرگاه صدا را شنیدید، پس به سجده بیفتید و بگویید: «سُبحانَ رَبُّنَا القُدُّوس؛ پروردگار مقدّس ما منزّه است.» که هر که چنین کند، نجات می‌یابد و هر که از این عمل روی گرداند، هلاک می‌شود.144 این از جمله مواردی است که هر که خداوند متعال بر آن توفیقش داد، که نعمت درک آن عهد مبارک را با ظهور حضرت مهدی(عج) بیابد، واجب است بر آن شکرگزار باشد. ب) انبار کردن غذای یک سال خود و خانواده امام باقر(ع) فرمودند: «آیة الحوادث فی رمضان: علامة فی السماء من بعدّها اختلاف الناس، فإذا أدرکتها فاکثر من الطعام؛145 نشانةحادثه‌ها در ماه رمضان، نشانه‌ای است در آسمان که مردم پس از آن دچار اختلاف می‌شوند. هرگاه آن را درک کردی [ذخیره] غذایت را بیشتر کن.» 📚پی نوشتها 142. سورة شعراء (26)، آیة 4. 143. سورة ق (50)، آیات 41 و 42 144. «یوم‌الخلاص»، ص 542. 145. همان. واحد رسانه ای منتظران یوسف زهراییم https://eitaa.com/joinchat/2447769762C5e9bb34664

🍃🌸🍃🍃 #شش.ماه.پایانی.ظهور #قسمت0⃣6⃣ پیش از [آمدن] قائم(عج) نشانه‌هایی از ناحیه خداوند متعال برای [امتحان کردن] آنها خواهد بود.» پرسیدم: جانم به فدایتان آنها کدام نشانه‌ها هستند؟ این آیة شریفه را تلاوت فرمودند: «حتماً شما را (یعنی مؤمنان قبل از قیام حضرت مهدی(عج)) با چیزهایی از ترس و گرسنگی و کمبود و کاستی در اموال و بدن‌ها و محصولات امتحان می‌کنیم و [در این راستا] به صبرپیشگان بشارت بده [که سربلند خواهند بود].» قبایل در ماه ذیقعده به انبار کردن و در نتیجه نزاع و جنگ بر سر غذا می‌پردازند و این جریان حتّی تا ماه‌های بعد ادامه می‌یابد؛ چنان که در حدیث تأکید می‌شود در ماه ذیحجه حجاج غارت می‌شوند و به عبارت دیگر وسایل و اموال آنها را می‌دزدند و به غنیمت می‌برند. فیروز دیلمی از رسول‌الله(ص) نقل می‌کند که ضمن حدیثی طولانی فرمودند: «فالصوت فی شهر رمضان، والمعمعة فی شوّال، و تمیر القبائل فی ذی‌القعدة، و یغار علی الحاج فی ذی الحجة، والمحرم، و ما المحرم؟! أوله بلاء علی أمتی، و آخره فرج لأمتی، الرّاحلة یقتبها، ینجو علیهاالمؤمن خیر له من دسکرة تغل مائة ألف؛170 صدای [آسمانی] در ماه رمضان و جنگ در شوّال واقع می‌شود و قبایل در ماه ذیقعده به انبار کردن [غذاها] می‌پردازند و به حجاج در ماه ذیحجه یورش می‌برند و محرم، چه محرمی خواهد بود؟ ابتدایش بلا بر سر امتم می‌آید و پایانش فرج و گشایش برای امتم حاصل می‌شود. و اینها به دنبال هم می‌آیند. شتر سایباندار که به کمک آن مؤمن نجات پیدا کند [و بتواند از مهلکه بگریزد] بهتر از دسکرة [خزینه‌ای] است که صد هزار ظرفیت داشته باشد.» منظور از «دسکرة»، محلّ ذخیرة خوراک و غلّات است. پس معنی آن چنین می‌شود که رفتن و جهاد کردن به همراه حضرت مهدی(عج) بهتر است از جمع کردن غذایی که صدهزار نفر را کفاف دهد؛ چرا که این ذخیره‌سازی نفع و خیری برای او ندارد و توفیق جهاد کردن به همراه امام معصوم(ع) و آن هم حضرت حجّت(عج) در حقیقت تمام خیر دنیا و آخرت است.171 پیش از این دیدیم که ائمّة معصومان(ع)، به شیعیان و محبّان و پیروان خویش