#شرح_دعای_روز_اول_ماه_مبارک_رمضان ( #آیت_الله_مجتهدی_تهرانی )
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمَ اجْعلْ صِیامی فـیه صِیـام الصّائِمینَ
خداوندا ! روزه‌ام را در این ماه روزه روزه داران قرار ده
و قیامی فیهِ قیامَ القائِمینَ
و شب زنده داری‌ام را شب زنده داری شب زنده داران
ونَبّهْنی فیهِ عن نَومَةِ الغافِلینَ
و بیدارم کن در آن از خواب بی خبران
و هَبْ لی جُرمی فیهِ یا الهَ العالَمینَ
و ببخش گناهم را در آن ای معبود جهانیان
واعْفُ عنّی یا عافیاً عنِ المجْرمینَ.
و از من درگذر ، ای در گذرنده از گنه‌کاران .
اقسام روزه:
اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ صِیَامَ الصَّائِمِینَ
خدایا روزه مرا روزه صائمین قرار بده ؛ صائمین چه کسانی هستند ؟
سه نوع روزه داریم:
1- روزه عام
2- روزه خاص
3- روزه خاص الخاص
روزه عام: همان روزهای است که عموم مردم می‌گیرند ؛ نمی‌خورند و نمی‌آشامند، ولی متأسفانه به نامحرم هم نگاه می‌کند ؛ گناه هم می‌کند ؛ حجابش را هم مراعات نمی‌کند . بنابراین روزه عام روزهای هست که انسان تنها از اموری که روزه را باطل می‌کند خودداری می‌نماید.
روزه خاص: روزهای است که روزه‌دار علاوه بر اینکه از خوردن و آشامیدن خودداری می‌کند اعضاء و جوارحش هم روزه دارد ؛ چشمش را هم از معصیت می‌بندد ؛ سحر که روزه می‌گیرد نیت می‌کند که خدایا من همه اعضاء و جوارحم روزه است؛ گوشم غیبت نمی‌شنود ، زبانم غیبت نمی‌کند ، و ... این روزه خاص است.
حدیث : عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِذَا صُمْتَ فَلْیَصُمْ سَمْعُکَ وَ بَصَرُکَ وَ شَعْرُکَ وَ جِلْدُکَ وَ عَدَّدَ أَشْیَاءَ غَیْرَ هَذَا وَ قَالَ لَا یَکُونُ یَوْمُ صَوْمِکَ کَیَوْمِ فِطْرِکَ (1) وقتی روزه می‌گیری باید گوش تو هم روزه باشد ( از گناهان مربوط به گوش مثل گوش دادن به غیبت و....)جداً پرهیز کنید، چشمت هم باید روزه باشد ، پوستت هم باید روزه باشد ؛ موی سرت هم باید روزه داشته باشد ؛ خانم‌ها باید حجابشان را رعایت کنند این نکته را باید توجه داشته باشیم که تعیین حدود حجاب بر عهده مرجع تقلید است نه رییس جمهور، رییس مجلس و یا هر مسئول دیگری، بانوان باید مرز حجاب خود را از مرجع تقلیدشان بپرسند مراجع تقلید اسلام‌شناس هستند و هرکسی نمی‌تواند خودش در مسایل دینی رای دهد.
روزه خاص الخاص : این روزه، روزهای هست که غیر از خدا هیچ چیز دیگری در دل روزه‌دار نباشد ؛
( ای یک دله صد دله ؛دل یک دله کن
مهر دگران را ز دل خود یله کن )
اگر در ماه رمضان همه کارها برای خدا باشد ؛ روزه خاص الخاص تحقق می‌یابد و از این رو در دعا از خدا می‌خواهی اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ صِیَامَ الصَّائِمِینَ یعنی خداوندا روزه مرا روزه خاص الخاص قرار بده .
