#سه_شنبه #داستان 💚بسم الله الرحمن الرحیم💚 ✿ تو فقط لیلی باش ܓ✿ 🪞و خداوند آراستگی را دوست دارد ... دوستان زیادی لطف داشتن و پرسیدن اون ماجرای پاکسازی کمد و اینها چی بوده ... راستش من میخواستم در جوابشون مختصر و مفید چندتا لینک بذارم، اما دیدم لینکها یه جورین که باید یه توضیحاتی کنارشون داده بشه، و بعدش ممکنه کسی اون توضیحات رو نخونه و مطلب ناقص بهش منتقل بشه و هزار ماجرای دیگه. این شد که تصمیم گرفتم بیام توی یه پست جداگانه این مطلب رو بگم، که هم جواب دوستان رو داده باشم، و هم  این امکان وجود داشته باشه که از پیشنهادات تکمیلی شما دوستان خوش سلیقه استفاده کنم. ماجرا برمیگرده به سالها قبل ... وقتی یکبار وسط تولد خواهر زاده م که مجلس عصرانه بود و همه خانمها و بچه ها دور هم بودیم، گوشی زن عمو مهتاب زنگ خورد و کاشف به عمل اومد که متاسفانه پسر یکی از همکارهای عمو جان در یک تصادف فوت کرده. و چون خونه شون تقریباً هم مسیر خونه ی خواهرم بود، عموجان داشت می اومد دنبال مهتاب تا از همونجا با هم برن برای تسلیت گویی. خوب مسلما کفش و کیف و لباس و مانتویی که زن عمو مهتاب باهاش اومده بود تولد، برای تسلیت گویی مناسب نبود. و از طرفی دیگه عاقلانه نبود اینهمه راه برن خونه لباس عوض کنند و دوباره همین راه رو برگردن! ... برای همین مهتاب داشت به عمو جان راهنمایی میکرد که از توی کمد، فلان مانتو مشکی و فلان کفش پاشنه چند سانت مشکی و فلان شال و ... رو براش بیاره تا همونجا لباس عوض کنه و با هم برن. یادمه خیلی برام سوال شد که چرا من نمیتونم اینقدر ریلکس همچین کاری بکنم؟ ... اما اون موقع اینقدر سرم به بدو بدوها و فرعیات زندگی گرم بود، که دیگه همت نکردم موضوع رو در درون خودم پیگیری کنم. و از اون به بعد یکی از فانتزیهای بزرگ من این بوده که در موقعیتهای اورژانسی، بتونم به همسرجان زنگ بزنم و بگم فلان لباس و فلان روسری و فلان جوراب رو بذار توی فلان ساک دستی و برام بیار! ... و مطمئن باشم همه چیز خوب پیش خواهد رفت. اما این خصلت دقیقه نودی بودنم باعث میشد که همیشه یه جای کار لنگ بزنه و نتونم تا این حد شیکان عمل کنم! ... تازه این اداها به کنار، بدبختیم اینجا بود که حتی اگه خودم توی خونه میخواستم آماده بشم هم کلی مصیبت داشتم. یعنی یا لباس مناسب نداشتم؛ یا اگه داشتم، اتو نداشت ... جورابم در رفته بود و باید یکی دیگه میخریدم ... یا کفش مناسب نداشتم یا اگه داشتم از دفعه قبل هنوز خاکی بود و باید تمیز میشد و ... همین رو تعمیم بدین به شلوار و روسری و چادر و کیف و بقیه ملزومات خانمانه که هر کدوم یه التماس دعایی داشتن و باید یه عملیاتی روشون انجام میشد تا من بتونم با سر و وضعی آبرومند در مجلس مزبور حاضر بشم! اگر چه طبق معمول با دوندگیهای فراوان بالاخره همه چیز بخیر میگذشت و در مراسمات و مهمونیها - مخصوصا در خانواده همسرجان - معمولا همه از شیکی و مرتب بودنم تعریف و تمجید میکردند،  اما خودم که میدونستم این پروسه با چه مکافاتی طی شده ... و این آرزو همچنان بر دلم مونده بود که یکبار از قبل همه چیز آماده باشه ... چند روز پیش تصمیم گرفتم حالا که قراره رضوان منظم بشه، به این جنبه از زندگیم هم یه حالی بدم، و این آرزوی دیرینه ام محقق بشه. نشستم فکر کردم که یک خانم اگه بخواد خیالش راحت باشه که برای شرکت در یک مهمونی یا مراسم، اولیه ها رو داره، و دیگه دغدغه ای نداشته باشه، باید چه چیزهایی داشته باشه و چه تدابیری به کار ببنده؟ ... طبق معمول ما معتادین نت، دست به دامن این موجود محترم شدم و چندتا مطلب نصیبم شد. اما متاسفانه به نظرم فقط نصف آیتم هایی که نام می بردند واقعا ضروری بودند ... از این گذشته، چون منابع ایرانی در این زمینه وجود نداشت ( مطالب فارسی هم متاسفانه عیناً ترجمه بودن ) ، طبق معمول مسئله برای یک خانم ایرانی و مخصوصاً محجبه، بومی سازی نشده بود. تنها جایی که دیدم با دغدغه به این موضوع پرداخته شده بود، وبلاگ نگار جان بود که به چندتا مورد، خیلی خوب و مفصل پرداخته بود ... پستهای انگلیسی و مطالب نگارا جان رو که خوندم، موضوع برام شفافتر شد و فهمیدم که این موضوع ابداع من نیست، و انگار واقعا یه چیزهایی هست که خوبه آدم از قبل داشته باشه تا بتونه کار خودش رو توی بیشتر مواقع راه بندازه. #پست_صد_و_سیزدهم (بخش_اول) #تو_فقط_لیلی_باش https://eitaa.com/mosbatezendegi 🌸کانال مثبت زندگی🌸 @mosbatezendegi