می‌آموختند که پس از شنیدن صیحة آسمانی در ماه رمضان تا آنجا که برایشان ممکن است غذا ذخیره کنند، یعنی در واقع پیش از آنکه معرکة قرقیسیا و جنگ‌ها و فتنه‌های پس از آن رخ بدهد شیعیان باید احتیاطاً طیّ این دو ماهی که وقت باقی است، غذا ذخیره کنند که ممکن است پس از این جریان خوراکی‌ها به واسطة جنگ‌ها و اسلحه‌ها و بمب‌هایی که به کار برده می‌شود، علاوه بر کمیاب و گران شدنشان، آلوده هم بشوند. در آن زمان آن دسته از شیعیان و پیروان معصومان(ع)، که به تعالیم این بزرگواران عمل کنند؛ از این مصائب، خطرات و مشکلات در امان می‌مانند و تا آنجا که بتوانند شکرگزار درگاه الهی خواهند بود. #📚پی نوشتها 170. «بیان‌الائمّه(س)»، ج 1، ص 432. 171. مؤلّف محترم این روایت را از کتاب «بیان الائمه(س)»، نقل کرده‌اند که صحّت مطالب، استنادات و ارجاعات این کتاب محلّ شک و تردید است. در این‌باره می‌توانید به ایرادهای علّامه سیّد جعفر مرتضی عاملی بر آن که در مجموعة «جزیرة خضرا در ترازوی نقد» (ترجمة آقای محمّد سپهری) صفحات 62 تا 87 آمده است مراجعه کنید. ولیکن بنابر نقل کتاب «روزگار رهایی» (ج 2، ص 906) از کتاب «الملاحم والفتن» سیّد بن طاووس (ص 130) تعبیر درست بخش پایانی روایت به این شکل است: «الراحلة بقبّتها...». علاوه بر این، ایشان «دسکرة» را به معنای خزینه گرفته‌اند؛ حال آنکه اگر آن را به معنای کاخ بگیریم، ترجمة عبارت مورد نظر چنین می‌شود: «مرکبی که سایبانی داشته باشد (و شخص با ایمان بتواند به وسیله آن از مهلکه بگریزد) بهتر از یک کاخ، صد هزار نگهبان است.» که قابل قبول‌تر به نظر می‌رسد. هر چند که قبول وجهی که مؤلف کتاب متذکر آن شده‌اند، چندان به اصل روایت ضرر نمی‌زند.(م). #اللهم_عجل_لولیک_الفرج واحد رسانه ای منتظران یوسف زهراییم https://eitaa.com/joinchat/2447769762C5e9bb34664

🍃🌸🍃🍃 #شش.ماه.پایانی.ظهور #قسمت0⃣7⃣ مردم با هم حج می‌کنند (مناسک حج را به جای می‌آورند) و وقوف در عرفاتشان را هم با همدیگر و بدون امام انجام می‌دهند. هنگامی که در منا هستند، فتنة سختی برمی‌خیزد و همه قبایل برهم می‌شورند. «جمره عقبه» از خون رنگین می‌شود. مردم وحشت‌زده گشته و به «کعبه» پناهنده می‌شوند.» از این حدیث می‌توان فهمید که مردم در آن زمان چندان روابط صمیمانه‌ای با هم ندارند که بلافاصله پس از انجام مناسک حج یا حتّی پیش از اتمام آنها، طیّ انجام رمی جمرات در «منا» که بخشی از مناسک حج است، دسته دسته شده و شورش‌ها شکل می‌گیرد؛ حاجیان غارت شده و اموالشان به تاراج رفته و خودشان هم کشته می‌شوند و پرده‌های نوامیس مردم دریده می‌شود. سهل بن حوشب از رسول مکرّم خداوند(ص) نقل کرده است که: «سیکون فی رمضان صوت، و فی شوّال معمعة، و فی ذی القعدة تحارب القبائل، و علامته نهب الحج و تکون ملحمة بمنی و یکثر فیها القتل و تسیل فیها الدماء حتّی تسیل دماؤهم علی الجزیرة [الجمرة]؛195 در ماه رمضان صدایی خواهد بود و در ماه شوّال درگیری و در ذیقعده قبایل با هم به جنگ می‌پردازند و نشانة آن، تاراج [در] حج است. جنگی در منا به پا می‌شود و کشتار زیادی طیّ آن رخ می‌دهد و خون چنان جاری می‌شود که به جزیره (یا جمره) می‌رسد.» #📚پی نوشتها 195. «منتخب‌الاثر»، ص 451؛ «بشارةالاسلام»، ص 34؛ «یوم‌الخلاص»، ص 532؛ «بیان‌الائمه(س)»، ج 1، ص 433 و ج 2، ص 355. #اللهم_عجل_لولیک_الفرج واحد رسانه ای منتظران یوسف زهراییم https://eitaa.com/joinchat/2447769762C5e9bb34664

