『بند ناف عاطفی』 ❒بعد از بریدن بند ناف فیزیکی مادر از فرزندش، کودک به استقلال فیزیکی و بدنیِ جدایی از بدنِ مادرش میرسد ولی هنوز از نظر روانی بین خودش و مادرش تفاوتی قائل نیست و باید چند ماه از تولدش بگذرد تا کودک فرد دیگری را بشناسد.به همان اندازه که کودک از این دنیا بیرون می آید به تنهایی خود پی میبرد و با این حقیقت که وجودی است جدا از دیگران، آشنا میشود برای او جدایی از دنیایی سخت و نیرومند غالبا هراس انگیز و خطرناک جلوه میکند لذا احساسی از اضطراب و ناتوانی برایش به وجود می آورد زیرا تا هنگامیکه شخص جزء مکملی از این دنیا بود و از امکانات و مسئولیتهای عمل فردی بی خبر بود لزومی برای ترس نداشت و به یک منبع قدرت خارج از خود تکیه داشت.اما وقتی کسی فردیت یافت باید در برابر دنیا و جنبه های خطرناک و نیرومند آن بایست تنها بایستد. ❒در اینجا انسان دو راه دارد: ➊برای پرهیز از این نگرانی و احساس نا ایمنی و تنهایی راه وابستگی و تسلیم به منبع قدرت را انتخاب کند. ➋فردیت خود را بپذیرد و با شجاعت استقلال را انتخاب کندو پا در دنیای ناشناخته ها گذاشته و بوسیله عشق و کار مولد به مرحله ای از همبستگی و استیلا بر طبیعت و قدرت عقلانی برسد. 👁‍🗨نکته اساسی در اینست که با انتخاب راه اول از آزادی خود می کاهد و با انتخاب راه دوم بر آزادی خود می افزاید. ❒تمام رشد و تکامل فرد در توسعه فردیت فرد است. فردیت یافتگی، موجب یکپارچگی و وحدت شخصیت فرد می شود و معمولا در میانسالی رخ می دهد. تفرد فرایندی است که در آن قسمتهای مختلف ذهن فرد از جمله خودآگاه و ناخودآگاه با هم ادغام می شوند تا فرد به «خود واقعی» تبدیل شود.به عبارت دیگر تفرد، یعنی «فرد» شدن و از آنجا که «فردیت» عمیق ترین، آخرین و متمایزترین خصلت انسان است، می توان تفرد را به معنای «خودشکوفایی» یا «رسیدن به خود واقعی» معنا کرد. ❒هر چه خانواده آشفته‌تر باشد، ترکش برای فرزندان سخت‌تر است:می‌گويند آدم ازخانواده‌ی آشفته راحت‌تر دل می‌کند ومی‌رود. حرف درستی نیست. "رفتن" علاوه‌بر امکاناتِ مادی، به امکاناتِ روانی هم نیاز دارد.خانواده‌ی آشفته، تو را برای رفتن "مجهز و آماده" نمی‌کند. حتی اگر بروی، دل‌نگرانِ پشت سرت هستی. ‌ ❒خانواده‌ی بی‌دانش و مسموم، فرسوده‌ات می‌کند. در ایران، اغلب تربیت‌ها طوری‌ست که فرزند وابسته‌‌ی والدین بماند؛ به عبارت بهتر: تحت سلطه‌ی آن‌ها بماند. بند ناف هرگز بُریده نمی‌شود. آسیب‌ را وقتی می‌فهمی که دیر است. گِل خشک شده، ترمیم از تو دور شده. جالب اینکه گاهی همین خانواده سرزنشت می‌کند، بابت چیزی که خودش درست کرده.(این مرحله جدایی و رهایی باید بین 8 تا 12 سالگی اتفاق بیفتد و بین 12 تا 18 سالگی مرحله استقلال و آزادی است.) ✍قطع نکردن بند ناف عاطفی به نوعی کنترل گری نرم و پنهان محسوب می‌شود و باعث اختلال در رشد عقلی و عاطفی و اجتماعی و روانی فرزند خواهد شد علی رغم دردناکی پدیده‌ای به نام رشد اجازه دهید فرزندان این درد را تجربه کنند آنها را کمک کنید تا دردناکی رشد را برای سازگاری و انطباق با فضای پرچالشی به نام زندگی بپذیرند و برای بالندگی آماده و مهیا شوند #بند_ناف_روانی #وابستگی