در حدیثی گران‌قدر از پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله) نیز داریم که فرمودند: ”اذاغتاب الصائم افطر(2)” یعنی ”هرگاه روزه دار غیبت کند روزه‌اش را خورده است” و در حدیث دیگری می‌فرمایند: ”منغتاب امرا مسلما بطل صومه و نقض و وضوه”(3) یعنی ”هر که غیبت مسلمانی را نماید روزه و وضویش باطل می‌گردد. که از این دو حدیث گران‌بها در می‌یابیم که روزه فقط با گرسنگی و تشنگی کشیدن محقق نمی‌گردد و غیر از موارد ذکر شده در رساله عملیه که باعث ابطال روزه می‌گردد، عوامل دیگری چون غیبت نیز روزه فرد مسلمان را باطل می‌نماید و از این رو روزه واقعی روزهای است که باید در آن تمام اعضا و جوارح انسان روزه دار باشد. به طوری که فرد روزه دار باید از تمام اعمال قبیح چون (غیبت، فحش و ناسزا، خشم و غضب، نگاه به نامحرم و...) دوری نماید.
چنانچه امام صادق علیه‌السلام نیز در حدیثی چنین می‌فرمایند که: ”پدرم فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله از زنی روزه دار شنید که به کنیزش فحش می‌داد پس دستور داد طعامی حاضر نمودند و به آن زن فرمود: بخور، پاسخ داد: ای رسول خدا! من روزه‌ام، آنگاه پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: ‘یف تکونین صائمه وقد سببت جاریتک؟ ان الصوم لیس من الطعام و الشراب و انما جعل الله ذلک حجابا عن سواهما من الفواحش من الفعل و القول یفطر الصائم ما اقل الصوام و اکثر الجواع”(4) یعنی ”تو چه روزه داری که به کنیزت فحش دادی؟ به راستی که روزه، خودداری از خوردن و آشامیدن نمی‌باشد، فقط و فقط خداوند آن را (روزه را) به عنوان مانعی از سایر زشتی‌های گفتاری قرار داده است، زشتی‌هایی که روزه روزه دار را می‌شکند (باطل می‌کند) چقدر روزه داران (حقیقی) اندک و گرسنگان فراوانند”
فرودگاه ایمان را برای نزول ملائکه باز نگه داریم
باید دل‌های خود را برای خدا خالی کنیم، ملائکه شب احیاء فرود می‌آیند، ولی فرودگاه دلمان را پیدا نمی‌کنند؛ تعلقات به مال، زن، بچه و دنیا جایی برای
نزول ملائکه باقی نگذاشته است دل اگر خالی باشد آن وقت « تنزل الملائکة و الروح » (5) تحقق می‌یابد و اگر این گونه نباشد ملائکه در شب احیاء بر دل شما فرود نمی‌آیند ؛ در ماه رمضان کاری بکنیم که جا برای نزول ملائکه داشته باشیم .
مرحوم میرزا جواد ملکی تبریزی راجع به شرایط روزه صحیح چنین گفته است :
در روایات آمده است: «غیبت، دروغ، نگاه (حرام) پی‌در پی، دشنام دادن و ظلم - کم باشد یا زیاد -، باعث باطل شدن روزه می‌شود، و روزه، فقط خودداری از خوردنی و آشامیدنی نیست، هنگام روزه گوش، چشم، زبان و ... باید روزه بگیرند. دست و پایت را نگهدار و بسیار سکوت کن مگر از خیر. و با نوکرت رفق و مدارا نما. از جدال و آزار رساندن به نوکر خودداری کن و وقار روزه را داشته باش و وقتی روزهای با زمانی که روزه نیستی باید با هم فرق داشته باشند.» رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم فرمودند: «آسان‌تر ین چیزی که خداوند در روزه بر روزه‌دار واجب نموده، خودداری از خوردنی و آشامیدنی است.» فقها به صحت روزه بعضی از آنها فتوا داده‌اند. جمع بین روایات بالا با روایتی که از رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و سلّم وارد شده و سخن فقها در این است که بگوییم، منظور از صحت در احادیث فوق این است که« چنین روزهای مورد قبول خداوند است» و منظور از صحت در کلام فقها این است که «چنین روزهای قضای آن را ساقط می‌کند».