🍃🌸🍃🍃 #شش.ماه.پایانی.ظهور #قسمت0⃣8⃣ برخی به بقیه دستور می‌دهند: در مورد آنها عجله نکنید. آنها که تا کنون مرتکب هیچ منکری نشده‌اند و خلافی از آنها دیده نشده. شاید برخی از آنها، هم قبیله‌ای شما باشند؛ اگر چیزی از آنها دیدید، بعد شما می‌دانید و آنها. این جمعیّتی که ما می‌بینیم، اهل عبادتند و چهره‌های خوب [و نورانی] دارند. مضاف بر اینکه آنها در حرم امن الهی هستند که تا وقتی کسی مرتکب خلافی نشده باشد، در امان است. آنها هم که عملی انجام نداده‌اند که بهانة جنگ با آنها را فراهم کرده باشد. سرپرست مردم که مردی از قبیلة مخزوم است، می‌گوید: ما که مطمئن نیستیم این جمعیّت پشتوانه‌ای (اعم از نیرو و امکانات) نداشته باشند. اگر [چنین ذخیره و عقبه‌ای داشته باشند و این مجموعه] به آنها ملحق شوند، حقیقت وجودی و عظمت نیرویشان مشخص می‌شود [و خواب دوستمان تعبیر گشته و نمی‌توانیم بر آنها فایق آییم]. حال که از حیث نیرو و امکانات در سطح پائینی هستند و پیش از آنکه نیروهای کمکی به آنها ملحق شوند، حمله کنید. آنها به نزد شما در «مکّه» آمده‌اند و به سَروَری می‌رسند و مطمئنّم که خواب این رفیق شما درست است. [فعلاً هم] شهرتان را گوارای وجودشان قرار دهید [بگذارید در شهر باشند و هر چه می‌خواهند، بکنند] و بنشینید و نظرات و شرایط موجود را بررسی کنید. شخصی از میان آنها می‌گوید: اگر نیروهای کمکی آنها هم مثل خودشان باشند که ترس ندارند. آنها که نه اسب و مرکبی دارند و نه سنگری که بدان پناه برند به علاوه که آنها در اینجا غریبند. اگر سپاه آنها بیایند، اوّل به آنها حمله می‌کنید و [شکست دادن آنها] به راحتیِ نوشیدن آبی گواراست. تا پاسی از شب گذشته مشغول این صحبت‌ها هستند که خداوند خواب را بر گوش‌ها و چشمهایشان مسلّط می‌کند [لذا برای خوابیدن پراکنده می‌شوند] و دیگر پس از آن تا فردا اجتماعی نخواهند داشت تا اینکه حضرت مهدی(عج) قیام کنند. [حضرت و یارانشان هم] چنان یکدیگر را ملاقات می‌کنند که گویی از یک پدر و مادرند و صبح از هم جدا شده بودند و شب به هم رسیده‌اند.»230 قابل ذکر است که دوازده تن از اصحاب در میان باقی یاران، جایگاه ویژه و ممتازی دارند که آنها پیش از بقیه به حضرت می‌پیوندند؛ ولیکن در انتها همگی پروانه‌وار به گرداگرد آن شمع پر نور الهی جمع گشته و می‌گردند تا به زودی جهان را از برکات وجودی خویش بهره‌مند سازند.231 #📚پی نوشتها 230. شدّت محبّت، صمیمیّت و آشنایی یاران و حضرت را با هم، از این بخش از حدیث می‌توان فهمید. 231. لازم به یادآوری است که یاران حضرت محدود به این تعداد نمی‌شوند و آنچه در اینجا ذکر شد صرفاً مردانی است که به یاری ایشان می‌شتابند؛ والاّ چهل و شش هزار از ملائکه به فرماندهی جبرئیل، میکائیل، اسرافیل(س) و به همین تعداد از جنّیان و جمع دیگری نظیر حضرت خضر، حضرت عیسی(ع)، اصحاب و... هم برای یاری حضرت از همان ابتدا با ایشان همراه می‌شوند. برای مطالعة بیشتر می‌توانید به کتاب «مهدی منتظر(عج)»، صص 317-338 مراجعه کنید. (م). #اللهم_عجل_لولیک_الفرج واحد رسانه ای منتظران یوسف زهراییم https://eitaa.com/joinchat/2447769762C5e9bb34664