🔰🔰🔰🔰 #سه_شنبه #داستان #پست_صد_و_سیزدهم (بخش دوم) #تو_فقط_لیلی_باش یعنی وقتی آدم میدونه به هر حال برای رفتن به مهمونی این چیزها رو نیاز داره، خوبه از قبل و سر فرصت اونها رو بخره و توی خونه داشته باشه تا مثل اون موقعهای من، یک ساعت مونده به مهمونی تازه یادش نیفته مثلا جوراب یا روسری، یا حتی لباس مناسب نداره و بدو بدو بره خرید ... تازه اگه شانس بیاره و اون چیزی که دلخواهش هست پیدا بشه، یا نشه! بعدش هی مورد به مورد یادم اومد که هم خود مهتاب و هم بعضی از خانمهای شیک و خوش لباسی که میشناسم این مطلب رو رعایت میکنند ... یعنی می بینم که یک سری لباسها و یا وسایل اصلی دارند، و اونها رو در مناسبتهای مختلف با چیزهای دیگه ست میکنند و آدم اصلا متوجه نمیشه که این همون شلوار یا همون کفشه ... چون علامت مشخصه خاصی نداره که آدم یادش بمونه ، و فقط خیلی خوش دوخت و شیکه. حالا ممکنه بعضی دوستان بیان بگن: " انقدر سخت نگیر بابا، خاکی باش! " ... و از اون دست حرفهایی که گاهی از دوستان مذهبی میشنویم که اصولا انسان، نباید زیاد به مادیاتی مثل لباس و سر و وضعش اهمیت بده، و این چیزها اونقدرها مهم نیست که آدم بخواد بهش توجه کنه و ... از این دوستان میخوام که کتاب ارزشمند مفاتیح الحیات،اثر آیت الله جوادی آملی رو مطالعه کنند، که در اون دقیقاً روی بخش مادی زندگی تاکید شده، و احادیث معتبری که حاوی دستوراتی برای بهتر شدن زندگی مادی و دنیایی ماهستند، گردآوری شده ... در واقع هدف اصلی این روایات این هست که به ما بگن : خداوند ما رو از دو بُعد مادی و معنوی خلق رده، و از ما میخواد به همه ابعاد وجودمون اهمیت بدیم ... بُعد مادی هم یه بخشی از وجود ماست که ارزشمنده و باید تا حدی که مزاحم بُعد معنوی نباشه بهش اهمیت داده بشه. من، به مقتضای موضوع ، چندتا حدیث مربوط به کفش و لباس رو از این کتاب ارزشمند براتون میذارم ( منابع احادیث توی پاورقی این کتاب هست، و دوستان میتونند بهش مراجعه کنند) : * رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: برای حضور در میان برادران دینی خود، لباستان را  آراسته و لوازم خود را به اصلاح آرید، به گونه ای که در میان مردم مانند خالی نمودار و برجسته باشید، زیرا خدا زشتی و زشتنمایی را دوست ندارد ... * رسول خدا(صل الله علیه و آله) می فرماید: کفش خوب و لباس پاکیزه بپوشید  ...  هرگاه خواستی کفش و لباس بخری، از جنس خوب و نو آن ها را برگزین  … پس نفس رسیدگی به سر و وضع و توجه داشتن به آراستگی ظاهرمون در جمع، نه تنها مخالف تعالیم دینی نیست، بلکه عین دستور دین هست ... منتها باید توجه کرد که این وسط هر کس باید شرایط خودش رو در نظر بگیره و با توجه به شان و وضعیت مالی خودش، بهترین انتخاب ممکن رو داشته باشه. همونطور که امام صادق علیه السلام فرمودند: * اسراف کننده سه نشانه دارد : آنچه در شأنش نیست خریداری می کند ، آنچه در شأنش نیست می پوشد و آنچه در شأنش نیست می خورد. * امام باقر علیه السلام خطاب به فرزندشان امام صادق علیه السلام فرمودند: تو را سفارش می کنم به انجام یک کار خیر وسط دو کار بد، تا تو را از شر آن دو حفظ کند ...  امام صادق علیه السلام سؤال کردند: چگونه چنین چیزی ممکن است؟ ... امام فرمودند: همان طور که قرآن می گوید : مؤمنین کسانی هستند که وقتی خرج میکنند اسراف و یا سختگیری نمی کنند (اسراف و سختگیری هر دو ناپسندند و میانه روی و مراعات اعتدال خوب است ( ... و بالاخره این حدیث تامل برانگیز که نشون میده واقعا اینکه آدم سر و وضعش در جمع مرتب باشه، مهم هست: * اسحاق بن عمار می گوید: از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: آیا رواست که مومن ده پیراهن داشته باشد؟ فرمود: آری. پرسیدم: بیست پیراهن چطور؟ فرمود: آری، این ها اسراف نیست. بلکه اسراف این است که پیراهنی که وسیله حفظ ابروی توست و آن را برای مهمانی و مجلس رسمی تهیه کرده ای را پیراهن کار، و برای استفاده معمول روزانه قرار دهی. خوب با این توضیحات بریم ببینیم که چه چیزهایی هست که بیس اصلی کمد پوشاک یک خانم رو تشکیل میده، و باید طوری برنامه ریزی کنه که اونها رو داشته باشه، و خیالش راحت باشه که میتونه به موقع ازشون استفاده کنه. انشاء الله در پست بعدی به این موارد اشاره خواهم کرد ... #پست_صد_و_سیزدهم (بخش_دوم) #تو_فقط_لیلی_باش https://eitaa.com/mosbatezendegi 🌸کانال مثبت زندگی🌸 @mosbatezendegi