خلاصه این که روزه صحیح و کاملی که خدا برای کامل نمودن روزه‌دار مقرر فرموده، قطعاً شامل خودداری اعضای بدن از گناه می‌باشد، و روزه کامل‌تر این است که علاوه بر آن، قلب را از یاد غیر خدا باز داشته و از هر چه غیر اوست روزه بگیرد. هنگامی که انسان ماهیت روزه، درجات و فلسفه تشریع آن را فهمید، ناچار باید از هر گناه و حرامی، به خاطر قبول روزه‌اش خودداری کند ، و الا مسئول بوده و به خاطر اینکه اعضای بدنش روزه نگرفته‌اند، مجازات می‌شود، و ساقط شدن قضای روزه به این معنا نیست که انسان را در روز قیامت از مجازات نجات دهد.] (6)
ویژگی قائمین:
وَ قِیَامِی فِیهِ قِیَامَ الْقَائِمِینَ
خدایا در ماه رمضان قیام مرا قیام قائمین قرار بده ؛ یعنی شب که نماز شب می‌خوانم، قیامم قیام قائمین باشد ، قائمین آن‌هایی هستند که در نماز از خوف خدا گریه و زاری می‌کنند باید نماز ، نمازی باشد که از روی عشق باشد ؛ چرا که خروس هم نماز شب می‌خواند، ولی عشق ندارد لذا شاعر گفته :
ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز
کان سوخته را جان شد و آواز نیامد (7)
قیام ما را قیام قائمین قرار بده ، یعنی نماز مرا نماز عاشقانه قرار بده ؛ برای نماز شب از خواب باید بپریم نه اینکه ساعت کوک کنیم تا بیدار شویم.
بعد دیگری که از این قسمت از دعا برداشت می‌شود این است که ؛ در اینجا منظور از قیام شاید اقامه نماز و یا به عبارت دیگر هر نوع برخاستی که امر خیری در آن باشد، همانند (بیداری در سحرهای ماه رمضان برای سحری خوردن و یا دعا و مناجات نمودن، افطار نمودن روزه، کمک نمودن به مستمندان و...) که همه این‌ها نوعی قیام می‌باشد ، فقط مهم این است که هدف و قصد و نیت، رضای خداوند باشد یعنی اراده هر کاری را نمودیم فقط رضای خدا را در نظر بگیریم .
از غفلت بپرهیزیم:
وَ نَبِّهْنِی فِیهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِینَ
و در این روز اول ماه رمضان مرا از خواب غفلت بیدار بکن ؛ این هم دعای خوبی است، گناه نکنیم هر لحظه ممکن است مرگ از راه برسد مثلاً فلان آقای فروشنده دارد آب توی شیر می‌ریزد، یک مرتبه سکته می‌کند ، مرگ که خبر نمی‌کند و این‌ها غفلت است.
امیر مؤمنان حضرت علی علیه‌السلام در نامه‌ای به یکی از صحابه خویش می‌نویسد : ”فتدارک مابقی من عمرک ولا تقل غدا بعد غد فانما هلک من کان قبلک با قامتهم علی الامانی و التسویف حتی اقامهم امرالله بغته و هم غافلون فنقلوا علی اعوادهم الی قبورهم المظلمه الضیقه و قد اسلمهم الا و لا دوا الاهرن” (8) یعنی ”پس باقیمانده عمرت را دریاب و نگو فردا بعد از فردا (چنین خواهم نمود) همانا انسان‌های قبل از تو به خاطر آرزوها و به تأخیر انداختن‌ها هلاک شدند تا ناگهان امر خداوند (یعنی مرگشان) فرا رسید و آنها غافل بودند، پس بر روی چوب‌هایشان (تابوت‌هایشان) به سوی قبرهای تاریک و تنگ خود منتقل شدند و فرزندان و خویشاوندانشان آنها را تسلیم (گور) نمودند” پس در اینجا در می‌یابیم که اکثر انسان‌ها در خواب غفلت به سر می‌بردند، خوابی که انسان را از معبود و پروردگار خویش جدا می‌سازد، خوابی که چشمان انسان در آن باز است اما دل انسان واقعیت‌ها را نمی‌بیند. پس در این روز از خداوند می‌خواهیم که ما را از خواب غفلتی که انسان را به هلاکت و نابودی می‌کشاند بیدار نموده و نجات بخشد...”
