#روش_تدریس
روش تدریس از محدوده ی علوم «روش شناختی» است که بیشتر جنبه ی کاربردی دارد و براساس خلاقیت و نوآوری فرادهنده شکل می گیرد و به عبارت دیگر؛ #روش_تدریس مجموعه فعالیت هایی است که با توجه به امکانات موجود تعریف شده است تا مساعدترین زمینه را برای آموزش موثر فراهم آورد.
تدريس در برگیرنده مفاهيم مختلفی چون:
1. نگرشها
2.گرايشها
3. باورها
عادتها و شيوه هاي رفتارو به طور كلي انواع تغييراتي راكه مي خواهيم در مخاطب ايجاد كنيم، می باشد.از مراحل مهم تدریس، انتخاب روش تدريس است.در واقع به مجموعه تدابير منظمي که از سوی مربی براي رسيدن به هدف تدریس، با توجه به شرايط و امکانات اتخاذ مي شود «روش تدريس» می گويند.
روش تدریس را می توان به دو گروه عمده تقسیم کرد:
الف : روش تدریس #فعال
ب: روش تدریس #غیر_فعال
روش تدریس فعال :
روش فعال، روشي است كه در آن فراگیردر جريان ياددهي – يادگيري نقش فعالي بر عهده دارند .
در این رویکرد فراگیر خود مستقیماً در یادگیری مشارکت داشته و برای رسیدن به هدف تلاش می کند.
روش تدریس غیر فعال :
در این رویکرد آموزشی، مربی محور و ارائه دهنده اطلاعات است و فراگیران صرفاً شنونده و حفظ کننده اطلاعات هستند.
در روش تدریس غیر فعال فراگیران غیر فعال می باشند.
معایب روش تدریس غیرفعال:
#مربی فعال است و مطالب را به طور کامل ارائه می دهد.
معلم راه حل ها و پاسخ را ارائه می دهد.
منبع یادگیری فقط کتاب است.
ملاک یادگیری کسب نمره است.
تکالیف بدون هدف و خسته کننده است.
ارزشیابی از یادگیری بیشتر در محدوده دانستنی ها است.
فراگیران از فعالیت های خود و دیگران ارزشیابی نمی کنند.
ملاک یادگیری در ارزشیابی بیشتر در مقایسه با دیگر فراگیران است.
فراگیران مفهوم آموزی می کنند.
ارزشیابی پایانی بیشتر ملاک عمل است.