🍃🌸🍃🍃 #شش.ماه.پایانی.ظهور #قسمت0⃣9⃣ 3. ممانعت به عمل آوردن از طواف مستحبّی تا آنها که طواف واجب دارند، بتوانند به مناسک خویش بپردازند؛ 4. بریدن دستان قبیلة «بنی‌شیبه»252 که از کعبه دزدی کرده‌اند.253 پس از تکمیل سپاه ده هزار نفری، حضرت رو به «مدینه» می‌کنند و پس از آن، «ایران» (منطقة «اصطخر») و به دنبال آن، «عراق» که «کوفه» را در آنجا پایتخت خویش قرار داده و در نهایت متوجّه «بیت‌المقدّس» می‌شوند تا دست اشرار را از آنجا کوتاه کنند. ان‌شاءالله. ب) فرو رفتن در بیابان (از علائم حتمی ظهور) سفیانی که از ظهور حضرت مهدی(عج) خبردار شده است، سپاهی را به سوی «حجاز» گسیل می‌دارد. آنها روز دوازدهم محرّم به «مدینه» می‌رسند. فرماندة این سپاه از قبیلة «کَلَب» است که به او خزیمه می‌گویند. چشم چپش نابیناست و روی مردمک چشمش پردة ضخیمی وجود دارد. در مدینه در خانة ابی‌الحسن اموی ساکن می‌شود. سپاه اموی سه روز در مدینه می‌مانند و آن شهر را غارت می‌کنند و کشتارگاه‌هایی برپا کرده و خون اهالی آنجا را بر زمین می‌ریزند و مردان را کشته و زنان و دختران را اسیر می‌کنند؛ منبر رسول‌الله(ص) را خرد کرده و قبر شریفشان را منهدم می‌کنند. حیوانات و مرکب‌های آنها در مسجد مبارک پیامبر(ص) سرگین می‌اندازند!!! پس از آن سپاه سفیانی از مدینه به قصد جنگیدن با تازه‌واردان «مکّه» و به هم آوردن سر و ته جریان نوظهور حضرت مهدی(عج) خارج می‌شوند. به دلیل شدّت و نحوة تخریب این سپاه، احادیث ما آن را به سیل تشبیه کرده‌اند.254 #📚پی نوشتها 254. «بحارالانوار»، ج 52، ص 223. 252. شیبه، در فتح کعبه مسلمان شد و پیامبر(ص) او را کلیددار خانة کعبه کردند و طایفة بنی‌شیبه تا مدّت‌ها کلیددار و پرده‌دار خانة خدا بودند. («اسدالغابـة»، ج 3، ص 372؛ به نقل ‌از «چشم‌اندازی ‌به ‌حکومت ‌جهانی ‌مهدی(عج)»، نجم‌الدین طبسی، ص 140. (م). 253. ر.ک: نعمانی، «الغیبـة»، ص 165؛ «بحارالانوار»، ج 52، صص 351 و 361. (م). #اللهم_عجل_لولیک_الفرج واحد رسانه ای منتظران یوسف زهراییم https://eitaa.com/joinchat/2447769762C5e9bb34664

🍃🌸🍃🍃 #شش.ماه.پایانی.ظهور #قسمت0⃣0⃣1⃣ اوّل: ایدئولوژی فکری کاملی که قابل اجرا در تمامی مکان‌ها و زمان‌ها و تضمین‌کنندة رفاه برای همة بشریت باشد. همان‌طور که می‌دانیم و می‌بینیم، عقل ناقص بشری از ایجاد و تحقّق عدالتی همه‌گیر در جهان، قاصر و ناتوان است و این ناتوانی را به خوبی می‌توان با گذشت بیش از چهار قرن از زمانی که چنین وعده‌هایی را به انسان‌ها دادند، در اروپا و «آمریکا» مشاهده کرد؛ یعنی قوانینی که این کشورها از تحقیقات علمی خویش نتیجه گرفته و