وَ هَبْ لِی جُرْمِی فِیهِ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ وَ اعْفُ عَنِّی یَا عَافِیاً عَنِ الْمُجْرِمِینَ
خدایا در این ماه رمضان مرا ببخش ای خدایی که از گنه کاران می گذری
-------------
پی نوشت ها :
1-الکافی ،ج 4 ، ص 87
2- عوالی اللآلی ج 1، ص 263 و حدیث 53
3- الفقیه، ج 4، ص 15
4- اصول کافی، ج 4، ص 87
5- سوره قدر آیه 4
6- ترجمه‌المراقبات ، ص 210
7- گلستان سعدی
8- اصول کافی، ج 4، ص 87
#متن_روضه_و_سخنرانی
•┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈•
JOIN🔜 💥 @membariha
#شرح_دعای_روز_اول_ماه_مبارک_رمضان ( #آیت_الله_محمد_علی_گرامی )
اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ صِیَامَ الصَّائِمِینَ وَ قِیَامِی فِیهِ قِیَامَ الْقَائِمِینَ وَ نَبِّهْنِی فِیهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِینَ وَ هَبْ لِی جُرْمِی فِیهِ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ وَ اعْفُ عَنِّی یَا عَافِیاً عَنِ الْمُجْرِمِینَ
خدایا روزه مرا در این روز، مانند روزه روزه داران حقیقى قرار ده و اقامه نمازم را مانند نمازگزاران واقعى مقرر فرما و مرا از خواب غافلان، هوشیار ساز و هم در این روز، جرم و گناهم را ببخش، اى خداى عالمیان زشتی‌هایم را عفو فرما، اى عفو کننده از گناهکاران عالم.
دعاهایی که برای هر روز ماه رمضان ذکر شده دارای معناهای عمیقی هستند و مفاد این ادعیه و کلماتی که در این دعاها می‌باشد متناسب با قواعد کلیه دعا و نیز کلماتی که در دعاهای معتبر دیگر آمده است، می باشد.
اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِیَامِی فِیهِ صِیَامَ الصَّائِمِینَ
خدایا روزه مرا در این ماه روزه روزه داران قرار ده، این سئوال به ذهن می آید که شما اگر روزه هستی ؛ چگونه از خدا می خواهی که تو را از روزه داران قرار دهد ، این مفاد در اینجا می تواند دو معنا داشته باشد، یکی مسئله اخلاص در عبادت است و به تعبیر نهج البلاغه « وَ بِالْإِخْلَاصِ یَکُونُ الْخَلَاصُ» و در بعض روایات آمده است که « لن أقبله- إلا ما کان لی خالصا؛ تفسیر العیاشی، ج2، ص: 353» خداوند می‌فرماید: من نمی پذیرم مگر عمل خالص را ؛ اگر اخلاص در عمل نباشد روزه ما صرف تعب و زحمت است ، دوم اینکه ممکن است اخلاص باشد اما رعایت آداب روزه که مهم است، به درستی انجام نشده باشد.
روزه مضاد با قوای شهوانی و غضبیه است، کسانی که روزه دار هستند و خوردن، آشامیدن و ابتلاء به مسائل جنسی و امثال آن ندارند، اما در اموری که مربوط به انسانیت و کوبیدن قوای شهویه و غضبیه هست عاجز هستند ، مثلا ممکن است کسی در کنترل شهوات زبانی عاجز باشد و در جلسه‌ای که شرکت می‌کند، بدون غیبت از آن مجلس بلند نشود، یا ممکن است، کسی عادت به شنیدن امور غیر جائز دارد، اما پرهیز از خوردن و آشامیدن هم دارد.
پس روزه روزه‌داران مربوط به کسانی است که به تمام معنا، روزه‌دار هستند و تنها به رعایت مفطرات در رساله اکتفاء نمی‌کنند، روزه‌دار باید در تمام شئون روزه‌دار باشد و اینکه انسان با تمام وجود، روزه‌دار باشد؛ مسئله بسیار مهمی است.
