یادم می آید ، آنوقتی که می خواستیم خوش خطی را تمرین کنیم ، با جمله ی : آدمی را آدمیت لازم است ، شروع کردیم بارها نوشتیم تا خطمان زیباتر شود... چه می شود که یادمان می رود لازمه ی آدم بودن را... ،چه می شود که بی تفاوت از کنار چیزهای مهم برای این لازمه به راحتی عبور می کنیم : مهربانی... صبر... عشق... بخشندگی... احترام... و هر لازمه ی دیگری که برای آدم بودن لازم است... باید هروز نوشت ، همه جا نوشت ، بروی قلب حک کرد ، با عقل آمیخت... آدمی را ، آدمیت لازم است... #آدمیت @moshaverehtolue ❤️❤️❤️