#فولکلور،ائل بیلیمی،دانش عامه #تالخان،شیره(قوّتو)درحمام قلعه همان گونه که قبلاً یادآور شده ایم در آن زمانی که از هله هوله های تولیدی کارخانه جات چیپس و پفک خبری نبود مردم حمام قلعه تنقلات و شیرینی جات مصرفیشان را،خود تولید می کردند یکی از این موارد تهیه ی #تالخان،بود. برای تهیه ی تالخان،ابتدا دانه های گندم یا ذرت را،تف می دادند که در اصطلاح #قورقا گفته می شد قورقاهارا، از هر نوع آن که بود در #ال_دئییرمان(دست آس)، سابیده نرم می کردند سپس از آن به عنوان مواد اولیه ی قوّتو استفاده می کردند. تالخان را گاهی به صورت معمولی با قاشق بر دهان نهاده می خوردند اما عمدتاً آن را،بامواد دیگری مانند شیره انگور،شیره توت و شکر می آغشتند تا هم مقوی وهم خوشمزه گردد. وقتی که به شیره می آغشتند تالخان حالت آردی خود را،از دست داده و به حالت خمیر در می آمد منتها مقدار آن را چنان می افزودند که ملات شل نگردد آنگاه ملات تالخان وشیره را،در داخل مشت می فشردند تا به حالت گلوله ای بیضی شکل در آید این گلوله های قوّتو را،اصطلاحاً #موززئ می گفتند موززئ هارا،درظرفی دیگر،کنارهم می چیدند سپس برای استفاده به جمع خانواده می آوردند.نوعی شیرینی که پیر و جوان بخصوص کودکان طرفداران سرسخت آن بودند. گاهی نیز در نبود شیره انگور یا توت، ابتدا تالخان را با شکردرحالت خشک با نصاب مناسب دائقه مخلوط می کردند سپس با آب یا شیر، قدری نمناک می ساختند آنگاه به شرحی که بیان شد با فشردن در داخل مشت به حالت موززئ در می آوردند که البته در همه موارد برای غنی ساختن قوّتو، از کنجد یامغز گردوی کوبیده نیز،کمک می گرفتند. یادش بخیر! علی کوهستانی اسیق سو🌹 موزه مجازی حمام قلعه ۱۴۰۳/۱/۳ https://t.me/hammamghaleh https://eitaa.com/moozehmajaz