وَ قِیَامِی فِیهِ قِیَامَ الْقَائِمِینَ
و اقامه نمازم را مانند نمازگزاران واقعى مقرر فرما، مرا از کسانی قرار ده که ذاتا قائم در مقابل تو هستند و مطیع و تسلیم تو می باشند.
اینکه در آیه شریفه سوره حمد می گوییم "ایاک نعبد و ایاک نستعین" بسیار مطلب مهم و سنگینی هست ؛ ایاک نعبد نه تنها در زبان، بلکه به تمام وجود باید گفته شود و نه تنها در قوای ظاهریه، بلکه حتی در قوای باطنیه نیز باید این گونه باشد، یعنی قوه واهمه و متخیله انسان هم باید اینگونه باشد.
چگونه می شود که کسی قوه خیالش در اختیار خودش باشد؟ مکرر شده که افرادی از من سئوال کرده‌اند که ما در صحبت با برخی از افراد خیال‌های ناجور به ذهنمان می‌آید که مناسب نیست ! اما کسانی هستند که قوه خیالشان هم در دست خودشان است، از پیامبر اکرم(ص) نقل شده است که فرمودند: « مَا مِنْکُمْ أَحَدٌ إِلَّا وَ لَهُ شَیْطَانٌ فَقِیلَ لَهُ وَ أَنْتَ یَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ وَ أَنَا وَ لَکِنْ أَعَانَنِی اللَّهُ عَلَیْهِ فَأَسْلَم؛عوالی اللئالی، ج4، ص: 97 » هر کسی شیطانی دارد، اما شیطان من به دست من تسلیم شده است لذا می‌گوییم خدا روزه مرا روزه راستین و قیام مرا قیام قائمین و کسانی که با تمام وجود در مقابل تو آماده به خدمت هستند قرار ده.
جمله اول مربوط به اجتناب از منهیات است که از منهیات و اموری که نهی شده است مراقبت می‌کنند، جمله دوم نیز به مثبتات مربوط می‌گردد، یعنی در برابر تو آماده به خدمت باشم.
و نَبِّهْنِی فِیهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِینَ
و خدایا مرا در این ماه از خواب غالفین بیدار کن، خواب غافلین یعنی وقتی که می خوابد گویا هیچ فکری نمی کند ؛ اما انسانی که اهل ایمان است فکر می‌کند که فلان ساعت می‌خواهم قرآن بخوانم، نماز شب بخوانم و مانند این‌ها. اما انسان غافل اینگونه نیست ، در روایت آمده است که « إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یُبْغِضُ الْعَبْدَ النَّوَّامَ الْفَارِغَ؛ وسائل الشیعة، ج17، ص: 58» خدا بنده خواب آلوده، فارغ و بی خیال که اهل غفلت است را دشمن دارد، کسانی هستند که در شبانه روز، بیشتر اوقات خواب هستند و کسانی هم هستند که همیشه خواب هستند ، در روایت است که «النّاس نیام اذا ماتوا انتهبوا؛ مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، ج8، ص: 293» مردم خوابند و زمانى که از دنیا بروند بیدار مىشوند. طبق روایت، در حقیقت اکنون که بیداریم، خوابیم و وقتى چشم از این عالم ظاهر فرو بستیم، در
عالم دیگرى باز مىشود. ارتباط با آن عالم و فهم این نوع ارتباط، روحى لطیف و زلال مىخواهد. پس هر درجه عالم نسبت به عالم بعدی خواب است و وقتی مردیم می فهمیم که خواب بودیم.
وَ هَبْ لِی جُرْمِی فِیهِ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ
" فیه" متعلق به "جرم" است یا "هب" ؟ آیا این طور ترجمه کنیم که خدایا جرم و گناهی که در این ماه مرتکب شده‌‌ا‌م را ببخش؟ یا نه، این طور ترجمعه شود که: خدایا در این ماه همه جرم‌های مرا ببخش، که این معنای دوم بیشتر به ذهن می آید، پس این گونه معنی می شود که خدایا در این ماه همه جرم های مرا از نخستین روزهای عمرم تا کنون، ببخش؛ ای کسی که همه جهانیان متحیر و متوجه تو هستند.