تصویب می‌کنند، نه تنها فراگیر و جهانی نیست، حتّی به درد خودشان هم نمی‌خورد و مشکلات آنها را هم حل نمی‌کند؛ چه رسد به اینکه بتوانند آن را به دیگر نقاط جهان صادر کنند. اسلام آخرین دین آسمانی است که برای بشریت آمده و از ابتدا این ادعا را داشته است که در اوّلین فرصت بنا دارد عدالت را آن‌گونه که هست و با تعریف صحیح و واقعی که خود ارائه می‌کند، در تمام جهان بگستراند279 و از آنجا که «الا یَعلَمُ مَن خَلَقَ»،280 تنها خالق است که می‌داند چه را چگونه خلق کرده است «واِنَّ الدّینَ عِنداللهِ الاِسلامُ»281 نزد خداوند، تنها اسلام، دین شمرده می‌شود و بنابر آیة «‌وَ مَن یَبتَغِ غَیرَالاِسلامِ دیناً فَلَن یُقبَلَ مِنهُ»282 که هر که غیر از اسلام دینی را برای خویش برگزیند، از او قبول نخواهد شد. تنها پس از اینکه شخص، دین اسلام را بر مبنای «وَ ما خَلَقتُ الجِنَّ وَالاِنسَ اِلاّ لِیَعبُدونَ»283 #📚پی نوشتها 279. رک: سورة توبه (9)، آیة 33؛ سورة نور (24)، آیة 55؛ سورة قصص (28)، آیة 5 و... . 280. سورة حدید (57)، آیة 4. 281. سورة آل عمران (3)، آیة 19. 282. همان، آیة 85. 283. سورة ذاریات (51)، آیة 56. #اللهم_عجـل_لولیک_الفـرج واحد رسانه ای منتظران یوسف زهراییم https://eitaa.com/joinchat/2447769762C5e9bb34664

🍃🌸🍃🍃 #شش.ماه.پایانی.ظهور #قسمت0⃣1⃣1⃣ بخش دوم: «بداء» و نشانه‌های ظهور صحبت کردن از حضرت مهدی(عج) و نشانه‌های ظهور ایشان در واقع صحبت کردن از حوادثی است که بناست در آینده اتّفاق بیفتد و لذا به جاست که از خود بپرسیم: اگر در مورد احادیث نقل شده در این زمینه بررسی اسناد انجام شد و مطمئن گشتیم که آنها از معصوم(ع) صادر شده است، آیا می‌توان مطمئن بود که حتماً همه آن حوادث آن‌گونه که در روایات شریف ما آمده‌اند واقع شوند؟ پاسخ به این سؤال در کتب عقیدتی و فلسفی تحت عنوان بداء داده می‌شود که طی این بخش از مطالب به آن می‌پردازیم. «بداء» در لغت به معنای ظهور و روشن شدن پس از مخفی بودن چیزی است و اصطلاحاً به روشن شدن چیزی پس از مخفی بودن از مردم اطلاق می‌شود؛ بدین معنی که خداوند متعال بنا بر مصلحتی، مسئله‌ای را از زبان پیامبر یا ولی‌ای از اوّلیای خویش به گونه‌ای تبیین می‌کند و سپس در مقام عمل و ظهور و بروز، غیر آن را به مردم نشان می‌دهد. در قرآن آمده است: «یَمحُو اللهُ ما یَشاءُ وُیُثبِتُ وَ عِندَهُ اُمُّ الکِتابِ؛298 خداوند هر چه را بخواهد محو یا اثبات می‌کند؛ در حالی که امّ‌الکتاب نزد اوست [و خود می‌داند عاقبت هر چیزی چیست].» و در آیه‌ای دیگر می‌فرماید: «وَ بَدالَهُم سَیِّئاتُ ما کَسَبُوا؛299 «بدی‌هایی را خود کسب کرده بودند و برای آنها مخفی بود برایشان نمایان شد». یا: ثُمَّ بَدالَهُم مِن بَعدِ ما رَأَوُا الآیاتِ؛300 پس از آن که نشانه‌ها را دیدند [حقیقت امر] بر آنها روشن شد.» #📚پی نوشتها 298. سورة رعد (13)، آیة 39. 299. سورة زمر (39)، آیة 48. 300. سورة یوسف (12)، آیة 35. #اللهم_عجل_لولیک_الفرج واحد رسانه ای منتظران یوسف زهراییم https://eitaa.com/joinchat/2447769762C5e9bb34664