(سبحان من تحیّر فی ذاته سواه
فهم خرد بکنه کمالش نبرده راه
از ما قیاس ساحت قدسش بود چنانک مورى کند مساحت گردون ز قعر چاه)
وَ اعْفُ عَنِّی یَا عَافِیاً عَنِ الْمُجْرِمِینَ
خدایا از من درگذر، ای کسی که از همه مجرمین در می‌گذری، در روایات آمده است که رحمت خدا جلوتر ازغضبش است که این نیز معانی مختلفی دارد، یک معنایش این است که انسانی که هم کار خوب و هم کار بد می کند؛ خداوند؛ به خاطر کار خیرش، بیشتر نظر رحمت به او دارد ؛ یک معنی هم این است که در بدو خلقت عالم، رحمت پیش از غضب بوده است و رحمت باعث شد که عالم ایجاد شود، اما بعد از خلقت، معصیت شد و غضب مطرح می گردد ، معنای دیگرش هم این است که در ختم عالم نیز رحمت جلوتر است، یعنی جهنم تمام می‌گردد، اما بهشت هست ؛ جهنمی‌ها هم جز کسانی که مزاج ایشان آتشی شده است و منکر توحید می‌باشد، مخلد در آتش هستند و اگر ذره‌ای از توحید در ایشان رخنه کرده باشد نجات می یابند.
این جمله آخر بسیار مهم است، در روایت آمده که اگر انسان‌های گناه کار استغفار نمی‌کردند، خدا خلق دیگری را می‌آفرید که آنها گناه کنند و استغفار نمایند، معنای این حدیث دعوت به گناه نیست بلکه دعوت به استغفار است و خدا دوست دارد که ناله مجرمین و استفغار ایشان را بشنود و انشا الله ماه رمضان وقت مناسبی برای ناله زدن درب خانه خداوند است و کمال انسان، ناله زدن درب خانه خداست.
#متن_روضه_و_سخنرانی
•┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈•
JOIN🔜 💥 @membariha
#شرح_دعای_روز_اول_ماه_مبارک_رمضان ( #حجت_الاسلام_جواد_محدثی )
أَللّهُمَّ اجْعَلْ صِيامى فيهِ صِيامَ الصّآئِمينَ وَقِـيامى فـيهِ قـيامَ الْقـآئِمـينَ وَنَبِّـهْنى فيهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغافِـلينَ وَهَبْ لى جُرْمى فيهِ يا اِلهَ الْعالَمينَ وَاعْفُ عَنّى يا عـافِياً عَنْ الْمجْـرِمينَ.
فرازهاى اين دعا، عبارت است از:
نماز و روزه واقعى
هشيارى از غفلت
بخشايش گناه و عفو خدا...
نماز و روزه راستين:
چه بسيارند روزه دارانى كه از روزه، جز «گرسنگى و عطش»، دستاوردى ندارند... اين سخن پيشوايان دين است.[1]
پس، ممكن است كه روزه هم، پوك و بى مغز باشد،
ممكن است روزه دار هم، به «ثواب» نرسد،
ممكن است كه روزه انسان، آنچه كه «بايد باشد» نباشد،
ممكن است روزه اى بگيريم كه پذيرفته درگاه حق نباشد،
پس... از همين روز اوّل، حتى پيش از رسيدن ماه مبارك، تكليفمان را روشن كنيم، روزه اى بگيريم كه «مقبول» باشد، درست باشد، كامل باشد، «خداپسند» باشد.
روزه اى كه ما را از گناه و شهوت و خودخواهى باز داد،
روزه اى كه از آن، فقط رنج و درد تشنگى، عايدمان نشود،
روزه اى كه همراه عطش و گرسنگى، چشم و گوشمان از گناه، دست و پايمان از معصيت، نيّت و اراده مان از آلودگى و شرّ و بدى و قلبمان از بدخواهى و حسد و كينه مصون باشد،
زبانمان، به گفتن ناروا نچرخد، چشممان، به گناه و حرام ننگرد،
قدرتمان، در راه باطل، به كار گرفته نشود.[2]
از خدا بخواهيم كه «روزه» ما را در اين ماه، روزه «روزه داران واقعى» قرار دهد،
همچنين نماز و قياممان را، تا نمازمان هم، تنها خم و راست شدن نباشد، و صلاة ما، فقط گفتن ذكر و خواندن ورد نباشد، بلكه احساس «حضور» در پيشگاه خدا باشد، راز و نياز با «مبدأ هستى» و مناجات با خالق باشد،
حضور، در خلوتگه يار و بار يافتن به محضر حقيقت جاودانه و كمال مطلق باشد،
تا نماز، سكوى پروازمان و نردبان عروجمان به سوى خدا وتقرّب به او گردد، چراكه: «الصَّلاةُ قُربانُ كُلّ تَقىٍّ».[3]
نماز، وسيله قرب هر تقواپيشه است.
بيدارى از غفلت:
غفلت، نوعى خواب است، و خواب... برادر مرگ.
بايد از خدا خواست كه توفيق بيدارى و هشيارى دهد، توفيق رسيدن به بصيرت و آگاهى، و نيل به اهداف والاى خلقت انسان و رسالت انبيا بدهد.
حضرت موسى و عيسى و ابراهيم و نوح و محمّد صلى الله عليه و آلهو تمام پيامبران ديگر، آمده اند تا انسان را از «ظلمات» به «نور»، از «خواب» به «بيدارى»، از «چاه خود» به «لقاء خدا» برسانند.
آمده اند تا فطرت الهى را ياد آرند، تا گنجينه هاى مدفون عقل و انديشه را استخراج كنند و انسان را به «يقين» و آگاهى برسانند.
على بن ابى طالب عليه السلام فرموده است:
«خداوند، عبد و بنده اش محمد صلى الله عليه و آله را با «حق» و دين هدايت فرستاد، تا بيمارى هاى (قلبى و فكرى) شما را درمان كند و شما را از غفلت، «بيدار» كند».[4]
اين فلسفه بزرگ رسالت است، دميدن روح حياتبخش آگاهى و بصيرت در انسان. تمام گناهان در سايه غفلت و جهالت است و انبيا براى غفلت زدايى و هدايت به خير و حق آمده اند.
راه رسيدن به حق و نيكى و دور شدن از معصيت و غفلتهاى تباهى زا، داشتن بصيرت و آگاهى است و اين بيدار شدن از خواب غفلت، چيزى است كه از خداوند خواسته ايم.
بخشايش جرم:
اگر بنا باشد كه خداوند با «عدل» با بندگانش رفتار كند، كمتر كسى است كه بتواند از عذاب و دوزخ نجات يابد.
انسان ها گرفتار نافرمانى ها و خطاهايند، به اندازه ريگ بيابانها، و موج درياها و برگ درختان و قطرات باران، امّا آنچه بيش از اينهاست، كرم و بخشش خداست.
خطاپوشى از صفات خداست، چرا كه او «ستّارالعيوب» است، و بخشايش گناه، از ويژگيهاى اوست، چرا كه خداوند، «غفّار الذّنوب» است.
اوست كه مى بخشد و عذاب مى كند، اوست كه مى پذيريد و ردّ مى كند، اوست كه از «جرم»، در مى گذرد، پاداش و كيفر مى دهد.
پس، همه چيز در دست اوست: «بِيَدِهِ مَلكوتُ كُلِّ شَيى ءٍ».[5]
و اگر قصورى از بندگان است، بايد پيش او دست به دعا بردارند و از او طلب عفو كنند، كه او عفو كننده مجرمين است.
بنده همان به كه زتقصير خويش
عذر به درگاه خدا آورد
ورنه سزاوار خداونديش
كس نتواند كه به جا آورد[6]
اگر خدا نبخشايد، پس كه ببخشايد؟! و اگر او عفو نكند، پيش كه بايد رفت؟
آرى، هيچ مفرّى از خدا نيست، مگر بازهم به سوى خدا.
اگر خداوند ببخشايد، بار سنگين گناهان از دوشمان برداشته خواهد شد، و آنگاه پرواز، آسان است.
------------
[1] ـ از جمله سخن پيامبر خدا: ما اَقَلَّ الصُوّام و اكثَرَ الجُوّاعُ چه اندكند روزه داران و چه بسيارند گرسنگان! من لايحضره الفقيه، ج 2، ص 109.
[2] ـ امام صادق عليه السلام: اِذا صُمتم فَاحفَظوا اَلسِنَتَكم عَنِ الكِذبِ و غُضّوا أبصارَكم، ولاتنازَعوا ولاتَحاسَدوا ولاتَغتابُوا ولاتَماروا، ولاتَكذِبوا ولاتُباشِرُوا ولاتَخالفوا ولاتَغاضَبُوا ولاتَسابّوا ولاتَشاتَموا...ولاتَغْفُلوا عَن ذِكرِاللّه ...بحارالانوار، ج 96، ص 292.
[3] ـ خصال، ص 620.
[4] ـ نهج البلاغه، صبحى صالح، خطبه 198.
[5] ـ يس، آيه 83.
[6] ـ سعدى، در ديباچه گلستان.
منبع : سيناي نياز ؛ جواد محدثي
#متن_روضه_و_سخنرانی
•┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈•
JOIN🔜 💥 @membariha
#شرح_دعای_روز_اول_ماه_مبارک_رمضان ( #حجت_الاسلام_داود_نوروزی )
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمَ اجْعلْ صِیامی فـیه صِیـام الصّائِمینَ وقیامی فیهِ قیامَ القائِمینَ ونَبّهْنی فیهِ عن نَومَةِ الغافِلینَ وهَبْ لی جُرمی فیهِ یا الهَ العالَمینَ واعْفُ عنّی یا عافیاً عنِ المجْرمینَ.
خدایا قرار بده روزه مرا در آن روزه داران واقعى وقیام وعبادتم در آن قیام شب زنده داران وبیدارم نما در آن از خواب بى خبران وببخش به من جنایتم را در این روز اى معبود جهانیان ودر گذر از من اى بخشنده جنایات کاران.
دعا ها زبان آموزش ما هم هستند علاوه بر اینکه به وسیله همین دعاها حوائج را از خداوند طلب می کنیم ؛ و معصومین ع با ادعیه ما را با حقایق بیشماری آشنا کرده اند ...
پیامبر اکرم ص هم در دعاهای روزانه ماه مبارک درس هایی برای ما دارند
درس اول:
از خدا می خواهیم که روزه ی ما و نماز ما را مثل نماز و روزه ی حقیقی قرار دهد
یعنی ما فکر نکیم که همین نماز و روزه ما همون نماز و روزه ای یست که روزه داران واقعی و نماز گزاران حقیقی انجام می دهند ؛
روزه داران به اعتبار اعمال سه گروهند:
یک: روزه عوام؛ پرهیز دارند از مبطلات روزه ، یعنی روزه را فقط احکام فقهی و رساله ای می دانند.
دو: روزه خواص ؛ علاوه بر احکام فقهی، پرهیز دارند از گناهان دیگر که روزه را باطل نمی کنند اما محرمات هستند.
نگهداری چشم و گوش و زبان و اعضا و جوارح دیگر از افتادن به گناه
امام صادق ع می فرماید: اذا صمت فلیصم سمعک و بصرک و جلدک و ... و قال: لا یکون یوم صومک کیوم فطرک.
یعنی: هنگامی که روزه هستی باید شنوایی و بینایی و پوستت هم روزه باشند و ... و فرمودند: روزی که روزه داری نباید مثل روز افطارت باشد یعنی روزی که روزه نیستی.
سه: روزه خواص خواص(خاص الخاص) ؛ علاوه بر احکام فقی و رساله ای و نگهداری اعضا و جوارح از افتادن به گناه؛ پرهیز دارد از هر چیزی که او را از یاد خدا غافل سازد حتی اگر مباح و حلال باشد.
روزه دل و ذهن و قلب و ضمیر و یاد ...
انشاءالله خداوند ما از خواب غفلت بیدار کند و ما در دفتر آگاهان و بیداران ثبت کند.
التماس دعا .. .. طاعات و عبادات قبول
#متن_روضه_و_سخنرانی
•┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈•
JOIN🔜 💥 @membariha